Τα «πολιτικά αυθαίρετα» οικοδομούνται πάνω στην ιδιοποίηση και κατά-χρηση όρων: Όρα
περίπτωση «Κινεζικός Κομμουνισμός», «Σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ», «Πολιτική Οικολογία»
του βαθυπράσινου παραγοντισμού κλπ. Όμως μερικές φορές παρέχουν την ευκαιρία της κατεδάφισής τους και
των αποκαλύψεων, δηλαδή γίνονται μπούμερανγκ .
Η κυρία Ρεπούση λόγου χάρη εισήγαγε τον
όρο «συνωστισμός» και έβαλε πάμπολλους σε
σκέψεις για την διαστρέβλωση των γεγονότων μέσω της χρήσης λέξεων.
Το
βιβλίο του μαθήματος «Ιστορία της Τέχνης» της Γ’ Λυκείου επίσης μας έβαλε σε
σκέψεις καθότι διαστρέβλωσε το
αφετηριακό γεγονός, που ήταν η ιδιοποίηση των μαρμάρων του Παρθενώνα από τον
Λόρδο Έλγιν.
Ευτυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε σε αυτή την κακοποίηση
των γεγονότων και προκάλεσε την απόσυρση
του βιβλίου , από το νέο έτος. Απομένει πάντως σε κάποιους να θυμίσουν ότι η «αρπαχτή»
του Έλγιν δεν πέρασε απαρατήρητη στην εποχή
που έγινε, κι ακόμη δεν αντιμετωπίσθηκε παθητικά από την αγγλική κοινή γνώμη .
Γράφει ο Κυριάκος Σιμόπουλος για τις αντιδράσεις
του Λόρδου Βύρωνα στην αρπαγή των μαρμάρων : «…Η πολεμική του ποιητή εναντίον
του Έλγιν κράτησε πολλά χρόνια
αδιάλλακτη, λυσσαλέα και πραγματικά εξοντωτική» («Ξένοι ταξιδιώτες στην
Ελλάδα», τόμος Γ2).
Η πλιατσικολογία των εγχώριων πολιτιστικών
θησαυρών από τους αποικιοκράτες και τους αρχαιοκάπηλους κράτησε καλά τους τελευταίους δυο αιώνες, με τρόπαια όπως
η «Νίκη της Σαμοθράκης» (πουλήθηκε από τους Τούρκους στον Γάλλο Σαμπουαζώ το
1867) έως την λεηλασία των Ιρακινών Μουσείων το 2003.
Και ένα τελευταίο κουϊζ : Ποιο ήταν το θρασύδειλο ανθρωπάκι που σε εκδήλωση του Βυρωνικού
Συνδέσμου τόλμησε να κατηγορήσει τον Λόρδο Βύρωνα ως πολιτικά και σεξουαλικά ιδιοτελή,
όσον αφορά τη σχέση του με την Ελληνική Επανάσταση; Προς διευκόλυνση των
ενδιαφερομένων να απαντήσουν, τους γνωρίζω ότι συμμετέχει στο ψηφοδέλτιο επικρατείας μεγάλου κόμματος…