Οι Τούρκοι δεν είναι οι ηλίθιοι της Ιστορίας..

του Άντη Ροδίτη

Δεν πρέπει να μας εκπλήττει η ανεπάρκεια των δημοσιογράφων, των τηλεπαρουσιαστών, ούτε καν των «πολιτικών» ανδρών μας…

Με τους τελευταίους συμβαίνει απλώς να τους συνεφέρνει το βάρος της ευθύνης όταν από την αντιπολίτευση βρεθούν στη θέση που οι αποφάσεις τους μετρούν.

Το είπαμε εκατό φορές: Οι Τούρκοι δεν θα δώσουν τίποτε ή τουλάχιστο τίποτε που θα αδυνάτιζε τη μέγγενη μέσα στην οποία κρατούν τον ελληνισμό.

Δεν είναι η παλικαριά ή η εξυπνάδα των Τούρκων που έβαλε τον ελληνισμό στη μέγγενή τους… είναι η παλιανθρωπιά και η βλακεία των Ελλήνων – δεν ξέρω ποια από τις δυο είναι η μεγαλύτερη!

Η Ιστορία δεν προχωρά με βάση το Δίκαιο!

Είναι κωμικό να το πιστεύει κανείς αυτό. Μόνο αγράμματοι και αστοιχείωτοι το πιστεύουν αυτό. Η χειρότερη παλιανθρωπιά είναι των εκάστοτε αντιπολιτευομένων που κοροϊδεύουν τον μέσο αγράμματο και απληροφόρητο πολίτη, ότι αυτοί έχουν τρόπο να τους χαμογελάσει το Δίκαιο.

«Πόλεμος πατήρ πάντων» (Ηράκλειτος 6^ος-5^ος π.Χ. αιώνας): Πάντων, όχι μόνο των κακών, πάντων-πάντων. Κι όποιος δεν το ξέρει αυτό δεν ξέρει τίποτε.

Το επανέλαβε ο Θουκυδίδης (5^ος-4^ος αιώνας π. Χ.).

Από τότε τίποτε δεν άλλαξε.

Οι περσικοί πόλεμοι, οι ελληνικές νίκες καθόρισαν τη διαφορά της Ανατολής από τη Δύση. Αν έχαναν τους πολέμους εκείνους οι Έλληνες δεν θα υπήρχε ο σημερινός κόσμος όπως τον ξέρουμε. Θα ήταν άλλος εντελώς. Αυτό το ξέρουν καλά στη Δύση και γι’ αυτό «ευγνωμονούν» την Ελλάδα. Την αρχαία Ελλάδα. Οι σημερινοί Έλληνες δεν ξέρουν τίποτε. Κοιμούνται όρθιοι.

Ο Αναστασιάδης, φώναζε και φωνάζει η εδώ… πατριωτική αντιπολίτευση, θα ξεπουλήσει την Κύπρο!

Ο Αναστασιάδης είναι ο καλύτερος διαπραγματευτής, επειδή κάηκε στο χυλό και τώρα φυσά και το γιαούρτι.

Αλλά το θέμα δεν είναι η «λύση». Δεν υπάρχει πλέον «λύση». Το Κυπριακό λύθηκε τον Αύγουστο του 1964 όταν ο… εξυπνότερός μας ηγέτης, ο Μακάριος, έστειλε την Ελλάδα στο σπίτι της. Στέλλοντας την Ελλάδα σπίτι της έφερε σπίτι μας την Τουρκία. Σε κανένα πάνελ δεν θα δείτε να συζητούν το 64 οι «πολιτικοί» μας. Τρέμουν την αλήθεια. Η Κύπρος είναι δυτικό χωράφι και οι Αμερικανοί θέλησαν πρώτα να το δώσουν στους Έλληνες. Όταν οι Έλληνες δεν το πήραν, τους έμειναν μόνο ο Τούρκοι.

Οι Τούρκοι δεν είναι ηλίθιοι. Και Ιστορία να μην ξέρουν, τους τη μαθαίνουμε εμείς, με τη βλακεία μας και την παλιανθρωπιά μας.

Οι Τούρκοι γάντζωσαν Κύπρο και δεν θα τη δώσουν πίσω με τίποτε.

Η Δύση αναγνωρίζει τον πόλεμο, η Ρωσία αναγνωρίζει τον πόλεμο κι όποιος δεν αναγνωρίζει τον πόλεμο, βάζει πόλεμο κακό στο κεφάλι του.

Πάλι καλά που η Δύση έχει κάποια συμφέροντα ώστε να μην έχει πάψει ακόμα να ασχολείται με ηλίθιους του είδους μας, και μας δίνει την ευκαιρία να «συζητούμε» με τους Τούρκους μπας και βρεθεί τρόπος να πάψουμε να είμαστε Έλληνες και Τούρκοι και να γίνουμε όλοι άνθρωποι. Μας βάζουν μπροστά σε ένα πείραμα που οι ίδιοι αδυνατούν να κάμουν. Π.χ. οι Εγγλέζοι, δεν ανέχονται κανέναν άλλο εκτός από τον εαυτό τους, ακόμα και τα ξαδέλφια και τ’ αδέλφια τους, και φεύγουν από την ΕΕ! Ζητούν, όμως, από μας να τα  βρούμε με τους… Τούρκους! Τους Πέρσες δηλαδή. Ζητούν από τους αρχαίους Έλληνες να τα βρουν με τους Πέρσες, τη στιγμή που ευγνωμονούν τους αρχαίους Έλληνες που τους απάλλαξαν από την ανατολική απειλή της αυθαιρεσίας της εξουσίας!! Μην νομίσετε ότι οι δυτικοί διαφέρουν πολύ στη βλακεία από μας, τους σύγχρονους Έλληνες. Όχι. Απλώς εμείς έχουμε τα πρωτεία.

ΟΛΟΙ, ΟΛΟΙ αναγνωρίζουν την πρωτοκαθεδρία του πολέμου.

Κι επειδή μας επιτρέπουν ένα περιθώριο να «συζητάμε», ας μην το χαραμίσουμε με κι άλλες βλακείες.

Ας συζητούμε, επιμένοντας στο Δίκαιο ή σε όσο περισσότερο Δίκαιο θέλουμε. Στο μεταξύ η «συζήτηση» απλώς εξηγεί ξανά σε όλους ότι αρχή πάντων και πατήρ πάντων πόλεμος.

Είναι ένα ευτύχημα ότι οι Πέρσες σήμερα (δηλαδή οι Τούρκοι) έχουν ξανά έναν τρελό αρχηγό Ξέρξη, που μαστιγώνει και τον Ελλήσποντο όταν δεν του καϊλά. Του την έχει δώσει. Ας συζητούμε, λοιπόν, επιμένοντας όσο μας επιτρέπουν να επιμένουμε.

Η Ιστορία έχει κι ένα καλό: Δεν ξέρεις ποτέ τι ξημερώνει η επομένη.

Μπορεί ο αρχηγός των Περσών να κάμει και καμιά πολύ μεγάλη βλακεία και να είναι στην τύχη μας να επωφεληθούμε κι εμείς. Αν έχουμε μυαλό. Τώρα δεν είναι Θεμιστοκλή που αναζητούμε για να τους ξεγελάσει και να τους φέρει στα στενά της Σαλαμίνας. Όχι. Ούτε καν «ξύλινα τείχη», στόλο δεν έχουμε. Απλώς λίγα μυαλά θέλουμε και λιγότερο… πατριωτισμό από την αντιπολίτευση. Ας εκθέσουμε όσο μπορούμε την Τουρκία, ως φυσιολογικά άγρια και βάρβαρη, ως αυτό που όλοι είμαστε, ως αυτό που όλοι θα θέλαμε να μην είμαστε. Καμιά φορά, όταν κανείς δεν θα ζημιώσει υπερβολικά, δείχνουν όλοι μια προτίμηση στον πολιτισμό και το Δίκαιο.