(Ποδόσφαιρο),το όπιο του λαού

ΑΠΟ ΤΟΥΣ "ΙΘΑΓΕΝΕΙΣ"  ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Όλα όσα ξέρω για την ηθική και την αίσθηση καθήκοντος
τα έχω μάθει από το ποδόσφαιρο.

ΑΛΜΠΕΡ ΚΑΜΥ

Το ποδόσφαιρο δεν είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.
Είναι κάτι απείρως πιο σοβαρό.

ΜΠΙΛ ΣΑΝΚΛΥ

Ο πρόσφατα θανών Γιόχαν Κρόιφ δεν έμεινε στην ιστορία απλώς επειδή ήταν μεγάλος επιθετικός. Ο Ολλανδός διατηρούσε μια γενικότερη θεώρηση των πραγμάτων, πράγμα που τον απέτρεψε από το να ταξιδέψει στο μουντιάλ της Αργεντινής το 1978, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για τη δικτατορία Βιδέλα. Ο Ματίας Ζίντελαρ δεν έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους Αυστριακούς ποδοσφαιριστές, αλλά περισσότερο για εκείνον τον αγώνα εναντίον της Γερμανίας το 1938. Αν και ο αγώνας ήταν σικέ, ο Ζίντελαρ σκόραρε μπροστά στη γεμάτη από ναζί αξιωματούχους κερκίδα των επισήμων. Λίγο αργότερα, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του. Ο Σώκρατες δεν έμεινε στην ιστορία ως ένας από τους μεγαλύτερους μεσοεπιθετικούς της Βραζιλίας, αλλά επειδή εξέφραζε δημόσια την αντίθεσή του σε κάθε είδους καθεστώς, κυρίως με τη μαύρη κορδέλα που φορούσε σε κάθε αγώνα. Στην Κύπρο οι άνθρωποι του ποδοσφαίρου θα μείνουν στην ιστορία για εντελώς διαφορετικούς λόγους...

Μετά και τις τελευταίες βλακείες του Κωστάκη Κουτσοκούμνη, η ανάγκη για μια δημόσια συζήτηση όσον αφορά το ποδόσφαιρο, τα σωματεία, τις εταιρείες, την ΚΟΠ, τα λεφτά, την ΟΥΕΦΑ και διάφορα άλλα καθίσταται επιτακτική. Στις παρακάτω γραμμές δεν θα εξετάσουμε εις βάθος τη βλακεία του Κουτσοκούμνη με τη φανέλα. Άλλωστε, «όλο το έθνος προσκυνά σώβρακα και φανέλες», κατά τον ποιητή. Και ούτως ή άλλως, εδώ και χρόνια γράψαμε ότι ο κύριος Κουτσοκούμνης οφείλει να παραιτηθεί, όχι τόσο για την παράγκα που διοικεί το κυπριακό ποδόσφαιρο, αλλά κυρίως για τις προσπάθειες της δήθεν «ενοποίησης» με την «ποδοσφαιρική ομοσπονδία» του ψευδοκράτους. Όπως και να ’χει, ο Κωστάκης Κουτσοκούμνης δεν έπρεπε μόνο να παραιτηθεί, αλλά και να λογοδοτήσει για τα κακώς κείμενα του ποδοσφαίρου στην Κύπρο. Αλλά, ποιος τολμά να του εναντιωθεί;

Μόνο ο Κουτσοκούμνης;

Ευθύνες, προφανώς, δεν έχει μόνο ο Κουτσοκούμνης. Ευθύνες έχει και ο τελευταίος που κερδίζει χιλιάδες από το ποδόσφαιρο και ανέχεται το στάτους κβο. Ό,τι κι αν έγινε με τη φανέλα του Κουτσοκούμνη και με την επίσκεψή του στην Κωνσταντινούπολη ως εκπροσώπου της νότιας Κύπρου ξεχάστηκε εν μία νυκτί. Το πρωτάθλημα φτάνει προς το τέλος του και έτσι κάποιοι (το ΑΠΟΕΛ δηλαδή) πρέπει να πανηγυρίσουν, ενώ οι υπόλοιποι πρέπει να φωτίσουν τις αιτίες που τους αφήνουνε μισούς. Μετά θα ξεκουραστούν, μετά θα αρχίσουν τα ευρωπαϊκά παιχνίδια (ω, τι ωραία) και ξανά απ’ την αρχή. Πού χρόνος για την ανωτερότητα του Κουτσοκούμνη; Εδώ δεν ασχολούνται με τις υπόλοιπες παρατυπίες της επικαιρότητας.

Σωματεία και εταιρείες

Προφανώς, δεν περιμένουμε τίποτε από τις εταιρείες. Εκμεταλλεύονται τα σωματεία για να κερδίζουν εκατομμύρια και συντηρούν τη σήψη προκειμένου να συνεχίσουν να κερδίζουν. Όταν σταματούν να κερδίζουν, φωνάζουν, αλλά για κανέναν ουσιαστικό λόγο. Σαν τα κόμματα, περίπου. Πέραν ελαχίστων εξαιρέσεων, ως γνωστόν, όλες οι εταιρείες στηρίζουν τον Κωστάκη Κουτσοκούμνη. Στις τελευταίες εκλογές δε η Ανόρθωσις Αμμοχώστου κατέβασε δικό της υποψήφιο για την προεδρία της ΚΟΠ, για δικούς της λόγους βέβαια, και έμεινε ως εκεί. Ουδείς άμοιρος ευθυνών και αυτό το εννοούμε.

Μιλώντας για σωματεία, απορούμε ποιου κατέβηκε η ιδέα τα προσφυγικά σωματεία να εκφράσουν την υποστήριξή τους στον πρόεδρο της ΚΟΠ. Και μάλιστα, να διαλαλήσουν ότι είναι «ΟΚ» με την πράξη του να φορέσει στη φανέλα την κατοχική ημισέληνο. Ο πρόεδρος, μάλιστα, του Εθνικού Άσσιας (τους αγνοούμενους τους ρώτησε;) έπλεξε και το εγκώμιο του Κουτσοκούμνη, διότι στηρίζει διαχρονικά τα προσφυγικά σωματεία. Κι ούτε να σκεφτεί πώς θα του φαινόταν, αν ένας άλλος Κουτσοκούμνης φορούσε τη σβάστικα το 1941 στην Αθήνα. Ναι, είναι το ίδιο.

Εν πάση περιπτώσει, τα σωματεία νοσούν. Πέραν μερικών που διατηρούν κάποιες αξίες (όπως την ΠΑΕΕΚ, ας πούμε), οι υπόλοιποι πατούν επί πτωμάτων και αρκούνται στον παρασιτισμό και στη χορηγία του Κουτσοκούμνη και του κράτους. Πάει καιρός που τα σωματεία ήταν ζωντανές κοιτίδες αγώνα, δημοκρατίας, ελευθερίας, πάει καιρός που ακολουθούσαν τα καταστατικά και τους λόγους για τους οποίους ιδρύθηκαν. Και όχι μόνο τα προσφυγικά. Αλλά τα προσφυγικά όφειλαν να δώσουν πάτσο και κλώτσο στον Κουτσοκούμνη που παίζει με την κατοχή και συναγελάζεται με εκπροσώπους της, πότε στην κατεχόμενη Λευκωσία και πότε στην Κωσνταντινούπολη. Και όχι να μένουν ικανοποιημένα από τις εξηγήσεις.

Οπαδοί ή χούλιγκαν;

Συνεχίζοντας, αδιαμφισβήτητο κομμάτι του ποδοσφαίρου είναι οι οπαδοί. Και επειδή δεν μεγαλώσαμε με γαλλικά και πιάνο, αλλά με πυρσούς, κασκόλ και τσιμέντα, οφείλουμε να γράψουμε και για αυτό το κομμάτι. Οι οπαδοί (καθολικότατα) έχουν χάσει προ πολλού το νόημα της ομάδας που υποστηρίζουν. Είναι έτοιμοι να κάψουν την ΚΟΠ, όχι για τις ατασθαλίες του Κωστάκη Κουτσοκούμνη όσον αφορά τον τόπο μας, αλλά για την εύνοια που δείχνει ή δεν δείχνει στον ΑΠΟΕΛ. Μουρμουρούν όποτε δεν παίρνουν πρωτάθλημα, σιωπούν όποτε παίρνουν. Καμιά σύνδεση με την κοινωνία. Καθολικά και συνολικά έγιναν κακές απομιμήσεις των δυτικών χούλιγκαν, των Άγγλων, των Ολλανδών, των Ιταλών. Οι ΑΠΟΕΛίστες έγιναν Ultras, που ασχολούνται με τα κοινά μόνο σε επετείους και πολύ υποτονικά πια, οι Ομονοιάτες αποφάσισαν να κάνουν ΑΚΕΛευθέρωση και όχι πως αποτελούσαν την περιφρούρηση του Χριστόφια τόσα χρόνια, οι Ανορθωσιάτες, μες στο μαράζι τους, γέμισαν την κερκίδα με κέλτικους σταυρούς και οτιδήποτε δεν έχει σχέση με την Αμμόχωστό τους, ενώ οι Απολλωνίστες είναι σε έναν δικό τους κόσμο. Για τους υπόλοιπους τι να πούμε;

Έπρεπε, αν ήμασταν υγιής κοινωνία, σύσσωμοι οι οπαδοί να απαιτήσουν την παραίτηση του Κωστάκη Κουτσοκούμνη. Και προφανώς, όχι εξαιτίας των κακών διαιτητών, αλλά γιατί σε λίγο καιρό θα ντυθεί χανούμισσα και θα χορέψει στα χαρέμια της ανατολικής Τουρκίας. Εν τω μεταξύ, θα είναι ακόμα πρόεδρος της ΚΟΠ. Θα είναι, γιατί οι οπαδοί χειροκροτούν τις διοικήσεις τους, ενώ οι διοικήσεις τους χειροκροτούν τον βασιλιά της ΚΟΠ. Αυτή είναι η δουλειά των Συνδέσμων Φιλάθλων; Δεν έπρεπε να διακοπεί το πρωτάθλημα μέχρι να παραιτηθεί ο Κωστάκης Κουτσοκούμνης; Αλλά, ας είναι καλά ο Γιαννιώτας που σκοράρει.

Κάθαρση;

Πολλοί, λοιπόν, φίλοι και μη, επιμένουν στην περιβόητη κάθαρση. Ποια κάθαρση; Κι αν φύγει ο Κουτσοκούμνης, θα γίνει εν μία νυκτί δίκαιο το πρωτάθλημα, που τάχα δεν είναι; Αυτό είναι το πρώτο μέλημά μας; Δεν είναι καιρός να αντιληφθούμε ότι τα σωματεία οφείλουν να κάνουν ένα (ας είναι) σάλτο μορτάλε, να καταργήσουν τις εταιρείες, να διακόψουν το πρωτάθλημα (τώρα, όχι το καλοκαίρι) και ξανά από την αρχή; Να χαμηλώσουν οι μισθοί των ποδοσφαιριστών (δεν οργώνουν χωράφια ολημερίς κι ολονυχτίς), να μειωθούν οι ξένοι ποδοσφαιριστές (κυπριακό ποδόσφαιρο), να σταματήσουν τα «κοκτέιλ πάρτυ» με την «ομοσπονδία» των κατεχομένων, να διακοπεί η «συνεργασία». Είναι επίσης αναγκαίο να κλείσει η ΚΟΠ. Και να ιδρυθεί ένα υγιές σχήμα συνεργασίας των σωματείων, τα οποία θα παίξουν τον πιο σημαντικό ρόλο για να επανατοποθετηθεί η ουσία του ποδοσφαίρου. Ίσως τότε να καταλάβουμε όλοι τις ιδέες των ομάδων, ίσως τότε καταλάβουμε γιατί το γήπεδο της ΠΑΕΕΚ ονομάζεται «Κερύνεια-Επιστροφή», γιατί το ΑΠΟΕΛ είναι γαλαζοκίτρινο, γιατί ο Ολυμπιακός θα αλλάξει χρώμα όταν πραγματοποιηθεί η Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Μέχρι τότε, ο κάθε Χαννίδης θα αναδημοσιεύει αιμοβόρα συνθήματα της «ακελευθερωμένης» και ΑΚΕΛικής θύρας 9 (είχαν πρόβλημα με το «να πεθάνει ο Χριστόφιας»), ο κάθε Κουτσοκούμνης θα προσκυνά σώβρακα και φανέλες στολισμένες με την κατοχική ημισέληνο, ενώ εμείς, που θέλουμε στην μπλούζα της ομάδας μας να γράφει ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΗΣ και όχι CHARALAMBIDES θα δαχτυλοδειχνόμαστε ως γραφικοί. Ζήτω το όπιο του λαού. Είμαστε όλοι φούρποι. Εμείς, όχι εσείς.

Αλ. Μιχ.

ΑΠΟΕΛίστας με ελληνικούς χαρακτήρες

*ΕΝΩΣΙΣ Απριλίου (2016)

ithageneis | Μαΐου 14, 2016 στο 9:38 πμ | Κατηγορίες: Αθλητισμός, Κοινωνία | URL: http://wp.me/pKn0J-Je