Δήλωση από τις ηθοποιούς- μέλη του χορού των «Θεσμοφοριαζουσών».

Εμείς οι εργαζόμενες ηθοποιοί της παράστασης “Θεσμοφοριάζουσες”, που υπογράφουμε το πιο κάτω κείμενο, δεν είμαστε ούτε ευνοημένες, ούτε ξεχωριστές. Επιλέξαμε απλώς, την προσδοκία να βιοποριζόμαστε απ' αυτό που αγαπάμε. Αναγκαζόμαστε όμως να καταφύγουμε στη δημοσιοποίηση της κραυγής μας, ύστερα από όλα αυτά, που έχουν γίνει και ύστερα από όλα όσα έχουν γραφτεί κι έχουμε διαβάσει, επειδή θεωρούμε τουλάχιστον ανήθικο εκ μέρους μας να μην πάρουμε θέση κι εμείς, ελπίζοντας κάποια στιγμή να κάνουν το ίδιο και οι υπόλοιποι συνάδελφοι, που συμμετείχαν στην παράσταση αυτή. Ο αξιακός μας κώδικας απαγορεύει να πάρουν απάνω τους όλη την ευθύνη ο κ. Κιμούλης και ο κ. Τσακνής, τους οποίους βέβαια ευχαριστούμε μέσα απ’ την καρδιά μας για την αντίδρασή τους.

Η αξιοπρέπειά μας μπαίνει πάνω από κάθε φόβο μην και ακούσουμε την απειλητική φράση του τύπου: “δε θα βρείτε ξανά δουλειά στο θέατρο!” Αυτά τα οποία ζήσαμε κατά τη διάρκεια αυτής της περιοδείας σε όλη την Ελλάδα ήταν εξωφρενικά και απαράδεκτα. Τρέχαμε απλήρωτες από πόλη σε πόλη, μακριά απ’ τα σπίτια μας καθημερινώς για σαράντα ημέρες, εργαζόμενες με τον πιο χαμηλό μισθό, που μπορεί να υπάρξει: 5000€ ή 5500€ για πέντε μήνες εργασία, εκ των οποίων τις 3000€ με 3500€ έπρεπε να τις δίνουμε στη διαμονή μας και στη διατροφή μας. Δηλαδή στην ουσία ούτε 400€ το μήνα καθαρά! Χρήματα μάλιστα τα οποία και δεν παίρναμε, αν και η παράσταση, παρά τα όσα υποστηρίζει η παραγωγή στην ανακοίνωσή της, πήγαινε πολύ καλά. Αναγκαζόμαστε να δανείζει η μία την άλλη για να μπορούμε τουλάχιστον να πληρώνουμε με δυσκολία τα ξενοδοχεία μας και τη διατροφή μας.

Στις συνεχείς διαμαρτυρίες μας η παραγωγή, ο κ. Κιρκινέζος και οι εκπρόσωποί του ή αδιαφορούσαν εντελώς και εξαφανιζόντουσαν ή συνέχισαν να μας υπόσχονται, πως θα μας δώσουν κάτι έναντι και μετά πάλι μας κορόιδευαν ή μας έδιναν 50 ή 100 ευρώ που και που. Εμείς όμως δε ζητούσαμε “χαρτζιλίκι”, ζητούσαμε να δεδουλευμένα μας και συμφωνηθέντα. Παρ’ όλ’ αυτά συνεχίζαμε να προσφέρουμε την εργασία μας με την ελπίδα, πως κάποια στιγμή θα μας πλήρωναν. Αυτό όμως άρχισε να γίνεται μόλις τώρα, που ματαιώθηκαν οι παραστάσεις, μόνο και μόνο για να παρουσιαστεί όλο αυτό σαν μία προσωπική κόντρα μεταξύ κ. Κιρκινέζου και κ. Κιμούλη & κ.Τσακνή!

Αυτό που περάσαμε ήταν μία “Οδύσσεια”! Αυτή είναι η αλήθεια. Μόλις χθες, κι ενώ εμείς είχαμε κάνει καταγγελία στην επιθεώρηση εργασίας, ο κ. Κιρκινέζος μας έδωσε ένα μέρος της οφειλής του (650€!), πιστεύοντας ίσως, πως έτσι “θα μας κλείσει το στόμα”. Όμως μετά από αυτή την κίνησή του, πολύ λογικά εγείρονται κάποιες απλές απορίες: “αν είχε χρήματα να μας δώσει, γιατί δε μας τα έδινε τόσο καιρό και μας άφηνε να ζούμε δουλεύοντας σε "συνθήκες γαλέρας"; Γιατί έπρεπε να ματαιώσει τις παραστάσεις για να αρχίσει να μας πληρώνει, δίδοντάς μας, έστω και ένα μέρος της οφειλής του;”

Η ματαίωση λοιπόν των παραστάσεων του έργου “Θεσμοφοριάζουσες” δεν ήταν αποτέλεσμα μίας προσωπικής σύγκρουσης μεταξύ του κυρίου Κιρκινέζου και των κυρίων Κιμούλη και Τσακνή. Δεν είχαν αντιδράσει μόνον εκείνοι οι δύο. Είχαμε αντιδράσει κι εμείς, και οι δώδεκα ηθοποιοί του Χορού, στέλνοντας εξώδικη διαμαρτυρία την 1η Σεπτεμβρίου! Οι συνθήκες που ζούμε σ’ αυτήν τη χώρα είναι γνωστές σε όλους τους χώρους εργασίας (ανυπαρξία συλλογικών συμβάσεων, ανυπαρξία προστασίας των εργαζομένων και αμοιβές ανάλογα με τη διάθεση του κάθε εργοδότη) . Το γεγονός ότι στο χώρο του θεάτρου το ποσοστό εύρεσης εργασίας είναι πάρα πολύ μικρό είναι κι αυτό γνωστό. Δεν “κομίζουμε γλαύκας εις Αθήνας”! Η ανασφάλεια που νιώθουμε καθώς και η αγωνία για μια αξιοπρεπή ζωή είναι φανερή.

Αλλά, από το να εργαζόμαστε με αμοιβές εξευτελιστικές έως το να ζούμε εξευτελιστικά, επειδή σ ι ω π ο ύ μ ε, απέχει! Για την αξιοπρέπειά μας και τον αυτοσεβασμό μας, ρε γαμώτο!

Οι ηθοποιοί της παράστασης “Θεσμοφοριάζουσες” 
ΚΑΖΑΚΟΥ ΤΟΝΙΑ, ΚΑΤΣΙΝΑΒΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ, ΜΑΛΛΙΑΡΟΥ ΝΤΕΠΥ, ΜΠΟΥΖΙΟΥΡΗ ΙΣΙΔΩΡΑ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΑΤΙΝΑ, ΝΤΑΛΙΟΥ ΑΡΕΤΗ, ΠΑΣΧΑΛΗ ΑΡΕΤΗ, ΤΣΑΒΑ ΕΙΡΗΝΗ
.