Επί του θέματος Ρίχτερ

…….να σταματήσει αυτή η κακόγουστη υπερπροβολή της πανεπιστημιακής ορθότητας…..

Πρόσφατα, ο Υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης υποβάθμισε την Ποντιακή Γενοκτονία σε Εθνοκάθαρση, με αποτέλεσμα όχι μόνο να εκτεθεί σε  κριτικές αλλά και να απειληθεί  με ποινικές κυρώσεις, ως παραβάτης σχετικού νόμου. Δεν θυμάμαι τότε πολλούς να εξανέστησαν για την ευχέρεια  παρέμβασης της δικαστικής εξουσίας σε ζητήματα «άποψης» και μάλιστα «άποψης» που αφορά κυρίως παρελθόντα χρόνο – αν και η συγκεκριμένη θέση του Φίλη έπαιζε ρόλο «εδώ και τώρα»  στον εξωραϊσμό  μιας αποδεδειγμένα οπορτουνιστικής και κακοποιού χώρας….

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/11/o-n.html

Το δικαίωμα  αφενός της κ. Ρεπούση να εκτιμά  ότι οι Έλληνες συνωστίζονταν στην αποβάθρα της Σμύρνης και αφετέρου ημών να αποκαλούμε μπαρούφες τις εκτιμήσεις της, θα έπρεπε να είναι απολύτως σεβαστό. Σεβαστό  όμως  θα έπρεπε να είναι και το δικαίωμα του  Γερμανού Ακαδημαϊκού κ. Ρίχτερ να θεωρεί  τη γερμανική εισβολή στη Κρήτη του 1941 «ιπποτική και δίκαιη», ενώ την ίδια στιγμή να χαρακτηρίζει «βρώμικο και κτηνώδη» τον αγώνα  των Κρητικών. Και όμως, διάφοροι «καλοθελητές αντιφασίστες» άνοιξαν το δρόμο για την άσκηση διώξεων  όσον αφορά τη διατύπωση άποψης, παρέχοντας ζωτικό χώρο στον δικαστικό αυταρχισμό.

Θα μπορούσαμε να αφήσουμε τα πράγματα εκεί και να περιοριστούμε σε όσα  υποστηρίζουν  διάφοροι δημοκρατικοί  παράγοντες, αν   δεν  διαπιστώναμε σειρά ατοπημάτων   στον    λόγο  των μεταμοντέρνων οπαδών του Βολταίρου…Πρώτον, το να αναγνωρίζουμε το  δικαίωμα του Ρίχτερ να λέει τις ναζιστικές απόψεις του  δεν μας απαλλάσσει  από την υποχρέωση να βάζουμε σε πρώτο πλάνο  την υπόθεση του άθλιου αναθεωρητισμού και  του «χιλιόχρονου ράϊχ», που φαίνεται να  σκάει μύτη στους κυρίαρχους κύκλους της σημερινής Γερμανίας. Δεύτερον, η επίκληση της «επιστημονικής ελευθερίας» και «επιστημονικής έρευνας» σε όλους τους τόνους από πανεπιστημιακούς παράγοντες , καταντάει τελικά επίκληση για τη στήριξη των δικαιωμάτων ενός Ιερατείου  :  Επί τέλους, κάποτε πρέπει να σταματήσει αυτή η κακόγουστη υπερπροβολή της πανεπιστημιακής ορθότητας , δοθέντος ότι η  εκτός των τειχών κοινωνία δεν αποτελείται από αυνανιστές…

Τρίτον, οι Γερμανοί ρεβιζιονιστές προστίθενται στους Τούρκους ρεβιζιονιστές της  Ιστορίας :  Μήπως κάποιοι πρέπει να  επανεπικαιροποιήσουν τις έρευνές τους για τον αειφορικό δεσμό – «Γερμανία-Τουρκία – Συμμαχία»;

Τέταρτον, όλα τα’ χαμε, οι Οικολόγοι Πράσινοι μας έλειπαν !  

Σεσημασμένοι –  ως υπολείμματα  πλέον –

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2015/12/oi.html

 για την προτίμηση δευτερευόντων ζητημάτων- όπου- δεν- κάνει- τζιζ και δεν διατρέχουν κίνδυνο οι  θεσούλες τους, βγήκαν κι αυτοί στο πολιτικό παζάρι  όχι απλώς για να ακουσθούν αλλά  για να 1. Συνηγορήσουν με την αυθεντία των επαγγελματιών ιστορικών 2. Επιτεθούν στις εθνικές «αφηγήσεις» (τι ηλίθιος και παρεξηγησιογόνος όρος !) και στους εθνικούς μύθους…

Η κοινωνία της Δημοκρατίας και του Ορθού Λόγου τους δίνει το ελευθέρας για να μας μιλήσουν περί  μύθων, αλλά πάλι αυτή η κοινωνία απαιτεί να είναι παρόντες εκεί που παίζονται τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνικού Λαού. Δηλαδή εκεί που μόνο ευκαιριακά ήταν, μέχρι να πάνε  στον πλειοδότη

ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΗΝ  

efsyn.gr

Τις επικίνδυνες συνέπειες του άρθρου 2 του αντιρατσιστικού νόμου, που θέτουν σε κίνδυνο την ελευθερία της έκφρασης και της επιστημονικής έρευνας, καταγγέλλουν πανεπιστημιακοί του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, αλλά και οι Οικολόγοι Πράσινοι, με αφορμή τη δίκη του Γερμανού ακαδημαικού Χάιντς Ρίχτερ, που ξεκίνησε σήμερα, για όσα έγραψε στο βιβλίο του «Η κατάκτηση της Κρήτης».

Ο καθηγητής παραπέμφθηκε σε δίκη με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο, επειδή στο βιβλίο του με τίτλο «Η κατάκτηση της Κρήτης» χαρακτηρίζει τη γερμανική εισβολή στο νησί «ιπποτική και δίκαιη», ενώ την ίδια ώρα προσδίδει μελανά χρώματα στην αντίσταση των Κρητικών.

Χαρακτηρίζει τον αγώνα τους «βρόμικο και κτηνώδη», περιγράφοντας κυρίως τον τρόπο με τον οποίο επετίθεντο στους Γερμανούς στρατιώτες οι αμυνόμενοι Κρητικοί το 1941.

Οι αναφορές αυτές ξεσήκωσαν θύελλα διαμαρτυριών τόσο από στρατιωτικούς και πολιτικούς φορείς του νησιού όσο και από συγγενείς θυμάτων της Μάχης της Κρήτης.

Από την πλευρά του, στα γραφόμενα του Χάιντς Ρίχτερ ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Ρεθύμνου Γ. Πατεράκης έχει διαγνώσει «άρνηση εγκλημάτων του ναζισμού σε βάρος του κρητικού λαού με εξυβριστικό περιεχόμενο» και υπό το βάρος των αντιδράσεων παρέπεμψε τον Γερμανό ακαδημαϊκό με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο.

Μετά την ψήφιση του νέου αντιρατσιστικού νόμου, τον Αύγουστο του 2014, ο Ρίχτερ είναι ο πρώτος που δικάζεται για τη διατύπωση άποψης επί ιστορικών γεγονότων.

Ψήφισμα του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας

Το ψήφισμα του Τμήματος Ιστορίας-Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης αναφέρει:

«Τα μέλη του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης παρακολουθούν με ανησυχία τη δίκη του Γερμανού ιστορικού και πανεπιστημιακού Χ. Ρίχτερ, η οποία κινήθηκε με βάση το άρθρο 2 του αντιρατσιστικού νόμου 4285/2014.

»Αισθάνονται την υποχρέωση να δηλώσουν πως θεωρούν απαράδεκτο και επικίνδυνο να διώκεται ποινικά ένας ιστορικός για τις απόψεις που έχει διατυπώσει σε επιστημονική δημοσίευσή του.

»Όποιες και αν είναι οι ενστάσεις που μπορούν να διατυπωθούν για το έργο του Χ. Ρίχτερ, η ελευθερία της έκφρασης και η ελευθερία της επιστημονικής έρευνας πρέπει να είναι δεδομένες και αυτονόητες, όπως άλλωστε επιτάσσει το Σύνταγμα.

»Τα μέλη του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας θεωρούν εξίσου αυτονόητο ότι η απάντηση σε επιστημονικές απόψεις με τις οποίες κανείς διαφωνεί δεν δίνεται με ποινικές διώξεις αλλά με τη νηφάλια διατύπωση αντεπιχειρημάτων».

Οικολόγοι Πράσινοι: «Κόλαφος για τη δημοκρατία»

Οι Οικολόγοι Πράσινοι χαρακτηρίζουν κόλαφο για τη δημοκρατία τη δίκη του Γερμανού ιστορικού.

Στην ανακοίνωσή τους επισημαίνουν:

«Όταν οι Οικολόγοι Πράσινοι εκφράζαμε τις επιφυλάξεις μας σχετικά με το άρθρο 2 του αντιρατσιστικού νόμου περί “άρνησης εγκλημάτων” δεν περιμέναμε ότι τόσο γρήγορα θα επιβεβαιωνόταν οι φόβοι μας για “αξιοποίησή” του για αλλότριους σκοπούς από αυτούς που στην ουσία θα έπρεπε να εξυπηρετεί.

»Η αυτεπάγγελτη δίωξη και η εξελισσόμενη δίκη ενός ιστορικού επιστήμονα για την ιστορική έρευνα που έχει διεξαγάγει και τις απόψεις που έχει εκφράσει αφενός συνιστά καίριο πλήγμα στην ίδια τη δημοκρατία καθώς καταστρατηγεί το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση αφετέρου ανοίγει το δρόμο για έλεγχο και ποινικοποίηση της επιστημονικής έρευνας.

»Η κριτική ενός επιστημονικού πορίσματος εμπίπτει στις αρμοδιότητες και είναι καθήκον της ακαδημαϊκής κοινότητας και όχι των εισαγγελέων και της δικαιοσύνης.

»Αναρωτιόμαστε άραγε με ποια επιστημονικά εργαλεία θα αποφανθεί η έδρα για την “ορθότητα” ή όχι των απόψεων του Ρίχτερ.

»Και αν τελικά καταδικαστεί ο ιστορικός τι διαφορά θα έχει αυτή η εξέλιξη από τις σκαιότατες πρακτικές του ναζισμού (κάψιμο των βιβλίων, επίσημη λογοκρισία κ.λπ.) εναντίον του οποίου οι μηνυτές αγωνίστηκαν;

»Για άλλη μια φορά αυτόκλητοι υπερασπιστές της “ιστορικής αλήθειας” -οι οποίοι συνήθως ουδεμία σχέση έχουν με την ιστορική επιστήμη- επιδιώκουν να φιμώσουν όποια διαφορετική άποψη θίγει τα “κακώς κείμενα” της ιστορίας του τόπου.

»Δυστυχώς στη σύγχρονη Ελλάδα έχουμε να απαριθμήσουμε πλείστα περιστατικά κατά τα οποία μπήκαν στο στόχαστρο επιστήμονες και επιστημονικά πονήματα γιατί παρέκλιναν από την κυρίαρχη εθνική αφήγηση και αποδομούσαν εθνικούς μύθους.

»Όμως είναι η πρώτη φορά που μια τέτοια υπόθεση φτάνει στην αίθουσα δικαστηρίου και αυτό συνιστά πραγματικό κόλαφο για μια δημοκρατία!

»Ελπίζουμε, έστω και την ύστατη στιγμή -αφού δυστυχώς φτάσαμε σ' αυτό το σημείο- ότι η δικαιοσύνη με την απόφασή της θα περισώσει ό,τι μπορεί από την πληγείσα δημοκρατία μας.

»Τέλος οι Οικολόγοι Πράσινοι ζητάμε από την κυβέρνηση να καταργήσει το άρθ 2 Ν927/1979 του αντιρατσιστικού νόμου η κατάχρηση του οποίου όπως αποδεικνύεται μπορεί να μας οδηγήσει ως κοινωνία σε πολύ επικίνδυνες ατραπούς».

«Η επιστημονική εγκυρότητα δεν περιφρουρείται με διώξεις»

Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου στη δική της ανκοίνωση τονίζει πως η επιστημονική εγκυρότητα δεν περιφρουρείται με ποινικές διώξεις.

Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης αναφέρει τα εξής:

«Με αφορμή την δίκη που διεξάγεται στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου με κατηγορούμενο τον καθηγητή Χ. Ρίχτερ για παράβαση του άρθρου 2 του ν. 927/1979 (όπως τροποποιήθηκε το 2014) επισημαίνουμε ότι η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου είχε εγκαίρως διαβλέψει τις επικίνδυνες συνέπειες του άρθρου αυτού και είχε ζητήσει την κατάργηση του, εκτιμώντας τις απαγορεύσεις που έθετε ως παράλογες κι επικίνδυνες για τη δημοκρατία μας (http://www.hlhr.gr/index.php?MDL=pages&SiteID=765).

»Παρά τη ρητή πρόβλεψη της Αιτιολογικής Έκθεσης του νόμου πως στους σκοπούς του νομοθέτη δεν ανήκει “η ιδεολογική χειραγώγηση της επιστημονικής έρευνας”, οι φόβοι μας σήμερα επιβεβαιώνονται ότι η εν λόγω διάταξη οδηγεί ευθέως στην ποινικοποίηση των αντίθετων από την κρατούσα επιστημονικών προσεγγίσεων του ιστορικού μας παρελθόντος. Γιατί, όπως έχει υπογραμμίσει και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, σε μία δημοκρατική κοινωνία απόψεις και κρίσεις που μπορεί να προκαλούν ή να σοκάρουν πρέπει να προστατεύονται όχι να διώκονται».

Απάντηση με αντεπιχειρήματα, όχι με λογοκρισία

richter_istoria_.jpg

Ο Γερμανός ιστορικός Χάιντς Ρίχτερ ο οποίος δικάζεται με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο για «άρνηση εγκλημάτων του ναζισμού σε βάρος του κρητικού λαού, με εξυβριστικό περιεχόμενο»

08.12.2015, 17:51 | Ετικέτες:  δικαιοσύνη, εκπαίδευση, πανεπιστήμιο, δίκη, Κρήτη, ρατσισμός, Ναζί, Ιστορία

Συντάκτης: 

Μάριος Διονέλλης

Πληθαίνουν οι επικριτικές φωνές για τη δίωξη που υφίσταται ο Γερμανός ιστορικός Χάιντς Ρίχτερ, ο οποίος κάθεται στο εδώλιο του Πλημμελειοδικείου Ρεθύμνου κατηγορούμενος με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο για «άρνηση εγκλημάτων του ναζισμού σε βάρος του κρητικού λαού, με εξυβριστικό περιεχόμενο».

Ασχετα με το αν συμφωνεί ή διαφωνεί κανείς με τα γραφόμενα του ιστορικού, πανεπιστημιακοί και πολιτικοί φορείς, χωρίς να μπαίνουν στην ουσία του έργου του κ. Ρίχτερ, καταδικάζουν αυτή καθεαυτή τη δίωξη θεωρώντας ότι γίνεται εις βάρος της ελευθερίας της έκφρασης και της επιστημονικής έρευνας.

Οι αντιδράσεις για τη δίωξη προέρχονται πλέον και από τους ίδιους τους κόλπους της πανεπιστημιακής κοινότητας της Κρήτης - και του πλέον «αρμόδιου» για τα ιστορικά θέματα Τμήματος.

Με χθεσινό τους ψήφισμα τα μέλη του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης δηλώνουν πως θεωρούν «απαράδεκτο και επικίνδυνο να διώκεται ποινικά ένας ιστορικός για τις απόψεις που έχει διατυπώσει σε επιστημονική δημοσίευσή του».

Στο ίδιο ψήφισμα τονίζεται πως «όποιες και αν είναι οι ενστάσεις που μπορούν να διατυπωθούν για το έργο του Χ. Ρίχτερ, η ελευθερία της έκφρασης και η ελευθερία της επιστημονικής έρευνας πρέπει να είναι δεδομένες και αυτονόητες, όπως άλλωστε επιτάσσει το Σύνταγμα», ενώ το κείμενο καταλήγει με μία αυτονόητη (τουλάχιστον για τον πανεπιστημιακό χώρο) προτροπή:

«Η απάντηση σε επιστημονικές απόψεις με τις οποίες κανείς διαφωνεί δεν δίνεται με ποινικές διώξεις αλλά με τη νηφάλια διατύπωση αντεπιχειρημάτων».

Ρατσιστικός... αντιρατσισμός

Στο ίδιο μήκος κύματος και οι διδάσκοντες στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Πάντειου Πανεπιστημίου, χαρακτηρίζουν βαθύτατα ανησυχητικό, εν έτει 2015, να διώκονται ποινικά ιστορικοί για απόψεις που εκφράζουν σε επιστημονικές δημοσιεύσεις τους.

«Ο διάλογος επί επιστημονικών ζητημάτων δεν επιτρέπεται να στοιχίζεται στις μέριμνες των λαϊκισμών», αναφέρουν σε κοινή τους ανακοίνωση 27 καθηγητές, πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα και τονίζοντας πως η ίδια η δίκη που γίνεται με βάση τον αντιρατσιστικό νόμο μπορεί να αποτελέσει δείγμα ρατσισμού.

Συγκεκριμένα αναφέρουν: «Η καταχρηστική επίκληση των διατάξεων του αντιρατσιστικού νόμου, με στόχο τον περιορισμό της ακαδημαϊκής ελευθερίας, δεν απειλεί μόνο την ελευθερία της έρευνας αλλά αντίκειται στην ίδια την καταπολέμηση του ρατσισμού».

Ανακοίνωση για το θέμα εξέδωσε και η Ελληνική Ενωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου ζητώντας την κατάργηση του άρθρου 2 του αντιρατσιστικού νόμου καθώς οδηγεί ευθέως στην ποινικοποίηση των αντίθετων από την κρατούσα επιστημονικών προσεγγίσεων του ιστορικού μας παρελθόντος.

Η Ενωση υπενθυμίζει τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, πως «σε μία δημοκρατική κοινωνία απόψεις και κρίσεις που μπορεί να προκαλούν ή να σοκάρουν πρέπει να προστατεύονται, όχι να διώκονται».

«Κόλαφο για τη δημοκρατία» χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη δίκη με ανακοίνωσή τους οι Οικολόγοι Πράσινοι, τονίζοντας πως «η κριτική ενός επιστημονικού πορίσματος εμπίπτει στις αρμοδιότητες και είναι καθήκον της ακαδημαϊκής κοινότητας και όχι των εισαγγελέων και της Δικαιοσύνης», ενώ αναρωτιούνται:

«Και αν τελικά καταδικαστεί ο ιστορικός, τι διαφορά θα έχει αυτή η εξέλιξη από τις σκαιότατες πρακτικές του ναζισμού (κάψιμο των βιβλίων, επίσημη λογοκρισία κ.λπ.) εναντίον του οποίου οι μηνυτές αγωνίστηκαν»;

Επί της διαδικασίας η δίκη συνεχίστηκε χθες στο Ρέθυμνο, με την εξέταση του μάρτυρα κατηγορίας, επίτιμου αρχηγού ΓΕΕΘΑ Μανούσου Παραγιουδάκη, ενώ ο ίδιος ο κ. Ρίχτερ συνεχίζει να απουσιάζει από τη δίκη, εκπροσωπούμενος από τον δικηγόρο του.

Η πολιτική αγωγή ζήτησε να κληθούν ως μάρτυρες οι δήμαρχοι Καντάνου και Πλατανιά, αλλά και ο ιστορικός Γιώργος Μαργαρίτης, ο οποίος έχει αντικρούσει σθεναρά τα γραφόμενα του κ. Ρίχτερ.

Επίσης θα κληθούν να καταθέσουν και πέντε καθηγητές του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης, για να εξηγήσουν τους λόγους που είχαν προτείνει την αναγόρευση του Ρίχτερ σε επίτιμο διδάκτορα.

Με το πλήθος των πανεπιστημιακών που θα εξεταστούν σταδιακά η δίκη μετατρέπεται σε ένα πανεπιστημιακό αμφιθέατρο, εκεί δηλαδή όπου θα έπρεπε να διεξάγεται η επιστημονική αντιπαράθεση - και όχι υπό τον φόβο των ποινικών κυρώσεων.