Στην ανάρτηση
(«Η Θεσσαλονικιά οικολόγος που κατατροπώνει τον κομμουνιστή
δήμαρχο») είχα αναφερθεί στο (υποτιθέμενο) αίτημά της Θεσσαλονικιάς Ελεάννας Ιωαννίδου προς τον
ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο την υποστήριξη του τελευταίου στην υποψηφιότητά της για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης. Όμως η Ιωαννίδου
υποστηρίζει ότι αυτό που απλώς έκανε και
δεν ευοδώθηκε , ήταν το να θέσει πρόταση συνεργασίας
τοπικών παρατάξεων (Οικολόγων και ΣΥΡΙΖΑ) χωρίς καπελώματα……
Αποδέχομαι αυτό που
ισχυρίζεται η Ιωαννίδου, δεδομένης μάλιστα της ποιοτικής παρουσίας της στο χώρο
της Πολιτικής Οικολογίας και όντας από την άλλη πλευρά πεισμένος
για τις καπελωματικές πολιτικές ευρείας κλίμακας, που παρήγαγαν φαινόμενα Πορτάλιου ή «Αττικής
Συνεργασίας» [ http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2014/04/blog-post_1669.html
]
Τώρα, όσον αφορά την
παραπομπή που (μου) κάνει η Ιωαννίδου σε ένα δημοσίευμα του enallaktikos.gr,
όπου αναφέρεται ότι "ο Τσίπρας επιδίωξε αλλά δεν κατάφερε
να εξασφαλίσει την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ στην υποψηφιότητά (της ΕΙ)" , αυτό ως πληροφορία ή άποψη του enallaktikos.gr
δεν «χρεώνει» την ΕΙ
και δεν το θεωρώ απίθανο, λαμβανομένων
υπόψη των ηλικιακών προδιαγραφών στις επιλογές στελεχών από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Πάντως, ως σεσημασμένος Ι 4 (γιώτα τέσσερα, φανταρίστικος όρος…) δεν έχω
τίποτε να χάσω υπενθυμίζοντας ένα ποίημα
του Καβάφη, που πρόσφατα ενσωματώθηκε σε μια κριτική ανάλυση της Άννας Φιλίνη («Δράματα
εξουσίας…κλπ»): Το ποίημα («Η διορία του
Νέρωνος») μιλάει για τον Ρωμαίο αυτοκράτορα που όντας
νέος εφησυχάζει από το χρησμό του Δελφικού Μαντείου («τα 73 χρόνια να φοβάσαι»),
αγνοώντας ότι ο βασικός αντίπαλός του, ο στρατηγός Γάλβας, είναι 73 χρονών…
Με άλλα λόγια : Διάφορα «τζόβενα» που προσδοκούν νίκες «εξωγηπεδικώς», δηλαδή μόνο με τη χρήση της εικόνας
τους, ενίοτε την πατάνε άσχημα…