" Με την αποχώρηση των 81 στελεχών δεν υπάρχει απλώς διάσπαση, τονίζουν μέλη του οικολογικού κινήματος, αλλά μετατροπή του κόμματος των ΟΠ σε κόμμα – σφραγίδα".
Σε πλήρη αποσύνθεση και σε διαδικασία ανασυγκρότησης είναι ο οικολογικός χώρος στην Ελλάδα. Μετά και την αποχώρηση από το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων άλλων 81 στελεχών από την Αττική, που ανήκαν μάλιστα στα περίπου 200 εγγεγραμμένα μέλη του συνεδρίου του 2016.Ο χώρος από τότε ειδικά που συνεργάστηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει περιοριστεί δραματικά. Από τα 1.400 μέλη που αριθμούσε πριν από κάποια χρόνια, πλέον έχουν μείνει κάποιες εκατοντάδες μέλη.Οι αποχωρήσεις μπορεί να μην ήταν μαζικές στο παρελθόν, όπως η χτεσινή, ούτε τόσο πομπώδεις. Ωστόσο, η απομάκρυνση στελεχών ήταν δεδομένη.Η ομάδα των 81 που αποχώρησε εν μέσω καταγγελιών για τον υπουργό, Γιάννη Τσιρώνη και τον βουλευτή, Γιώργο Δημαρά, αφήνει στην επιστολή της να εννοηθεί ότι θα προχωρήσει στην ίδρυση ενός νέου πράσινου πολιτικού φορέα. Η προσπάθεια όμως δύσκολα μπορεί να μετατραπεί σε κόμμα, αφού τα ερείσματα της συγκεκριμένης ομάδας σε πανελλαδικό επίπεδο σήμερα είναι πολύ λίγα.
Εμμέσως πλην σαφώς κατηγορούν τον Γιάννη Τσιρώνη για οικονομικές ατασθαλίες, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι «ο υπουργός εμφανίζεται να κάνει αγώνα στην Παναττική Συνδιάσκεψη για να μην βάλουμε ορκωτούς λογιστές για τα οικονομικά του κόμματος». Καταγγέλλουν ακόμη ότι ο Γιάννης Τσιρώνης (πρώην αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος και νυν αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης) και ο Γιώργος Δημαράς οφείλουν χρήματα στο κόμμα, επειδή υπολογίζουν διαφορετικά το ποσοστό συνδρομής που καταστατικά πρέπει να δίνουν στο κόμμα.
Κάνουν ακόμη λόγο για «τιμωρία» όσων είχαν κριτική στάση, καθώς «μπλοκαρίστηκαν από θέσεις ευθύνης στην κυβερνητική μηχανή. Και ας είχαν κάποιοι τα καλύτερα βιογραφικά […] Και ας είχαν, επίσης, κάποιοι αγωνιστεί στα ψηφοδέλτια της συνεργασίας φέρνοντας χιλιάδες ψήφους, όπου λόγω και αυτών των πολλών ψήφων υπάρχει ο υπουργικός θώκος και η συνεργασία».
Οι διαφωνίες ξεκίνησαν από νωρίς. Η κριτική τους πάντως συμβαδίζει με την κριτική που άσκησαν και τα στελέχη που αποχώρησαν στο παρελθόν, από όλη την Ελλάδα και κυρίως από τη Θεσσαλονίκη, όπου άλλωστε έχει τις ρίζες του το οικολογικό κίνημα στην Ελλάδα. Όσοι έχουν αποχωρήσει, νωρίς ή αργά, έχουν ως κοινό σημείο κριτικής απέναντι στα κυβερνητικά στελέχη τους το γεγονός ότι κινούνται ιδιοτελώς, απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν τήρησε ποτέ τις πολιτικές δεσμεύσεις προεκλογικής προγραμματικής σύγκλισης. Μια σύγκλιση που στους Οικολόγους Πράσινους θεώρησαν ότι είχε συναποφασιστεί, επί της ουσίας όμως το κυβερνητικό πρόγραμμα δε συνδιαμορφώθηκε κι από τους Οικολόγους Πράσινους. Για όσους θυμούνται τις ημέρες του 2014, η συνεννόηση και συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και Οικολόγων Πράσινων στις αυτοδιοικητικές εκλογές πήγαινε... πρίμα. Εξελέγη μάλιστα και ο πρώτος οικολόγος δήμαρχος στην Κοζάνη, ενώ μπήκε η παρακαταθήκη για τη συνεργασία στις εθνικές εκλογές.Το «πρόγραμμα Θεσσαλονίκης» του κ. Τσίπρα όμως περιείχε θέσεις τις οποίες οι Οικολόγοι Πράσινοι δε συνδιαμόρφωσαν σε καμιά περίπτωση. «Μας ήθελαν για άλλοθι», λέει σήμερα ένα από τα επιφανή στελέχη του οικολογικού χώρου. Στο συνέδριο που ακολούθησε ήταν το πρώτο σημείο καμπής. Οι πρώτες αποχωρήσεις ήταν γεγονός, καθώς πέρασε η γραμμή της συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία πολλοί είχαν αντιταχθεί.Το κρίσιμο σημείο όμως, ειδικά για τους οικολόγους της Θεσσαλονίκης και της βόρειας Ελλάδας, ήταν η επιλογή του Προκόπη Παυλόπουλου για την προεδρία της Δημοκρατίας. Ο κ. Παυλόπουλος ήταν «κόκκινο πανί», λόγω της δικηγορικής του δράσης, καθώς ήταν απέναντι στις δικαστικές μάχες που έδωσαν οι Οικολόγοι Πράσινοι της περιοχής σε κορυφαία για τους ίδιους ζητήματα, όπως στη Σάνη, στο Πόρτο Καρράς ή στον Κισσό.Δύο από τους πιο γνωστούς οικολόγους, ο Μιχάλης Τρεμόπουλος και ο Νίκος Χρυσόγελος είχαν ήδη φύγει χωρίς ντόρο. Με την αποχώρηση των 81 στελεχών δεν υπάρχει απλώς διάσπαση, τονίζουν μέλη του οικολογικού κινήματος, αλλά μετατροπή σε κόμμα – σφραγίδα. Στη Θεσσαλονίκη είναι χαρακτηριστικό ότι και στο «σπίτι» των οικολόγων στην Πτολεμαίων, τα παραμένοντα στελέχη στο κόμμα έχουν φύγει. Οι εκτός κόμματος θεώρησαν ότι έπρεπε να ξαναπιάσουν το νήμα με την κοινωνία ξανά.Ο Μιχάλης Τρεμόπουλος για παράδειγμα θεωρεί ότι «ο χώρος τραυματίστηκε σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής σκηνής και πλέον το βάρος πέφτει στις αξίες, στην κοινωνία, στο κίνημα και στην ενίσχυση των δράσεων του οικολογικού δικτύου, που κινείται σε επίπεδο κοινωνίας. Αν μπορεί να προκύψει από εκεί μελλοντικά κάποιο κόμμα δεν το αποκλείω, αλλά όχι κάτι μονοσήμαντα πολιτικό, γιατί σήμερα κάτι τέτοιο δε θα πατάει σε σταθερό έδαφος».Το οικολογικό δίκτυο λειτουργεί πάντως υποδειγματικά και οι δράσεις του στη Θεσσαλονίκη είναι υποδειγματικές (Κέντρο Ημέρας Προσφύγων, Greenwave, Αντιγόνη, ΜΚΟ, εκδοτικός οίκος, φεστιβάλ, συνεταιρισμοί κτλ.).Το πιο χαρακτηριστικό σημείο της κριτικής των 81 είναι το εξής: «Είναι πλέον πασιφανές ότι κάποιοι έχουν επιλέξει να χρησιμοποιήσουν το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων, για να κάνουν ένα 'πράσινο ξέπλυμα' συνειδήσεων, έτσι ώστε να συνεργαστούν με καλύτερους όρους με τον ΣΥΡΙΖΑ. Προσπαθούν να δημιουργήσουν συνθήκες να μην υπάρχει δυνατότητα αυτόνομης καθόδου στις εκλογές για να 'νοθευτεί' πολιτικά ο καθαρός οικολογικός – πράσινος λόγος. Και η συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα, απέναντί μας είναι (το λιγότερο) ακατανόητα ηγεμονική.
Στη δημοκρατία όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Σύντομα ένα μεγάλο πράσινο κόμμα, θα κάνει την εμφάνισή του για να παίξει το ρόλο που πρέπει. Να έχει περισσότερες δυνατότητες να υπερασπιστεί με σθένος τις πράσινες αρχές και θέσεις. Με ενεργά μέλη, πολλαπλάσια σε αριθμό, από τα περίπου 200 που συμμετέχουν και ψηφίζουν στις διαδικασίες των Οικολόγων Πράσινων. Με σύνθεση δυνάμεων από Ενεργούς Πολίτες της Κοινωνίας. Με όρους αυτόνομης καθόδου στις εθνικές, αυτοδιοικητικές εκλογές και στις ευρωεκλογές.
Εξάλλου τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών στη Γερμανία, οι αποφάσεις των Γερμανών Πρασίνων και η ευρύτερη κουλτούρα συνεργασιών του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, δείχνουν τον δρόμο. Δεν υπάρχουν δεδομένες συνεργασίες. Υπάρχουν μόνο προγραμματικές συγκλίσεις. Στην προκειμένη περίπτωση τα 22 σημεία προεκλογικής συμφωνίας, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, συστηματικά αγνοεί και δεν τηρεί. Ξέρουμε ότι με πολλούς από τους συναγωνιστές που μένουν πίσω (αν και συμφωνούν σε όλα μαζί μας) κάποια στιγμή θα ξαναβρεθούμε. Και δεν είναι μακριά αυτή η στιγμή...».
Πηγή: http://www.voria.gr/article/ikologi-prasini-enas-choros-se-pliri-aposinthesi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου