Υπουργείο των κυνηγών και όχι του περιβάλλοντος!

Απαράδεκτη η νέα Ρυθμιστική του Τσιρώνη

Πηγή: Οικολογικό Δίκτυο

Σχετικά : «Ο επιτάφιος των Οικολόγων πρασίνων από τον Γιάννη Τσιρώνη»

 http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2016/07/blog-post_60.html

ΣΧΟΛΙΟ ΓΣχ : Η έννοια του 'πραγματικού εκσυγχρονισμού του κυνηγιού" στην οποία αναφέρεται το κείμενο του "Οικολογικού Δικτύου" είναι σε απόσταση και σε διάσταση  με την έννοια της  "ανοχής", την οποία υποστηρίζω στο όνομα της ανάγης για την άσκηση πειθούς σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα...Εννοείται ότι το κυνήγι πρέπει να προσεγγίζεται σε συνάφεια με τα σπορ και η αποβολή του να συνδέεται με τον εξανθρωπισμό ηθών και εθίμων......

Μία σημαντική οικολογική ήττα προστέθηκε στο ενεργητικό του Πράσινου αναπλ. Υπουργού περιβάλλοντος Γιάννη Τσιρώνη, μετά την έκδοση της νέας ρυθμιστικής διάταξης θήρας για το κυνήγι.

Παραμερίζοντας όσα εργαλεία είχε στη διάθεσή του για να κάνει τις τομές που είχε εξαγγείλει για τον εξορθολογισμό και εκσυγχρονισμό της άσκησης του κυνηγιού στην Ελλάδα, ο υπουργός κατάφερε τελικά να ξεγελάσει την ελληνική κοινωνία που προσδοκούσε ουσιώδεις αλλαγές. Για δεύτερη χρονιά υπέκυψε σε ψηφοσυλλεκτικές και άλλες πιέσεις και κατέληξε να εφαρμόζει κατά γράμμα τις επιταγές του κυνηγετικού lobby και των συμμάχων του σε καίριες θέσεις του υπουργείου, παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του. Μόνο που φέτος η παρωδία ήταν καλύτερα οργανωμένη:

Με τακτικές “ψεκάστε–σκουπίστε–τελειώσατε”, οργάνωσε τον «Εθνικό διάλογο για το κυνήγι» και κατάφερε να παραδώσει ένα πόρισμα που είναι άχρωμο, άγευστο και άοσμο, καθώς δεν προσέθεσε τίποτα νέο ή ουσιαστικό. Έτσι επισφράγισε τον προσχηματικό του χαρακτήρα, καθώς παρέπεμψε στο απώτερο μέλλον όλες τις αποφάσεις που πραγματικά θα άλλαζαν την άσκηση της θήρας προς μια κατεύθυνση πραγματικού εκσυγχρονισμού.

Κατόπιν, συγκάλεσε το Τεχνικό Συμβούλιο Δασών, προκειμένου να συνεξεταστούν όλα τα επιστημονικά δεδομένα ενόψει της νέας ρυθμιστικής, μόλις 8 μέρες πριν την έκδοσή της, καταλήγοντας σε μια εκ νέου διακωμώδηση των διαδικασιών που ο ίδιος εισήγαγε, μιας και αναλώθηκε σε λεπτομέρειες που αποπροσανατολίζουν από τον στόχο.

Τέλος, χωρίς καμία διάθεση να αλλάξει το φιλοκυνηγετικό αναχρονιστικό θεσμικό πλαίσιο, κατέληξε στη νέα ρυθμιστική, που δεν είναι καν ένα βήμα μπρος, αλλά τρία βήματα πίσω από τα όσα είχαν καθιερωθεί τόσα χρόνια και απέχει πολύ περισσότερο από τα όσα ο ίδιος είχε εξαγγείλει. Ο Υπουργός είχε την ευκαιρία να δώσει το πολιτικό του στίγμα με τη ρυθμιστική, αλλά και ένα σαφές μήνυμα ότι η εποχή των πολιτικών πιέσεων και των συνεχών υποχωρήσεων της πολιτικής ηγεσίας στα κελεύσματα των κυνηγετικών οργανώσεων έχει παρέλθει οριστικά. Όμως ούτε αυτό δεν έπραξε, αδιαφορώντας και για τις θέσεις του κόμματός του, των Οικολόγων Πράσινων.

Το οικολογικό κίνημα και η ευαίσθητη ελληνική κοινωνία περίμενε, τουλάχιστον, τον διαχωρισμό των κυνηγών από το κράτος, το κόψιμο της εν λευκώ χρηματοδότησης, την επιβολή της διαφάνειας, την κατάργηση της προνομιακής αντιμετώπισης των κυνηγετικών συλλόγων και της διασύνδεσής τους με τα συμφέροντα της οπλοβιομηχανίας.

Περιμέναμε την κατάργηση του αναχρονιστικού καθεστώτος των «συνεργαζόμενων» κυνηγετικών συλλόγων, που θεσμοθετήθηκε από τη χούντα με προφανή σκοπό τον έλεγχο κυρίως της υπαίθρου.

Περιμέναμε, ακόμα, την επιβολή της διαφάνειας και τη δημοσιοποίηση των οικονομικών απολογισμών των Κυνηγετικών Οργανώσεων, που όχι μόνο διαχειρίζονται με βάση τις δικές τους προτεραιότητες και την προβολή τους τεράστια έσοδα (που το κράτος επιβάλλει και τα εισπράττουν αυτές) αλλά ουσιαστικά έχουν αναλάβει οι ίδιες την άσκηση της πολιτικής για το κυνήγι.

Περιμέναμε την κατάργηση της ιδιωτικής Ομοσπονδιακής Θηροφυλακής των κυνηγών και τη διάθεση των εκατομμυρίων ευρώ που συγκεντρώνονται ετησίως από τις άδειες θήρας για την ενίσχυση της Δασικής Υπηρεσίας και την οργάνωση ενός αποτελεσματικού κρατικού σώματος φύλαξης της ελληνικής φύσης.

Περιμέναμε την πάταξη της λαθροθηρίας και όχι την αναβάθμιση των κυνηγών σε «διαχειριστές» της φύσης και των προστατευόμενων περιοχών.

Περιμέναμε την κατάργηση της πρακτικής της έκδοσης ετήσιας ρυθμιστικής διάταξης θήρας, για να σταματήσουν οι πιέσεις και τα αλισβερίσια με τον εκάστοτε υπουργό.

Η κυβέρνηση και ο αν. Υπουργός όφειλαν να θέσουν τέλος στην εξυπηρέτηση μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων που για χρόνια ικανοποιούσαν τις διοικήσεις των κυνηγετικών οργανώσεων. Μάταια, όμως, εδώ και 18 μήνες περιμέναμε να ανασχεδιάσει και να αναδιοργανώσει την πολιτική της χώρας για το κυνήγι και τη διαχείριση της άγριας πανίδας, οικολογικά και με γνώμονα τις προτεραιότητες που θέτει η ίδια η κοινωνία.

Το κυνήγι είναι και θα είναι μία απαράδεκτη δραστηριότητα μιας μικρής μειοψηφίας που ιδιοποιείται και υποβαθμίζει ένα συλλογικό αγαθό, εμποδίζοντας τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών να απολαμβάνουν αλώβητη τη φύση. Δυστυχώς ο τρόπος που ασκείται στην Ελλάδα, εκτός από απειλή για την πανίδα και το φυσικό περιβάλλον, παραμένει αντισυνταγματικός, αναχρονιστικός αλλά και επιζήμιος. Όμως τώρα πια, έχει τη στήριξη και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-Οικολόγων Πράσινων, διαψεύδοντας κάθε ελπίδα ότι η πολιτική τους μπορεί να αντισταθεί στο πελατειακό σύστημα.

Πηγή: Οικολογικό Δίκτυο