Τσίπρας - Μπουτάρης : Γάμος συμφέροντος;

Η Σύνταξη του SLPRESS

 

Το ότι η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Θεσσαλονίκη και η συνάντηση του με τον δήμαρχο της πόλης κουβαλούσε πολιτικά μηνύματα ήταν εμφανές από την Αθήνα. Αυτό που φανερώθηκε από τα όσα είπαν και ο Τσίπρας και ο Μπουτάρης προκύπτει πως ο πολιτικός αρραβώνας τους είναι γεγονός.

Ο πρωθυπουργός συναντήθηκε με τον Γιάννη Μπουτάρη μόλις λίγες ημέρες μετά την επίθεση σε βάρος του δημάρχου της πρωτεύουσας της Μακεδονίας, μιας επίθεσης που καταδικάστηκε από το σύνολο του πολιτικού κόσμου και από έναν ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό φορέων και σωματείων. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, πολλά στελέχη της κυβέρνησης και φυσικά ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ, από την πρώτη στιγμή, ανέβασαν τους τόνους στα σχόλια τους για την επίθεση. Έκαναν αναφορές σε σκοτεινές εποχές, γκοτζαμάνηδες και τρίκυκλα, παραπέμποντας έτσι ευθέως και επιχειρώντας έναν παραλληλισμό με την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.

Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν «έτοιμος από καιρό» για μια τέτοια συνάντηση και απ’ ότι φαίνεται η επίθεση κατά του Δημάρχου και οι αντιδράσεις που αυτή προκάλεσε την επίσπευσαν. Έδωσαν την ευκαιρία στον πρωθυπουργό, πέραν των συμβολισμών, να δώσει στον Γιάννη Μπουτάρη και το «χρίσμα» για την επαναδιεκδίκηση του δημαρχιακού θώκου.
«Η Θεσσαλονίκη είναι μια πόλη με μακρά παράδοση αγώνων και υπεράσπισης της δημοκρατίας, αλλά και μακρά παράδοση ενός μαύρου μετώπου. Παλαιότερα το αποκαλούσαμε παρακράτος, ενός μετώπου εθνικισμού, ρατσισμού μισαλλοδοξίας», είπε ο πρωθυπουργός για να απευθύνει στην συνέχεια κάλεσμα – ενθάρρυνση, όπως ο ίδιος το αποκάλεσε, «να μπει μπροστά ηγούμενος ενός ευρύτερου δημοκρατικού προοδευτικού μετώπου,ώστε η Θεσσαλονίκη να μην γυρίσει πίσω«.
Η δήλωση αυτή, με την οποία ο πρωθυπουργός δίνει ουσιαστικά το χρίσμα στον Γιάννη Μπουτάρη, είναι σε πλήρη συμφωνία με όσα είπε, πριν από λίγες ημέρες, στην σύνοδο της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ για την αυτοδιοίκηση, όπου έδωσε και το στίγμα των ευρύτερων συνεργασιών, ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών του 2019. Ήταν εκεί που ο πρωθυπουργός, αλλά και ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, τόνισαν την ανάγκη να αναδειχθεί η διαφορά ανάμεσα στις δυνάμεις του «παλαιού καθεστώτος» που μας έβαλαν στα μνημόνια και τις προδευτικές δυνάμεις που μας βγάζουν από αυτά.
Γιατί ο Μπουτάρης;
Πέραν του στοιχείου της επικαιρότητας, το οποίο παίζει πάντα τον δικό του ρόλο, ο Γιάννης Μπουτάρης φαίνεται, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον, να ανταποκρίνεται στο προφίλ των πιθανών συνεργατών που περιέγραψαν ο πρωθυπουργός και ηγετικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής. Και βέβαια, ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει αυτό το άνοιγμαα είναι ότι δεν διαθέτει δικές του αξιόλογες δυνάμεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, όπως και στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αυτό απεδείχθη περίτρανα στις προηγούμενες τοπικές εκλογές.
Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης δεν ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι όμως ο άνθρωπος που έβαλε τέλος σε μία μακροχρόνια επικράτηση της ΝΔ στον δεύτερο από άποψη πολιτικής σημασίας δήμο της χώρας. Το ό, τι αυτή η δημαρχία στην προ Μπουτάρη εποχή βρέθηκε στην δίνη «σκανδάλων» δίνει επίσης άλλες διαστάσεις και άλλους συμβολισμούς στην επιλογή του Αλέξη Τσίπρα.
Από την άλλη, τουλάχιστον στα θέματα δικαιωμάτων ο Μπουτάρης βρέθηκε πολλές φορές, πολύ κοντά στις κυβερνητικές θέσεις για πολλά ζητήματα, για τα οποία η κυβέρνηση δέχθηκε κριτική σχεδόν από το σύνολο της αντιπολίτευσης. Κοντά είναι και στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουν το φλέγον θέμα της ονομασίας των Σκοπίων, το οποίο επίσης είναι στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, λόγω των εξελίξεων.

Ο Γιάννης Μπουτάρης προέρχεται από τον χώρο του πολιτικού κέντρου και η επιλογή του από μόνη της αποτελεί ένα άνοιγμα προς αυτόν τον χώρο, όπως διαμορφώνεται πλέον κάτω από την ομπρέλα του Κινήματος Αλλαγής. Ένα τέτοιο άνοιγμα δείχνει να είναι πρωταρχικός στόχος του κυβερνώντος κόμματος, ιδιαίτερα σε μία φάση που ενισχύονται οι διαφορές με τους κυβερνητικούς εταίρους των ΑΝΕΛ, λόγω Σκοπίων, και οδεύει προς το τέλος της η μνημονιακή εποχή.
Όσο καλή και να είναι η χημεία Τσίπρα – Καμμένου, όταν φύγει από το προσκήνιο η ανάγκη που οδήγησε σε αυτόν τον «πολιτικό γάμο», λογικό και αυτονόητο είναι να αναδειχθούν οι ιδεολογικές διαφορές. «Φύσει και θέσει, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένος να κοιτάξει προς την κεντροαριστερά.
Μπορεί ο Μπουταρης;
Το ερώτημα ωστόσο είναι αν μπορεί να πείσει μια τέτοια επιλογή. Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης δεν υπήρξε αντιμνημονιακός. Είχε παίξει άλλωστε ενεργό ρόλο υπέρ του «Ναι» και στο δημοψήφισμα του 2015, όταν ανέβηκε στην εξέδρα με τον Καμίνη και τον Πατούλη για να στηρίξει την επιλογή εκείνων των πολιτών, που φώναζαν εκείνες τις ημέρες στην Αθήνα «Γερούν γερά», εννοώντας τον Ντάισελμπλουμ.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα, πως θα γίνει αποδεκτή από την ευρύτερο χώρο που συντάσσεται με τον ΣΥΡΙΖΑ η ηγετική πρωτοβουλία που του ζήτησε ο πρωθυπουργός να αναλάβει. Από την άλλη θέσεις του δημάρχου στο Μακεδονικό, αλλά και σε άλλα θέματα που αγγίζουν εθνικές ευαισθησίες, έχουν κατά καιρούς προκαλέσει βάναυσα την κοινή γνώμη και ειδικά τους Θεσσαλονικείς.
Θα αποδεχθούν άραγε τις δηλώσεις του για τον Ατατούρκ παιδιά και εγγόνια ξεριζωμένων Ελλήνων που αποτελούν την ραχοκοκκαλιά του πληθυσμού της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας; Γιατί σαφέστατα η επίθεση εναντίον του είναι καταδικαστέα από όλους, και έτσι πρέπει να είναι. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει αυτόματα πως όσοι την καταδίκασαν θα τον ψηφίσουν κιόλας γιαα μία νέα θητεία στο δήμο Θεσσαλονίκης, όπως εμμέσως πλην σαφώς ζήτησε ο πρωθυπουργός.