Ο ερχομός του Πούτιν, έμπλεος νοημάτων…

Εδώ που φτάσαμε , τώρα που σαν λαός εισπράττουμε απαξίωση από τους Γάλλους, απέχοντας  έτη φωτός από τους μαχητές   του 1940  που έκαναν τη σήμανση «Έλληνας» συνώνυμη  αυτής του «Ήρωα»,   η βασική (αλλά όχι αποκλειστική) μας ελπίδα βρίσκεται στην έξωθεν στήριξη, στους έξω ανταγωνισμούς και  στα  οφσάϊτ που κάνουν  οι αντίπαλοί μας,  λόγω  αθεράπευτης ιμπεριαλιστικής βουλιμίας. 

Ας πάρουμε την τελευταία περίπτωση : Στις 13.2.14 σε ένα άρθρο υπό τον τίτλο «Η Ρωσία ως ο από μηχανής θεός (;) στην Κύπρο…. »

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/02/blog-post_13.html

αναφερόμουν στην πλεονεξία του Τουρκοκύπριου Ντεκτάς, που θέλοντας  να πάρει τα πάντα τραινάρισε  τις διαπραγματεύσεις και οδήγησε τελικά την Κύπρο στο δημοψήφισμα του Απριλίου 2004. Και συνέχιζα στο άρθρο :

Τώρα , σε αυτή τη περίοδο κρίσης, με την καταστρεπτική υποβάθμιση της δύναμης  και της αυτοπεποίθησης Ελληνοκύπριων και Ελλαδιτών, τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα και  η αποικιοκρατική Νέα Τάξη εμφανίζεται πολύ πιο ενισχυμένη. Όμως υπάρχει και ο ρωσικός παράγων που αντιδρά στον παραμερισμό του :  Όπως και στη περίπτωση της Συρίας, όπου η ιμπεριαλιστική στρατιωτική επέμβαση ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή , έτσι και τώρα η Ρωσία φαίνεται να προβάλλει ως ο  «από μηχανής θεός» για την Κύπρο. Σύμφωνα με  χθεσινή  ανακοίνωση  του Αλεξάντερ Λουκάσεβιτς,  εκπρόσωπου του Ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, η Ρωσία αντιτίθεται σε κάθε είδους «προθεσμίες» ή  διακανονισμούς  που επιβάλλονται από «εξωτερικούς παράγοντες». Η ανακοίνωση  εκφράζει την ελπίδα ότι στον διακοινοτικό  διάλογο θα επιτευχθεί βιώσιμη και δίκαιη λύση, πάνω στη βάση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας το 1977 και 1979…»

Στην περίοδο που διανύουμε, στο 2016,  η  Ρωσσία κατήγγειλε τις τουρκικές αεροπορικές παραβιάσεις στο Αιγαίο, όταν οι Εταίρες  της ΕΕ σφύριζαν αδιάφορα. http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2016/05/blog-post_48.html

Κατήγγειλε τις θρασύτατες  αυτοκρατορικές φιλοδοξίες της Τουρκίας, http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2016/05/blog-post_96.html

την επιθετικότητά της εναντίον των πάντων, http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2016/05/m.html

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2016/04/blog-post_25.html

 τον άθλιο και διπρόσωπο ρόλο της στην συριακή κρίση, την υπόθαλψη των Ουκρανών νεοφασιστών – και άλλα πολλά.

 Αλλά η Ρωσσία δεν είναι απλά εχθρός του εχθρού μας : Είναι μια δύναμη που κατανοεί την ανάγκη της συνεργασίας  με Ελλάδα και Κύπρο και την ύπαρξη αμοιβαίων ωφελημάτων από αυτήν. Προφανώς δεν μας προσεγγίζει για το  filioque, αλλά η κοινή πολιτιστική μας διαδρομή  ενδυναμώνει τους  αμοιβαίους  δεσμούς.

Κάποιοι  ενδέχεται να θεωρούν τις θρησκευτικές εκδηλώσεις  του Προέδρου Πούτιν  θεατρικές, όμως αυτές οι εκδηλώσεις αυτού του  προσώπου έχουν ιστορία και δεν είναι στιγμιαίες μεταστροφές, άντε  μην πω ποιών και πότε.  Και εν πάσει περιπτώσει αυτές οι εκδηλώσεις  αποτελούν και ένα είδος διαδικασίας προσέγγισης, την οποία δεν αποτολμήσαμε, από την οποία  δεν έχουμε να χάσουμε απολύτως τίποτε και δεν έχουμε να φοβηθούμε κανένα : Το χειρότερο που μπορούμε να εικάζουμε είναι ο ακρωτηριασμός της χώρας, που όμως έχει ήδη δρομολογηθεί από τους οπορτουνιστές ψευτοεταίρους…

  

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2016/05/m.html

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/11/blog-post_0.html

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/02/n.html

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/02/blog-post_78.html