Ανακοίνωση του ΕΠΑΜ για την έκθεση της Ανεξάρτητης Υπηρεσίας Αξιολόγησης του ΔΝΤ

Δεν θα μπορούσε να υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη της απάτης που συντελέστηκε με την εφαρμογή των προγραμμάτων προσαρμογής - μνημονίων σε βάρος της Ελλάδας από το 2010, σύμφωνα με την  τελευταία έκθεση της Ανεξάρτητης Υπηρεσίας Αξιολόγησης (Independent Evaluation Οffice – I.O.E.) του ΔΝΤ. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει μεγαλύτερη απόδειξη, όταν οι ίδιοι οι δήμιοι του ελληνικού λαού, ομολογούν το εγκλημά τους.

Δεν είναι εξ’ άλλου η πρώτη φορά που το ΔΝΤ παραδέχεται κατηγορηματικά τις λανθασμένες εκτιμήσεις του σε όλα τα επίπεδα, (αναδιάρθρωση χρέους, πολλαπλασιαστές, ιδιωτικοποιήσεις, ανεργία, πτώση του ΑΕΠ) σε σχέση με την εφαρμογή των προγραμμάτων προσαρμογής στην Ελλάδα. Φτάνει δε στο σημείο να επιρρίπτει ευθύνες στις προηγούμενες διοικήσεις του ίδιου του ΔΝΤ και των τεχνοκρατών του, στους Ευρωπαίους εταίρους της Ελλάδας και φυσικά στην ελληνική κυβέρνηση του Γεωργίου Παπανδρέου, οι οποίοι ευθυγραμμισμένοι όλοι μαζί σε μια ανίερη συμμαχία επέμειναν στην συμμετοχή του Ταμείου, παρά τις εκπεφρασμένες επιφυλάξεις κύκλων του ΔΝΤ και άλλων χωρών μελών του, για την μη βιωσιμότητα του χρέους και παρά την βεβαιότητα όλων οτι δεν σώνουν την Ελλάδα, αλλά τις ευρωπαϊκές κυρίως τράπεζες και την ζώνη του ευρώ.

Όλα αυτά βέβαια λέγονται σήμερα ανέξοδα και εκ του ασφαλούς, αφού κανείς από τους κύρια υπεύθυνους δεν πρόκειται να τιμωρηθεί.

Κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για την φτωχοποίηση, την εξαθλίωση της ελληνικής κοινωνίας. Κανείς δεν πρόκειται να πληρώσει για την διάλυση της υγείας, της παιδείας της κοινωνικής ασφάλισης και πρόνοιας. Κυρίως όμως κανείς δεν θα τιμωρηθεί για τους χιλιάδες θανάτους, την πραγματική γενοκτονία που συντελείται έξι χρόνια τώρα σε βάρος του ελληνικού λαού, με την ευγενική αρωγή του πολιτικού και οκονομικού κατεστημένου,  που δέχεται την επιβολή του καθεστώτος κατοχής στην χώρα.

Σημαντική αναφορά όμως στην έκθεση του I.O.E. «Ο ρόλος του ΔΝΤ στην Ελλάδα στο πλαίσιο του 2010» , είναι και η σαφής παραδοχή στις αιτίες που οδήγησαν την Ελλάδα στην οικονομική κρίση.  Στο κεφάλαιο με τίτλο «Συστημικοί Κίνδυνοι και οι Συνέπειες της Ζώνης του Ευρώ στην Ελλάδα»[1], και συγκεκριμένα στην παράγραφο 28, αναφέρονται τα εξής στοιχεία, που δεν πρόκειται να αναπαραχθούν από καμμιά κομματική παράταξη, από κανένα ΜΜΕ που υποστηρίζει την παραμονή στην ευρωζώνη:

«Υποβαθμίστηκαν οι επιπτώσεις της ένταξης της Ελλάδας στο ευρώ, κατά τη διάρκεια της προ της επιτήρησης της κρίσης. Οι επιπτώσεις από την ξαφνική διακοπή ενισχύθηκαν από:

1. Την απουσία μιας κεντρικής τράπεζας να παρέχει ως κυρίαρχος δανειστής των-τελευταίων- υποστήριξη στο δικό τους νόμισμα.
2.  Την επικράτηση της τραπεζικής χρηματοδότησης,  και
3.  Τον φαύλο κύκλο ανατροφοδότησης μεταξύ τραπεζών και κρατών.

Ειδικότερα, …..η έλλειψη ευελιξίας των συναλλαγματικών ισοτιμιών, έκανε κάθε μεμονωμένο μέλος της ζώνης του ευρώ να καθίσταται ευάλωτο σε κρίσεις κρατικού χρέους που είχαν τη δυνατότητα να εξαπλωθούν σε ολόκληρο το τραπεζικό σύστημα και την πραγματική οικονομία . Αυτός ο φαύλος κύκλος μεταξύ του τραπεζικού και κρατικού κινδύνου δεν αναγνωρίστηκαν επαρκώς από την επιτήρηση πριν από την κρίση εκ μέρους του ΔΝΤ, αλλά ούτε και οι αδυναμίες στην αρχιτεκτονική της ζώνης του ευρώ έφεραν στο φως.»

Με άλλα λόγια, υποστηρίζουν με υποκρισία υποτιμώντας τη νοημοσύνη μας, οτι η ένταξη της Ελλάδας στο ευρώ, η απουσία χρηματοδότησης έστω με δανεισμό από μια κεντρική τράπεζα των κρατών μελών σε εγχώριο νόμισμα, η επιλογή των τραπεζικών χρηματοδοτήσεων και οι ανακεφαλοποιήσεις των τραπεζών, ήταν συστημικοί κίνδυνοι που δεν αναγνωρίστηκαν έγκαιρα από το ΔΝΤ.

Σήμερα στην χώρα, με την δικαιοσύνη βουβή και σκανδαλωδώς αμέτοχη, δεν πρόκειται να υπάρξει κανείς από το κοινοβουλευτικό συνονθύλευμα και το πολιτικό κατεστημένο ευρύτερα, που να σηκώσει το ζήτημα που προκύπτει με αφορμή την έκθεση του I.O.E. του ΔΝΤ. Απέναντι σε αυτές τις ένοχες ομολογίες και παραδοχές εκ μέρους του ΔΝΤ, εξάγεται ανεπιφύλακτα  ένα και μοναδικό συμπέρασμα. Οτι όλοι όσοι  ενεπλάκησαν στην επιβολή των δανειακών συμβάσεων και των μνημονίων αλλά και όσοι συνεχίζουν να συνεργάζονται με τους δανειστές - εταίρους και να βαθαίνουν το καθεστώς κατοχής στην χώρα, καθίστανται ένοχοι για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και ειδικά κατά του ελληνικού λαού. Ειδικότερα όλες οι φερόμενες ως ελληνικές κυβερνήσεις από το 2009 και μετά, καθίστανται ένοχες επί εσχάτης προδοσίας έναντι του έθνους και του Ελλήνων πολιτών.

Η κυνικά απάνθρωπη αυτή ομολογία του ΔΝΤ, δεν αντιμετωπίζεται από κυβερνήσεις που έχουν παραδώσει γη και ύδωρ στους δανειστές και τους τοκογλύφους. Δεν αντιμετωπίζεται με δηλώσεις κύκλων του Υπουργείου Οικονομικών, οτι τάχα επιβεβαιώνεται η τακτική της κυβέρνησης για αναδιάρθρωση - κούρεμα του χρέους. Δεν αντιμετωπίζεται με ερωτήσεις ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωκοινοβούλιο, για το αν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή γνώριζε την απάτη του 2010. Ούτε βέβαια με τις επίσης βαρουφάκειας έμπνευσης παραινέσεις να παραιτηθεί ο κ. Τόμσεν ο κ. Βίζερ, και να ζητήσει συγνώμη το ΔΝΤ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η ΕΚΤ από την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Αντιμετωπίζεται με πράξη δήλωσης κυρίαρχου κράτους στην ολομέλεια του Συμβουλίου του ΟΗΕ, για μη αναγνώριση και καταγγελία του δημόσιου χρέους, ως παράνομου, ληστρικού και καταχρηστικού. Ως προϊόντος δόλου, απάτης και εκβιασμού απέναντι στον ελληνικό λαό, και ως εκ τούτου μονομερώς διεγραμμένου.

Το ΕΠΑΜ στα 5 χρόνια ύπαρξής του, αποκάλυψε στην ελληνική κοινωνία το μέγεθος της απάτης που διαπλεκόταν κάτω από την δήθεν διάσωση της Ελλάδας. Σήμερα διαμηνύει στον  ελληνικό λαό, οτι δεν μπορούμε να έχουμε καμμία τύχη, όσο παραμένουμε εγκλωβισμένοι και δέσμιοι στις μεθοδεύσεις όλων αυτών των οργανισμών του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και της ΕΕ. Όσο επιμένουμε δια της ανάθεσης και της πολιτικής αποχής, στην φαυλοκρατία των κομμάτων και στην διαπλοκή τους με τα ντόπια και ξένα κέντρα και τα οικονομικά τους συμφέροντα.

Το ΕΠΑΜ καλεί τον ελληνικό λαό να μπεί μπροστά στην διεκδίκηση της πατρίδας του, και να παλέψει μαζί με μια δημοκρατική – πατριωτική κυβέρνηση που ο ίδιος θα αναδείξει, για την ανάκτηση της εθνικής ανεξαρτησίας και λαϊκής κυριαρχίας στην Ελλάδα.

Αθήνα 31 Ιουλίου 2016