Η ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΟΣΜΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ

 

Πέρασαν 8 χρόνια από την πρώτη εμφάνιση της Κοινωνικής Οικονομίας και του Θεσμού των Κοιν.Σ.Επ. και 18 χρόνια από την έναρξη λειτουργίας των πρώτων Κοινωνικών Συνεταιρισμών (Κοι.Σ.Π.Ε.) στην Ελλάδα και το πεδίο παραμένει σχεδόν ανενεργό ενώ νοοτροπίες διαχείρισης που έρχονται από πολύ παλιά το καθυποτάσσουν στην αφάνεια.

 

Το διακύβευμα της λειτουργίας των κοινωνικών συνεταιρισμών παγκοσμίως και ως εκ τούτου η λειτουργία του πεδίου της Κοινωνικής Οικονομίας ήταν και είναι η εργασιακή (και κοινωνικοοικονομική) ένταξη των μελών των Κοινωνικών Συνεταιρισμών (Κοιν.Σ.Επ. και άλλων). Αντί τούτου στη χώρα μας ένα παράλληλο διακύβευμα των πατρόνων της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας εστιάζει συνεχώς στην διαχείριση του χρήματος των ΕΣΠΑ και εκεί συγκρούεται με την ομαλή πορεία και ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας. Έκτοτε η ΚΟ χειμάζεται και νοσεί από την πρώτη κιόλας μέρα που παρουσιάστηκε ως εναλλακτική πρόταση ένταξης και αντιμετώπισης διαφόρων τύπων αποκλεισμού.

 

Σήμερα η κατάσταση συνεχίζεται και οι αυτόκλητοι «διαχειριστές» του χρήματος αλλά και του πεδίου της Κοινωνικής Οικονομίας με την ανοχή και ορισμένες φορές και τη συμμετοχή της πολιτείας είναι σχεδόν οι ίδιοι εδώ και πολλές δεκαετίες. Η πολιτική ηγεσία που κυβερνά σήμερα δήλωσε αρχικά - και ίσως προσπάθησε - ότι θα απεμπλακεί από το παρελθόν αυτό, όχι μόνο απέτυχε αλλά εκτός από τους «παραδοσιακούς» διαχειριστές ανέχεται και νέους ενταγμένους στις «παρέες» του πολιτικού κύκλου της.

 

Ακούμε νέες δηλώσεις και αποφάσεις για υποστήριξη των Κοιν.Σ.Επ. πανομοιότυπες με τις περυσινές και τις προπέρσινες. Ποτέ δεν υλοποιήθηκαν έως σήμερα. Ανεξάρτητα ωστόσο σε ποιο βαθμό θα πραγματοποιηθούν (προεκλογική περίοδος γαρ) δεν πρέπει να επαναπαυόμαστε. Τα κομματικά γυαλιά δεν ταιριάζουν στη Κοινωνική Οικονομία. Το πεδίο υπάρχει και πρέπει να λειτουργεί ανεξάρτητα από κομματικές ομαδοποιήσεις (άρα και διαιρέσεις) για την απόσβεση των επιπτώσεων της ανεργίας και του οικονομικού αποκλεισμού πολλών κοινωνικών ομάδων (μακροχρόνια άνεργοι, μονογονεϊκές, ΑμΕΑ, ψυχικώς νοσούντες) που διόγκωσε η κρίση του 2008. Μη γελιόμαστε, ο αποσυντονισμός του πεδίου από τους πολιτικούς και οικονομικούς πάτρωνες αποσκοπεί στη καθοδήγηση και ποδηγέτηση του.

 

Οι Κοιν.Σ.Επ. δεν είναι ούτε εγχειρήματα Start-ups ούτε στοχεύουν στη επιχειρηματική επιτυχία και καινοτομία όπως προσπαθούν κάποιοι να μας «εκπαιδεύσουν». Είναι εργαστήρια ένταξης και μετάβασης σε μια υγιή εργασιακή ζωή μετά από το πλήγμα του αποκλεισμού που βιώνουν τα μέλη τους.

 

Ας μη ξεχνάμε ότι από το 2012 έως σήμερα έχουν ιδρυθεί άνω των 2000 Κοιν.Σ.Επ. και έχουν κλείσει άνω των 600. Την τελευταία διετία 650 νέες Κοιν.Σ.Επ ιδρύθηκαν εύλογα αναμένοντας λύσεις στο πρόβλημα ανεργίας και αποκλεισμού από την εργασιακή και οικονομική ζωή. Για να μην έχουν την ίδια πορεία με όσες έκλεισαν θα πρέπει το πεδίο να δημιουργήσει ενώσεις οι οποίες θα έχουν δύναμη γνώμης και διάχυση γνώσης και πληροφορίας.

 

Καλούμε το πεδίο να συντονιστεί και να συνεννοηθεί ώστε να δημιουργηθεί εκπροσώπηση και ως κοινωνικός εταίρος και ισότιμος συνομιλητής με τη πολιτεία να αλλάξει η πορεία του πεδίου για να αρχίσει εποικοδομητικός διάλογος. Καλούμε τη πολιτεία να σεβαστεί το πεδίο τις αρχές και τις ανάγκες του και να μη γελιέται ότι θα παραμείνει για πάντα εν υπνώσει. Οι κακουχίες ήδη μας έχουν αφυπνίσει.

 

Για τη σύνταξη,

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. ΑΤΤΙΚΗΣ

ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΦΟΡΕΩΝ Κ.ΑΛ.Ο.