Συνέντευξη: Σωτήρης Σκουλούδης
«Σε έναν πόλεμο, η αλήθεια είναι πάντα το πρώτο θύμα», έγραφε ο Αισχύλος πριν από 2.500 χρόνια κι από τότε το μόνο που έχει αλλάξει σε σχέση με τη διαπίστωσή του, είναι το εύρος και το μέγεθος της «κατασκευής» των γεγονότων και της οργανωμένης προπαγάνδας, που πλέον αποτελούν τα αποτελεσματικότερα εργαλεία για τη συναίνεση ή την ανοχή των μεγάλων μαζών, σε ιστορίες φρίκης και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Πάντα προς όφελος μεγάλων συμφερόντων, που δεν διστάζουν να καταστρέφουν ολόκληρα έθνη αποκτώντας την απαιτούμενη για την επιβίωσή τους «νομιμοποίηση», μέσω της αλλοίωσης ή της ολοκληρωτικής διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους στόχους τους.
Αυτή την πραγματικότητα, τα γεγονότα δηλαδή όπως συμβαίνουν στα πεδία των μαχών και στις εμπόλεμες ζώνες, έχει βάλει ως στόχο ζωής να διαπιστώνει και εν συνεχεία να διαδίδει στη λεγόμενη «κοινή γνώμη», που παραδοσιακά άγεται και φέρεται από τα συμφέροντα, κυβερνητικά ή ιδιωτικά, και που ελέγχουν το μέσο καθοδήγησής της, τα ΜΜΕ, η ανεξάρτητη Καναδή ρεπόρτερ και πολεμική ανταποκρίτρια, Eva Bartlett.
Η νεαρή ρεπόρτερ τα τελευταία χρόνια έχει πραγματοποιήσει πολλές αποστολές στην Παλαιστίνη και στη Συρία, πραγματοποιώντας ανταποκρίσεις για Μέσα αρκετών χωρών, με γνωστότερο το RT της Ρωσίας.
Το zougla.gr την κάλεσε στο τηλέφωνο.
Zougla.gr: Ποιο ήταν το αρχικό κίνητρό σου ώστε να ασχοληθείς δημοσιογραφικά με τις εμπόλεμες ζώνες;
Eva Bartlett: Στην αρχή δεν ήξερα τίποτα για την Παλαιστίνη και όταν έτυχε να μάθω λίγα περισσότερα, έπαθα τόσο δυνατό σοκ, καθώς όσα ήξερα σε όλη την ενήλικη ζωή μου δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Έτσι αποφάσισα να πάω να διαπιστώσω τι συμβαίνει με τα μάτια μου.
Το ίδιο και με τη Συρία. Όταν τελικά πας σε ένα μέρος που έχει στοχοποιηθεί από το ΝΑΤΟ και τη Δύση και βλέπεις ο ίδιος εκεί πόσο υποφέρει ο κόσμος και τι πραγματικά συμβαίνει, τότε νιώθεις το αίσθημα και την ευθύνη να κάνεις ότι μπορεί για να ενημερώσεις τον κόσμο για όσα γίνονται πραγματικά εκεί.
Από τα ρεπορτάζ σας μαθαίνουμε εκ διαμέτρου αντίθετες ειδήσεις και γεγονότα σε σχέση με τα γνωστά διεθνή ΜΜΕ.
Η αλήθεια, που προκύπτει από τα στόματα των Παλαιστινίων και των Σύρων, ειδικά για αυτά τα δύο μέρη που συζητάμε, είναι κάτι που τα «εταιρικά» ΜΜΕ δεν θέλουν να βγει προς τα έξω, καθώς δεν εξυπηρετεί την ατζέντα τους. Η ατζέντα τους είναι εναρμονισμένη με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, του Σιωνισμού, της Τουρκίας και των Χωρών του Κόλπου. Αν εγώ θέλω να αναδείξω το πρόβλημα της Συρίας, που στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε εμφύλιος πόλεμος ούτε επανάσταση, τότε η φωνή μου δεν θα ακουστεί ποτέ σε αυτά τα ΜΜΕ.
Πρέπει να ξέρετε ότι όταν αυτές οι φωνές βγαίνουν προς τα έξω, ειδικά κι από δυτικό δημοσιογράφο όπως εγώ, τότε ενεργοποιείται ένας «μηχανισμός» και με κατηγορούν αυτόματα για κατάσκοπο των Ρώσων, του Άσαντ και οτιδήποτε τέτοιο. Έχω δεχτεί πολλές προσωπικές επιθέσεις.
Όταν αυτές οι φωνές βγαίνουν προς τα έξω, ειδικά κι από δυτικό δημοσιογράφο όπως εγώ, τότε ενεργοποιείται ένας «μηχανισμός» και με κατηγορούν αυτόματα για κατάσκοπο των Ρώσων, του Άσαντ και οτιδήποτε τέτοιοΑυτό δεν αφορά μόνο σε δημόσια ΜΜΕ που εξυπηρετούν την πολιτική της χώρας τους, όπως είναι το BBC, αλλά μιλάμε για ιδιωτικά που φυσικά ακολουθούν τη συγκεκριμένη γραμμή συμφερόντων των ιδιοκτητών τους. Για να διαπιστώσετε πολλά πράγματα μόνοι σας, ανατρέξτε στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του Μέσου.
Έχει συμβεί, ρεπόρτερ από διαφορετικά κανάλια να διαβάζουν το ίδιο κείμενο στο ρεπορτάζ τους, γιατί πολύ απλά και τα δύο Μέσα ανήκουν στον ίδιο άνθρωπο που θέλει να βγουν συγκεκριμένα πράγματα για το ίδιο θέμα.
Έχετε υπάρξει δίπλα σε τέτοια περιστατικά με συναδέλφους. Πώς νιώθετε για αυτή την κατάσταση;
Αναρωτιέμαι πώς… «αντέχουν τον εαυτό τους». Βλέπουν με τα μάτια τους ότι η προπαγάνδα που μεταδίδουν οδηγεί στον θάνατο ακόμα περισσότερων ανθρώπων. Για παράδειγμα, το 2014, μεταδίδαμε από ένα νοσοκομείο της ανατολικής Δαμάσκου, όπου νοσηλεύονταν δεκάδες παιδάκια μετά από χτυπήματα του πυροβολικού των ανταρτών σε συνοικία. Οι ρεπόρτερ έλεγαν ότι δεν ξέρουν από πού προήλθαν τα πυρά, ενώ ήταν σαφές, κι αυτό για να μην «διαστρεβλωθεί» η εικόνα που θέλει η Δύση, δηλαδή ότι υπάρχουν «μετριοπαθείς» αντάρτες στη Συρία.
Αντίστοιχο παράδειγμα έχω κι από το Χαλέπι, τον περασμένο Νοέμβριο, όπου έγινε μια μεγάλη επίθεση των ανταρτών με δεκάδες θύματα αμάχους. Η συνάδελφος από τους «New York Times» στο αναλυτικό άρθρο της έγραφε «για τους ανθρώπους του Χαλεπιού που υποφέρουν», γενικά, χωρίς ίχνος αναφοράς για τον υπεύθυνο της συγκεκριμένης αιματοχυσίας, κι όχι ότι ήταν μια απαίσια ημέρα για τους κατοίκους του Χαλεπίου που υπέφεραν από τις επιθέσεις των τρομοκρατών...
Αν έκανε κάτι διαφορετικό, πιστεύετε θα έχανε τη δουλειά της;
(Γέλια). Υπάρχουν και περιπτώσεις που δημοσιογράφοι αμείβονται για συγκεκριμένες τέτοιες «αποστολές». Υπάρχει και το παράδειγμα κάποιου, από το Al Jazeera, που αρνήθηκε να κάνει κάτι τέτοιο, παραιτήθηκε και έγραψε βιβλίο στη συνέχεια. Επρόκειτο για ρεπορτάζ του, που απέκρυψαν, στο οποίο έδειχνε αντάρτικα στρατεύματα να διεισδύουν στη Συρία από το έδαφος του Λιβάνου, τον περασμένο Μάιο. Ουσιαστικά το ρεπορτάζ αυτό, που δεν έπαιξε, αποδείκνυε και οπτικοακουστικά την ανάμιξη εξωτερικών στρατευμάτων στη Συρία.
Ποιοι είναι τελικά αυτοί που πολεμούν στη Συρία;
Να μην ξεχνάμε ότι έχουν διεισδύσει εξτρεμιστές στη Συρία από 100 διαφορετικές χώρες του κόσμου! Οι ΗΠΑ προσπαθούν συνεχώς να υποβαθμίσουν αυτό το γεγονός κάνοντας λόγο για μετριοπαθείς αντάρτες, αλλά στην ουσία οι περισσότεροι από αυτούς, δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού ΧαλιφάτουΦυσικά υπάρχει και μέρος του συριακού πληθυσμού που συμμετέχει στις αντάρτικες ομάδες. Υπάρχουν περιπτώσεις μισθοφόρων, υπάρχουν και άντρες που κατατάσσονται με το ζόρι, καθώς απειλούνται με τη ζωή των οικογενειών τους, αν δεν ενταχθούν σε κάποια αντάρτικη ομάδα. Και υπάρχουν κι αυτοί που πολεμούν ιδεολογικά, κυρίως οι εξτρεμιστές. Να μην ξεχνάμε ότι έχουν διεισδύσει εξτρεμιστές στη Συρία από 100 διαφορετικές χώρες του κόσμου!
Οι ΗΠΑ προσπαθούν συνεχώς να υποβαθμίσουν αυτό το γεγονός κάνοντας λόγο για μετριοπαθείς αντάρτες, αλλά στην ουσία οι περισσότεροι από αυτούς, δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Χαλιφάτου.
Ποιος είναι αυτός που ενορχηστρώνει λοιπόν, κατά τη γνώμη σας, τις επιθέσεις των ανταρτών στη Συρία;
Η αμερικάνικη κυβέρνηση είχε στοχοποιήσει τη συριακή κυβέρνηση πριν ακόμα κι από το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους! Ότι συμβαίνει εκεί δεν έχει να κάνει με τον Άσαντ, αλλά με τον έλεγχο ολόκληρου του συριακού έθνουςΥπάρχουν πολλά ρεπορτάζ, ακόμα και ντοκιμαντέρ που τα εξηγούν όλα αυτά. Η αμερικάνικη κυβέρνηση είχε στοχοποιήσει τη συριακή κυβέρνηση πριν ακόμα κι από το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους! Ότι συμβαίνει εκεί δεν έχει να κάνει με τον Άσαντ, αλλά με τον έλεγχο ολόκληρου του συριακού έθνους.
Η συριακή κυβέρνηση έχει παράδοση στο να έχει σοσιαλιστικό προσανατολισμό και αυτό δεν αρέσει στη Δύση. Θέλουν να ελέγχουν τους πόρους της, να φέρουν πολυεθνικές στη χώρα και, φυσικά, όλα αυτά γίνονται εξαιτίας του γεγονότος ότι η Συρία δεν συμμετέχει στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα!
Ο κυριότερος λόγος βέβαια δημιουργίας τους είναι τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, του Ισραήλ, της Τουρκίας και των Χωρών του Κόλπου. Όπως έχει αποδειχτεί από την αποκάλυψη εσωτερικών εγγράφων του Πενταγώνου, οι ΗΠΑ «ενθαρρύνουν» τη δράση εξτρεμιστικών ομάδων στη Συρία, όπως του Ισλαμικού Χαλιφάτου και της Αλ Κάϊντα, καθώς η δράση τους εξυπηρετεί τους σκοπούς της.
Και το Ισλαμικό Χαλιφάτο, το οποίο στοχοποιείται και από τις δυτικές βόμβες;
Υπάρχουν πολλές ερμηνείες εδώ. Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι οι τζιχαντιστές δρουν ως μισθοφόροι των ΗΠΑ στο έδαφος! Παριστάνουν ότι πολεμούν το Χαλιφάτο, με κάποιες ανακοινώσεις, αλλά ουσιαστικά η δυτική συμμαχία το ευνοεί, όπως έχει φανεί από αρκετές περιπτώσεις. Τον Δεκέμβριο του 2016, στην Παλμύρα, βομβάρδιζαν επί σειρά ημερών τις θέσεις του συριακού στρατού με θύματα περίπου 100 Σύρους στρατιώτες. Αυτό επέτρεψε στο Χαλιφάτο να επανακαταλάβει την πόλη.
Επίσης επέτρεψαν, και μάλιστα διευκόλυναν, τους τζιχαντιστές που αποχωρούν από το Ιράκ, να εισέλθουν στη Συρία και να συνεχίσουν τη δράση τους. Κι αυτό καθώς αυτό είναι που θέλουν οι ΗΠΑ, την αποσταθεροποίηση της Συρίας και σε αυτό στοχεύουν και οι τζιχαντιστές. Δεν έχουν επιτύχει όμως την ανατροπή του Άσαντ, εξ ου και η δημιουργία των «επαναστατικών» ομάδων.
Οι πολίτες των δυτικών χωρών θεωρείτε ότι τα ξέρουν αυτά;
Ο μέσος Καναδός, για παράδειγμα, γνωρίζει ότι του λένε τα κατεστημένα Μέσα και μέχρι εκεί. Για να καταλάβετε, μια φίλη μου, μου έστειλε μήνυμα πρόσφατα στο οποίο μου έγραφε «λυπάμαι για το Χαλέπι». Της απάντησα «γιατί λυπάσαι, το Χαλέπι απελευθερώθηκε. Οι κάτοικοι του Χαλεπίου πανηγυρίζουν γιατί τελείωσε ο τρόμος»… Από την πλευρά μου προσπαθώ, με τα ρεπορτάζ μου αλλά και πολλές διαλέξεις πίσω στη χώρα μου, να ενημερώσω τον κόσμο που είναι πρόθυμος να ακούσει την αλήθεια.
Είστε μία από τις ελάχιστες δυτικές δημοσιογράφους που βρέθηκαν στο Χαλέπι. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από τα γεγονότα εκεί;
Την πρώτη φορά πήγα τον Ιούνιο του 2016 και από τότε άλλες τρεις φορές. Ο λόγος που ενδιαφέρθηκα ειδικά για αυτή την περιοχή, είναι επειδή για τα γεγονότα εκεί λέγονταν τα περισσότερα ψέματα. Στο Χαλέπι ο πληθυσμός ήταν 4 εκατομμύρια, αρκετοί έφυγαν με το ξέσπασμα του πολέμου, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία ήταν με το μέρος του Άσαντ και παρέμειναν μαζί του μέχρι το τέλος.
Τα εργοστάσια του Χαλεπίου λεηλατήθηκαν από τους αντάρτες. Υποδομές, μεγάλα και πανάκριβα μηχανήματα, μεταφέρθηκαν στην Τουρκία, για τη βιομηχανία εκεί. Ο Ερντογάν το ξέρει αυτό. Όταν τα μετέδιδα αυτά, δημοσιογράφοι από το σπίτι τους, στη δύση, απλά με αποκαλούσαν… ψεύτρα
Πολλές συνοικίες όμως της πόλης έπεσαν υπό την κυριαρχία αντάρτικων ομάδων. Αυτό το οποίο δεν ανέφεραν ποτέ τα δυτικά μέσα είναι όλα όσα υπέμεναν, σε καθημερινή βάση, οι κάτοικοι. Βομβαρδισμοί με όλμους πυροβολικού, με αυτοσχέδιες βόμβες, ακόμα και με χημικά αέρια. Ήμουν η ίδια εκεί στις 3 Νοεμβρίου 2016 όταν 18 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 200 τραυματίστηκαν από αυτές τις βόμβες.
Το Χαλέπι βρισκόταν υπό πολιορκία με κομμένες, από τους αντάρτες, τις γραμμές εφοδιασμού. Για χρόνια δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, παρά μόνο από γεννήτριες, ενώ η παροχή νερού ήταν ακόμα ένα τεράστιο πρόβλημα. Η ζωή εκεί κυριολεκτικά είχε σταματήσει.
Αντίθετα με ότι έλεγαν τα δυτικά μέσα όμως, δεν υπήρχε έλλειψη γιατρών – υπάρχουν πάνω από 4.000 γιατροί στο Χαλέπι. Για αυτούς τους ανθρώπους, που πάλευαν καθημερινά να σώσουν όλο αυτόν τον κόσμο, καμία αναφορά δεν έγινε.
Το Νοέμβριο μίλησα με 2 οικογένειες που διέφυγαν από τα ανατολικά προάστια της πόλης για να σωθούν από τους αντάρτες. Μου είπαν ότι προσπαθούσαν επί πολλούς μήνες να φύγουν, αλλά τους εμπόδιζαν οι αντάρτες. Αυτές οι εκδοχές είναι εντελώς διαφορετικές από αυτά που βλέπουμε στα κατεστημένα ΜΜΕ. «Θέλαμε να φύγουμε. Δεν υποστηρίζουμε αυτές τις αντάρτικες ομάδες. Είχαμε ελάχιστο φαγητό, καθώς τα αποθέματα τα έλεγχαν οι αντάρτες, ενώ είχαν υπό τον έλεγχο τους τα νοσοκομεία και τα σχολεία», μου ανέφεραν χαρακτηριστικά.
Τα εργοστάσια της πόλης λεηλατήθηκαν από τους αντάρτες. Υποδομές, μεγάλα και πανάκριβα μηχανήματα, μεταφέρθηκαν στην Τουρκία, για τη βιομηχανία εκεί. Ο Ερντογάν το ξέρει αυτό. Όταν τα μετέδιδα αυτά, δημοσιογράφοι από το σπίτι τους, στη δύση, απλά με αποκαλούσαν… ψεύτρα.
Κι όταν οι αντάρτες εκδιώχθηκαν από το Χαλέπι;
Θυμάστε όταν απελευθερώθηκε το Χαλέπι που βλέπατε στα δυτικά ΜΜΕ κόσμο, «αθώους πολίτες», να βγαίνει από το twitter και να λέει για τις δραματικές στιγμές… Οι περισσότεροι ταυτοποιήθηκαν ως μέλη αντάρτικων ομάδων...Τον Δεκέμβριο που απελευθερώθηκε το Χαλέπι, τα δυτικά Μέσα είτε έμεναν σιωπηλά είτε μετέδιδαν ότι… «το Χαλέπι έπεσε». Την ίδια ώρα που οι κάτοικοι του Χαλεπίου ήταν στους δρόμους και πανηγύριζαν.
Πρέπει να ξέρετε ότι η Συρία είναι ένα μωσαϊκό θρησκειών και πριν τον πόλεμο οι Χριστιανοί με τους Μουσουλμάνους δεν είχαν κανένα πρόβλημα, μάλιστα γιόρταζαν και τα Χριστούγεννα μαζί. Αυτό ήταν κάτι που οι σκληροπυρηνικοί μουσουλμάνοι άλλων χωρών δεν το δέχονταν.
Θυμάστε όταν απελευθερώθηκε το Χαλέπι που βλέπατε στα δυτικά ΜΜΕ κόσμο, «αθώους πολίτες», να βγαίνουν από το twitter και να λένε για τις δραματικές στιγμές… Οι περισσότεροι ταυτοποιήθηκαν ως μέλη αντάρτικων ομάδων, μάλιστα ένας συγκεκριμένος που βγήκε μετά και σε καθεστωτικά ΜΜΕ ήταν ανώτερο στέλεχος της Αλ Κάϊντα!
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που αξιοποιούνται ως «πηγές» από τα κατεστημένα ΜΜΕ. «Πηγές» μάλιστα, οι οποίες αξιοποιήθηκαν, τον περασμένο Δεκέμβριο από τον ίδιο τον ΟΗΕ που έκαναν λόγο για σφαγές του Άσαντ κατά αμάχων. Όταν ρωτήθηκαν ποιες είναι αυτές οι πηγές, είπαν «το ακούσαμε από ανθρώπους από το Χαλέπι»… Τους παραπάνω ανθρώπους. Όπως ξέρετε κι εσείς ως δημοσιογράφοι, ο ΟΗΕ θεωρείται αξιόπιστη πηγή κι έτσι κι άλλα ΜΜΕ, που δεν συμπλέουν απαραίτητα με συμφέροντα, έπαιξαν αυτή την «είδηση»…
Το 2014 έγιναν εκλογές στη Συρία, που φυσικά η Δύση δεν τις αναγνώρισε. Τότε ήμουν στη Βηρυτό και μια εβδομάδα μετά πήγα στη Χομς. Μια εβδομάδα μετά και ο κόσμος πανηγύριζε, πήγα σε ένα «street party» και ένιωσα όλη την ενέργεια του κόσμου και τη χαρά, εν μέσω του τραγικού πολύχρονου πολέμου. Πανηγύριζαν, απλές οικογένειες, για το γεγονός των εκλογών και τα αποτελέσματά τους…
Ακόμα ένα περιστατικό. Βρέθηκα στη Χομς, μετά την αποχώρηση των ανταρτών και μίλησα με τους κατοίκους στο παλιό κέντρο της πόλης. «Ευχαριστούμε τον Θεό», ήταν αυτό που μου έλεγαν για την εξέλιξη και πανηγύριζαν με σημαίες στους δρόμους. Τα είδατε πουθενά αυτά;
Ποιες είναι οι πιο «δυνατές» σας στιγμές κατά τη διάρκεια των αποστολών σας;
Στο Χαλέπι γνώρισα ανθρώπους με τεράστια δύναμη. Μια κοπέλα με πλησίασε, μου είπε σε άπταιστα αγγλικά «σε είδα στην τηλεόραση, σε ευχαριστούμε». Αμέσως της ζήτησα μια δήλωση δική της: «Είμαστε δυνατοί, δεν θα μας κάνουν να φύγουμε από τη χώρα μας, γιατί οι δυτικοί αυτό θέλουν να γίνει. Το μόνο που θέλουμε είναι ειρήνη για τη Συρία».
Βρέθηκα στη Μαλούλα, ένα από τα χριστιανικά χωριά της Συρίας, που κυριεύθηκε για 8 μήνες από τον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό», τους αντάρτες δηλαδή. Φιλοξενήθηκα σε ένα σπίτι όπου ο άντρας δολοφονήθηκε λίγο καιρό νωρίτερα, διότι ήταν Χριστιανός και δεν ασπάστηκε το Ισλάμ, όπως του ζητήθηκε. Σας το λέω αυτό όχι για να κατηγορήσω το Ισλάμ, αλλά για να σας τονίσω ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και τι πρεσβεύουν.
Η επιμονή ορισμένων ανθρώπων, να παραμείνουν στη χώρα τους και να επιβιώνουν μέχρι σήμερα ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, είναι και το σημαντικότερο στοιχείο που κρατάω, και θα με εμπνέει για πάντα, από τη Συρία.
Σας έχουν αλλάξει προσωπικά όλα αυτά που έχετε βιώσει;
Ο κόσμος διακρίνει πολύ εύκολα την ευθύνη του «εχθρού του», μεταξύ των κυβερνήσεων και του λαού: δεν λένε π.χ. φταίνε οι αμερικάνοι, λένε ξεκάθαρα «φταίει η κυβέρνηση των ΗΠΑ»Το να βλέπεις ανθρώπους που έχουν χάσει τα πάντα, τα σπίτια τους, έχουν δει τους δικούς τους να σφαγιάζονται μπροστά τους, και όμως να είναι γεμάτοι αγάπη και τόσο γενναιόδωροι και φιλόξενοι... Θα έλεγα ότι έχω επανακαθορίσει τις αξίες μου και το τι είναι σημαντικό στον κόσμο μας –σίγουρα όχι αυτά τα υλιστικά πράγματα που μας μαθαίνει ότι είναι η δυτική τηλεόραση.
Μαθαίνεις, επίσης, να γίνεσαι ταπεινός. Τη συγχώρεση. Την αντοχή. Μου έκανε φοβερή εντύπωση ότι και στην Παλαιστίνη και στη Συρία ο κόσμος διακρίνει πολύ εύκολα την ευθύνη του «εχθρού του», μεταξύ των κυβερνήσεων και του λαού: δεν λένε π.χ. φταίνε οι αμερικάνοι, λένε ξεκάθαρα «φταίει η κυβέρνηση των ΗΠΑ». Με τους λαούς δεν έχουν κανένα πρόβλημα.
Ποια είναι η επόμενη μέρα για τη Συρία, κατά τη γνώμη σας;
Δεν είμαι αφελώς αισιόδοξη ότι τα πράγματα θα διορθωθούν σύντομα. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους μάλλον συνειδητοποιούν ότι δεν θα πετύχουν τον σκοπό τους, την ανατροπή του πρόεδρου Άσαντ, αλλά πολύ φοβάμαι ότι εξακολουθούν να θέλουν να προκαλέσουν στη χώρα τη μεγαλύτερη δυνατή καταστροφή. Και η στάση του Ερντογάν έχει αλλάξει, βλέπει ότι δεν θα μπορέσει να εκμεταλλευθεί τα «λάφυρα πολέμου», δηλαδή τον έλεγχο περιοχών κι ότι η υποστήριξή τους στους τρομοκράτες της χώρας δεν οδηγεί πουθενά. Αυτό φυσικά έχει να κάνει και με την αλλαγή, προς το φιλικότερο, της σχέσης του με τη Ρωσία…
Δυστυχώς εξακολουθούν να καταστρέφουν σκοπίμως μεγάλο μέρος των υποδομών της χώρας. Θα χαθούν κι άλλοι, πολλοί άνθρωποι ακόμα, αλλά γίνομαι αισιόδοξη βλέποντας πόσο δυνατός είναι ο συριακός λαός και πώς υπερασπίζονται την πατρίδα τους.
Κάποια στιγμή ελπίζω ότι οι Σύροι θα βρουν ειρήνη. Το πότε δεν το ξέρω.
Όσο η Συρία φλέγεται και καταστρέφεται, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην Παλαιστίνη συνεχίζονται ακόμα, με λιγότερη δημοσιότητα πάνω από αυτά…Για την Παλαιστίνη η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη. Τα φιλοπαλαιστινιακά κινήματα αλλά και η επίσημη κρατική υποστήριξη, από όπου υπάρχει, έχει διαβρωθεί από σιωνιστικά συμφέροντα. Και όπως σας είπα, τα λόμπι είναι πολύ ισχυρά. Υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι οι μέρες του Ισραήλ είναι μετρημένες, άλλοι που πρεσβεύουν τη λύση των δύο κρατών, που για μένα αυτό δεν είναι καθόλου λύση – αυτό δεν θα έφερνε ούτε ειρήνη ούτε δικαιοσύνη.
Όσο η Συρία φλέγεται και καταστρέφεται, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην Παλαιστίνη συνεχίζονται ακόμα, με λιγότερη δημοσιότητα πάνω από αυτά…
Πώς βλέπετε τη στάση της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ για το ζήτημα;
Η νέα αμερικάνικη κυβέρνηση είναι αίνιγμα, δεν μπορώ να προβλέψω τη στάση τους και αν θα αλλάξει την πολιτική της για τη Συρία, ας μην ξεχνάμε όμως ότι καθοδηγείται από ισχυρά λόμπι κι αυτό δεν αλλάζει. Βλέπεις στα σχόλια, και σε κατεστημένα Μέσα στο διαδίκτυο, ότι βρίθουν οι αναφορές και οι διαμαρτυρίες των αναγνωστών ότι αυτά «ψεύδονται» κι αυτό είναι πολύ φερέλπιδο, γιατί όλο και περισσότερος κόσμος πλέον καταλαβαίνει.
Και το... μέλλον της δημοσιογραφίας;
Νομίζω ότι πλέον πολύς κόσμος γυρνάει την πλάτη στα «κατεστημένα» ΜΜΕ. Τελευταία ακούμε πολλά για «ψεύτικες ειδήσεις» που αναπαράγονται και πώς αυτό το φαινόμενο θα σταματήσει. Όμως, αν και το διαδίκτυο δίνει τη δυνατότητα να ακούγονται πιο δυνατά οι «μοναχικές» και «εκτός του συστήματος» φωνές, πάντα υπάρχει η δυνατότητα αυτές να καταπνίγονται και να λογοκρίνονται. Παράδειγμα, η λογοκρίσια του facebook στο RT για αρκετές ώρες, μετά την εκλογή Τραμπ.
Όμως, όλο και περισσότερος κόσμος καταφεύγει στα «εναλλακτικά Μέσα» για την ενημέρωσή του κι αυτό είναι θετικό...
«Σε έναν πόλεμο, η αλήθεια είναι πάντα το πρώτο θύμα», έγραφε ο Αισχύλος πριν από 2.500 χρόνια κι από τότε το μόνο που έχει αλλάξει σε σχέση με τη διαπίστωσή του, είναι το εύρος και το μέγεθος της «κατασκευής» των γεγονότων και της οργανωμένης προπαγάνδας, που πλέον αποτελούν τα αποτελεσματικότερα εργαλεία για τη συναίνεση ή την ανοχή των μεγάλων μαζών, σε ιστορίες φρίκης και εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας.
Πάντα προς όφελος μεγάλων συμφερόντων, που δεν διστάζουν να καταστρέφουν ολόκληρα έθνη αποκτώντας την απαιτούμενη για την επιβίωσή τους «νομιμοποίηση», μέσω της αλλοίωσης ή της ολοκληρωτικής διαστρέβλωσης της πραγματικότητας, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους στόχους τους.
Αυτή την πραγματικότητα, τα γεγονότα δηλαδή όπως συμβαίνουν στα πεδία των μαχών και στις εμπόλεμες ζώνες, έχει βάλει ως στόχο ζωής να διαπιστώνει και εν συνεχεία να διαδίδει στη λεγόμενη «κοινή γνώμη», που παραδοσιακά άγεται και φέρεται από τα συμφέροντα, κυβερνητικά ή ιδιωτικά, και που ελέγχουν το μέσο καθοδήγησής της, τα ΜΜΕ, η ανεξάρτητη Καναδή ρεπόρτερ και πολεμική ανταποκρίτρια, Eva Bartlett.
Στην Παλμύρα της Συρίας, μετά των πρώτη απελευθέρωση της πόλης από τους τζιχαντιστές
Η νεαρή ρεπόρτερ τα τελευταία χρόνια έχει πραγματοποιήσει πολλές αποστολές στην Παλαιστίνη και στη Συρία, πραγματοποιώντας ανταποκρίσεις για Μέσα αρκετών χωρών, με γνωστότερο το RT της Ρωσίας.
Το zougla.gr την κάλεσε στο τηλέφωνο.
Zougla.gr: Ποιο ήταν το αρχικό κίνητρό σου ώστε να ασχοληθείς δημοσιογραφικά με τις εμπόλεμες ζώνες;
Eva Bartlett: Στην αρχή δεν ήξερα τίποτα για την Παλαιστίνη και όταν έτυχε να μάθω λίγα περισσότερα, έπαθα τόσο δυνατό σοκ, καθώς όσα ήξερα σε όλη την ενήλικη ζωή μου δεν είχαν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Έτσι αποφάσισα να πάω να διαπιστώσω τι συμβαίνει με τα μάτια μου.
Το ίδιο και με τη Συρία. Όταν τελικά πας σε ένα μέρος που έχει στοχοποιηθεί από το ΝΑΤΟ και τη Δύση και βλέπεις ο ίδιος εκεί πόσο υποφέρει ο κόσμος και τι πραγματικά συμβαίνει, τότε νιώθεις το αίσθημα και την ευθύνη να κάνεις ότι μπορεί για να ενημερώσεις τον κόσμο για όσα γίνονται πραγματικά εκεί.
Από τα ρεπορτάζ σας μαθαίνουμε εκ διαμέτρου αντίθετες ειδήσεις και γεγονότα σε σχέση με τα γνωστά διεθνή ΜΜΕ.
Η αλήθεια, που προκύπτει από τα στόματα των Παλαιστινίων και των Σύρων, ειδικά για αυτά τα δύο μέρη που συζητάμε, είναι κάτι που τα «εταιρικά» ΜΜΕ δεν θέλουν να βγει προς τα έξω, καθώς δεν εξυπηρετεί την ατζέντα τους. Η ατζέντα τους είναι εναρμονισμένη με τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, του Σιωνισμού, της Τουρκίας και των Χωρών του Κόλπου. Αν εγώ θέλω να αναδείξω το πρόβλημα της Συρίας, που στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε εμφύλιος πόλεμος ούτε επανάσταση, τότε η φωνή μου δεν θα ακουστεί ποτέ σε αυτά τα ΜΜΕ.
Πρέπει να ξέρετε ότι όταν αυτές οι φωνές βγαίνουν προς τα έξω, ειδικά κι από δυτικό δημοσιογράφο όπως εγώ, τότε ενεργοποιείται ένας «μηχανισμός» και με κατηγορούν αυτόματα για κατάσκοπο των Ρώσων, του Άσαντ και οτιδήποτε τέτοιο. Έχω δεχτεί πολλές προσωπικές επιθέσεις.
Όταν αυτές οι φωνές βγαίνουν προς τα έξω, ειδικά κι από δυτικό δημοσιογράφο όπως εγώ, τότε ενεργοποιείται ένας «μηχανισμός» και με κατηγορούν αυτόματα για κατάσκοπο των Ρώσων, του Άσαντ και οτιδήποτε τέτοιοΑυτό δεν αφορά μόνο σε δημόσια ΜΜΕ που εξυπηρετούν την πολιτική της χώρας τους, όπως είναι το BBC, αλλά μιλάμε για ιδιωτικά που φυσικά ακολουθούν τη συγκεκριμένη γραμμή συμφερόντων των ιδιοκτητών τους. Για να διαπιστώσετε πολλά πράγματα μόνοι σας, ανατρέξτε στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του Μέσου.
Έχει συμβεί, ρεπόρτερ από διαφορετικά κανάλια να διαβάζουν το ίδιο κείμενο στο ρεπορτάζ τους, γιατί πολύ απλά και τα δύο Μέσα ανήκουν στον ίδιο άνθρωπο που θέλει να βγουν συγκεκριμένα πράγματα για το ίδιο θέμα.
Έχετε υπάρξει δίπλα σε τέτοια περιστατικά με συναδέλφους. Πώς νιώθετε για αυτή την κατάσταση;
Αναρωτιέμαι πώς… «αντέχουν τον εαυτό τους». Βλέπουν με τα μάτια τους ότι η προπαγάνδα που μεταδίδουν οδηγεί στον θάνατο ακόμα περισσότερων ανθρώπων. Για παράδειγμα, το 2014, μεταδίδαμε από ένα νοσοκομείο της ανατολικής Δαμάσκου, όπου νοσηλεύονταν δεκάδες παιδάκια μετά από χτυπήματα του πυροβολικού των ανταρτών σε συνοικία. Οι ρεπόρτερ έλεγαν ότι δεν ξέρουν από πού προήλθαν τα πυρά, ενώ ήταν σαφές, κι αυτό για να μην «διαστρεβλωθεί» η εικόνα που θέλει η Δύση, δηλαδή ότι υπάρχουν «μετριοπαθείς» αντάρτες στη Συρία.
Αντίστοιχο παράδειγμα έχω κι από το Χαλέπι, τον περασμένο Νοέμβριο, όπου έγινε μια μεγάλη επίθεση των ανταρτών με δεκάδες θύματα αμάχους. Η συνάδελφος από τους «New York Times» στο αναλυτικό άρθρο της έγραφε «για τους ανθρώπους του Χαλεπιού που υποφέρουν», γενικά, χωρίς ίχνος αναφοράς για τον υπεύθυνο της συγκεκριμένης αιματοχυσίας, κι όχι ότι ήταν μια απαίσια ημέρα για τους κατοίκους του Χαλεπίου που υπέφεραν από τις επιθέσεις των τρομοκρατών...
Αν έκανε κάτι διαφορετικό, πιστεύετε θα έχανε τη δουλειά της;
(Γέλια). Υπάρχουν και περιπτώσεις που δημοσιογράφοι αμείβονται για συγκεκριμένες τέτοιες «αποστολές». Υπάρχει και το παράδειγμα κάποιου, από το Al Jazeera, που αρνήθηκε να κάνει κάτι τέτοιο, παραιτήθηκε και έγραψε βιβλίο στη συνέχεια. Επρόκειτο για ρεπορτάζ του, που απέκρυψαν, στο οποίο έδειχνε αντάρτικα στρατεύματα να διεισδύουν στη Συρία από το έδαφος του Λιβάνου, τον περασμένο Μάιο. Ουσιαστικά το ρεπορτάζ αυτό, που δεν έπαιξε, αποδείκνυε και οπτικοακουστικά την ανάμιξη εξωτερικών στρατευμάτων στη Συρία.
Ποιοι είναι τελικά αυτοί που πολεμούν στη Συρία;
Να μην ξεχνάμε ότι έχουν διεισδύσει εξτρεμιστές στη Συρία από 100 διαφορετικές χώρες του κόσμου! Οι ΗΠΑ προσπαθούν συνεχώς να υποβαθμίσουν αυτό το γεγονός κάνοντας λόγο για μετριοπαθείς αντάρτες, αλλά στην ουσία οι περισσότεροι από αυτούς, δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού ΧαλιφάτουΦυσικά υπάρχει και μέρος του συριακού πληθυσμού που συμμετέχει στις αντάρτικες ομάδες. Υπάρχουν περιπτώσεις μισθοφόρων, υπάρχουν και άντρες που κατατάσσονται με το ζόρι, καθώς απειλούνται με τη ζωή των οικογενειών τους, αν δεν ενταχθούν σε κάποια αντάρτικη ομάδα. Και υπάρχουν κι αυτοί που πολεμούν ιδεολογικά, κυρίως οι εξτρεμιστές. Να μην ξεχνάμε ότι έχουν διεισδύσει εξτρεμιστές στη Συρία από 100 διαφορετικές χώρες του κόσμου!
Οι ΗΠΑ προσπαθούν συνεχώς να υποβαθμίσουν αυτό το γεγονός κάνοντας λόγο για μετριοπαθείς αντάρτες, αλλά στην ουσία οι περισσότεροι από αυτούς, δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους τζιχαντιστές του Ισλαμικού Χαλιφάτου.
Ποιος είναι αυτός που ενορχηστρώνει λοιπόν, κατά τη γνώμη σας, τις επιθέσεις των ανταρτών στη Συρία;
Η αμερικάνικη κυβέρνηση είχε στοχοποιήσει τη συριακή κυβέρνηση πριν ακόμα κι από το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους! Ότι συμβαίνει εκεί δεν έχει να κάνει με τον Άσαντ, αλλά με τον έλεγχο ολόκληρου του συριακού έθνουςΥπάρχουν πολλά ρεπορτάζ, ακόμα και ντοκιμαντέρ που τα εξηγούν όλα αυτά. Η αμερικάνικη κυβέρνηση είχε στοχοποιήσει τη συριακή κυβέρνηση πριν ακόμα κι από το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους! Ότι συμβαίνει εκεί δεν έχει να κάνει με τον Άσαντ, αλλά με τον έλεγχο ολόκληρου του συριακού έθνους.
Η συριακή κυβέρνηση έχει παράδοση στο να έχει σοσιαλιστικό προσανατολισμό και αυτό δεν αρέσει στη Δύση. Θέλουν να ελέγχουν τους πόρους της, να φέρουν πολυεθνικές στη χώρα και, φυσικά, όλα αυτά γίνονται εξαιτίας του γεγονότος ότι η Συρία δεν συμμετέχει στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα!
Ο κυριότερος λόγος βέβαια δημιουργίας τους είναι τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, του Ισραήλ, της Τουρκίας και των Χωρών του Κόλπου. Όπως έχει αποδειχτεί από την αποκάλυψη εσωτερικών εγγράφων του Πενταγώνου, οι ΗΠΑ «ενθαρρύνουν» τη δράση εξτρεμιστικών ομάδων στη Συρία, όπως του Ισλαμικού Χαλιφάτου και της Αλ Κάϊντα, καθώς η δράση τους εξυπηρετεί τους σκοπούς της.
Και το Ισλαμικό Χαλιφάτο, το οποίο στοχοποιείται και από τις δυτικές βόμβες;
Υπάρχουν πολλές ερμηνείες εδώ. Πολλοί είναι αυτοί που λένε ότι οι τζιχαντιστές δρουν ως μισθοφόροι των ΗΠΑ στο έδαφος! Παριστάνουν ότι πολεμούν το Χαλιφάτο, με κάποιες ανακοινώσεις, αλλά ουσιαστικά η δυτική συμμαχία το ευνοεί, όπως έχει φανεί από αρκετές περιπτώσεις. Τον Δεκέμβριο του 2016, στην Παλμύρα, βομβάρδιζαν επί σειρά ημερών τις θέσεις του συριακού στρατού με θύματα περίπου 100 Σύρους στρατιώτες. Αυτό επέτρεψε στο Χαλιφάτο να επανακαταλάβει την πόλη.
Επίσης επέτρεψαν, και μάλιστα διευκόλυναν, τους τζιχαντιστές που αποχωρούν από το Ιράκ, να εισέλθουν στη Συρία και να συνεχίσουν τη δράση τους. Κι αυτό καθώς αυτό είναι που θέλουν οι ΗΠΑ, την αποσταθεροποίηση της Συρίας και σε αυτό στοχεύουν και οι τζιχαντιστές. Δεν έχουν επιτύχει όμως την ανατροπή του Άσαντ, εξ ου και η δημιουργία των «επαναστατικών» ομάδων.
Οι πολίτες των δυτικών χωρών θεωρείτε ότι τα ξέρουν αυτά;
Ο μέσος Καναδός, για παράδειγμα, γνωρίζει ότι του λένε τα κατεστημένα Μέσα και μέχρι εκεί. Για να καταλάβετε, μια φίλη μου, μου έστειλε μήνυμα πρόσφατα στο οποίο μου έγραφε «λυπάμαι για το Χαλέπι». Της απάντησα «γιατί λυπάσαι, το Χαλέπι απελευθερώθηκε. Οι κάτοικοι του Χαλεπίου πανηγυρίζουν γιατί τελείωσε ο τρόμος»… Από την πλευρά μου προσπαθώ, με τα ρεπορτάζ μου αλλά και πολλές διαλέξεις πίσω στη χώρα μου, να ενημερώσω τον κόσμο που είναι πρόθυμος να ακούσει την αλήθεια.
Είστε μία από τις ελάχιστες δυτικές δημοσιογράφους που βρέθηκαν στο Χαλέπι. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από τα γεγονότα εκεί;
Την πρώτη φορά πήγα τον Ιούνιο του 2016 και από τότε άλλες τρεις φορές. Ο λόγος που ενδιαφέρθηκα ειδικά για αυτή την περιοχή, είναι επειδή για τα γεγονότα εκεί λέγονταν τα περισσότερα ψέματα. Στο Χαλέπι ο πληθυσμός ήταν 4 εκατομμύρια, αρκετοί έφυγαν με το ξέσπασμα του πολέμου, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία ήταν με το μέρος του Άσαντ και παρέμειναν μαζί του μέχρι το τέλος.
Τα εργοστάσια του Χαλεπίου λεηλατήθηκαν από τους αντάρτες. Υποδομές, μεγάλα και πανάκριβα μηχανήματα, μεταφέρθηκαν στην Τουρκία, για τη βιομηχανία εκεί. Ο Ερντογάν το ξέρει αυτό. Όταν τα μετέδιδα αυτά, δημοσιογράφοι από το σπίτι τους, στη δύση, απλά με αποκαλούσαν… ψεύτρα
Πολλές συνοικίες όμως της πόλης έπεσαν υπό την κυριαρχία αντάρτικων ομάδων. Αυτό το οποίο δεν ανέφεραν ποτέ τα δυτικά μέσα είναι όλα όσα υπέμεναν, σε καθημερινή βάση, οι κάτοικοι. Βομβαρδισμοί με όλμους πυροβολικού, με αυτοσχέδιες βόμβες, ακόμα και με χημικά αέρια. Ήμουν η ίδια εκεί στις 3 Νοεμβρίου 2016 όταν 18 άνθρωποι σκοτώθηκαν και 200 τραυματίστηκαν από αυτές τις βόμβες.
Το Χαλέπι βρισκόταν υπό πολιορκία με κομμένες, από τους αντάρτες, τις γραμμές εφοδιασμού. Για χρόνια δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα, παρά μόνο από γεννήτριες, ενώ η παροχή νερού ήταν ακόμα ένα τεράστιο πρόβλημα. Η ζωή εκεί κυριολεκτικά είχε σταματήσει.
Αντίθετα με ότι έλεγαν τα δυτικά μέσα όμως, δεν υπήρχε έλλειψη γιατρών – υπάρχουν πάνω από 4.000 γιατροί στο Χαλέπι. Για αυτούς τους ανθρώπους, που πάλευαν καθημερινά να σώσουν όλο αυτόν τον κόσμο, καμία αναφορά δεν έγινε.
Το Νοέμβριο μίλησα με 2 οικογένειες που διέφυγαν από τα ανατολικά προάστια της πόλης για να σωθούν από τους αντάρτες. Μου είπαν ότι προσπαθούσαν επί πολλούς μήνες να φύγουν, αλλά τους εμπόδιζαν οι αντάρτες. Αυτές οι εκδοχές είναι εντελώς διαφορετικές από αυτά που βλέπουμε στα κατεστημένα ΜΜΕ. «Θέλαμε να φύγουμε. Δεν υποστηρίζουμε αυτές τις αντάρτικες ομάδες. Είχαμε ελάχιστο φαγητό, καθώς τα αποθέματα τα έλεγχαν οι αντάρτες, ενώ είχαν υπό τον έλεγχο τους τα νοσοκομεία και τα σχολεία», μου ανέφεραν χαρακτηριστικά.
Τα εργοστάσια της πόλης λεηλατήθηκαν από τους αντάρτες. Υποδομές, μεγάλα και πανάκριβα μηχανήματα, μεταφέρθηκαν στην Τουρκία, για τη βιομηχανία εκεί. Ο Ερντογάν το ξέρει αυτό. Όταν τα μετέδιδα αυτά, δημοσιογράφοι από το σπίτι τους, στη δύση, απλά με αποκαλούσαν… ψεύτρα.
Κι όταν οι αντάρτες εκδιώχθηκαν από το Χαλέπι;
Θυμάστε όταν απελευθερώθηκε το Χαλέπι που βλέπατε στα δυτικά ΜΜΕ κόσμο, «αθώους πολίτες», να βγαίνει από το twitter και να λέει για τις δραματικές στιγμές… Οι περισσότεροι ταυτοποιήθηκαν ως μέλη αντάρτικων ομάδων...Τον Δεκέμβριο που απελευθερώθηκε το Χαλέπι, τα δυτικά Μέσα είτε έμεναν σιωπηλά είτε μετέδιδαν ότι… «το Χαλέπι έπεσε». Την ίδια ώρα που οι κάτοικοι του Χαλεπίου ήταν στους δρόμους και πανηγύριζαν.
Πρέπει να ξέρετε ότι η Συρία είναι ένα μωσαϊκό θρησκειών και πριν τον πόλεμο οι Χριστιανοί με τους Μουσουλμάνους δεν είχαν κανένα πρόβλημα, μάλιστα γιόρταζαν και τα Χριστούγεννα μαζί. Αυτό ήταν κάτι που οι σκληροπυρηνικοί μουσουλμάνοι άλλων χωρών δεν το δέχονταν.
Θυμάστε όταν απελευθερώθηκε το Χαλέπι που βλέπατε στα δυτικά ΜΜΕ κόσμο, «αθώους πολίτες», να βγαίνουν από το twitter και να λένε για τις δραματικές στιγμές… Οι περισσότεροι ταυτοποιήθηκαν ως μέλη αντάρτικων ομάδων, μάλιστα ένας συγκεκριμένος που βγήκε μετά και σε καθεστωτικά ΜΜΕ ήταν ανώτερο στέλεχος της Αλ Κάϊντα!
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που αξιοποιούνται ως «πηγές» από τα κατεστημένα ΜΜΕ. «Πηγές» μάλιστα, οι οποίες αξιοποιήθηκαν, τον περασμένο Δεκέμβριο από τον ίδιο τον ΟΗΕ που έκαναν λόγο για σφαγές του Άσαντ κατά αμάχων. Όταν ρωτήθηκαν ποιες είναι αυτές οι πηγές, είπαν «το ακούσαμε από ανθρώπους από το Χαλέπι»… Τους παραπάνω ανθρώπους. Όπως ξέρετε κι εσείς ως δημοσιογράφοι, ο ΟΗΕ θεωρείται αξιόπιστη πηγή κι έτσι κι άλλα ΜΜΕ, που δεν συμπλέουν απαραίτητα με συμφέροντα, έπαιξαν αυτή την «είδηση»…
Το 2014 έγιναν εκλογές στη Συρία, που φυσικά η Δύση δεν τις αναγνώρισε. Τότε ήμουν στη Βηρυτό και μια εβδομάδα μετά πήγα στη Χομς. Μια εβδομάδα μετά και ο κόσμος πανηγύριζε, πήγα σε ένα «street party» και ένιωσα όλη την ενέργεια του κόσμου και τη χαρά, εν μέσω του τραγικού πολύχρονου πολέμου. Πανηγύριζαν, απλές οικογένειες, για το γεγονός των εκλογών και τα αποτελέσματά τους…
Ακόμα ένα περιστατικό. Βρέθηκα στη Χομς, μετά την αποχώρηση των ανταρτών και μίλησα με τους κατοίκους στο παλιό κέντρο της πόλης. «Ευχαριστούμε τον Θεό», ήταν αυτό που μου έλεγαν για την εξέλιξη και πανηγύριζαν με σημαίες στους δρόμους. Τα είδατε πουθενά αυτά;
Ποιες είναι οι πιο «δυνατές» σας στιγμές κατά τη διάρκεια των αποστολών σας;
Στο Χαλέπι γνώρισα ανθρώπους με τεράστια δύναμη. Μια κοπέλα με πλησίασε, μου είπε σε άπταιστα αγγλικά «σε είδα στην τηλεόραση, σε ευχαριστούμε». Αμέσως της ζήτησα μια δήλωση δική της: «Είμαστε δυνατοί, δεν θα μας κάνουν να φύγουμε από τη χώρα μας, γιατί οι δυτικοί αυτό θέλουν να γίνει. Το μόνο που θέλουμε είναι ειρήνη για τη Συρία».
Η
επιμονή ορισμένων ανθρώπων, να παραμείνουν στη χώρα τους και να
επιβιώνουν μέχρι σήμερα ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, είναι και το
σημαντικότερο στοιχείο που κρατάω, και θα με εμπνέει για πάντα, από τη
Συρία
Δεν έχω πάει σε περιοχές ελεγχόμενες από αντάρτες –έχω φτάσει όμως πολύ
κοντά- κι υπάρχει λόγος για αυτό. Πρώτον, για να μην κινδυνέψει άμεσα η
ζωή μου. Δεύτερον, γιατί να πάρω συνέντευξη και να αναδείξω τις θέσεις
των μισθοφόρων; Γιατί αυτό είναι, μισθοφόροι! Αυτό που εκτιμώ είναι ότι
πρέπει να ακουστεί ο συριακός λαός, που υποφέρει από αυτούς.Βρέθηκα στη Μαλούλα, ένα από τα χριστιανικά χωριά της Συρίας, που κυριεύθηκε για 8 μήνες από τον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό», τους αντάρτες δηλαδή. Φιλοξενήθηκα σε ένα σπίτι όπου ο άντρας δολοφονήθηκε λίγο καιρό νωρίτερα, διότι ήταν Χριστιανός και δεν ασπάστηκε το Ισλάμ, όπως του ζητήθηκε. Σας το λέω αυτό όχι για να κατηγορήσω το Ισλάμ, αλλά για να σας τονίσω ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι και τι πρεσβεύουν.
Η επιμονή ορισμένων ανθρώπων, να παραμείνουν στη χώρα τους και να επιβιώνουν μέχρι σήμερα ενάντια σε όλες τις πιθανότητες, είναι και το σημαντικότερο στοιχείο που κρατάω, και θα με εμπνέει για πάντα, από τη Συρία.
Σας έχουν αλλάξει προσωπικά όλα αυτά που έχετε βιώσει;
Ο κόσμος διακρίνει πολύ εύκολα την ευθύνη του «εχθρού του», μεταξύ των κυβερνήσεων και του λαού: δεν λένε π.χ. φταίνε οι αμερικάνοι, λένε ξεκάθαρα «φταίει η κυβέρνηση των ΗΠΑ»Το να βλέπεις ανθρώπους που έχουν χάσει τα πάντα, τα σπίτια τους, έχουν δει τους δικούς τους να σφαγιάζονται μπροστά τους, και όμως να είναι γεμάτοι αγάπη και τόσο γενναιόδωροι και φιλόξενοι... Θα έλεγα ότι έχω επανακαθορίσει τις αξίες μου και το τι είναι σημαντικό στον κόσμο μας –σίγουρα όχι αυτά τα υλιστικά πράγματα που μας μαθαίνει ότι είναι η δυτική τηλεόραση.
Μαθαίνεις, επίσης, να γίνεσαι ταπεινός. Τη συγχώρεση. Την αντοχή. Μου έκανε φοβερή εντύπωση ότι και στην Παλαιστίνη και στη Συρία ο κόσμος διακρίνει πολύ εύκολα την ευθύνη του «εχθρού του», μεταξύ των κυβερνήσεων και του λαού: δεν λένε π.χ. φταίνε οι αμερικάνοι, λένε ξεκάθαρα «φταίει η κυβέρνηση των ΗΠΑ». Με τους λαούς δεν έχουν κανένα πρόβλημα.
Ποια είναι η επόμενη μέρα για τη Συρία, κατά τη γνώμη σας;
Δεν είμαι αφελώς αισιόδοξη ότι τα πράγματα θα διορθωθούν σύντομα. Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους μάλλον συνειδητοποιούν ότι δεν θα πετύχουν τον σκοπό τους, την ανατροπή του πρόεδρου Άσαντ, αλλά πολύ φοβάμαι ότι εξακολουθούν να θέλουν να προκαλέσουν στη χώρα τη μεγαλύτερη δυνατή καταστροφή. Και η στάση του Ερντογάν έχει αλλάξει, βλέπει ότι δεν θα μπορέσει να εκμεταλλευθεί τα «λάφυρα πολέμου», δηλαδή τον έλεγχο περιοχών κι ότι η υποστήριξή τους στους τρομοκράτες της χώρας δεν οδηγεί πουθενά. Αυτό φυσικά έχει να κάνει και με την αλλαγή, προς το φιλικότερο, της σχέσης του με τη Ρωσία…
Δυστυχώς εξακολουθούν να καταστρέφουν σκοπίμως μεγάλο μέρος των υποδομών της χώρας. Θα χαθούν κι άλλοι, πολλοί άνθρωποι ακόμα, αλλά γίνομαι αισιόδοξη βλέποντας πόσο δυνατός είναι ο συριακός λαός και πώς υπερασπίζονται την πατρίδα τους.
Κάποια στιγμή ελπίζω ότι οι Σύροι θα βρουν ειρήνη. Το πότε δεν το ξέρω.
Όσο η Συρία φλέγεται και καταστρέφεται, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην Παλαιστίνη συνεχίζονται ακόμα, με λιγότερη δημοσιότητα πάνω από αυτά…Για την Παλαιστίνη η κατάσταση είναι πιο περίπλοκη. Τα φιλοπαλαιστινιακά κινήματα αλλά και η επίσημη κρατική υποστήριξη, από όπου υπάρχει, έχει διαβρωθεί από σιωνιστικά συμφέροντα. Και όπως σας είπα, τα λόμπι είναι πολύ ισχυρά. Υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι οι μέρες του Ισραήλ είναι μετρημένες, άλλοι που πρεσβεύουν τη λύση των δύο κρατών, που για μένα αυτό δεν είναι καθόλου λύση – αυτό δεν θα έφερνε ούτε ειρήνη ούτε δικαιοσύνη.
Όσο η Συρία φλέγεται και καταστρέφεται, τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στην Παλαιστίνη συνεχίζονται ακόμα, με λιγότερη δημοσιότητα πάνω από αυτά…
Πώς βλέπετε τη στάση της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ για το ζήτημα;
Η νέα αμερικάνικη κυβέρνηση είναι αίνιγμα, δεν μπορώ να προβλέψω τη στάση τους και αν θα αλλάξει την πολιτική της για τη Συρία, ας μην ξεχνάμε όμως ότι καθοδηγείται από ισχυρά λόμπι κι αυτό δεν αλλάζει. Βλέπεις στα σχόλια, και σε κατεστημένα Μέσα στο διαδίκτυο, ότι βρίθουν οι αναφορές και οι διαμαρτυρίες των αναγνωστών ότι αυτά «ψεύδονται» κι αυτό είναι πολύ φερέλπιδο, γιατί όλο και περισσότερος κόσμος πλέον καταλαβαίνει.
Και το... μέλλον της δημοσιογραφίας;
Νομίζω ότι πλέον πολύς κόσμος γυρνάει την πλάτη στα «κατεστημένα» ΜΜΕ. Τελευταία ακούμε πολλά για «ψεύτικες ειδήσεις» που αναπαράγονται και πώς αυτό το φαινόμενο θα σταματήσει. Όμως, αν και το διαδίκτυο δίνει τη δυνατότητα να ακούγονται πιο δυνατά οι «μοναχικές» και «εκτός του συστήματος» φωνές, πάντα υπάρχει η δυνατότητα αυτές να καταπνίγονται και να λογοκρίνονται. Παράδειγμα, η λογοκρίσια του facebook στο RT για αρκετές ώρες, μετά την εκλογή Τραμπ.
Όμως, όλο και περισσότερος κόσμος καταφεύγει στα «εναλλακτικά Μέσα» για την ενημέρωσή του κι αυτό είναι θετικό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου