Eταιρικός κόσμος ηθικός, αγγελικά πλασμένος

Του Γιάννη  Σχίζα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 31.10,15

Όπως είναι γνωστό οι  (ευτυχώς!)   ανολοκλήρωτες  διεθνείς ρυθμίσεις   που συνδέονται με   τις  «Διατλαντικές Συμφωνίες Εμπορίου και Επενδύσεων»,   παρέχουν απλόχερα το  δικαίωμα προσφυγής των εταιριών εναντίον κρατών,  όταν αυτά  επηρεάζουν με τις αποφάσεις τους τα εταιρικά κέρδη…  Οι γίγαντες  τύπου Μονσάντο, Νεστλέ, Ζήμενς, Τογιότα κλπ, παρουσιάζονται πλέον ως προπομποί ενός μέλλοντος κυριαρχίας των εταιρικών συγκροτημάτων επί των μικρομεσαίων κρατών, ενώ οι σχέσεις τους με τα μεγάλα εθνικά κέντρα εξουσίας  προδιαγράφονται  ως ρυθμιζόμενες από  συμβιβασμούς και  διανομές «λείας».

Ο νέος  εταιρικός κόσμος  ματαίως  εξωραϊζεται από τους  μεταμοντέρνους  χειροκροτητές της Νέας Τάξης που ενίοτε αυτοσυστήνονται ως φιλόσοφοι (τρομάρα τους !) ... Τα ιδεολογικοκοινωνικά σπέρματα αυτού του κόσμου ανάγονται στη  δεκαετία του 90 – ενδεχομένως και παλιότερα – σε μια χώρα κυριαρχίας των μεγάλων εταιριών  όπως η Ιαπωνία .  Εκεί  υπήρχαν μισθωτοί που αυτοπροσδιορίζονταν με το όνομα του εργοδότη τους- π.χ Σχίζας της Τογιότα  ! -  ενώ υπήρξαν ακόμη και ευαίσθητα στελέχη κάποιου βαθμού που αυτοχειριάστηκαν σαν Σαμουράϊ, σε περιπτώσεις αποτυχίας των εταιρικών πλάνων !

  Ο  εταιρικός «πατριωτισμός» επιχειρεί κάποτε να το παίξει «προοδευτικός», όμως οι φαταούλικες πρακτικές  του τον προδίδουν. Η Μονσάντο και η Νεστλέ είναι  από τις πιο «κραγμένες» εταιρείες σε ολόκληρο τον κόσμο – η πρώτη κυρίως λόγω των επεμβάσεών της στη διαχείριση του γενετικού υλικού, η δεύτερη λόγω των πρόσφατων δηλώσεων του Προέδρου της ότι «το νερό δεν είναι ανθρώπινο δικαίωμα»!

Η  Ζήμενς έχει διακριθεί  διεθνώς για τις «χορηγίες» της σε πολιτικούς παράγοντες, ενώ  η Φολκσβάγκεν πιάστηκε  να παραπλανά τη κοινή γνώμη όσον αφορά τις αντιρυπαντικές επιδόσεις των οχημάτων της . Η εταιρεία  μου θύμισε ένα παλιό ΠΑΣΟΚικό κόλπο της δεκαετίας του 80 : Τότε , που η αστική ρύπανση κατέληγε σε απανωτά επεισόδια νέφους και  επιβαλλόταν συστηματική χωρο-χρονική παρακολούθησή της, οι φωστήρες των υπηρεσιών  τοποθέτησαν τις συσκευές καταγραφής ρύπων στον τρίτο όροφο ενός οικήματος, όπου τα πράγματα δεν ήταν και τόσο σκούρα…

Ο μέσος νοήμων Έλληνας φτάνει  στα πρόθυρα του «εγκεφαλικού» όταν αναλογίζεται τις ματσαραγκιές  αυτών που του αυτοσυστήνονταν ως «σοβαροί» και   «αυστηροί τηρητές  κανονισμών», έναντι ημών των τριτοκοσμικών φτωχοκομπιναδόρων – για να μην πούμε κάτι άλλο  από φτωχο… Πρόσφατα όμως ένα ακόμη  κρούσμα γερμανικής διαφθοράς με αφορμή το Παγκόσμιο Ποδοσφαιρικό Κύπελλο του 2006, ήλθε  στην επιφάνεια….

Στην Ελλάδα  οποιαδήποτε συζήτηση για την εταιρική ευθύνη  δεν θα έπρεπε να παραγνωρίζει  μια μελέτη της Mac Kinsey για τα ελαιοτριβεία. Η Εταιρεία πρότεινε την αντικατάσταση των 1200 περίπου ελαιοτριβείων της χώρας με 2-3, υποθέτω στα πλαίσια της λειτουργίας του υγιούς, καθαρού  και ελεύθερου ανταγωνισμού !

Αν αυτό δεν είναι ιδεολογικός ζουρλομανδύας, τότε τι είναι;