Στα 80χρονα- στα eighties που
λένε σε απλά ελληνικά, , με αφορμή την εμφάνιση και εκθετική διάδοση
του AIDS, ένας παράγων της Αμερικανικής οικονομίας παρέφραζε το Σαιξπηρικό έργο "Όνειρο καλοκαιρινής
νύχτας" (a midsummer-night's dream) για να παρουσιάσει τις προοπτικές που
αναδύονταν στην αγορά πλαστικών υλών: « Το ΑIDS είναι το "όνειρο ενός εμπόρου
προφυλακτικών" (a condom-seller's dream), έλεγε, δηλώνοντας τις άκρατες
φοβίες της περιόδου εκείνης» :Τότε που δεν φαίνονταν διόλου απίθανη η ερωτική "πιστοποίηση" των
υποψηφίων εραστών από εγκεκριμένο πιστοποιητικό οργανισμό ή η παραγωγή ολόσωμων
προφυλακτικών(!)…
Έκτοτε τα πράγματα δεν πήγαν τόσο άσχημα, σε σύγκριση με τους μέσους ή αναγενησιακούς χρόνους, όταν
οι εξάρσεις της πανώλης και της σύφιλης ξεπάστρευαν πληθυσμούς ολόκληρους και
έθεταν σε κίνδυνο ακόμη και την "γενετική ποιότητα" της Ευρώπης. Οι
κατασκευαστές προφυλακτικών γνώρισαν
ημέρες δόξας, όμως από την άλλη πλευρά οι φτωχοί πληθυσμοί του τρίτου κόσμου
συνέχισαν να εκτίθενται στον κίνδυνο και
να προσβάλλονται σε μέγιστο βαθμό. Και
τούτο γιατί έλειπε μια συστηματική και πολυεπίπεδη πληροφόρηση, και μάλιστα στη "δοσολογία" που επέβαλε
η πραγματική κοινωνική και πολιτιστική κατάσταση των διαφόρων χωρών…
Στην εποχή μας το Έιτζ κάθε άλλο παρά θεωρείται ότι κατέχει την αποκλειστικότητα στην προσβολή του αμυντικού - ανοσοποιητικού συστήματος του ανθρώπινου οργανισμού. Η ρύπανση βιομηχανικής προέλευσης εκθέτει τον άνθρωπο σε ανάλογους νοσογόνους παράγοντες, που ως ένα βαθμό αναπληρώνουν τους νοσογόνους παράγοντες της παραδοσιακής κοινωνίας, εξουδετερώνοντας τα "κέρδη" των νέων συστημάτων υγείας σε διάρκεια και ποιότητα ζωής.
Πολύ πιο μεγάλο πρόβλημα από κάποιους
"σεσημασμένους ρύπους", ήταν το ότι η βιομηχανική και μεταβιομηχανική περίοδος
διαμόρφωσαν μικροπεριβάλλοντα εξαιρετικά νοσηρά και ανεξέλεγκτα. Σε αυτές τις
συνθήκες η ευελιξία και "μετατρεψιμότητα" των μικροβίων παρήγαγαν
νέους κινδύνους δύσκολα αντιμετωπίσιμους από τον άνθρωπο. Σε ένα δοκίμιο της Ανν Πλατ για τις μολυσματικές
ασθένειες (Worldwatsch, "Η κατάσταση του πλανήτη 1996") αναφερόταν
στο ότι οι ιοί έχουν την ικανότητα
μεττάλλαξης 1 εκατομμύριο φορές ταχύτερα από ό,τι τα ανθρώπινα κύτταρα, ενώ γενικότερα τα μικρόβια
(=βακτήρια, ιοί και μύκητες) αναπαράγονται τόσο γρήγορα ώστε μπορούν να
προσαρμοσθούν ταχύτατα σε νέες οικολογικές βιοθέσεις…
Τα οικοσυστήματα των μικροοργανισμών, πολύ πιο ρευστά και ευέλικτα σε σχέση με τα υπόλοιπα οικοσυστήματα της φύσης, θα έπρεπε να αποτελούν ουσιαστική παράμετρο για τη χάραξη των πολιτικών υγείας. Αυτή η ρευστότητα και επικινδυνότητα από την εισαγωγή μικροοργανισμών από μια περιοχή της φύσης σε μιαν άλλη, αναδείχθηκε από το οικολογικό κίνημα μέσα από αναλύσεις και δοκίμια που γράφτηκαν για τις "βιοεπιδρομές": Δηλαδή τις καταστάσεις εκείνες όπου η εισαγωγή ξενικών ειδών σε μια νέα περιοχή συνεπάγεται ασθένειες ή διάφορες μορφές απορρύθμισης του φυσικού περιβάλλοντος… Ακόμη και η επικινδυνότητα της βιοτεχνολογίας στα υπαρκτά, φυσικά ή ανθρωπογενή οικοσυστήματα, τέθηκε πάντοτε σε σχεση με τη νέα τάξη πραγμάτων στο επίπεδο των μικροοργανισμών : Η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει "νεοπλασίες" μικροοργανισμών δύσκολα αντιμετωπίσιμες από τον άνθρωπο…
Τα οικοσυστήματα των μικροοργανισμών, πολύ πιο ρευστά και ευέλικτα σε σχέση με τα υπόλοιπα οικοσυστήματα της φύσης, θα έπρεπε να αποτελούν ουσιαστική παράμετρο για τη χάραξη των πολιτικών υγείας. Αυτή η ρευστότητα και επικινδυνότητα από την εισαγωγή μικροοργανισμών από μια περιοχή της φύσης σε μιαν άλλη, αναδείχθηκε από το οικολογικό κίνημα μέσα από αναλύσεις και δοκίμια που γράφτηκαν για τις "βιοεπιδρομές": Δηλαδή τις καταστάσεις εκείνες όπου η εισαγωγή ξενικών ειδών σε μια νέα περιοχή συνεπάγεται ασθένειες ή διάφορες μορφές απορρύθμισης του φυσικού περιβάλλοντος… Ακόμη και η επικινδυνότητα της βιοτεχνολογίας στα υπαρκτά, φυσικά ή ανθρωπογενή οικοσυστήματα, τέθηκε πάντοτε σε σχεση με τη νέα τάξη πραγμάτων στο επίπεδο των μικροοργανισμών : Η οποία θα μπορούσε να προκαλέσει "νεοπλασίες" μικροοργανισμών δύσκολα αντιμετωπίσιμες από τον άνθρωπο…
Σήμερα, ενώ ο Έμπολα κρούει τη θύρα της Δύσης,
μήπως πρέπει να πούμε ότι δεν είναι καθόλου ρατσιστικός ο υγειονομικός έλεγχος των μετακινούμενων πληθυσμών από τη
μια στην άλλη περιοχή του πλανήτη; Ότι οι επιδράσεις είναι αμφίδρομες, κι όχι
αποκλειστικά προερχόμενες από κάποιους ειδικούς πληθυσμούς της Ασίας ή της Αφρικής;
Εγώ λέω να το λέμε, παρά τις άκριτες και επιπόλαιες βολές κάποιων πλειοδοτών ανθρωπισμού…
Η "ήπια" μεταβολή, η συμβατή με τις αφομοιωτικές δυνατότητες του ανθρωπογενούς και φυσικού περιβάλλοντος - συμπεριλαμβανομένου και του περιβάλλοντος των μικροοργανισμών! - ήταν πάντοτε μέλημα του συνειδητού οικολογικού κινήματος. Οι δε βολές εναντίον του κριτικού λόγου ήταν πάντοτε χειρότερες από οποιαδήποτε επιδημία…