του Σπύρου Κότσια
Το
τελευταίο διάστημα έχουν φουντώσει οι
συζητήσεις για τις περικοπές των
συντάξεων που θα λάβουν χώρα από πρώτης πρώτου του 2019. Για μια ακόμη φορά οι
συνταξιούχοι θα είναι τα μεγάλα θύματα μιας πολιτικής που εφαρμόζεται χωρίς
παρεκκλίσεις από το 2010 και αποσκοπεί στην εσωτερική υποτίμηση και τη
φτωχοποίηση μεγάλων τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας μεταξύ των οποίων περίοπτη
θέση κατέχουν οι απόμαχοι αυτής της χώρας.
Η
Κυβέρνηση θέλοντας να οριστικοποιήσει τις τεράστιες περικοπές που έγιναν στις
συντάξεις όλα αυτά τα μνημονιακά χρόνια και να απαλαγεί μια και καλή από τη
βάσανο των δικαστικών προσφυγών ενάντια σε αυτές, έφερε στη Βουλή το 2016 και
ψήφισε τον περιβόητο νόμο Κατρούγκαλου. Με το νόμο αυτό μείωσε τα ποσοστά
αναπλήρωσης και όρισε η εθνική λεγόμενη σύνταξη, εφεύρημα των κουτρουμάνη και
Λομβέρδου, να μην είναι μεγαλύτερη των 384 ευρώ. Με τον τρόπο αυτό το άθροισμα της εθνικής
σύνταξης και του τμήματος που έχει να κάνει με τις εισφορές που ο εργαζόμενος
κατέβαλε σε όλο των υπηρεσιακό του βίο, αποτελεί το σύνολο της σύνταξης που του
αναλογεί, σαφώς μειωμένου σε σχέση με το παρελθόν.
Όσον
αφορά αυτούς που είχαν ήδη συνταξιοδοτηθεί πριν την ισχύ του νόμου, εφόσον με
τον επαναπροσδιορισμό η σύνταξη τους θα είναι μικρότερη αυτής που σήμερα
λαμβάνουν, μετά τις περικοπές, η Κυβέρνηση δεσμεύτηκε να τη διατηρήσει στα
σημερινά επίπεδα χαρακτηρίζοντας το επιπλέον ποσό προσωπική διαφορά. Δυστυχώς η
Κυβέρνηση αθέτηση τη δέσμευση απέναντι στους συνταξιούχους και «υποκύπτοντας»
στις πιέσεις των δανειστών δέχτηκε να περικόψει την προσωπική διαφορά από 1ης Γενάρη του 2019 κατά 18%, όπερ μεταφραζόμενο σημαίνει
περικοπές 250 ευρώ τουλάχιστον για τις περισσότερες συντάξεις.
Χύνουν
κροκοδείλια δάκρυα οι Κυβερνητικοί αλλά κανείς συνταξιούχος δεν τους πιστεύει,
προσπαθούν μάλιστα να τους καθησυχάσουν αφήνοντας να διαφανεί ότι μπορεί και να
μην γίνουν οι μειώσεις γιατί έχουν αλλάξει λένε οι οικονομικές συνθήκες προς το
καλλίτερο. Βέβαια ο κατεξοχήν αρμόδιος Υπουργός ο κ Τσακαλώτος δεν αφήνει
κανένα περιθώριο δηλώνοντας πως όποιες περικοπές δεσμευθήκαμε να κάνουμε θα τις
πραγματοποιήσουμε στο ακέραιο. Από κοντά και η «φέρελπις» Υπουργός Εργασίας κ
Αχτσιόγλου η οποία με τον «αριστερό» της λόγο προϊδεάζει τους απόμαχους αυτού
του τόπου για τη μεγάλη «σφαγή».
ΟΙ
χειρισμοί γύρο από το συνταξιοδοτικό ζήτημα, μας πείθουν ολοένα και περισσότερο
ότι η Κυβέρνηση, αμφότερες οι συνιστώσες που την αποτελούν, έχει υιοθετήσει
πλήρως τις θέσεις των πιστωτών και ιδιαίτερα αυτές του ΔΝΤ, το οποίο θεωρεί ότι
η συνταξιοδοτική δαπάνη είναι εντελώς αντιπαραγωγική και αποτελεί τροχοπέδη
στην «ανάπτυξη» έτσι όπως αυτό τη σχεδιάζει και την επιβάλλει σε χώρες που
αναγκάζονται να ζητήσουν τη βοήθειά του. Το ίδιο πιστεύει και το οικονομικό
επιτελείο της Κυβέρνησης. Ας μη μας διαφεύγει της προσοχής η δήλωση της
αναπληρώτριας Υπουργού Εργασίας κ Θεανώ Φωτίου, ότι το Υπουργείο θα εντείνει
την επιδοματική του πολιτική. Έτσι με αυτό τον τρόπο μειώνουν τις συντάξεις και
τις υποκαθιστούν με επιδόματα και διάφορες εφάπαξ παροχές από τα περίφημα
ματωμένα πλεονάσματα, όπως κατάγγελλε κάποτε και ο κ Τσίπρας. Όποιος από εδώ
και πέρα θέλει σύνταξη να καταφύγει στα προγράμματα του ιδιωτικού τομέα
σιγοψιθυρίζει η Κυβέρνηση.
Η
ουσιαστική κατάργηση των συντάξεων που συντελείτε σταδιακά, ταυτόχρονα με τη
διάλυση της δημόσιας υγείας και τον εξοβελισμό κάθε έννοιας κοινωνικού κράτους,
η εργασιακή ισοπέδωση με την κατάργηση κάθε εργατικού δικαιώματος και η
ουσιαστική εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, δείχνουν το δρόμο που η Κυβέρνηση από
δω και πέρα θα ακολουθήσει προκειμένου να προσελκύσει επενδυτικά κεφάλαια και
να επιτύχει την έξοδο της οικονομίας από την κρίση. Στις μέρες μας συντελείτε η
αποθέωση του επιχειρηματικότητας ως βασικού συντελεστή της οικονομικής
απογείωσης μαζί με το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας. Μιας
επιχειρηματικότητας που δεν υπόκειται σε κανέναν περιορισμό ενώ αφήνετε
ανεξέλεγκτη να καταστρέφει το περιβάλλον. Τρανταχτά παραδείγματα αποτελούν η
μέθοδος εξόρυξης του μεταλλεύματος που χρησιμοποιεί η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός
στις Σκουριές και ο τρόπος αξιοποίησης του Ελληνικού.
Στην
περίπτωση της χώρας μας η πρόσμιξη του μεταμοντέρνου με το νεοφιλελευθερισμό σε
συνδυασμό με την παραμονή μας στην ευρωζώνη,
επιδεινώνει περισσότερο την
κατάσταση για τα λαϊκά στρώματα και δημιουργεί τις προϋποθέσεις, για τη
συνέχιση της δουλοπαροικίας τουλάχιστον μέχρι το 2060.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου