Κυπριακό : Αλλαγή πλεύσης και τουρκικά βράχια

Του Γιάννου Χαραλαμπίδη

Η απουσία σχεδίου Β στο Κυπριακό φέρνει την Κυβέρνηση να βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο, διότι με τη δική της συγκατάθεση έχει δημιουργηθεί διεθνώς κλίμα «λύσης» εντός του 2016. Και αυτά συμβαίνουν ενώ η Τουρκία και ο Μουσταφά Ακιντζί επαναλαμβάνουν από την πρώτη στιγμή ότι θέλουν διάλυση των δομών της Κυπριακής Δημοκρατίας και την αντικατάστασή της από δύο ισότιμα συνιστώντα κράτη.

Με βάση τη συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου η Τουρκία έχει μετονομάσει τη διάλυση σε λύση. Και έχει δημιουργηθεί θετικό κλίμα στο πρόσωπο του κ. Ακιντζί, ο οποίος, όμως, ακόμη και να θέλει δεν μπορεί να απαγκιστρωθεί από την ισχύ του Ταγίπ Ερντογάν, διότι θα θεωρηθεί προδότης. Και από τη μητέρα Τουρκία και από την αντιπολίτευση των κατεχομένων.

Και ενώ γίνεται λόγος για κρίσιμο δεκαήμερο των συνομιλιών, η τουρκική πλευρά διευκρινίζει μετά το τετ-α-τετ Ακιντζί - Ερντογάν ότι δεν θα δοθούν χάρτες για το περιουσιακό και ότι θα έχουμε νέο συνεταιρισμό και όχι συνέχεια του υφιστάμενου κράτους.

Επί τούτων προστίθεται η επιμονή σε φόρμουλα εγγυήσεων και η θέση ότι το φυσικό αέριο ανήκει και στους Τουρκοκυπρίους, επί τη βάσει βεβαίως των εγγράφων που έχει καταθέσει η Άγκυρα στον ΟΗΕ για τον καθορισμό υφαλοκρηπίδας και επανακαθορισμό της κυπριακής ΑΟΖ.

Οι Τούρκοι, μάλιστα, χρησιμοποιούν την ισχύ τους και βγάζουν τον στόλο τους στην περιοχή των ενεργειακών οικοπέδων της Κυπριακής Δημοκρατίας που θεωρούν ότι είναι δικά τους. Και απειλούν τις πετρελαϊκές εταιρείες να μην συμμετέχουν στους διαγωνισμούς για τα ενεργειακά οικόπεδα που βρίσκονται εντός της κυπριακής ΑΟΖ.

Η συνέχιση της συγκάλυψης της Τουρκίας και του Ακιντζί διεθνώς δεν φέρνει τη λύση πιο κοντά. Την απομακρύνει. Την καθιστά ουτοπική. Για να γίνει ρεαλιστική θα πρέπει να υποταχθούμε στις τουρκικές αξιώσεις του νέου συνεταιρισμού.

Δηλαδή θα πρέπει το σημερινό παράνομο ψευδοκράτος να γίνει ισότιμο συνιστών κράτος και να ακυρωθούν τα ψηφίσματα 541 και 550 του Συμβουλίου Ασφαλείας και η αντιδήλωση της 21ης Σεπτεμβρίου του 2005, με την οποία η ΕΕ καθιστά σαφές, όπως και το Συμβούλιο Ασφαλείας, ότι στο νησί αναγνωρίζουν ως μοναδικό κράτος αυτό, την ενιαία Κυπριακή Δημοκρατία.

Ο κόμπος φτάνει στο χτένι. Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν έχει άλλη επιλογή παρά να καταγγείλει την τουρκική πολιτική διεθνώς εφόσον συνεχίζει να είναι αδιάλλακτη. Και στην ΕΕ και στις ΗΠΑ και στη Ρωσία και στον ΟΗΕ, εξηγώντας ότι η Άγκυρα δεν θέλει λύση, αλλά διάλυση.

Είναι γνωστός πλέον ο χαρακτήρας του Ερντογάν. Η ΕΕ και οι ΗΠΑ τον θεωρούν ασταθή παράγοντα και προβληματικό. Δεν τον εμπιστεύονται. Αυτοί οι ίδιοι τον αποκαλούν Σουλτάνο. Υπάρχει πρόσφορο έδαφος, εφόσον η Κυβέρνηση προχωρήσει στον καταρτισμό σχεδίου Β και πει την αλήθεια για ό,τι συμβαίνει στις συνομιλίες και πού θέλει να τις οδηγήσει η Τουρκία. Χρειάζεται νέα στρατηγική και συμμαχίες.

Το κλίμα σε διεθνές επίπεδο είναι θετικό λόγω Ερντογάν. Δεν είναι δυνατόν η Κυβέρνηση και ο Πρόεδρος να μην μπορούν να δουν την πραγματικότητα όπως την επαναλαμβάνει η Άγκυρα. Και εμείς δεν θέλουμε να πιστεύουμε ότι η Κυβέρνηση έχει τυφλωθεί τόσο πολύ από το σύνδρομο της αυτοδικαίωσης περί του «ναι», που είπε στο σχέδιο Ανάν, έτσι ώστε συνειδητά πλέον να αρνείται την αλλαγή πορείας προκειμένου να αποτρέψει την πτώση μας στα τουρκικά βράχια…