Γραμμένη από τον Άντη Ροδίτη
Κύριε Β....
Μου έχετε υποβάλει μια προσωπικά πολύ δύσκολη ερώτηση. Δείχνει
«πολιτική» αλλά ίσως να μην είναι τίποτε λιγότερο από μεταφυσική. Δεν ξέρω αν
πρέπει να απαντήσω σε πεζό ή σε ποιητικό λόγο. Να γράψω άραγε ένα ημερολόγιο με
τίτλο «οι αναμνήσεις ενός έγκλειστου» χωρίς να διευκρινίζω πού έγκλειστου; Με
υπόνοιες ότι ό συγγραφέας του ημερολογίου είναι έγκλειστος σε ψυχιατρείο χωρίς
λόγο;
Δεν μπορώ να κρίνω τη στάση του Νίκου Κοτζιά ξεκάθαρα «πολιτικά»
(αν υπάρχει τέτοιο πράμα) διότι δεν παρακολουθώ τα ελληνικά πολιτικά
πράματα επειδή δεν παρακολουθούνται. Εννοώ δεν μπορούν να παρακολουθούνται από
νορμάλ ανθρώπους. Είναι απλώς ένα θέαμα ανθρώπων που μιλούν όλοι μαζί
ταυτόχρονα χωρίς να είναι σίγουροι τι ακριβώς υποστηρίζουν και χωρίς να μπορούν
να δουν ότι βασικά αυτό που τους ενδιαφέρει είναι το τομάρι του καθενός.
Πιστεύει ο Νίκος Κοτζιάς ότι μπορεί να βοηθήσει την Κύπρο;
Ξέρει ο κ. Κοτζιάς ότι η Κύπρος δεν θέλησε να βοηθηθεί όταν η Ελλάς
δημιούργησε κάποιες καλές συνθήκες που θα της επέτρεπαν πραγματικά να βοηθήσει
ακόμα και πολεμώντας; Κι ας έχανε! Που δεν θα έχανε!
Αντιλαμβανόμαστε άραγε τις διαστάσεις του γεγονότος ότι οι
Τούρκοι της Αυστρίας ψήφισαν κατά 71% Ερτογάν=Τζιχάντ, της Γαλλία κατά 65% και
κάπου εκεί και της Γερμανίας; Αντιλαμβανόμαστε ότι η πλειονότης των
μουσουλμάνων μεταναστών ανά τας Ευρώπας είναι κρυπτοτζιχαντισταί ή
κρυπτοτζιχαντιστώδεις;
Μου επιτρέπεται να πω ότι η περαιτέρω όξυνση της παρούσας όξυνσης
παντού θα οδηγήσει ευκολότερα και γρηγορότερα στον επόμενο πολιτισμό που
δεν ξέρω ποιος θα είναι;
Πόσοι καταλαβαίνουν ότι τώρα πια δεν υπάρχει τρόπος να βοηθηθεί η
Κύπρος;
Παλιά, μας είπαν ότι η Ένωση ήταν άπιαστο όνειρο, εξωπραγματική
ιδεολογία, πράγμα που ήταν ψέμα. Ήταν ό,τι πιο ρεαλιστικό
μπορούσαν Κύπρος και Ελλάδα μαζί να επιδιώξουν και να επιτύχουν – και να
σωθούν.
Κι όμως, τότε ακριβώς επιλέξαμε ένα πραγματικά άπιαστο όνειρο,
μια αληθινά εξωπραγματική ιδεολογία… Με αρχηγό έναν αληθινό βοσκό. Τι μύθος!
Σήμερα ο Αναστασιάδης είναι αναγκασμένος, δεν έχει άλλη
επιλογή παρά να επιδιώκει ένα αδιαμφισβήτητα άπιαστο όνειρο, μια γελοιότατη,
άκρως εξωπραγματική ιδεολογία: την εν ειρήνη τουρκοελληνική συνύπαρξη!
Ο Νίκος Κοτζιάς υπονομεύει αυτό το όνειρο ως «εθνικιστής» ή θέλει
να το βοηθήσει ως «κομμουνιστής»… με το προσωπικό του αζημίωτο;
Ο Συρίγος είναι σίγουρος ότι είναι καλύτερη η ντε φάκτο διχοτόμηση
ή κάτι του έχει τάξει (ή αφήνει να νοηθεί ότι μπορεί και να του έχει τάξει) ο
Νικόλας μας;
Ο Νικόλας μας ποια ιστορία ξέρει, ή να το θέσω αλλιώς: Ο Νικόλας
μας ξέρει καμιά άλλη ιστορία εκτός από εκείνη των κακών που συνωμοτούν εναντίον
της Κύπρου (που είναι η θεωρία Ευάνθη*), που είναι το γλυφιτζούρι με το οποίο
φιμώθηκε η πραγματικότητα της Ένωσης για τα χρυσά χαλούμια (του Νικόλα κ.α.);
Και τέλος-τέλος (αυτό είναι που κάνει μεταφυσική αντί πολιτική την
ερώτησή σας), το κράτος-έθνος-πράμα που λέγεται «Ελλάς» έχει θέση στον παρόντα
κόσμο ή λαθροβιεί μέχρι αύριο-μεθαύριο ή και έως συντελείας;
Όπως αποδείχτηκε μόλις χθες και προχθές οι ιστορικοί της Ελλάδος
δεν είναι σίγουρο ότι ασχολούνται (ή θέλουν ν’ ασχολούνται) με την Ιστορία.
Πιο σίγουρο είναι ότι με την Ιστορία ασχολούνται οι ποιητές.
Το «χαίρε ω χαίρε λευτεριά» (που λέμε) σημαίνει ότι δεν δίνουμε
δεκάρα («μπακίρα» για τους Κυπραίους) τσακιστή για τίποτε, παρά μόνο για ό,τι
δεν αγοράζεται με τίποτε, το οποίον είναι εκείνο που δεν έχουμε ιδέα τί είναι,
παρά μόνο αορίστως υποψιαζόμαστε, που καλύτερα απ’ όλους το είπε ένας που
πέθανε από καρκίνο 37 χρονών: «Η πραγματική Ελλάς είναι εκτός
πραγματικότητας».
Δεν ξέρω αν κατά κάποιο τρόπο απαντώ στο ερώτημά σας. Αν μη τι άλλο
διευκρίνισα ότι δεν είναι πολιτικό.
Στέλνω αυτή την απάντηση (με την άδειά σας) εις απαξάπαντες τους
πρόθυμους και απρόθυμους λήπτες που γνωρίζω. Δεν ξέρεις τι γίνεται, μπορεί
κάποιος να εμπνευστεί κάτι καλύτερο.
ΑΡ
* Και του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, όπως και του μαθητού του Ανδρέα
Παπανδρέου, μόνο που αυτοί οι δυο ήσαν «πολιτικοί» και δεν πίστευαν σε καμιά
θεωρία, μόνο σε μεθόδους υπεξαίρεσης ψήφων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου