Από
τον ιστότοπο Vlemma
Aπό τα χρόνια της χούντας, όταν ο
δικτάτωρ Ιωαννίδης ετοίμαζε το πραξικόπημα κατά του Προέδρου Μακαρίου, το
ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών είχε να εκδώσει ρηματική διακοίνωση προς το
υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ιούλιος του 2014, ο νυν ΥΠ.ΕΞ. Β. Βενιζέλος το κατάφερε:
με ρηματική διακοίνωση επεχείρησε να βάλει στη θέση της μια ευρωβουλευτή! Την
Ελένη Θεοχάρους.
Η Κυπρία πολιτικός προκάλεσε την οργή
του Ελληνα υπουργού, όταν προ ημερών στο Ευρωκοινοβούλιο απηύθυνε μια αιχμηρή
ερώτηση στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, υπό την ιδιότητα του απερχομένου προεδρεύοντος
της Ε.Ε. Η κ. Θεοχάρους
είπε ότι κατά τη διάρκεια του τελευταίου Συμβουλίου Σύνδεσης Τουρκίας-Ε.Ε., η
Τουρκία κατάθεσε έγγραφο στο οποίο αναφέρεται η Κυπριακή Δημοκρατία,
κράτος-μέλος της Ε.Ε., ως εκλιπούσα, δηλαδή νεκρή. Ρώτησε λοιπόν τον κ. Σαμαρά
πώς απάντησε η Ε.Ε. και η ελληνική προεδρία και ειδικά ο παραλαβών το έγγραφο
Ελληνας ΥΠΕΞ κ. Βενιζέλος. Η κ. Θεοχάρους ανέφερε ακόμη ότι η Τουρκία
για να χορηγήσει άδεια εισόδου σε κατόχους κυπριακών διαβατηρίων, δηλαδή σε
Ευρωπαίους πολίτες, απαιτεί από αυτούς έγγραφη παραδοχή του όρου
«Ελληνοκυπριακή Διοίκηση Νότιας Κύπρου», αντί του ορθού και διεθνώς παραδεκτού
«Κυπριακή Δημοκρατία».
Ο
πρωθυπουργός δεν απάντησε.
Η Κυπρία
ευρωβουλευτής συμπλήρωσε διπλωματικά: «Κατανοώ ότι ο Έλληνας Πρωθυπουργός, τον
οποίο εκτιμώ βαθύτατα, βρέθηκε σε δύσκολη θέση λόγω της στάσης του κ.
Βενιζέλου, όμως, σε πολύ πιο δύσκολη θέση βρίσκεται η Κυπριακή Δημοκρατία, την
οποία πεισματικά η Τουρκία επιδιώκει να διαλύσει και είμαστε υποχρεωμένοι να
υπερασπιστούμε».
Η παρέμβαση της κ. Θεοχάρους έγινε στην
Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, στο ίδιο ακριβώς πλαίσιο όπου ο ευρωβουλευτής
Μανώλης Γλέζος ρώτησε τον αναλαμβάνοντα την προεδρία της Ε.Ε., Ιταλό
πρωθυπουργό Ματέο Ρέντσι, τι σκοπεύει να κάνει για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων
κατοχής από την Κύπρο.
Η αντίδραση του κ. Βενιζέλου προξενεί εντύπωση, ως άτοπη και αδικαιολογήτως σφοδρή. Είναι δυνατόν η ερώτηση ενός ευρωβουλευτή, στο πλαίσιο του Ευρωκοινοβουλίου, να προκαλεί την επίσημη διαμαρτυρία ολόκληρης κυβέρνησης; Ο κ. Βενιζέλος ουσιαστικά κάλεσε τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να συνετίσει την ευρωβουλευτή, σε πεδίο πέραν της αρμοδιότητάς του. Με την ίδια λογική, οι Ευρωπαίοι υπουργοί Εξωτερικών θα έπρεπε να απευθύνουν ρηματικές διακοινώσεις οσάκις οποιοσδήποτε βουλευτής ή ευρωβουλευτής άλλης χώρας έκανε ενοχλητικές ερωτήσεις στο κοινοβούλιό του.
Η αντίδραση του κ. Βενιζέλου προξενεί εντύπωση, ως άτοπη και αδικαιολογήτως σφοδρή. Είναι δυνατόν η ερώτηση ενός ευρωβουλευτή, στο πλαίσιο του Ευρωκοινοβουλίου, να προκαλεί την επίσημη διαμαρτυρία ολόκληρης κυβέρνησης; Ο κ. Βενιζέλος ουσιαστικά κάλεσε τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να συνετίσει την ευρωβουλευτή, σε πεδίο πέραν της αρμοδιότητάς του. Με την ίδια λογική, οι Ευρωπαίοι υπουργοί Εξωτερικών θα έπρεπε να απευθύνουν ρηματικές διακοινώσεις οσάκις οποιοσδήποτε βουλευτής ή ευρωβουλευτής άλλης χώρας έκανε ενοχλητικές ερωτήσεις στο κοινοβούλιό του.
Το επεισόδιο είναι πολύ σοβαρότερο.
Πρώτον, δεν υπάρχει μέχρι στιγμής καμία απάντηση του κ. Βενιζέλου επί του
επίμαχου ερωτήματος. Η Τουρκία ζητά τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας,
κυρίαρχου κράτους-μέλους της Ε.Ε. και του ΟΗΕ· τι απαντά επ’ αυτού η Ελλάδα;
Μάλιστα, σε μια εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, κατά την οποία βρίσκεται εν
εξελίξει το λεγόμενο και «σχέδιο Νούλαντ» στο Κυπριακό, το οποίο θέτει υπογείως
ζητήματα κυριαρχίας και ιθαγένειας στο υπό συζήτηση συνομοσπονδιακό μόρφωμα.
Δεύτερον, η σφοδρή και τουλάχιστον άκομψη αντίδραση του κ. Βενιζέλου εντός του
ελληνοκυπριακού άξονος, προκαλεί ανησυχία για τους μέλλοντες διπλωματικούς
χειρισμούς του Κυπριακού· πολύ περισότερο όταν αναλόγως άστοχη ορμή έχει
επιδειχθεί προσφάτως από τον κλυδωνιζόμενο κομματικά κ. Βενιζέλο τόσο κατά την
κρίση της Συρίας όσο και κατά την κρίση της Ουκρανίας. Σε συγκυρία ρευστότητας
συνόρων και αποσχιστικών τάσεων, στη Μέση Ανατολή και στη Μαύρη Θάλασσα, με την
Τουρκία αναμένουσα το μεγάλο κουρδικό κράτος, ο Ελληνας επικεφαλής της
διπλωματίας θα έπρεπε να είναι εξαιρετικά προσεκτικός και σίγουρα να μη
μετατρέπει τα εσωτερικά του προβλήματα σε εξωτερική πολιτική.