Aυτή ήταν η μόνη "ευφυής" κουβέντα που εκστόμισε στη Βουλή,αντικρούοντας το αδυσώπητο "κατηγορώ" του Κυριάκου Μητσοτάκη και τις πανταχόθεν κατηγορίες για πολιτική ψευδολογία επιπέδου Μυγχάουζεν. Ταυτόχρονα ήταν και γραμμή άμυνας απέναντι στο κατηγορητήριο της Ιστορίας, καθώς υπέβαλε αίτημα αθώωσης λόγω πολιτικής βλακείας ....
Και όμως, αυτό το άτομο έδειξε στο παρελθόν αξιολογότατη ικανότητα στο να προσλαμβάνει και να αφομοιώνει νοήματα, σε εντυπωσιακά μικρό χρόνο. Καταθέτω κι εγώ τη προσωπική μου μαρτυρία, είμαι δε σίγουρος πως υπάρχουν δεκάδες άλλοι που θα βεβαιώσουν το ίδιο με πολύ περισσότερα στοιχεία. Και τώρα, σαν το μαφιόζο της ταινίας "Ανάλυσέ το", σε μια κρίση άγχους και πανικού, αυτοψυχαναλύεται στη Βουλή και αυτοσυστήνεται ως αυταπατημένος, κι όχι απατεώνας.
Όμως οι δικαιολογίες που εκστομίζει μας είναι αδιάφορες, η ζημιά που έκανε στη χώρα, στην αριστερά, στην υπόθεση της κοινωνικής χειραφέτησης, είναι επιβεβαιωμένες. Η θέση του στην Ιστορία είναι αυτή ενός θλιβερού συνεχιστή του έργου του ΓΑΠ, ενός μεταμοντέρνου Τσιριμώκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου