του Άντη Ροδίτη
Ξέρει, ας πούμε, μια ωραία
τηλεπαρουσιάστρια τι πάει να πει «Παιδεία»;
Δεν ξέρει.
Εδώ που τα λέμε ούτε οι
«εκπαιδευτικοί» ξέρουν, ούτε η συντεχνία τους ξέρει ούτε και ο υπουργός τους…
(συγγνώμη, κ. υπουργέ).
Βέβαια, ούτε ο πρύτανης του
Πανεπιστημίου ξέρει… Το ομολόγησε: Αν λέει έχεις σκάρτη Μέση Παιδεία (κάπου το
διάβασε στ’ αγγλικά) η οικονομία της χώρας σου θα πάει χάλια… ΚΙ ΑΝ η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
σου πάει χάλια, απλά ΚΙΝΔΥΝΕΥΕΙ Η ΧΩΡΑ ΣΟΥ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Παιδιά, τα πράγματα είναι πιο
σοβαρά από ό,τι νομίζετε.
Η Παιδεία σήμερα είναι να
βγάζεις ξεφτέρια στην παπαγαλία, ν’ αποστηθίζουν κανόνες, αριθμούς, φόρμουλες
κ.ο.κ. και να παίρνουν… άριστα!
Ξέρετε τι πάει να πει PURUS MATHEMATICUS
PURUS ASINUS?
Πάει να πει «σκέτος
μαθηματικός, σκέτος γάρος»!
Πάρα κάτω:
Γιατί ο ΟΜΗΡΟΣ ήταν Παιδεία;
Γιατί τον εξορίσαμε;
Διότι ο Όμηρος δεν εδίδασκε
αριθμητική, εξισώσεις, τύπους, φόρμουλες κ.ο.κ.
Ο Όμηρος εδιδασκεν αδρωπιάν.
Τόκκα, ας πούμε (όχι από εκείνον του Φίλιου), λον τ’ αδρώπου!
Έτσι γίνεται ο πολιτισμός,
πρώτα με τον λον του αδρώπου, όι μόνο με… εξισώσεις.
Προσοχή τώρα, διότι δεν είναι
κι άσχημες οι εξισώσεις προκειμένου ν’ ακονίζεις τον νου σου, αλλά σήμερα η
«εκπαίδευση» δεν διδάσκει εξισώσεις για ν’ ακονίζεις τον νού σου και να γίνεσαι
ευτυχισμένος άνθρωπος επειδή κόβει ο νους σου. Όχι, σε διδάσκει εξισώσεις για
να πουλάς για χρυσάφι ό,τι είναι άχρηστο.
Για να πουλάς.
Αυτή είναι σήμερα η
«εκπαίδευση». Γι’ αυτό μόλις την έμαθαν καλά οι «εκπαιδευτικοί» αποφάσισαν ότι
δεν πουλούν καλά την ικανότητά τους να διδάσκουν τους άλλους να πουλούν για
χρυσάφι το άχρηστο. Ε, όχι κι έτσι, εμείς που σας μαθαίνουμε τα κόλπα να
μη κερδίζουμε κι άλλα από τα κόλπα.
Ναι, γαμώτο, ο κόσμος χάλασε,
ο Όμηρος εξορίστηκε, κι αν δεν χαλάσουμε κι εμείς θα μας εξαφανίσουν οι… πιο
χαλασμένοι από μας.
Αυτή είναι η εκπαίδευση.
Και πού μπαίνει μέσα σε αυτή
την ιστορία η γριούλα, στην οποία πρέπει ν’ απαγορευτεί (λέει η ωραία
παρουσιάστρια) να ψηφίζει για τι είδους σχολείο θά ’χουμε;
Να σας πω, αφού δεν διαβάζετε
μόνοι σας Λορεντζάτο:
Η γριούλα μπαίνει στο
σημείο που λέει ότι αυτός ο κόσμος τραβά κανονικά τον δρόμο του, δηλαδή πάει
κατά Διαόλου.
Οι γριούλες είναι οι
τελευταίες (όσες έμειναν – οι άλλες είναι στα κομμωτήρια) που το ξέρουν, και
γι’ αυτό πααίνουν ανελλιπώς στα ξωκλήσια κι ανάβουν τα καντήλια, με την ευχή να
φτάσει επιτέλους η μέρα που ο Άρχων του κόσμου τούτου θα πάψει να κυβερνά και
θ’ αναλάβει ο αληθινός Κύριός του.
Οπότε μια γριούλα
αξίζει 500 Φίλιους και ακόμα μια 505 Παντελίδες Νικολαΐδηδες.
Τώρα, τι μας λες, να διώξουμε
τους «επιστήμονες» και να βάλουμε στις τάξεις γριούλες;
Όχι, γαμώτο, εδώ λέμε ο
Φίλιος να πάει πίσω στην τάξη (και ο Νικολαΐδης και οι άλλοι όλοι) και κάθε
δέκα-δεκαπέντε λεπτά να διακόπτουν τη «διδασκαλία» και να λένε στα ξεφτέρια,
«ρε τούτα ούλλα που σας λαλώ και μαθαίνετε έρχονται δεύτερα. Πρώτα-πρώτα να
μάθετε να έχετε φόβον Θεού, μη μας πάρει όλους ο Διάολος, άσχετον αν
πάρει πρώτους τους Αμερικάνους και τους Ρώσους. Εμείς ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ γιατί θα μας
πάρει και θα μας σηκώσει. Αυτό είναι ό,τι πιο σημαντικό πρέπει να ξέρουμε,
γιατί μόνο αυτό μπορεί, πιθανόν, να μας σώσει.
ΑΡ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου