Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Ευρωφοβία στο Mega


Οι ευρωτρομοκράτες  χωρίζονται σε δυο κατηγορίες : Οι πρώτοι αποφεύγουν  να συνηγορήσουν με το ευρώ επί τη βάσει επιχειρημάτων και μετέρχονται ιδεολογικούς τραμπουκισμούς. Οι δεύτεροι προσφεύγουν σε επιχειρήματα χωρίς τεκμηρίωση, ένας δε λόγος γι αυτό είναι ότι δεν ασχολήθηκαν ποτέ με μια δίοδο διαφυγής από τη σημερινή κόλαση :  Τους αρκούσε άλλοτε το πόστο  που κατέχουν κι άλλοτε η φοβική εμμονή σε μια «λύση» που  όλο και περισσότερο αποδεικνύεται ως η χειρότερη.
Ο  αναπληρωτής  υπουργός Οικονομικών Δημήτρης Μάρδας μιλάει στο Μega – ξέρετε , εκείνο το κανάλι που αποστρεφόταν μια φορά κι έναν καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά τώρα τον έχει  στα οπα-οπα…
Ο άνθρωπος ex officio πρέπει να ασκήσει εκφοβισμό, όπερ και κάνει  :

"Επιστροφή στη δραχμή θα σημαίνει εκρηκτική αύξηση των τιμών και μείωση του πραγματικού εισοδήματος των Ελλήνων…. ….Αυτά τα έζησε η Ελλάδα το 1974-2000 και μας έδειξε πολύ καθαρά τι σημαίνει απαξίωση του νομίσματος…..
Θα χρειαστεί να πηγαίνουμε με σακουλίτσες με χρήματα για να φάμε στο εστιατόριο. Αυτό το έζησε το Ζαίρ που εφάρμοσε μια μορφή του σχεδίου αυτού"…..

Απαντάμε : Αυτή καθεαυτή η επιστροφή στη δραχμή και η «μετάφραση» του ευρώ σε δραχμές, δεν σημαίνει τίποτε.  Η έλλειψη ευρώ για την πραγματοποίηση εισαγωγών θα δημιουργήσει συνθήκες σπάνιδος για ορισμένα προϊόντα στην αγορά και επομένως αύξηση των τιμών τους, αλλά αυτά δεν θα είναι είδη  ευρείας λαϊκής κατανάλωσης. Το βέβαιο είναι ότι μετά σύντομη περίοδο θα υπάρξει ισχυρή ανάκαμψη της εγχώριας παραγωγής για την υποκατάσταση πολλών εισαγωγών, οπότε θα ανακτηθεί και η τυχούσα απώλεια αγοραστικής δύναμης της δραχμής.
Την περίοδο 1974-2000 ουδείς μνημονιακός παράγων μπορεί να την βάζει στο στόμα του :  Τότε  υπήρχαν διαρκείς πληθωριστικές τάσεις, οπωσδήποτε πολύ κατώτερες άλλων χωρών , όπως π.χ. της Τουρκίας, όμως ταυτόχρονα υπήρχε μεγέθυνση του πραγματικού ΑΕΠ. Ο πληθωρισμός ως ανοδική και χρόνια  ανατροπή των ανταλλακτικών σχέσεων των εμπορευμάτων ήταν βέβαια πρόβλημα για την οργάνωση της οικονομίας, όμως δεν ήταν θανατηφόρο πρόβλημα, κατοχικού τύπου ή γερμανικού, της δεκαετίας του 1920 .
Όσον αφορά τα λεγόμενα περί του Ζαϊρ και τις σακουλίτσες με χρήματα, είναι πολύ ευτελή για να ασχοληθεί κανείς μαζί τους. «Εν τη εξουσία και ούτω βοήσωμεν» - θα απαντούσα,  παραφράζοντας  παλιό γνωμικό….


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου