6000 +1 αναρτήσεις

Ποτέ άλλοτε δεν ήταν  τόσο δυσοίωνες οι  εξελίξεις . Μετά τη Λιβύη και  την Ουκρανία, η Δύση επιτίθεται στη Συρία, με ένα πρόσχημα που δεν αντέχει στοιχειώδη κριτική. Ταυτόχρονα  ο ίδιος συνασπισμός χωρών ακυρώνει τη διεθνή νομιμότητα, υποκαθιστώντας την παρέμβαση των Ηνωμένων Εθνών  με το δικό του νόμο της Άγριας Δύσης :  Δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που η διεθνής αυτοδικία θέλει να εκλαμβάνεται ως απονομή δικαιοσύνης.

Την ίδια στιγμή η Ελλάδα είναι μια  χώρα τραυματισμένη βαρύτατα, που δεν γνωρίζουμε αν μπορεί να ανακάμψει. Σήμερα, απέναντι σε όσους μας συνιστούσαν περιορισμό ή και κατάργηση των στρατιωτικών δαπανών  γιατί θα είχαμε τη προστατευτική ασπίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης! (για να υπενθυμίσουμε μόνο μια κουβέντα του Κον Μπεντίτ) –ορθώνονται πιο πολλοί που συνιστούν εξοπλισμούς για την ασφάλεια της χώρας.

Το μέλλον αόρατο – και η τύχη μας είναι αβέβαιη. Θα θυμηθούμε τις «Γάτες του Αη Νικόλα» του Σεφέρη με την τελική θανάσιμη κατάληξή  τους  («Αιώνες φαρμάκι, γενιές φαρμάκι») και θα προσμένουμε καρτερικά το τέλος του Ελληνικού Ονείρου , ή και έστω υπό κυβέρνηση Τσίπρα (και το 1940 Μεταξά είχαμε !)   θα υψώσουμε την σημαία της  αποφασιστικότητας να μείνουμε ελεύθεροι;

Το μέλλον αόρατο, κι εμείς προς το παρόν βάζουμε πλώρη – 9 χρόνια μετά – για την 7^η χιλιάδα αναρτήσεων.

Γιάννης Σχίζας