Ποιόν επί τέλους συμβουλεύει ο Ανδρουλάκης με τους αφορισμούς του;

Διαβάστε και βγάλτε συμπέρασμα για το διακριτικό καμάκι του Μίμη προς τη διαφαινόμενη  εξουσία….Γ.Σχ.

επέστρεφε στον Θουκυδίδη

Χάθηκες απλοήγητος στα μεταπτυχιακά, τα διδακτορικά, τα think tanks, καιρός να επιστρέψεις στον Θουκυδίδη, στα θεμελιώδη ζητήματα στρατηγικής που πρώτος εκείνος έθεσε:

Τα όρια που επιβάλλει στις κινήσεις μας η φυσιογνωμία των καιρών·την ακριβή αναγνώριση των συμβάντων· την οικοδόμηση συνασπισμών και συμμαχιών σαν πηγή δύναμης αλλά και αστάθειας·τον ψυχρό υπολογισμό του συσχετισμού των δυνάμεων· την πρόκληση να τα βγάλεις πέρα ταυτόχρονα με την εσωτερική αντιπολίτευση και τις εξωτερικές πιέσεις· την εναλλαγή της αμυντικής και παθητικής στάσης με την ταχύτατη επιθετική· τη διαχείριση του απροσδόκητου· τη δύναμη της “γλώσσας” ως εργαλείου στρατηγικής.

η μαθηματική τύφλωση
Μην εξαπατάσαι στην πολιτική και την οικονομία από την game theory. O μέγιστος John von Neumann με τέλεια προσήλωση στις μαθηματικές μεθόδους -game theory, Rand, Monte Carlo, ισορροπία Nash- πρότεινε ορθολογικά στην αμερικανική κυβέρνηση ένα προληπτικό τρίτο παγκόσμιο πόλεμο εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης!

τα ίδια βιβλία
Είναι αμφίβολο κατά πόσο η ιδεολογία καθορίζει τη στρατηγική. Ο Μάο της κομμουνιστικής ιδεολογίας και ο μέγας αντίπαλός του, ο Τσανγκ Κάι Σεκ, της εθνικιστικής συντηρητικής, διάβαζαν το ίδιο βιβλίο κι ακολουθούσαν με την ίδια ευλάβεια τα δόγματα περί στρατηγικής του Σουν Τσου της ταοϊστικής φιλοσοφίας.

placebo - nocebo
Όταν οι θετικές προσδοκίες ακόμα κι αν ενεργούν ως placebo είναι με το μέρος σου πας καλά. Όταν όμως κολλήσουν πάνω σου σαν γλίτσα οι αρνητικές προσδοκίες, όταν σε πλήξει το nocebo είναι καιρός να τα μαζεύεις.

από τις εμμονές στα σενάρια
Ο ένας επιμένει ότι ζούμε στον καλύτερο από τους εφικτούς κόσμους. Ο άλλος ξεσπά ότι ζούμε στον χειρότερο από τους πιθανούς κόσμους. Η Σεναριακή Σκέψη δεν έχει ανάλογες εμμονές, διερευνά με συγκεκριμένη ανάλυση της συγκεκριμένης κατάστασης σε συγκεκριμένο χρόνο τα “τρία και μισό” σενάρια στο δράμα που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας.

τίποτα δεν αλλάζει
Ένας εκ των επιφανών καπεταναίων του ΄21 -προ της πολιορκίας του Μεσολογγίου- ωρύετο ότι η καταμέτρηση των στρατιωτών του για τον υπολογισμό της μισθοδοσίας και του σιτηρεσίου ήταν πράξη αυθαίρετη, δεσποτική, αντισυνταγματική. Η αναλογία υπαρκτών - δηλωθέντων στρατιωτών ήταν ένας προς πενήντα!

οι μικρές πέτρες
Είπες υποτιμητικά πως είναι “μικρή δύναμη”. Λησμόνησες πως οι μικρές πέτρες κρατούν τις μεγάλες στην τοιχοποιία.

το μαξιλάρι
“Άσε να δούμε τι θα πει και το μαξιλάρι” έλεγε ο Χαρίλαος, μην μπερδεύεις τα γρήγορα αντανακλαστικά με τη βιασύνη και την μικροαστική ανυπομονησία

προσποιήσου
Μη δείχνεις τρελός και παλαβός για πάρτη της. Προσποιήσου έστω μια μικρή αδιαφορία. Ισχύει και για την εξουσία.

μετατόπισε
Μετατόπισε έντεχνα τον αντίπαλο σε θέσεις που είναι ευάλωτος ή γίνεται δύσκολος ο ανεφοδιασμός του.

αλεπού - λιοντάρι
Πότε αλεπού, πότε λιοντάρι!

είναι αργά
Τώρα είναι αργά. Καβάλησες την τίγρη, έτσι και ξεκαβαλήσεις θα σε φάει.

απόσχιση
Στην πολιτική συμβαίνει όπως και στον Εκατονταετή Πόλεμο: Οι Άγγλοι έκαναν τότε τα πάντα για να συμμαχήσουν με αποσχιστικά τοπικά κινήματα της Γαλλίας. Και οι Γάλλοι δι’ όλων των μέσων ενθάρρυναν την αποσκίρτηση της Σκωτίας από την Αγγλία.

κρατήσου
Μην αφήνεις το ένα χέρι δίχως να κρατηθείς γερά από το άλλο.

έκαψε το σπίτι του
Αντιλαμβάνεται τη σχέση κόστους οφέλους όπως κι εκείνος που έβαλε φωτιά στο σπίτι του για να ψήσει τα μελάτα αυγά του.

το ράσο
“Το ράσο κάνει τον παπά”. Αυτό είναι το πολιτικό του πιστεύω

δε θα περπατήσεις στο νερό
Μην τους αφήνεις να περιμένουν πως θα περπατήσεις πάνω στο νερό. Μην πέσεις θύμα των μεγάλων προσδοκιών. Κράτα υπό έλεγχο, εκλογίκευε τις προσδοκίες.

από τα “αποδυτήρια”
Μην ξεχνάς πως όλες οι συγκρούσεις κερδίζονται ή χάνονται πριν οι αντίπαλοι στρατοί εμφανιστούν στο πεδίο της μάχης. Από τα “αποδυτήρια” θα πουν οι νεότεροι.

μη…
Μη μιλάς και μην ενεργείς ως εάν επρόκειτο να μείνεις για πολύ καιρό στην αντιπολίτευση.

παγίδα: “στρατηγική μικρών νικών”
Μην πέσεις στην παγίδα να κυνηγάς πάση θυσία τις γρήγορες μικρές νίκες και χάνεις τη μεγάλη εικόνα. Συστήνει ο Παλαιός γρήγορες νίκες -συμβολικές και χειροπιαστές- αλλά όχι “στρατηγική μικρών νικών”.

έλλειψη γούστου
Αντιλαμβάνεται την απόρριψή του σαν έλλειψη στοιχειώδους γούστου και ευφυΐας.

“ομαδική” σκέψη
Έχει, ισχυρίζεται, ομάδα. Το ερώτημα είναι αν αυτή είναι πιο έξυπνη και δημιουργική από τα μέλη που την απαρτίζουν ή αν το αποτέλεσμα της “ομαδικής” σκέψης είναι κάτω από το επίπεδο του λιγότερο έξυπνου μέλους της παρέας.

η Κωλέττειος σιωπή
Κανείς δεν φαίνεται σοφότερός του μέχρι να ανοίξει το στόμα του. Είναι το “σύνδρομο Κωλέττη” για τον οποίο έλεγαν -μάλλον άδικα- πως “είχε την όψιν σοφού ανδρός κι’ εσιώπα αλλ’ ενίοτε ωμίλει κι΄ επροδίδετο”.

συνέδρια ως αγέλη λύκων
Έβλεπαν “συνέδρια” ως συνάθροιση αγέλης λύκων που συζητά με δημοκρατικές διαδικασίες πώς θα διασώσουν τα πρόβατα από τους όνυχες των όρνεων.

Συνεργασία:

ο ένας προσπαθεί να βγει από το βάλτο τραβώντας τα μαλλιά του, όπως το κατάφερε μόνο ο βαρώνος Μυνχάουζεν. Ο άλλος επιχειρεί να ανασηκωθεί τραβώντας τα κορδόνια του.

όπως οι χωρικοί
Ανάδειξη ηγεσίας με τη μέθοδο των χωρικών: αυτοί πετούσαν τα κουτάβια στο ποτάμι και κρατούσαν μόνο όσα κατάφερναν να βγουν πρώτα στη στεριά.

δανεική persona
Κυκλοφορούν με δανεικό κοστούμι, με δανεική persona. Έμειναν πολύ καιρό κάτω από τον βαρύ ίσκιο του μεγάλου ιδρυτή.

πηγμένος
Κορεσμένος, πηγμένος, περίκλειστος, απόλυτα προβλέψιμος δεν αφήνει κενά και ελεύθερους χώρους για να εγκολπωθεί το αδιαμόρφωτο, το υβριδικό.

ο ανοιχτός γάμος
Η κεντροαριστερά είναι στην πολιτική ότι ο “ανοιχτός γάμος” στον ιδιωτικό βίο: βασίζεται στο αμοιβαία αποδεκτό δικαίωμα των συζύγων για παράλληλες εξωσυζυγικές περιπέτειες.

αριστερά και κρεβατοκάμαρα
Η σύγκρουση “Αριστεράς – Δεξιάς” -ρητόρευε με πάθος- “φτάνει μέχρι και την κρεβατοκάμαρά μας”! Ο αδιάλλακτος σύντροφος επιδίωξε δι΄ όλων των μέσων έναν πλούσιο γάμο για να γ… τη μεγαλοαστική τάξη!

η προσποίηση στις ουτοπίες
Ιερός Αυγουστίνος: “με το να προσποιούνται ότι πιστεύουν θα πιστέψουν στο τέλος”. Ο χρυσός κανόνας για τις θρησκείες και τις ουτοπικές ιδεολογίες.

η ροπή στην υποκρισία
Η παράδοξη ροπή των ουτοπιστών προς τον συντηρητισμό και την υποκρισία. Ο ουτοπιστής ιδεολόγος Ρουσσώ –οπαδός της αδιάλλακτης μονογαμίας, πολέμιος της μοιχείας- θεωρούσε τρισκατάρατο όποιον παραβίαζε το ιερό και απαραβίαστο συμβόλαιο της γαμήλιας ένωσης,  αλλά  ο ίδιος διατηρούσε παράλληλες ερωτικές σχέσεις με αρκετές παντρεμένες κυρίες.

η δύναμη της πολυδιάσπασης
Αμάν πια με τη νεύρωση για μια και μόνη ενιαία Αριστερά! Φανταστείτε τον ολοκληρωτικό εφιάλτη ενός δόγματος, μιας θρησκείας, μιας εκκλησίας! Η πολυδιάσπαση της χριστιανικής πίστης στον καιρό μας -ορθόδοξη, καθολική, λουθηρανική, καλβινιστική, αθεϊστική- ευνόησε την εξάπλωση, την εκλογίκευση και ανεκτικότητά της.

η αντίσταση στον εαυτό της
Αλίμονο αν η Αριστερά δεν μπορεί να αντισταθεί στον ίδιο της τον εαυτό.