H κυρία Παναρίτη και τα συγχωροχάρτια της ηγετικής ομάδας

Το είχαμε  πει μέχρι αηδίας, ότι η διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ με ανθρώπους έντιμους και καλόπιστους, έστω και αν πείσθηκαν για μια  ορισμένη  περίοδο για τις «εξυγιαντικές συνέπειες των μνημονιακών μέτρων»(!),  ήταν απολύτως επιθυμητή από τις ορθοφρονούσες και συνετές αντιμνημονιακές δυνάμεις. Εξ άλλου με αυτό το πνεύμα υποστηρίζαμε  για μια κρίσιμη περίοδο  και  μαζί με  πολλούς  άλλους  : «Από τον Καμμένο  μέχρι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ» !

 Όμως η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ εξέλαβε  την συγκεκριμένη πολιτική προτροπή ως δημιουργία  δικαιώματος για την ανεξέλεγκτη πώληση συγχωροχαρτίων, ακόμη και σε άτομα «σεσημασμένα» για τη πολιτική τους έναντι των διεθνών χρηματοπιστωτικών κέντρων. Το  πνεύμα αυτό εισπράχθηκε πρόσφατα με τη γνωστή συνάντηση Τσίπρα-Παπανδρέου, με την οποία ο δεύτερος νομιμοποιήθηκε ως πολιτικός συνομιλητής της  Αριστεράς  όντας ποινικά, πολιτικά, εθνικά και ιστορικά υπόλογος. Το ίδιο πνεύμα οδήγησε στην  επιλογή της κυρίας Παναρίτη  στη θέση της εκπροσώπου της χώρας στο ΔΝΤ.  Ευτυχώς  44  βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ έσωσαν την τιμή του αντιμνημονιακού κινήματος και απαίτησαν την ακύρωση του διορισμού της εν λόγω κυρίας.

Το πράγμα όμως δεν τέλειωσε και δεν πρόκειται να τελειώσει σύντομα. Η διαχείριση των κρατικών υποθέσεων και των διορισμών  από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ερήμην της κοινωνίας και των πολιτικών οργανώσεων που τη στηρίζουν,  συνιστά έναν κακοήθη και μεταστατικό εκπασοκισμό :
 Εκπασοκισμό  που οδηγεί  αυτό το πολιτικό σχήμα σε κάτι ριζικά διαφορετικό από τις αρχικές του στοχεύσεις. Όσοι δεν έχουν τρίψει τα μάτια τους ας προετοιμαστούν να τα τρίψουν, μετ’ ου πολύ….

Σχετικά με την κυρία Παναρίτη

 http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2012/03/blog-post.html

 http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com/2012/02/blog-post_12.html