Ένθερμες λίαν οι
δηλώσεις Βαρουφάκη :
…. «Το μνημόνιο ως
κείμενο αυστηρών εντολών της τρόικας για αέναη λιτότητα, εσωτερική υποτίμηση
και χρηματοπιστωτική ασφυξία δεν υπάρχει πια» ….. ……«οι πολίτες μπορούν πλέον
να ζουν χωρίς τον φόβο των ομαδικών απολύσεων, των συνεχών περικοπών σε μισθούς
και συντάξεις, της παράλογης, καταχρηστικής και άδικης υπερφορολόγησης πάνω σε
ανύπαρκτα εισοδήματα ή απαξιωμένα περιουσιακά στοιχεία»…...
…. «δεν υπάρχει
η παραμικρή πιθανότητα επανόδου στο καθεστώς δουλοπαροικίας χρέους, όσο και
εάν η αντιπολίτευση προσπαθεί να το εξωραΐσει προσδοκώντας την τόσο
"εύκολη" επιστροφή του»…..«η λύση -ελάφρυνση (του χρέους) που θα
προτείνουμε, δεν απαιτεί θυσίες από τους Έλληνες ή τους Ευρωπαίους
φορολογούμενους».
Μόνο που αυτή η «επάνοδος στο καθεστώς δουλοπαροικίας
χρέους» δεν καταπίνεται με τίποτε : Δηλαδή τώρα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, έχουμε πάψει
να είμαστε «υποΧΡΕΟΙ»; Δηλαδή από τότε, που ενστερνιζόταν ο Τσίπρας το θεώρημα της
«αποικίας χρέους» ως σήμερα, έχουν
επέλθει τόσο ριζικές αλλαγές χωρίς να το καταλάβουμε; Και ποια είναι αυτή η
λύση που θα είναι ΚΑΙ λύση ΚΑΙ δεν θα επιβαρύνει τους ευρωπαίους
φορολογούμενους;
Ηθικόν δίδαγμα : Οι υπερβολές έχουν στοιχίσει πολλά
στον αντιμνημονιακό αγώνα. Καιρός να μετράνε κάποιοι τα λόγια τους.