Ο Ταξίαρχος Πανανάς, μίλησε για τον αξιωματικό γιό του, που χάθηκε με το ελικόπτερο…

   

Σέβομαι τον πόνο του συγκεκριμένου Πατέρα, όπως σέβομαι τον πόνο κάθε Πατέρα που χάνει το παιδί του. Δεν συμμερίζομαι όμως επιθετικούς και «άτοπους» σχολιασμούς τρίτων, για το “βοθροMEGA”, για τους έχοντες «ψευτοθλιμμένο ύφος» δημοσιογράφους, όπως επίσης και τα λεγόμενα του ίδιου του Πατέρα περί «προαιωνίων εχθρών της πατρίδος μας» : Και τούτο γιατί αυτή η μεταφυσική σχεδόν εμμονή στην διηνεκή αντιπαλότητά μας με την γειτονική χώρα, μας εμποδίζει από το να ασκούμε εδώ και τώρα μια «επίθεση ειρήνης» και απομόνωσης (ει δυνατόν) των στοιχείων που στηρίζουν το τουρκικό αυτοκρατορικό όνειρο…. Γ.Σχ.

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΦΩΝΗΤΗ

 

Ταξίαρχε Πανανά, ὑποκλίνομαι

Posted on Φεβρουαρίου 14th, 2016

Δέν ὑπάρχει μεγαλύτερη ἀπόδειξη γιά τή δύναμη τοῦ ἔθνους μας καί γιά τίς συλλογικές μας ἐλπίδες ἀπό τή λακωνική δήλωση τοῦ ταξίαρχου Παναγιώτη Πανανᾶ στό βοθροΜέγκα (https://www.youtube.com/watch?v=Lw5eC3vLFY0) σχετικά μέ τόν θάνατο τοῦ 34χρονου γιοῦ του Κωνσταντίνου μέ τό μοιραῖο Agusta Bell στήν Κίναρο.

Ὁ ταξίαρχος Παναγιώτης Πανανάς, προσπέρασε τό ψευτοθλιμμένο ὕφος τῶν δημοσιογράφων καί τίς δηλώσεις δῆθεν συμμετοχῆς στό πένθος του, δέν ἀπάντησε στίς ἐρωτήσεις πού προσπάθησαν νά θέσουν αὐτοί μετά τή δήλωσή του καί περιορίστηκε νά πεῖ σέ τόνο σταθερό κι ἀξιοπρεπή, ἀκριβῶς καί μόνον ὅσα ὁ Αἰσχῦλος ἤ ὁ Κολοκοτρώνης θά προσυπέγραφαν: “Ὁ γιός μου ἔπεσε ὑπέρ πατρίδος, ἦταν μάχιμος ἀξιωματικός πού ἀποφοίτησε δεύτερος ἀπό τή Σχολή Ναυτικῶν Δοκίμων, δέν ἦταν οὔτε ἔνστολος, οὔτε ὑπάλληλος. Τοῦ ἀξίζει τιμή, διότι στή ζωή του ἀποφάσισε νά φυλάξει Θερμοπῦλες. Ἀπό προχθές τό ἀγόρι μου εἶναι ἀδελφός καί γιός ὅλων τῶν Ἑλλήνων, ἀπό προχθές τό ἀγόρι μου πέρασε ἐπαξίως στό πάνθεον τῶν ἡρώων αὐτοῦ τοῦ περήφανου ἔθνους, ἀγωνιζόμενος κατά τῶν προαιωνίων ἐχθρῶν τῆς πατρίδος μας. Εἶμαι ὑπερήφανος πού ὑπῆρξε γιός μου. Μπορεῖ τοῦ γιοῦ μου νά ἔσβησε τῆς ζωῆς του τό καντήλι, ὅμως εἶμαι βέβαιος ὅτι ἡ Παναγιά τόν κρατᾶ στοργικά στήν ἀγκαλιά της ὅπως τόν μονάκριβο γιό της. Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ.”
Στά 54 χρόνια τῆς ζωῆς μου δέν ἔχω ἀκούσει πιό περήφανη, πιό ἀκέραια, πιό εὔστοχη, πιό περιεκτική δήλωση. Χωρίς μία παραπανίσια λέξη, χωρίς τόν παραμικρό συναισθηματισμό τηλεοπτικῆς κατανάλωσης, τόση ἀλήθεια καί τόση γενναιότητα! Ταξίαρχε, εἰλικρινά συλλυπούμαστε καί βαθειά ὑποκλινόμαστε!

Αντιφωνητής  14/2/2016