Ο Τζίμης Πανούσης και ο τουρισμός

του Γιώργου Σταματόπουλου 

Πριν από τα διαβάσματα των Καστοριάδη, Κρίστοφερ Λας, Σιμόν Βέιλ, Οργουελ, Μισεά και άλλων, είχε προηγηθεί η σκέψη του Τζίμη Πανούση που είχε επηρεάσει αρκετούς από τους υπεύθυνους του εξαιρετικού περιοδικού «Πρόταγμα». Ο πρόσφατα αποθανών έχει εμπνεύσει τους συντάκτες του περιοδικού σε μεγάλο βαθμό. Πολλές από τις αναλύσεις τους, όπως σημειώνουν στο Editorial του τ. 11, προέρχονται εν πολλοίς από τις εμπνεύσεις του αιρετικού καλλιτέχνη· π.χ: η κριτική της νεοτεχνολογίας και της κοινωνίας της κατανάλωσης, η κριτική της πολιτικής ορθότητας, η ιδέα περί δημοκρατικής λαϊκότητας κ.ά.

Να μια προσέγγιση που σηματοδοτεί μελλοντικές έρευνες περί τη σχέση λαϊκού και λόγιου πολιτισμού «εντός της νεοελληνικής κοινωνίας, αλλά και την τουριστικοποίηση της τελευταίας». «Αχ, Ευρώπη, εσύ μας μάρανες», τραγουδούσε ο Τζίμης Πανούσης, επεκτείνοντας έτσι την κριτική του προς την ελληνική κοινωνία σε σύμπασα την Ευρώπη [και τον δυτικό πολιτισμό -την εκτράχυνσή του σε ακροδεξιά φαινόμενα, κοινωνική απάθεια-αδράνεια και κυβερνήσεις των ελίτ].

Εμφαση δίνεται στην έντονη τουριστικοποίηση της χώρας, εντελώς άκριτη και ανέλεγκτη, καθώς και στον μύθο της τουριστικής βιομηχανίας γενικότερα, ενώ την ίδια ώρα οργιάζουν οι καταστροφικές επεμβάσεις στη φύση [μεταλλεία Χαλκιδικής, εξορύξεις υδρογονανθράκων, ασύδοτες εγκαταστάσεις αιολικής ενέργειας...]. Με άλλα λόγια: η χώρα καταστρέφεται περιβαλλοντικά και χωροταξικά -και κατά συνέπεια πολιτιστικά- και ημείς άδομεν.

Διαβάζω: «Είναι προφανές, για οποιονδήποτε διατηρεί μια στοιχειώδη διαύγεια, ότι η τουριστικοποίηση της Ελλάδας συνιστά την οριστική καταστροφή της χώρας σε πολιτιστικό επίπεδο, ενώ είναι και πρόξενος μύριων κακών σε κοινωνικό επίπεδο. Λίγο η κρίση, λίγο το Airbnb, λίγο η ποιοτική αναβάθμιση της πρωτεύουσας ως "εναλλακτικού" και χίπστερ προορισμού (λόγω της Ντοκουμέντα και του κέντρου "Σταύρος Νιάρχος", όπως επίσης και του στρατευμένου, φιλομεταναστευτικού no-border και ΜΚΟ τουρισμού), έχουμε φτάσει πλέον η χώρα ν’ αδυνατεί ν’ ανταποκριθεί σε αυτή τη μαζική εισβολή ξένου πληθυσμού: τα νησιά δεν μπορούν πλέον να σηκώσουν το βάρος της φιλοξενίας τους, οι ντόπιοι αδυνατούν πλέον να βρουν σπίτια σε προσιτά νοίκια, οι υποδομές καταρρέουν, προωθούνται εργασιακές συνθήκες Κίνας κ.ο.κ.».

Κι ενώ έτσι έχουν τα πράγματα [η τουριστική εισβολή αλλοιώνει τα εντόπια ήθη και εξαχρειώνει τον πληθυσμό] δεν ιδρώνει το αυτί ειδικά εκείνων που ανησυχούν μήπως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες μάς επιβάλλουν αλλότρια ήθη. Κατά τα άλλα εμφανίζονται «υπερευαίσθητοι εθνοπατριώτες θεματοφύλακες της παράδοσης και των ιερών και οσίων της φυλής». Η ενδιαφέρουσα κατακλείδα [αλλά θα πρέπει να διαβάσουμε το όλο κείμενο] είναι οτι «ο τουρισμός συνιστά την ιδεώδη κατάληξη κάθε μορφής σύγχρονου εθνικισμού».

Το περιοδικό «Πρόταγμα» εκδίδεται από την Πολιτική Ομάδα για την Αυτονομία.

ΠΗΓΗ  ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ