Του Γιάννη Σχίζα
Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 17.9.16
Τις προάλλες έγινε
παρέμβαση του Facebook με στόχο την έξωση ιστορικής φωτογραφίας στο Βιετνάμ, όπου
παρουσιαζόταν ένα γυμνό κοριτσάκι κλαίγοντας σπαρακτικά, σε ένα περιβάλλον με καπνούς και αλλόφρονες φυγές κατατρομαγμένων παιδιών . Η
φωτογραφία ήταν από τις πλέον σπάνιες - μοναδικός
φορέας διαχρονικών μηνυμάτων για την παιδική φρίκη, ισάξια όχι χιλίων αλλά εκατομμυρίων λέξεων…..
Και όμως, οι «εικονοκρίτες»- διαχειριστές της συγκεκριμένης κοινωνικής
δικτύωσης την έκριναν ανάρμοστη και την απέβαλαν, για να την επαναφέρουν μόνο
όταν ακολούθησε θύελλα διαμαρτυριών για τη
μικρόνοη πράξη τους …
Για μερικούς αυτή η ανιστόρητη σεμνοτυφία σε μια εποχή δημόσιας «εκγύμνωσης»
καλλιτεχνικών μορφών – αγαλμάτων, πινάκων, αφισών – ήταν ελαφρώς έως βαρέως
περίεργη, λόγω των κρουσμάτων κάλυψης
της γυμνότητας σε διαφορετικές
περιπτώσεις. Υπενθυμίζω την πιο πρόσφατη και πιο κραυγαλέα περίπτωση της επίσκεψης του Ιρανού
Προέδρου Ροχανί στο Μουσείο της Ρώμης αυτό τον Ιανουάριο, όπου «χρειάστηκε» να
σκεπαστούν τα γυμνά αγάλματα για να μην προσβληθεί ο κ. Πρόεδρος και να μη
ρισκάρουν οι Ιταλοί επιχειρηματίες κάποιες
επωφελείς συμφωνίες …..
Οι υποθέσεις αυτές και ο πιθανός
«πιλοτικός» τους χαρακτήρας για τα διαδραματιζόμενα στη δημόσια ζωή, θα άξιζε
πραγματικά διερεύνηση από κοινωνικούς μελετητές, αν μη τι άλλο για την
καταγραφή των παραχωρήσεων σε κοινωνικές
ομάδες «γυμνοφοβικές», συνήθως από άλλες,
πλην της Ευρώπης ηπείρους. Όμως αυτό το καταρχήν θεωρητικό πρόβλημα
μετεξελίχτηκε σε πρακτικό για τον υποφαινόμενο, όταν το facebοok
με άλλη απόφασή του απέβαλε μια χαριτωμένη απεικόνιση διαμαρτυρίας από τις «Σεξτρεμίστριες» -
γυναίκες ακτιβίστριες ενάντια στο
σεξισμό και στην Πατριαρχία, με πολιτική άποψη αλλά και
γλωσσολογική επινοητικότητα! Οι γυναίκες αυτές εμφανίζονταν σε μια
φωτογραφία «μετρίως γυμνόστηθες» (!)- έχοντας δηλαδή αναγεγραμμένα συνθήματα
στο γυμνό –άνω της μέσης - σώμα…
Να υποθέσουμε ότι η παραπάνω περίπτωση αθροίζεται σε εκείνες που δηλώνουν αμφισβήτηση του πολιτιστικού προτύπου, που εκτυλίχθηκε από τις
μνημειώδεις αναγεννησιακές δημιουργίες έως τις σημερινές γυμνόστηθες εμφανίσεις στις πλαζ; Πολύ πιθανόν, όμως το βέβαιο είναι
ότι έχουμε μπροστά μας κρούσματα νεοπουριτανισμού.
Οι επιχειρηματίες που θέλουν να
καλοπιάσουν τρικοσμικούς μεγαλοπαράγοντες δημιουργώντας σεμνότυφα
μικροπεριβάλλοντα δεν μπορούν να
ρυμουλκύσουν εύκολα τις δυτικές κοινωνίες, όπου καλά κρατεί ένας σωματικός
πολιτισμός, γενικά διακριτός από το πορνό. Όμως οι όποιες προσπάθειες διεξάγονται μέσω του διαδικτύου, του οποίου η
ηγεμόνευση και προνομιακή χρήση είναι άκρως επιθυμητή. Μάλιστα εδώ και 7 χρόνια
έγινε μεγάλη επίθεση από τις πολυεθνικές εταιρείες για τη διαφοροποίηση του
διαδικτύου σε ένα γρήγορο και ένα αργό σκέλος .
Τελικά η αρχή της ισότητας του
διαδικτύου επέζησε, χάρη στην
κινητοποίηση πολιτικών και κοινωνικών παραγόντων – μεταξύ των οποίων και του AVAAZ- που απογράφει συστηματικά τη διεθνή διαμαρτυρία για
διάφορα ζητήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου