του Αλέκου Αναγνωστάκη
«Με τον Τζεφ βρεθήκαμε στο Μακεδονία Παλλάς πέρσι την περίοδο της ΔΕΘ και μου είπε ότι προχωρήσαμε στη διαδικασία για τη συμμετοχή των ΗΠΑ» δήλωσε ο Νίκος. Ο Τζεφ είναι ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ. Ο Νίκος, «το φιλαράκι που προσκαλεί τον Τζέφρι, είναι ο υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής Νίκος Παππάς της σημερινής συγκυβέρνησης.
Οι δηλώσεις γίνονται στην συνέντευξη τύπου της 12ης Ιουλίου με αφορμή την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και τη συμμετοχή σε αυτήν των ΗΠΑ ως τιμώμενης χώρας. Την ίδια ακριβώς ημέρα το ρώσικο υπουργείο Εξωτερικών αντιδρά έντονα αναφορικά με το ζήτημα που έχει προκύψει με τις απελάσεις των Ρώσων διπλωματών από την Ελλάδα.
Κάλεσε για εξηγήσεις τον έλληνα πρέσβη στη Μόσχα Ανδρέα Φρυγανά και κατηγορεί ευθέως για σύμπραξη ΗΠΑ – Ελλάδας, δηλαδή για στημένη από κοινού ενέργεια των κυβερνήσεων Τραμπ- Τσίπρα, λέγοντας ότι «οι ΗΠΑ κρύβονται» πίσω από την απόφαση της Ελλάδας. Χαρακτηρίζει «απολύτως αβάσιμη» την απέλαση των ρώσων διπλωματών και επισημαίνει ότι «η απέλαση των διπλωματών από την Ελλάδα κινείται αντίθετα από τη φύση των διμερών σχέσεων. «Παγώνει» την ίδια ώρα τη σχεδιαζόμενη επίσκεψη του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, στην Αθήνα το φθινόπωρο. Τέλος υπογραμμίζει πως η απέλαση των ρώσων διπλωματών «μπορεί να προκαλέσει σοβαρή ζημιά» στις ελληνορωσικές σχέσεις.
Πίσω από τις απελάσεις των ρώσων διπλωματών, τις αντιδράσεις της κυβέρνησης Πούτιν και τις «χαριτωμενιές» στις δημόσιες προσφωνήσεις στη συνέντευξη Τύπου που διοργανώθηκε στις 12 Ιούλη από το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο παρουσία των Παππά, Πάιατ, του προέδρου της ΔΕΘ Τάσου Τζήκα και του εκπρόσωπου του ελληνοαμερικάνικου επιμελητηρίου στο πάνελ, είναι σε εξέλιξη ο αδυσώπητος ανταγωνισμός διείσδυσης και ελέγχου της περιοχής των Βαλκανίων με βαρύνουσα τη θέση της Ελλάδας.
Η ελληνική κυβέρνηση με μια σειρά ενεργειών της επιφέρει ιστορικής σημασίας συντηρητικές και μονομερείς πολιτικές μεταβολές στην ελληνική διπλωματία. Πυρήνα της «πολυδιάστατης» δήθεν πολιτική της είναι η πολιτική της πλήρους ευθυγράμμισης με την πολιτική των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή.
Η μονομέρεια και το απροκάλυπτο είναι σκανδαλώδη. Οι απελάσεις αναγγέλθηκαν ακριβώς τις ημέρες που συνεδρίαζε το ΝΑΤΟ.
Η διαρροή της απέλασης των ρώσων διπλωματών δόθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών όχι στη Αυγή, όχι στην Εφημερίδα των Συντακτών έστω, αλλά στην Καθημερινή του Παπαχελά, οι σχέσεις του οποίου με τον υπερατλαντικό παράγοντα είναι γνωστές. Κινήσεις συμβολικές με νόημα και προφανές πολιτικό μήνυμα.
Η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Heather Nauert, με ανάρτησή της στο Twitter, αναγγέλλει τις απελάσεις πριν καν τις αναγγείλει το ελληνικό ΥΠΕΞ επισήμως, δηλώνοντας πως η «Ελλάδα απέλασε δυο ρώσους διπλωμάτες και απαγόρευσε την είσοδο στη χώρα σε ακόμη δύο, οι οποίοι προσπάθησαν να παρέμβουν στην πολιτική ζωή της χώρας. Στηρίζουμε την Ελλάδα που υπερασπίζεται την κυριαρχία της».
Είχαν προηγηθεί μια σειρά από κινήσεις που αποκαλύπτουν την πλέον εθελόδουλη μεταπολιτευτική διπλωματική πολιτική απέναντι στις ΗΠΑ.
Πρώτο, η επιλογή της αμερικάνικης Onex, «στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων που είχε η κυβέρνηση με υποψήφιους επενδυτές», ως τον επενδυτή για τα ναυπηγεία στο Νεώριο της Σύρου παρά την προηγηθείσα επίμονη πρόταση της ρώσικης κυβέρνησης στην Ελλάδα να γίνει επένδυση Ρωσικών κεφαλαίων, από ιδιώτες επιχειρηματίες που είχαν σύνδεσμο με την Ρωσική ηγεσία. Οι Ρώσοι ήθελαν να συνδυάσουν την επαναλειτουργία του Ναυπηγείου με την εξειδίκευσή του και την ενίσχυσή του σε νέες δεξαμενές και σε προσωπικό, ώστε να έχει την δυνατότητα, εκτός από εμπορικά και τουριστικά πλοία, να επισκευάζει και πλοία του πολεμικού τους στόλου. Δυνατότητα που είχαν εξάλλου από την πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση της ΝΔ υπό τον τότε Κ. Καραμανλή.
Δεύτερο, η διατήρηση της διακοπής των διπλωματικών σχέσεων της χώρας με τη Συρία από το 2012. Η ανοιχτή συμμαχία με τη χούντα της Αιγύπτου και το κράτος – τρομοκράτη του Ισραήλ, η αθόρυβη απομάκρυνση από την πολιτικής της ενεργού και δημόσιας θετικής στάσης προς το Παλαιστινιακό Λάο και δι’ αυτού οι θετικές σχέσεις με τις αραβικές χώρες γενικότερα.
Τρίτο, η ένταξη της συμφωνίας με τα Σκόπια στην εξυπηρέτηση, γενικότερα, της πολιτικής απομόνωσης της Ρωσίας στα Βαλκάνια που προωθεί η νεοδεξιά κυβέρνηση Τραμπ.
Εκεί εντάσσεται και ο ρόλος των ΗΠΑ, ως τιμώμενη χώρα, στην έκθεση της Θεσσαλονίκης μετά την αναγγελθείσα το 2017 από τον ίδιο τον Αλ. Τσίπρα και από το βήμα της ΔΕΘ της συμφωνίας που επετεύχθη με την τότε πρόξενο των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη Ρεμπέκα Φονγκ και τον αμερικάνο πρέσβη.
Έκτοτε ο Τζέφρι Πάιατ έπαιξε επιθετικά και απροκάλυπτα: «Είναι εξαιρετικά σημαντική για εμάς η περιοχή, διότι συνδέει την Ελλάδα με τη Βαλκάνια», δήλωνε το Σεπτέμβρη του 2017 στο Greek Reporter. «Υπάρχουν πολλές ρωσικές επενδύσεις, έντονη ρωσική δραστηριότητα. Έτσι, εμείς εργαζόμαστε ώστε να υπάρχουν εναλλακτικές σε αυτό, ώστε οι πολίτες να καταλάβουν ότι οι ΗΠΑ θα παραμείνουν δεσμευμένοι σε αυτήν τη στρατηγική περιοχή» δήλωνε ο αμερικάνος πρέσβης ακριβώς τις ημέρες που πραγματοποιούνταν στη Θεσσαλονίκη η Διεθνής Έκθεση, με τιμώμενη χώρα τότε τη Ρωσία.
«Για να είμαι ειλικρινής δεν βλέπω την Κίνα ή πολλούς από τους άλλους εταίρους σας να σκέπτονται με τον τρόπο που σκεπτόμαστε εμείς την ευρύτερη περιφερειακή επιρροή της Ελλάδας. Τον ρόλο της ως προμαχώνα της Ευρώπης, μια χώρα που βρίσκεται στο επίκεντρο των προκλήσεων στην Αν. Μεσόγειο, στο Μαγκρέμπ, αλλά και στη Μαύρη Θάλασσα. Θα δείτε, καθώς εργαζόμαστε τους επόμενους 12 μήνες για να προετοιμαστούμε για τη ΔΕΘ του 2018, μια πολύ έντονη αμερικανική δραστηριοποίηση στη Βόρεια Ελλάδα όπως και στη Θεσσαλονίκη, όχι μόνο ως συμπρωτεύουσα αλλά ως πύλη εισόδου μέσω της Ελλάδας προς τις χώρες των Δυτικών Βαλκανίων.
Οι ΗΠΑ και η Ελλάδα συμφωνούμε απόλυτα ότι αυτές οι χώρες πρέπει να προχωρήσουν πιο κοντά στην ένταξη στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, εάν το επιλέξουν. Είναι ένα όραμα που μοιραζόμαστε η Ουάσιγκτον και η Αθήνα, όχι όμως απαραίτητα και όλοι οι άλλοι», είχε πει ο Πάιατ στον Αθανάσιο Έλλις, σε συνέντευξη στην Καθημερινή, στις 18 Σεπτεμβρίου 2017.
Ο πολιτικός αυτός ρόλος των ΗΠΑ δια της έκθεσης της Θεσσαλονίκης έχει Ιστορία από την ασπρόμαυρη εποχή του 50. Η πρώτη αμερικανική συμμετοχή στη ΔΕΘ έγινε στην πρώτη μεταπολεμική διοργάνωση, το 1951, διά της «Υπηρεσίας Πληροφοριών παρά τη εν Ελλάδι Αμερικανική Αποστολή της Διοικήσεως Οικονομικής Συνεργασίας». Το 1952 διοργανώθηκε κινητή έκθεση του ΝΑΤΟ, ενώ το 1954 υπήρχε αφιέρωμα στην πυρηνική ενέργεια. Το 1956, ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Αϊζενχάουερ χαιρέτισε την 21η ΔΕΘ «αναγνωρίζοντας μετ’ ευγνωμοσύνης την προς την Ελλάδα οφειλή μας δια το δώρον της Δημοκρατίας». Το 1962 επισκέφθηκε τη ΔΕΘ ο αντιπρόεδρος Λίντον Τζόνσον.
Όμως το 1979 οι ΗΠΑ δεν μετείχαν στη ΔΕΘ.
Ήταν ένα σαφές μήνυμα της αμερικανικής διπλωματίας απέναντι στον έντονο αναπροσανατολισμό της Ελλάδας και την αύξηση των εγχώριων εξαγωγών προς τις αγορές των σοσιαλιστικών χωρών.
Ήταν τότε που οι εξαγωγές ελληνικών αγροτικών, κυρίως, προϊόντων στη Ρωσία, η θέση της τελευταίας στο Κυπριακό έπαιζαν ρόλο στην άσκηση της ελληνικής αστικής διπλωματίας ακόμη και για τη ΝΔ.
Τώρα όλα αυτά περνούν σε δεύτερο πλάνο.
Φαίνεται πως όταν ο Τραμπ έκανε promotion της ΔΕΘ, στη διάρκεια των κοινών δηλώσεων με τον Α. Τσίπρα κατά την επίσκεψη του στον Λευκό Οίκο, ο επικεφαλής του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, ο πρώην ΚΟΥΤΒιστής Ν. Κοτζιάς, αντιλήφθηκε πόσο σοβαρά είχαν πάρει την υπόθεση της έκθεσης οι Αμερικανοί.
Η ελληνική κυβέρνηση φαίνεται επίσης πως εκτιμά πως μέσω των ΗΠΑ μπορεί να πάρει σάρκα και οστά ο στόχος της κατάληψης της «Κόκκινης Μηλιάς» σε σύγχρονη έκδοση. Να μετατραπεί η Ελλάδα σε οικονομικό αλλά και στρατιωτικό ηγεμόνα των Βαλκανίων και της ευρύτερης περιοχής, ως υπεργολάβος και μαντρόσκυλο των Αμερικάνων.
Ανιστόρητη εκτίμηση καθώς ο ελληνικός λαός τον μικρομέγαλο αστικό στόχο της κάθε «Κόκκινης Μηλιάς» τον πληρώνει κάθε φορά πανάκριβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου