Χωράει το ΕΠΑΜ στο μέτωπο;

του Κώστα Σπετσέρη 

πηγή ΙΣΚΡΑ

Εισαγωγικό σχόλιο από την ΟΙΚΟΝΙΚΙ : Μέτωπο  ΔΕΝ είναι  μια διαδικασία αξιολόγησης και "πρόσληψης" στελεχών από κάποιους αυτόκλητους τιμητές. Μέτωπο ΔΕΝ είναι η συγκρότηση ορχήστρας από κάποιους που έχουν πρώτα μοιράσει καίριους  ρόλους (μαέστρος κλπ). Μέτωπο ΔΕΝ είναι ένας στρατός με κατειλημμένες τις  θέσεις (από Λοχαγό και πάνω) από κάποιους , οι δε υπόλοιποι προορίζονται για τις θέσεις των αφισοκολλητών...Μέτωπο είναι μια δυναμική σύγκλισης και σύμπραξης συλλογικοτήτων και ατόμων πάνω σε κοινά σημεία .. Μέτωπο είναι κάτι που παρακάμπτει μεγάλο μέρος του παρελθόντος αλλά και του μέλλοντος

Είναι κοινό μυστικό ότι η απάντηση στο ερώτημα απασχολεί ηγεσίες και όργανα πολιτικών χώρων και πολίτες που αμφισβητούν τη σημερινή τάξη πραγμάτων οι οποίοι που με τις καλύτερες προθέσεις

επιζητούν να συμβάλλουν τα μέγιστα στη δημιουργία ενός πλατιού αριστερού, ριζοσπαστικού, πατριωτικού, δημοκρατικού, αντιμνημονιακού μετώπου.

Το ερώτημα ασφαλώς αφορά και το χώρο της ΛΑΕ.

Απασχολεί επίσης και φίλους ,οπαδούς της μετωπικής λογικής.

Φυσικά φίλους και μέλη του Ε.ΠΑ.Μ

Σαν ζήτημα “ΤΑΜΠΟΥ” όμως ,η ατμόσφαιρα γύρω από το θέμα εμφανίζεται είτε ακραία και δογματικά απορριπτική ή διστακτική, κρυψίνους, συνωμοτική.

Αποφεύγεται δηλ.πρός το παρόν η δημόσια, ένθεν και ένθεν, ευθεία αντιπαράθεση πολιτικών επιχειρημάτων σε απάντηση του παραπάνω ερωτήματος.

Αντίθετα με καφενειακού τύπου κουτσομπολιά,υφέρπουν απόψεις και συζητήσεις,

για συμμετοχή η μή του Ε.ΠΑ.Μ στο υπό δημιουργία ‘ΜΕΤΩΠΟ”

Ο συντάξας το παρόν κείμενο-σε γνώση του ότι κινδυνεύει να χαρακτηρισθεί

δεξιόστροφος,αριστερόστροφος,οπορτουνιστής,υπερπατριώτης,εκλογολάγνος-

το μόνο που επιδιώκει, καταθέτοντας προσωπικές απόψεις, είναι να ενθαρρύνει ώστε να ανοίξει ο καθυστερημένος διάλογος και με αυτόν τον πολιτικό χώρο ,

αναγνωρίζοντας ότι υπάρχουν εκκρεμή θέματα προς διευκρίνηση ,όπως και “απρόβλεπτες¨συμπεριφορές.

Όμως όλα αυτά είναι στοιχεία στην ουσία του διαλόγου.

Κωδικοποιώντας τις σκέψεις μου λοιπόν καταθέτω τα παρακάτω.

-1.Δύσκολα θα βρεθεί κάποιος που επιθυμεί τη δημιουργία του πολιτικού μετώπου με χαρακτηριστικά όπως τα αποδίδουμε στον λόγο μας,

να διαφωνήσει ριζικά με τα 15 σημεία του προγράμματος του Ε.ΠΑ.Μ.(για προφανείς λόγους δεν παρατίθενται εδώ), ανεξάρτητα για το τι γνώμη έχει για το πως τα εφαρμόζει ή τα τηρεί στην πράξη.

Ανυπέρβλητες προγραμματικές διαφορές στα 15 σημεία, μάλλον είναι πολύ δύσκολο να υπάρξιουν, ενώ επιμέρους διαφορές και εκτιμήσεις μπορεί να μπουν προς συζήτηση.

Έτσι γίνεται στο διάλογο με πολιτικούς χώρους, οι οποίοι έχουν διαφορές, μικρότερες ή μεγαλύτερες και αναζητούν περιθώρια κοινής δράσης και συνεργασίας.

-2. Ποιος και πώς μπορεί κανείς να αγνοήσει τη παρουσία των μελών και φίλων του Ε.ΠΑ.Μ., συχνά μαζί με αριστερές δυνάμεις σε πολλές αγωνιστικές, λαϊκές, διεκδικήσεις, σε κατεύθυνση ριζοσπαστική και αντιμνημονιακή.

Στη μάχη ενάντια στους πλειστηριασμούς ειδικότερα στο Ε.ΠΑ.Μ και στα μέλη του πρέπει να αναγνωρισθεί συνεπείς και έγκαιρη προσπάθεια.

Έδρασαν και δρούν εντός πλαισίων μετωπικής αντίληψης.

Η οργανωμένη-αγωνιστική παρουσία των μελών του Ε.ΠΑ.Μ. σε κινήματα έχει συχνά και εκ των πραγματων, ταξικό, πολιτικό και ιδεολογικό προσανατολισμό.

-3.Ιδιόμορφες,ιδιότυπες,προσωπικές συμπεριφορές ενδεχωμένος θα βρεί κανείς σε κάθε μικρό η μεγαλύτερο πολιτικό φορέα και στο χώρο

των αριστερών,ριζοσπαστικών,αντιμνημονιακών δυνάμεων.

Σε κάθε σύνολο και ευρεία ομάδα ανθρώπων εύκολα θα συναντήσεις τον σεμνό δίπλα στον αλαζόνα.

Τον ανυποχώρητο ξερόλα δίπλα από τον συμβιβαστικό και υποχωρητικό.

Τον συγκεντρωτικό και απόλυτο μαζί με τον χαλαρό και δεκτικό.

Την φιλόδοξη γοητεία του ηγέτη και την ευσυνείδητη ταπεινή προσφορά του στρατιώτη.

Όλα μέσα στην ανθρώπινη φύση ,αρκεί να μην ξεπερνούν και παρακάμπτουν τους στόχους,τις αρχές και τις αξίες του ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ.

Οι διαφανείς,δημοκρατικές,συλλογικές διαδικασίες θα ενσωματώσουν ή θα αποβάλλουν από το ΜΕΤΩΠΟ,όποιον προτάσσει άλλους σκοπούς.

Και στην όλη Αριστερά παλιότερη και νεότερη πολιτικά αναμάρτητοι και αλάθητοι δεν υπάρχουν.

Με την ευκαιρία σημειώνω ότι ήταν στενάχωρο, ειρωνικό, άδικο και αποπροσανατολιστικό το άρθρο του Δ.Καζακη 7/9 στον ιστότοπο του Ε.ΠΑ.Μ.

-4.Εάν στην απλή αριθμητική 1+1+1=3, στην πολιτική δυναμική και ιδιαίτερα στην κοινωνική πολιτική πάλη το ζητούμενο είναι να δίνει 13.

Οι προυποθέσεις γι’αυτό είναι γνωστές,έχουν κατά κόρον αναλυθεί και αποτυπωθεί.

Σε σχέση με τα παραπάνω ,τα περί κοινής εκλογικής παρουσίας των αντιμνημονιακών δυνάμεων,

εκτιμώ μεν ότι είναι ζητούμενο και χρήσιμο ,όχι όμως αυτοσκοπός .

Αυτό θα είναι το αποτέλεσμα επίμονης,επίπονης,ανυποχώρητης δράσης και αγώνα

για τα μεγάλα κοινωνικά,οικονομικά,πολιτικά προβλήματα του ελληνικού λαού και της χώρας.

-5.Με λίγες κουβέντες για όλους εμάς που παλεύουμε να κτίσουμε το ΜΕΤΩΠΟ,

ιδιαίτερα όσους προερχόμαστε από τον Μ/Λ ιδεολογικό-φιλοσοφικό χώρο.

Από το χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Αποκαθιστούμε και εδραιώνουμε την εμπιστοσύνη και προχωράμε.

Στο ερώτημα του κειμένου η θέση μου είναι ξεκάθαρη

Το Ε.ΠΑ.Μ. με το πρόγραμμα του χωράει στο ΜΕΤΩΠΟ.

Ο κόσμος του Ε.ΠΑ.Μ. στη μεγάλη πλειοψηφία του χωράει στο ΜΕΤΩΠΟ και οι περισσότεροι ίσως να το επιθυμούν και να το επιδιώκουν.

Ευθύνη της ηγεσίας του Ε.ΠΑ.Μ. να παρουσιάσει τις προθέσεις της.

Η ηγεσία του Ε.ΠΑ.Μ. οφείλει να ξεκαθαρίσει και να παραδεχθεί,ότι στο κοινωνικό,πολιτικό,ιδεολογικό τοπίο υπάρχει και δεν μπορεί να σβήσει με καμμιά θολή ρητορική ο διαχωρισμός αριστερά-δεξιά.

Υπάρχει ο πατριώτης λαός και η πατριδοκάπηλη πολιτική δεξιά κάθε απόχρωσης.

Υπάρχει η πατριωτική διεθνιστική αριστερά και η ξενόδουλη δεξιά.

Υπάρχει καπιταλισμός,υπάρχει σοσιαλισμός.

Η ηγεσία του Ε.ΠΑ.Μ., αφού συχνά και σωστά επικαλείται το ΕΑΜ της Εθνικής Αντίστασης, οφείλει να αναγνωρίσει χωρίς περιστροφές και την κοινωνική, ταξική πολιτική διάσταση του ΕΑΜ και του Εαμικού κινήματος.

Ευθύνη όλων μας να ανοίξουμε ένα ουσιαστικό, εποικοδομητικό, χωρίς εκ των προτέρων αποκλεισμούς και χωρίς θέσφατα, διάλογο για διευρυμένη δράση και μέτωπο, διάλογο που χωρίς δογματισμούς θα αφορά όλους όσους αμφισβητούν με συνέπεια και μέχρι τέλους τη σημερινή μνημονιακή πολιτική τάξη και τα δόγματα του “Μένουμε Ευρώπη”.

*Προφανώς, οι απόψεις του αρθρογράφου είναι προσωπικές, καταχωρούνται στην στήλη Aπόψεις και εντάσσονται στο πλαίσιο ενός διαλόγου για ευρύτερα επίκαιρα θέματα, που πάντα φιλοξενεί η Iskra.