Πώς ο Χάρης (Κύπριος Υπουργός) έσκισε το μνημόνιο (1 χρόνος ΣΥΡΙΖΑ)

του Γιώργου Τζίβα "Απίστευτες κοτσάνες στιγμάτισαν και λέρωσαν αυτό το περιβόητο «πρώτη φορά Αριστερά» Ένας  χρόνος κλείνει από την περσινή νίκη του Αλέξη Τσίπρα και την ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αισθάνομαι ως να έχουν περάσει 10 χρόνια! Τόσο αργά πέρασε ο χρόνος από τις απίστευτες περιπέτειες που πέρασε η χώρα μέσα σ’ αυτόν τον χρόνο. Θυμάμαι και τους καβγάδες με τους εγχώριους υποστηρικτές του Τσίπρα. Όλους αυτούς που έβγαλαν τις γραβάτες γιατί η μαγκιά φαινότανε να πιάνει τόπο στους ανυποψίαστους πολίτες. Ένας χρόνος μία... δεκαετία πειραματισμών και τυχοδιωκτικών τακτικών. Τα μεγάλα λόγια του Βαρουφάκη. Η κόντρα του με τον Χάρη Γεωργιάδη, πως δεν τον στηρίζει... Υποστηρίζεται μια φούσκα; Η φούσκα έσκασε. Τα «ναι» και τα «όχι» πήγαν στον βρόντο. Όπως και τα δημοψηφίσματα. Ο Βαρουφάκης έφυγε, ο Χάρης νίκησε. Νίκησε δηλαδή ο ορθολογισμός την ιδεολογική σαπουνόπερα. Απίστευτες κοτσάνες στιγμάτισαν και λέρωσαν αυτό το περιβόητο «πρώτη φορά Αριστερά». Μα αν είναι έτσι η πρώτη φορά, πώς θα είναι μια... άλλη φορά; Δεν χρειάζεται μια δημόσια τοποθέτηση όλων αυτών που χλεύαζαν τον υπουργό Οικονομικών της Κύπρου, πως τάχατες δεν στήριζε την Ελλάδα στα Γιούρογκρουπ; Πού είναι όλοι αυτοί να ομολογήσουν, έστω, πως πιάστηκαν κορόιδα, πως η... επαναστατικότητα του Τσίπρα και του Βαρουφάκη δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα ιδεολογικό μπαλόνι που το έσκασε με μια καρφίτσα υποταγής στην πραγματικότητα για να κρατηθεί η εξουσία από ανθρώπους που δεν είχαν ούτε άλφα, ούτε βήτα, ούτε... ωμέγα σχέδιο. Σήμερα, έναν χρόνο μετά, το 85% των Ελλήνων δηλώνει απογοητευμένο από την κυβέρνηση. Σοβαρά; Και δίνει το προβάδισμα στον Κυριάκο Μητσοτάκη... Οι Έλληνες είναι φαντασιόπληκτοι. Απέχουν από τον πλανήτη της λογικής μερικά έτη φωτός... Όσοι ψήφισαν Τσίπρα είναι στους δρόμους και διαμαρτύρονται. Θα το πω, κι ας παρεξηγηθώ... Ποιος μπορεί να κυβερνήσει έναν λαό που δεν μαθαίνει ποτέ από τα παθήματά του; Το τραγικό όμως ερώτημα έχει και συνέχεια. Πώς να κυβερνηθεί μια χώρα όπου οι μισοί είναι συνταξιούχοι και οι άλλοι μισοί οδεύουν προς την ανεργία με μοναδικό όραμα μια συνταξιοδότηση (αν είναι δυνατόν, μετά τη βάφτισή τους...); Μέσα σ’ όλο αυτό το... κομφούζιο της αδράνειας, χιλιάδες Έλληνες νέοι παλεύουν να βγουν από το αδιέξοδο που δημιούργησαν οι πατεράδες τους. Πώς να απαντηθεί το ερώτημα «γιατί δεν σκίστηκε το μνημόνιο;». Πώς να απαντηθεί το άλλο ερώτημα «γιατί δεν ’ήλθε η ελπίδα’» και πολλά άλλα παρόμοια ψυχαναγκαστικά ιδεολογήματα; Κι όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ χθες έκανε φιέστες γιορτάζοντας τον έναν χρόνο του στην εξουσία... Με ποιο σύνθημα; «Προχωράμε»! Κι εμείς αναζητάμε ορθολογισμό. Ή γιατί ο Χάρης βγάζει την Κύπρο από το μνημόνιο, ενώ αυτοί που θα τα έσκιζαν έφεραν καινούργια, πιο βαριά κι ασήκωτα. Εγκλωβισμένη είναι μια μερίδα Ελλήνων που παρακολουθεί χωρίς να μπορεί να αντιδράσει. Εγκλωβισμένοι άνθρωποι, που θα στραφούν στον Μητσοτάκη για ακόμα μία ευκαιρία. Κι αυτός τι να κάνει, όταν πρώτα πρέπει να παλέψει με τους αφασιακούς του δικού του κόμματος; Εγκλωβισμένη είναι η ίδια η χώρα στην παρανόηση ότι το αρχαίο κάλλος θα ξοφλά τα αιώνια λάθη και τα διαχρονικά χρέη. Ότι όλος ο υπόλοιπος κόσμος χρωστά στην Ελλάδα. Υπάρχουν και στην Ελλάδα άνθρωποι και πολιτικοί που θα δοκίμαζαν τον ορθολογισμό του δικού μας υπουργού; Υπάρχουν. Αλλά, το σάπιο μεταπολιτευτικό μόρφωμα αντέχει ακόμα και τους εξοστρακίζει. Βγαίνοντας από το μνημόνιο, η Κύπρος οφείλει να μην πανηγυρίσει. Οι 70 χιλιάδες άνεργοι και με τα κόκκινα δάνεια να σκούζουν επιβάλλουν περισσότερη φρόνηση και μεγαλύτερη ψυχραιμία. Αυτά σου μαθαίνει το μνημόνιο της ανάγκης. Πηγή: Εφημερίδα «ΠΟΛΙΤΗΣ» 25/01/2016