Από τον Μανώλη Κοττάκη
O ταν αποβάλλεις μαθητές από τα σχολεία επειδή τόλμησαν να τραγουδήσουν στην παρέλαση το «Μακεδονία ξακουστή»... Oταν κάθεσαι και συζητάς σε επιτροπές τα θρασύτατα αιτήματα των Σκοπίων να αλλάξουν τα σχολικά βιβλία μας, να αναθεωρηθεί η Ιστορία μας, να αλλάξει το όνομα του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου (!) και να διαχωριστεί η Μακεδονία από το ελληνικό Βυζάντιο... Oταν επιτρέπεις σε κάθε ανιστόρητο να ονομάζει τα Σκόπια «Μακεδονία» σε ημερολόγια και ιστοσελίδες των υπουργείων Aμυνας και Δημόσιας Τάξης, τότε ναι!
Θα ξυπνήσεις μια μέρα και θα ανακαλύψεις ότι, εκτός από τις αριστερές, υπάρχουν και οι δεξιές καταλήψεις. Οι πατριωτικές καταλήψεις. Οι εθνικιστικές καταλήψεις. Θα ανακαλύψεις επίσης ότι αυτές οι καταλήψεις προπαγανδίζονται, διαφημίζονται και αποφασίζονται όπως το έκανες εσύ το 1991 και όπως το έκαναν και οι διάδοχοί σου το 2008: Αποφασίζονται από συντονιστικές επιτροπές χωρίς γενικές συνελεύσεις και ψηφοφορίες, και στις μέρες μας διαφημίζονται με sms και ομάδες πρωτοβουλίας από το facebook. Eτσι προέκυψε, άλλωστε, και ο Δεκέμβριος του 2008. Αναφέρομαι με το σημερινό σημείωμα, αγαπητοί φίλοι, στο κύμα των καταλήψεων που δείχνει να ξεσπά στα σχολεία -είναι και η εποχή τους- με ένα πολιτικό πλαίσιο, όμως, ριζικά διαφορετικό από το αναμενόμενο. Αν και οι επανειλημμένες εισβολές μαθητών στο γραφείο του υπουργού Παιδείας θα έπρεπε κανονικά να μας έχουν προβληματίσει ότι κάτι τρέχει στην νεολαία, ότι το καζάνι βράζει, κανείς δεν περίμενε -δεν είναι το αριστερό σύστημα συνηθισμένο- πως αιχμή των καταλήψεων θα ήταν ένα εθνικό θέμα. Ακόμη και εμείς, που επανειλημμένως έχουμε προειδοποιήσει την κυβέρνηση ότι έχει πατήσει νάρκη με το Σκοπιανό και με το Εκκλησιαστικό, αιφνιδιαζόμαστε. Πριν συνεχίσω, σπεύδω να διευκρινίσω κάτι: Δεν είμαι οπαδός των καταλήψεων. Eκανα μία φορά στη ζωή μου κατάληψη με απόφαση γενικής συνέλευσης μαζί με συμφοιτητές από τον «Δημοκρατικό Αγώνα» στο πλαίσιο της προστασίας του ασύλου ιδεών και λειτουργήσαμε ραδιοφωνικό σταθμό στην Πρυτανεία του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου (όπου οι διοικητικές υπηρεσίες τότε) και δεν παρεμποδίσαμε τη λειτουργία των μαθημάτων. Το 1987 αυτό, επί ΠΑΣΟΚ. Πέρασε πολύς καιρός από τότε για να μην αλλάξω άποψη. Είμαι κατά.Ωστόσο, είμαι υποχρεωμένος να παρακολουθήσω και τη διεργασία, χωρίς να σπεύσω να κολλήσω ταμπέλες. Από όσο πρόλαβα να παρατηρήσω στα ρεπορτάζ, οι προσκλήσεις για καταλήψεις μέσω facebook εστιάζουν στο Μακεδονικό, στη δολοφονία Κατσίφα, στη Βόρειο Ηπειρο. Εκπλήσσει η ατζέντα αυτή τους διαπορούντες αριστερούς. Με την ίδια ευκολία που βάφτισαν τρελό και εθνικιστή τον νεαρό Κωνσταντίνο (διερωτήθηκαν αν τον τρέλανε, μήπως, η αδιαφορία της μητέρας πατρίδας για το εγκαταλειμμένο στα σαγόνια του Ράμα χωριό του Ελληνισμού;), με την ίδια ευκολία χαρίζουν στη Χρυσή Αυγή τον σχεδιασμό των κινητοποιήσεων αυτών. Μα ακόμη και αν ισχύει αυτό, αντιλαμβάνεται κανείς στην Αριστερά γιατί μπορεί η Ακροδεξιά να κινητοποιεί μαθητές ή μήπως είναι όλα αυτά άρρητα ρήματα για εκείνην; Οι απαντήσεις υπάρχουν, αρκεί να έχει κανείς τη γενναιότητα να τις ακούσει. Οταν η Βουλή των Ελλήνων αρνείται να τηρήσει ενός λεπτού σιγή για τον «τρελό» που δολοφονήθηκε στην Αλβανία και χρειάζεται η ανταρσία ενός αντιπροέδρου της, του Νικήτα Κακλαμάνη, για να συμβεί αυτό, όταν απαγορεύεται η χρήση του γεωγραφικού προσδιορισμού Βόρειος Ηπειρος (ενώ αποδεχόμαστε μια χαρά τον προσδιορισμό «Βόρειος Μακεδονία») και όταν χαρακτηρίζεται συλλήβδην εθνικιστής όποιος μάχεται για το όνομα «Μακεδονία», τότε να μην μας εκπλήσσει που αφήνεται χώρος στα «άκρα» να διεισδύουν στις σχολικές αίθουσες και να πυρπολούν τις ψυχές των νέων Ελλήνων. Οπου λείπει η λαϊκή ψυχή φύεται η λαϊκίστικη. Οπου λείπει ο λαϊκός λόγος ξεπηδά ο λαϊκισμός. Ετσι έχουν τα πράγματα και όσο πιο σύντομα το συνειδητοποιήσει το πολιτικό μας σύστημα τόσο το καλύτερο γι’ αυτό. Τα πάντα έχουν τις συνέπειές τους. Οταν αποβάλλεις το έθνος μέσα από το σχολείο, εκείνο μπαίνει από την πλαϊνή πόρτα μέσω καταλήψεων.
ΠΗΓΗ Δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου