Η Διακήρυξη του νέου ευρωπαϊκού κόμματος DiEM 25, με τον Γιάννη Βαρουφάκη κ.ά

Σημείωση ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Δικαίως το DiEM 25 θεωρεί τη  Δημοκρατία ως ευρισκόμενη  στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών προβλημάτων αυτή τη περίοδο – κι αυτό δεν είναι μια αοριστία αλλά κάτι που αποκλείει  άλλα,  προτεινόμενα «επίκεντρα» : Το Σοσιαλισμό,  την τήρηση του Συμφώνου Σταθερότητας από τις ευρωπαϊκές χώρες, την προσαρμογή στη λιτότητα και στα μνημόνια κλπ. Όμως η Δημοκρατία χωρίς αποφασιστικές και συγκεκριμένες τομές στο εσωτερικό και στον διεθνή περίγυρο της Ευρώπης, κινδυνεύει να γίνει μια ακόμη ρητορική του κεντρώου χώρου. Στο εσωτερικό, το ζήτημα είναι η σκιαγράφηση μιας νεοκεϋνσιανής πολιτικής, με την  ηγεμονική παρουσία του δημόσιου τομέα στην Κοινωνία. Στον διεθνή περίγυρο, το ζητούμενο είναι μια ξεκάθαρη αντιϊμπεριαλιστική πολιτική και  επανισχυροποίηση των   διεθνών θεσμίσεων τύπου ΟΗΕ. 

 Η ιδέα ενός πανευρωπαϊκού κόμματος δεν είναι άσχημη, όμως και αυτού του στόχου  προηγείται μια καμπάνια αλληλεγγύης των Λαών  ενάντια στην  λιτότητα : Τη λιτότητα που συνιστά κανονική ανθρωποθυσία, που όμως είναι μάταιη όσο αυτή της Ιφιγένειας (!), αν λάβει κανείς υπόψη ότι η ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας δεν εκφράζεται μόνο από το χαμηλό μισθολογικό και προνοιακό κόστος  αλλά και από τα οφέλη ενός εργατικού δυναμικού υψηλής κατάρτισης, από την κοινωνική «ευρυθμία »  και από τα οφέλη των υλικών υποδομών.

Το Μανιφέστο του    DiEM 25 δεν παίρνει υπόψη τον «τρίτο τομέα» της οικονομίας και την ελπίδα που εμπεριέχει αυτός για μια απελευθερωτική-σοσιαλιστική μετεξέλιξη. Εξ άλλου και οι αναφορές του στην οικολογία έχουν μάλλον αθροιστικό χαρακτήρα παρά την  οπτική της ποιότητας ζωής, που πρέπει να διακατέχει ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα…

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΜΑΝΙΦΕΣΤΟ, ΜΕ ΥΠΟΓΡΑΜΜΙΣΜΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΗΜΕΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ

«Παρά τις εκφράσεις αγωνίας τους για το μεταναστευτικό, την ανταγωνιστικότητα και την τρομοκρατία, μόνο μία απειλή τρομάζει το ευρωπαϊκό κατεστημένο: Η δημοκρατία!

Μιλούν στο όνομα της δημοκρατίας για να την απαρνηθούν, να την εξορκίσουν, να την υπονομεύσουν, να της στερήσουν την ορμή της, και εν τέλει να αναιρέσουν τις δυνατότητές της. Κι αυτό επειδή η πραγματική δημοκρατία, η εξουσία του δήμου, είναι ο εφιάλτης τους.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έμοιαζε να είναι ο Μέγας Φάρος που φωτίζει την οικουμένη, δείχνοντας πως η ειρήνη και η αλληλεγγύη μπορούν να αποσπαστούν μέσα από τα σαγόνια των πολέμων και της μισαλλοδοξίας.

Δυστυχώς, σήμερα, οι Ευρωπαίοι πολίτες νιώθουν απογοητευμένοι με τους θεσμούς της. Από το Ελσίνκι στην Λισαβόνα, από την Κρήτη στο Δουβλίνο, από τη Λειψία στο Αμπερντίν, παντού, επικρατεί απαισιοδοξία. Κι η απαισιοδοξία αυτή πυροδοτεί την αποδόμηση της ΕΕ. Είναι πια φανερό ότι πλησιάζει η μεγάλη επιλογή μεταξύ της υπόκωφης κατάρρευσης και του αυθεντικού εκδημοκρατισμού.

Πίσω από την ευρωπαϊκή αποδόμηση κρύβεται μια απάτη: Κρίσιμες αποφάσεις που είναι κατ’ εξοχήν πολιτικές και κοινωνικά μεροληπτικές μεταμφιέζονται ως «τεχνοκρατικές». Στόχος της μεταμφίεσης αυτής; Να στερηθούν οι Ευρωπαίοι το δικαίωμα του δημοκρατικού ελέγχου πάνω στην πολιτική εξουσία, στο χρήμα, στην οικονομία, στις συνθήκες εργασίας και στο περιβάλλον.

Όμως, όσο η ουσιαστική δημοκρατία υπονομεύεται, τόσο οι ευρωπαϊκοί θεσμοί χάνουν την νομιμοποίησή τους στα μάτια των Ευρωπαίων, τόσο περισσότερο τελματώνονται οι οικονομίες που απαρτίζουν την ΕΕ, και τόσο μεγαλύτερη δόση αυταρχισμού χρειάζονται οι θεσμοί της για να παραμείνουν κυρίαρχοι μιας ΕΕ που παραπαίει.

Το αντίτιμο αυτής της απάτης δεν είναι λοιπόν μόνο το τέλος της δημοκρατίας. Είναι και η εμμονή σε αποτυχημένες οικονομικές πολιτικές με αποτέλεσμα οι χώρες της ευρωζώνης να καταβαραθρώνονται, η μία μετά την άλλη, στον γκρεμό της ανταγωνιστικής λιτότητας ενώ οι υπόλοιπες (π.χ. η Βρετανία) να αποξενώνονται από αυτά που συμβαίνουν εντός της ευρωζώνης και να ψάχνουν, μάταια, εταίρους εκτός ΕΕ, εκεί που τους περιμένει η απογοήτευση και, πολύ πιθανόν, ακόμα μεγαλύτερη απώλεια κυριαρχίας. Έτσι, πρωτοφανείς ανισότητες, έλλειμμα ελπίδας και αβάστακτος μισανθρωπισμός κατακλύζουν την Ευρώπη.

Δύο φρικτές επιλογές κυριαρχούν:

Επιστροφή στην κίβδηλη θαλπωρή των κρατών-εθνών, ή Παράδοση στους αντιδημοκρατικούς θεσμούς των Βρυξελλών και της Φρανκφούρτης.

Δεν είναι δυνατόν να μην υπάρχει τρίτη εναλλακτική. Ευτυχώς υπάρχει!

Πρόκειται για την εναλλακτική που το αυταρχικό, αντιδημοκρατικό ευρωπαϊκό κατεστημένο αντιπαθεί με πάθος: Ένα κύμα εκδημοκρατισμού!

Το κίνημά μας, το DiEM25, ακριβώς σε αυτό το κύμα προσδοκά και αυτό πασχίζει να δημιουργήσει.

Ερχόμαστε από κάθε γωνιά της Ευρώπης και μας ενώνουν διαφορετικές γλώσσες, πολιτισμοί, κομματικές ταυτότητες, ιδεολογίες, χρώμα δέρματος, φύλο, φιλοσοφικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις, ιδέες για το τι εστί καλή καγαθή κοινωνία. Πάνω απ’ όλα μας ενώνει η αποφασιστικότητα να αντιταχθούμε σ’ ένα ευρωπαϊκό κατεστημένο το οποίο αντιμετωπίζει την αυθεντική δημοκρατία με περιφρόνηση.

Η κινητήριος δύναμη πίσω από το DiEM25 είναι μια απλή, ριζοσπαστική πρόταση:

Να εκδημοκρατίσουμε την Ευρώπη!
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ή θα εκδημοκρατιστεί ή θα διαλυθεί!

Οι άμεσοι στόχοι μας είναι:
(Α) η πλήρης διαφάνεια στην λήψη αποφάσεων από τις οποίες εξαρτάται το μέλλον της Ευρώπης και των λαών της (π.χ. ζωντανή αναμετάδοση των συνεδριάσεων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, του Eurogroup, του Ecofin – δημοσίευση των πρακτικών του ΔΣ της ΕΚΤ – ανάρτηση στο διαδίκτυο όλων των εγγράφων που σχετίζονται με εμπορικές συμφωνίες τύπου TTIP, TISA), και

(Β) ο επείγων ανασχεδιασμός των πολιτικών των υπαρχόντων θεσμών της ΕΕ (ΕΚΤ, ESM, Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων) στο πλαίσιο νέων, ορθολογικών ερμηνειών των Συνθηκών, με στόχο την αποτελεσματική σταθεροποίηση των πέντε εκφράσεων της παρούσας κρίσης: χρέος, τράπεζες, χαμηλές επενδύσεις, μεταναστευτικό, φτώχεια.

Μεσοπρόθεσμος στόχος μας, μετά την σταθεροποίηση της πολυδιάστατης ευρωπαϊκής κρίσης, είναι η σύγκλιση Συντακτικής Συνέλευσης Ευρωπαίων Αντιπροσώπων με σκοπό την εκπόνηση ευρωπαϊκού Συντάγματος και την δημιουργία ενός πραγματικού, κυρίαρχου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το οποίο θα μοιράζεται την κυριαρχία του μόνο με τα εθνικά κοινοβούλια, τις περιφεριακές συνελεύσεις, τους δήμους και τις κοινότητες.

Καλούμε τους Ευρωπαίους που συμφωνούν με τις αρχές αυτές να συστρατευθούν στο πανευρωπαϊκό κίνημα που ονομάσαμε DiEM25 ώστε, μαζί, να επιβάλουμε στο ευρωπαϊκό κατεστημένο τον αυθεντικό εκδημοκρατισμό της ΕΕ, να θέσουμε τέλος στην μετατροπή όλων των πολιτικών σχέσεων σε σχέσεις εξουσίας και καθυπόταξης, να υποτάξουμε την γραφειοκρατική διοίκηση στην βούληση των κυρίαρχων Ευρωπαίων πολιτών, να αποσυναρμολογήσουμε την μόνιμη κυριαρχία των ολιγοπωλιακών εταιρικών συμφερόντων πάνω στην βούληση των κυρίαρχων Ευρωπαίων πολιτών, και να επανα-πολιτικοποιήσουμε τους κανόνες που διέπουν την ενοποιημένη ευρωπαϊκή αγορά και το κοινό νόμισμα της ευρωζώνης.

Εμπνεόμαστε από μια Ευρώπη του Ορθολογισμού, της Ελευθερίας, της Ανεκτικότητας και της Φαντασίας που γίνεται εφικτή μέσα από την περιεκτική Διαφάνεια, την πραγματική Αλληλεγγύη και την αυθεντική Δημοκρατία. Οραματιζόμαστε την:

Δημοκρατική Ευρώπη όπου η πολιτική εξουσία εκπορεύεται αποκλειστικά από τους κυρίαρχους Ευρωπαίους πολίτες

Ευρώπη της Διαφάνειας όπου όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται μπροστά στα μάτια των πολιτών

Ενωμένη Ευρώπη της οποίας οι πολίτες έχουν τόσα κοινά εντός της χώρας τους όσα και μεταξύ των χωρών τους

Ρεαλιστική Ευρώπη που θέτει εφικτούς στόχους ριζοσπαστικού εκδημοκρατισμού

Αποκεντρωμένη Ευρώπη που χρησιμοποιεί την κεντρική εξουσία για να μεγιστοποιεί την δημοκρατία στους χώρους εργασίας, στις πόλεις, στις περιφέρειες και στα κράτη-μέλη

Πλουραλιστική Ευρώπη των περιφερειών, των εθνοτήτων, των φιλοσοφικών πεποιθήσεων, των εθνών, των διαφορετικών γλωσσών και πολιτισμών, του αυτο-προσδιορισμού ατόμων και ομάδων

Ευρώπη της Ισότητας η οποία ευφραίνεται από τις διαφορές και καταπολεμά όλες τις διακρίσεις εναντίον εκείνων που τολμούν να διαφέρουν ως προς το χρώμα του δέρματος, τον ερωτικό τους προσανατολισμό, την προφορά τους, την κοινωνική τους θέση

Ευρώπη του Πολιτισμού που αναβαπτίζεται μέσα από την πολιτισμική πολυμορφία των λαών της και που προωθεί όχι μόνο την βαριά πολιτιστική κληρονομιά της αλλά και το πολιτιστικό έργο σύγχρονων, ακόμα και «αντιφρονούντων», Ευρωπαίων καλλιτεχνών, μουσικών, συγγραφέων, ποιητών

Κοινωνική Ευρώπη που αναγνωρίζει ότι η ελευθερία απαιτεί όχι μόνο απουσία καταστολής και έξωθεν παρεμβάσεων αλλά και κάποια βασικά αγαθά που είναι αναγκαία για να παραμένει ο άνθρωπος απελευθερωμένος από την δυναστεία της ανάγκης και της εκμετάλλευσης

Παραγωγική Ευρώπη που διοχετεύει επενδύσεις στην παραγωγή οικολογικά και κοινωνικά βιώσιμης ευημερίας

Βιώσιμη Ευρώπη που ζει εντός των φυσικών ορίων του πλανήτη, ελαχιστοποιώντας τις οικολογικές συνέπειες των δραστηριοτήτων της και πασχίζοντας να διατηρήσει όσα περισσότερα ορυκτά καύσιμα γίνεται εντός της γης

Οικολογική Ευρώπη που χρησιμοποιεί την διεθνή της πειθώ για να επιχειρηματολογήσει υπέρ της παγκόσμιας μετάβασης σε πράσινες μορφές ανάπτυξης

Δημιουργική Ευρώπη που απελευθερώνει τις καινοτόμες δυνάμεις του φαντασιακού των πολιτών της

Τεχνολογική Ευρώπη που εντάσσει τις νέες τεχνολογίες στην υπηρεσία της αλληλεγγύης

Ευρώπη της Ιστορικής Συνείδησης που κοιτάει αισιόδοξα προς το μέλλον χωρίς να κρύβεται από το παρελθόν της

Διεθνιστική Ευρώπη που αντιμετωπίζει τους μη Ευρωπαίους ως αυτο-σκοπούς, κι όχι ως μέσα για την επίτευξη δικών της στόχων

Ειρηνική Ευρώπη που γνωρίζει πως να αποκλιμακώνει εντάσεις στα ανατολικά και νότια της, λειτουργώντας ως ανάχωμα απέναντι στις δυνάμεις αποσταθεροποίησης, στις τάσεις επεκτατισμού, και στις σειρήνες των μιλιταριστικών «λύσεων»

Ανοικτή Ευρώπη, που ενεργοποιείται από ιδέες και δημιουργικούς ανθρώπους από όλο τον κόσμο, και η οποία κατανοεί πως οι φράκτες και τα τείχη είναι δείγματα αδυναμίας που πυροδοτούν την ανασφάλεια στο όνομα της… ασφάλειας

Απελευθερωμένη Ευρώπη όπου τα προνόμια, οι προκαταλήψεις και η απειλή της βίας φθίνουν, επιτρέποντας στους Ευρωπαίους να γεννιούνται χωρίς να κληρονομούν αυτόματα κάποιον δεδομένο κοινωνικό ρόλο, με τις ίδιες ευκαιρίες για να αναπτύξουν τις δυνατότητές τους, και ελεύθεροι να επιλέγουν περισσότερους από τους συντρόφους τους στην ζωή, στην εργασία, στην κοινωνία».