O ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να λέει πρωτίστως αυτό που είπε ο Τσίπρας στη Θεσσαλονίκη : «Αυτά
που μπορούμε να κάνουμε απέχουν από όσα θέλουμε». Να το λέει 100 φορές κάθε ημέρα και να το ενστερνισθεί απόλυτα. Να καταλάβει ότι δεν βρίσκεται ενώπιον των Χειμερινών Ανακτόρων
και ότι υποστηρίζεται από ασύγκριτα
περισσότερους απελπισμένους παρά Αριστερούς. Να μείνει στα σύγκαλά του , να μην συμπεριφέρεται ως πολιτικός νεόπλουτος αλλά να κατανοεί ότι μετά την επίτευξη του σημερινού
μετώπου παραδοσιακών αριστερών – σοσιαλιστών της αριστεράς - αντιμνημονιακών δημοκρατών ( όπου το κύριο μέγεθος
συγκροτείται από τους τρίτους) πρέπει να
«ενορχηστρώσει» ένα ακόμη
μεγαλύτερο μέτωπο, που είναι το μόνο ικανό να ασκήσει εξουσία : Δηλαδή το
ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΤΩΠΟ , που μπορεί να αποδυναμώσει και στη συνέχεια να συντρίψει τα αποικιοκρατικά δεσμά της χώρας, αποκαθιστώντας το ίδιο το μέλλον της.
Με το σκεπτικό αυτό και χωρίς οποιαδήποτε
μακιαβελική προσέγγιση των πραγμάτων,
ακούγεται ευχαρίστως οτιδήποτε έστω και εμμέσως τσιγκλίζει τη σκέψη προς τη κατεύθυνση ενός ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ. Έστω και αν προέρχεται από
την κυρία Ρεπούση , που «συνωστίζεται» σε ένα πολιτικώς φθίνοντα χώρο ……
Βέβαια η Ρεπούση
προτείνει τη συγκρότηση ενός «μεγάλου κοινού ψηφοδελτίου
της Αριστεράς» με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ, των Οικολόγων Πράσινων
και μέρους του ΠΑΣΟΚ. Αν υποθέσουμε ότι
αυτή η πρόταση γίνει δεκτή – παρόλον ότι οι ΟΠ που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως
Αριστεροί υπερέχουν συντριπτικά των άλλων – η απλή αριθμητική δείχνει ότι το παραπάνω
μέγεθος ΔΕΝ φτουράει. Οι υπαρκτοί ψηφοφόροι - υποστηρικτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι
στη μεγάλη πλειοψηφία τους Δημοκράτες, αυτοί
δε που μπορεί να στοιχηθούν με τους προηγουμένους
είναι επίσης Δημοκράτες και Πατριώτες, που πονάει το σώψυχό τους από τη κατάντια
της χώρας…
Με δεδομένο λοιπόν ότι δεν χρειαζόμαστε μια οποιαδήποτε
αλλά μια μεγάλη πλειοψηφία, που θα αντέξει
το σοκ της επερχόμενης σύγκρουσης με τη Γερμανία
και τη χρηματοπιστωτική μαφία…. Με δεδομένο
ότι χρειαζόμαστε μια οιονεί πανστρατιά
και όχι μια μερική επιστράτευση… Με τα δεδομένα αυτά πρέπει να απορρίψουμε «μετ’
επαίνων» τη πρόταση της Ρεπούση , ως μη επαγόμενη
την «κρίσιμη ανατρεπτική μάζα» : Που αναγκαστικά
περιέχει Πατριώτες , Δημοκράτες, και το πνεύμα της Αριστεράς, όπως η Αγία
Τριάδα εμπεριέχει τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα ….