Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

Προς Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν : Τα σύνορα της δικής μας καρδιάς…




Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Σήμερα , με αφορμή την παρουσία του Ρώσσου ΥΠΕΞ Σεργκέϊ Λαβρώφ, ο  Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς είπε αρκετά για τα σύνορα της ελληνικής καρδιάς - και μακάρι να τα εννοούσε.... Το σίγουρο πάντως είναι ότι το τελευταίο διάστημα εγείρονται τα ελληνικά αντανακλαστικά απέναντι στον υποψήφιο Σουλτάνο, που κάνει πολιτικό πρωταθλητισμό αγνοώντας την πραγματική κατηγορία της χώρας του....

του Λεωνίδα Κουμάκη*
Ο ψευτο – σουλτάνος της Άγκυρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει πρόσφατα καθιερώσει μια επαναλαμβανόμενη και συνεχή αναφορά  στα «σύνορα της καρδιάς των Τούρκων», όπως τα καταλαβαίνει ο ίδιος, που δεν ταυτίζονται βέβαια με τα σημερινά φυσικά σύνορα της Τουρκίας προκειμένου να στριμωχτούν σε αυτά και όλες οι νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις του. Αυτοδιαφημίζεται μάλιστα, πως τάχα, παραδίδει και «μαθήματα ιστορίας».

Εμείς βέβαια γνωρίζουμε πολύ καλά πως αντί για «μαθήματα ιστορίας» παραδίδει μαθήματα επικίνδυνου λαϊκισμού σε ανιστόρητους και αμόρφωτους ανατολίτες. Γιατί κάθε μορφωμένος άνθρωπος, Τούρκος ή Έλληνας, ασφαλώς και γελάει όταν ακούει τον σύγχρονο Τσαουσέσκου της Τουρκίας να αναφέρεται στα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου ισχυριζόμενος πως «Σε αυτά τα νησιά έχουμε την ιστορία μας, τα μνημεία μας, τα τζαμιά μας!».

Όλοι οι στοιχειωδώς μορφωμένοι άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη,  γνωρίζουν πως το Αιγαίο πέλαγος, από την χαραυγή της ιστορίας ήταν και παραμένει Ελληνικό. Οι περιστασιακοί κατακτητές ποτέ δεν μπόρεσαν, ούτε πρόκειται να μπορέσουν ποτέ στο μέλλον, αυτό να το αλλάξουν.

Μήπως, μια και ο κύριος Ερντογάν δείχνει να ενδιαφέρεται για την ιστορία, πρέπει να του θυμίσουμε πως η λέξη Αιγαίο, σύμφωνα με την αθάνατη Ελληνική μυθολογία που μελετάει ολόκληρος ο πλανήτης εδώ και χιλιάδες χρόνια, προέρχεται από τον πατέρα του Θησέα και βασιλιά της Αθήνας Αιγέα ο οποίος έπεσε και πνίγηκε στα νερά του πελάγους από το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο;


Να του θυμίσουμε πως εδώ και 3.000 τουλάχιστον χρόνια πρωτοελληνικοί λαοί όπως Ίωνες, Αχαιοί, Αιολείς και άλλοι, μετέτρεψαν την Μικρά Ασία σε χώρο πολιτικής και πολιτισμικής ανάπτυξης του Ελληνισμού;

Να του θυμίζουμε πως τα τετελεσμένα βίας και γενοκτονίας στα οποία είναι συνηθισμένοι οι πρόγονοι του και δυστυχώς αρκετοί σύγχρονοι του όπως ο ίδιος προσωπικά, δεν αλλοιώνουν ούτε κατ΄ ελάχιστο την πραγματική ιστορία που μοιάζει με την ραδιενέργεια: Εκεί που πιστεύεις πως έσβησε, πως ξεχάστηκε, εκείνη παραμένει ζωντανή και πανίσχυρη!

Αν ο ψευτο – σουλτάνος της Άγκυρας ψάχνει απεγνωσμένα «αποδείξεις» για τον αχαλίνωτο επεκτατισμό του στα τζαμιά που έχτισαν πρόσκαιροι κατακτητές σε ελάχιστα από τα 6.000 νησιά και βραχονησίδες που βρίσκονται στον Ελλαδικό χώρο, τι πρέπει να πούμε εμείς για το μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, τον ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας που χτίστηκε στην Πόλη του Κωνσταντίνου δέκα ολόκληρους αιώνες πριν εμφανιστούν οι Σελτσούκοι κατακτητές;

Τι θα πρέπει να πούμε για τον Βυζαντινό Ναό της Αγίας Σοφίας στην Νίκαια της Βιθυνίας όπου πραγματοποιήθηκαν η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος στις 20 Μαΐου του 325 και η όγδοη Οικουμενική Σύνοδος το έτος 787;

Τι θα πρέπει να πούμε για τον ναό της Αγίας Σοφίας της Τραπεζούντος, η οποία χτίστηκε μεταξύ 1238 και 1263 από τον Μανουήλ Α με ανεκτίμητη και μοναδική ψηφιδωτή και γλυπτή διακόσμηση;

Τι θα πρέπει να πούμε για την Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, το σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού εδώ και δεκαεπτά σχεδόν αιώνες, την οποία ίδρυσαν το 386 οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας και Σοφρώνιος σε απάτητες βουνοκορφές του Πόντου;

Τι θα πρέπει να πούμε για το ιερό της Άρτεμις στην Έφεσο, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, τα ερείπια του οποίου θαυμάζουν σήμερα πλήθη που συρρέουν από ολόκληρο τον κόσμο;

Τι θα πρέπει να πούμε για την Καππαδοκία η οποία από τον πρώτο αιώνα π.Χ. αποτελούσε κέντρο του Ελληνισμού; Να θυμηθούμε μήπως την Νικομήδεια της αρχαίας Βιθυνίας, όπου καταγράφεται Ελληνική παρουσία από το 712 π.Χ.;  Ή μήπως την Σμύρνη, από τις αρχαιότερες πόλεις της Μεσογείου, η οποία κατοικήθηκε από Ελληνικούς πληθυσμούς εδώ και χιλιάδες χρόνια - μέχρι πρόσφατα;

Μήπως να θυμηθούμε την Αλικαρνασσό, την Προύσα, το Ικόνιο ή την Ανατολική Θράκη στην οποία ο Ελληνικός μύθος της Ηρώς και του Λέανδρου λαμβάνει χώρα στην αρχαία πόλη της Σηστού εδώ και χιλιάδες χρόνια;

Τι θα πρέπει άραγε να πούμε  για την μαρτυρική Κύπρο, το νησί της Αφροδίτης, καθαρά Ελληνικό από την εποχή του Τρωικού πολέμου; Μήπως άραγε να σας θυμίσουμε πως νοιώθουν οι Τουρκόφωνοι Κύπριοι από τα «αγαθά» που έφερε η επιδρομή σας στο μαρτυρικό νησί;

Τι θα πρέπει να πούμε για την Ίμβρο και την Τένεδο με Ελληνικό πληθυσμό που ξεπερνούσε το 90% όταν σας παραδόθηκαν σαν «δώρο» με την Συνθήκη της Λωζάνης που δεν σας αρέσει σήμερα;



Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Πρέπει επιτέλους να κατανοήσετε πως στα σπλάχνα ολόκληρης της σημερινής Τουρκίας βρίσκονται παντού σπαρμένα αδιάψευστα τεκμήρια Ελληνικού πολιτισμού που άνθησε χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστούν στην περιοχή οι κατακτητές – πρόγονοι σας.

Για ποια ιστορία λοιπόν μας μιλάτε Κύριε Ερντογάν; Για την ιστορία των γενοκτονιών, των σφαγών, της βίας και της απληστίας για πλιάτσικο; Γιατί αυτή ακριβώς είναι η αυθεντική σας ιστορία!

Ε, λοιπόν είναι ώρα να μάθετε και τα σύνορα της δικής μας καρδιάς.

Πρώτα όμως προσπαθήστε να αντιληφθείτε, όσο δύσκολο και αν σας φαίνεται,  πως τα σύνορα του διαχρονικού Ελληνισμού, από την εποχή της αρχαιότητας μέχρι σήμερα, δεν έχουν κανένα απολύτως γεωγραφικό όριο. Γιατί το Ελληνικό πνεύμα αγκάλιαζε, αγκαλιάζει και θα αγκαλιάζει πάντοτε κάθε μορφωμένο άνθρωπο, σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας.

Όσον αφορά τα γεωγραφικά σύνορα του σημερινού Ελληνισμού, αν σας δίνουν την εντύπωση μιας εύκολης λείας για το πλιάτσικο που φαίνεται να ονειρεύεστε, ξανασκεφτείτε το καλά.

Γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε πως τα σύνορα της καρδιάς των Ελλήνων πάντοτε θα φθάνουν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά, τον τόπο που θα ξαναβρεθείτε κάποτε, γιατί όπως λένε οι παραδόσεις μας, και πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά μας θά ναι!

____________________________________________________________________________________________________________________________________
*Ο Λεωνίδας Κουμάκης γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Πέρα και στην συνέχεια φοίτησε για δυο χρόνια στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο, πριν εξαναγκαστεί να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη, λόγω της απέλασης του πατέρα του, το 1964. Στην Ελλάδα τέλειωσε το Γυμνάσιο Παγκρατίου στην Αθήνα και την Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα, από το 1967, άρχισε να εργάζεται σε ελληνική βιομηχανία (κλάδος ποτών) στην οποία παρέμεινε επί 30 συνεχή χρόνια και της οποίας διετέλεσε Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής και Διευθυντής Εξαγωγών. Την δεκαετία 2003 - 2013 ασχολήθηκε με έντυπες και ηλεκτρονικές εκδόσεις. Είναι συγγραφέας των βιβλίων «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία» (1992) και «Ματιές στις ρίζες του Ελληνισμού» (1997). Τον Δεκέμβριο 1996 κυκλοφόρησε  τον σύντομο «Αποχαιρετισμό».




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου