του Βασίλη Τακτικού
Μόνο ως ανέκδοτο
μοιάζει ο ισχυρισμός ότι κοινωνική οικονομία
μπορεί να γίνει βασικός πυλώνας της οικονομίας με το 1/1000 από τις
κοινοτικές ενισχύσεις.
Η
έκθεση της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας που
πραγματοποιήθηκε το τριήμερο 1-3
Νοεμβρίου, προφανώς έχει σημαντικό
επικοινωνιακό ενδιαφέρον και συμβολισμό, αφού το εγκαινίασε ο ίδιος ο
πρωθυπουργός. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι για πρώτη φορά δίνεται τέτοια
επισημότητα στον τομέα της κοινωνικής οικονομίας. Αυτό που έχουμε όμως
μπροστά μας είναι απλώς ένα πιλοτικό πρόγραμμα, μια μινιατούρα πολιτικής,
σε σχέση με το μέγεθος των αναγκών της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και σε
σχέση με τις ανάγκες αντιμετώπισης της
ανεργίας.
Ασφαλώς, ο νόμος
4430/16 που ψήφισε η σημερινή Κυβέρνηση διαχωρίζει για πρώτη φορά τους φορείς
κοινωνικής οικονομίας από τις κρατικές και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και αυτό
καταγράφεται στα θετικά. Επιπλέον είναι αναγκαία συνθήκη για να μιλάμε για
κοινωνική οικονομία και αυτό βάζει ένα τέρμα στους «διαμεσολαβητές» που
κυριαρχούσαν στο χώρο 25 χρόνια. Ωστόσο το μέγεθος των πόρων που ανακοινώθηκαν
για την ενίσχυση και στήριξη της κοινωνικής οικονομίας είναι ασήμαντο.
Απευθύνεται σε ένα
πολύ μικρό τμήμα των εν δυνάμει φορέων της κοινωνικής οικονομίας, αγνοώντας
τους δυναμικούς μαζικούς συνεταιρισμούς και κοινωνικές επιχειρήσεις που
διαμορφώνουν το μέγεθος της κοινωνικής οικονομίας στην Ελλάδα.
Στην ουσία
προβλήθηκε μια «μακέτα» σχεδιασμού και η εξασφάλιση του
κόστους μια μακέτας και παρουσιάστηκε σαν να είχαμε μπροστά μας ολοκληρωμένο
έργο.
Στην πολιτική επικοινωνία και
στους μεγεθυντικούς της φακούς, συμβαίνουν συχνά αυτά τα φαινόμενα όπου «μια μέλισσα μπορεί να φανεί σαν
ελέφαντας». Έτσι και στην προκειμένη περίπτωση ο διαθέσιμος προϋπολογισμός που
ανακοινώθηκε από τα χείλη του Πρωθυπουργού αντιστοιχεί μόνο στο 1% των
αναγκαίων επενδύσεων σύμφωνα με το
ευρωπαϊκό πρότυπο και κεκτημένο. Αν θέλουμε βεβαίως κάποτε να τηρήσουμε τις
κοινοτικές οδηγίες και φτάσουμε τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Απαιτούνται
τουλάχιστον 3 από τα 35 δις, του συνόλου ΕΣΠΑ και πακέτο Γιούνγκερ.
Μόνο ως ανέκδοτο
επομένως μοιάζει ο ισχυρισμός ότι, η
κοινωνική οικονομία μπορεί να γίνει
βασικός πυλώνας της οικονομίας με το 1/1000 από τις κοινοτικές ενισχύσεις που
προβλέπονται για αυτό το σκοπό.
Βεβαίως, το μεγάλο
πρόβλημα της υστέρησης, μιας πολιτικής ικανής να γίνει η κοινωνική οικονομία
βασικός πυλώνας της οικονομίας, είναι η ανυπαρξία οργανωτικής κουλτούρας και
συνεργατισμού του ίδιου του υποκειμένου των φορέων της κοινωνικής οικονομίας,
δηλαδή συντονισμού των υφιστάμενων κοινωνικών οργανώσεων και φορέων κοινωνικής
οικονομίας.
Προφανώς, στον χώρο
αυτό επικρατεί η ιδεολογία του ατομικού ανταγωνισμού και της ιδιωτικής
οικονομικής, με συνέπεια την ανυπαρξία ενιαίου κοινωνικού εταίρου που θα μπορούσε να θέσει επιτακτικά τις
προϋποθέσεις και τα δικαιώματα της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και να
αποτελέσει κοινωνικό εταίρο απέναντι στις εθνικές και ευρωπαϊκές αρχές.
Πρέπει να
παραδεχτούμε ότι, ήταν εύστοχη η παρατήρηση του πρωθυπουργού. «Οργανωθείτε
και πιέστε μας, διεκδικήστε για να πάρετε ό,τι σας ανήκει». Αυτό είναι το
μήνυμα που πρέπει να πάρουμε από αυτή την ομιλία. Να οργανωθούμε ως κοινωνία
πολιτών. Να οργανωθούμε ως Ενώσεις φορέων κοινωνικής οικονομίας, όπως
προβλέπεται από το νόμο 4430/16 για να πιέσουμε την κρατική γραφειοκρατία και
την εκθέσουμε στην Ευρωπαική ένωση για τις παρατυπίες και τη εκτροπή των πόρων
προς το αδηφάγο δημόσιο.
Να απευθυνθούμε
στους τους Δήμους, τις Περιφέρειες, για
την αξιοποίηση των ανενεργών υλικών πόρων όπως προτείνουμε μέσα από την
Πανελλήνια Σύμπραξη Κοινωνικής οικονομίας.
Να συγκροτήσουμε θεσμικά
την Πανελλήνια Συνομοσπονδία Κοινωνικής οικονομίας επισημαίνοντας ότι ο νέος
νόμος διευκολύνει προς αυτό τον σκοπό και αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε.
Συνέργειες
κοινωνικών συνεταιρισμών με δήμους και οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών. http://www.enallaktikos.gr/ar34855el-synergeies-koinwnikwn-synetairismwn-me-dimoys-kai-organwseis-tis-koinwnias-twn-politwn.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου