Oι πολιτικοί φαντομάδες

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 25/1/14

Μια φορά κι έναν καιρό  ο κινηματογραφικός    εκπρόσωπος του κακού, ονόματι φαντομάς, έτρωγε τη μια μετά την άλλη   ήττα και οι αυτοκρατορίες  του  σωριάζονταν σε συντρίμμια.  Όμως ο σεναριογράφος  φρόντιζε -  για λόγους διασφάλισης της συνέχειας – να  οργανώνει στο τέλος  κάθε  επεισοδίου  την απόδρασή  του , κατά προτίμηση   με βενζινακάτους ή άλλα γρήγορα οχήματα…

Στην ελληνική  πραγματικότητα της εισοδηματικής καταβύθισης των λαϊκών τάξεων, της παραγωγικής καταρράκωσης και της εξωφρενικής υποβάθμισης της ποιότητας ζωής, οι σεσημασμένοι συμπαίχτες  της «εκσυγχρονιστικής»  καταστροφής  επιχειρούν να αποδράσουν στο πολιτικό μέλλον με μικρά σχήματα,  όπως αυτό των 58. Και δεν αποκλείεται να τα καταφέρουν, αν δεν υπάρξει  ριζική κριτική της  μνημονιακής απολογητικής  που ενδημεί στον πολιτικό τους λόγο.  Όπως επίσης  κριτική της παντελούς έλλειψης συνεκτικού θεωρητικού προσανατολισμού, που έχει σαν αποτέλεσμα την καθήλωση της επιχειρηματολογίας τους στο επίπεδο των πολλών  και  αποσπασματικών μέτρων  για την ελληνική αποικία χρέους….

Από τη μια πλευρά,  κατά τα διακηρυσσόμενα του  Γιάννη Βούλγαρη ,έχουμε τους κήρυκες  της «εθνικής συνεννόησης» και  της «ισορροπίας του πολιτικού συστήματος» - τρεχαγυρευοπουλικού  προσανατολισμού, θα έλεγα εγώ. Και από την άλλη έχουμε έναν άλλο λόγο ,  όχι επιπέδου αστυνομικής αλλά επιστημονικής φαντασίας,  εκπροσωπούμενο από το Κομμουνιστικό Κόμμα. Εδώ θριαμβεύει ο επαναστατικός φουτουρισμός : Το κόμμα εν είδει θαλάμου πολιτικής τηλεμεταφοράς   παραλαμβάνει πολίτες και τους  διακτινίζει στη πρώτη φάση του Σοσιαλισμού !   
Αφήνοντας τους  Τσίπρα και Συντροφία  να επιχειρούν να χαράξουν ενδιάμεσα δρομολόγια από το εδώ στο εκεί – φερειπείν από Αθήνα  προς Θεσσαλονίκη μέσω Λαμίας, Βόλου, Λάρισας κλπ.

Όπως περίπου στο σινεμά, έτσι και  στην πολιτική,  εκτός από τους κακούς και τους καλούς ενδημούν και οι α-σχημοι.  Εδώ δεν εννοώ τους ανένταχτους «άνευ σχήματος» , αλλά αυτούς που διαθέτουν σαφείς κεντροαριστεροδεξιούς  προσανατολισμούς, με διαχρονικά καθαρές  θέσεις υπερκαικατά των μνημονιακών «μεταρρυθμίσεων». Είναι αυτοί που κηρύσσουν ανύπαρκτο οτιδήποτε  βρίσκεται εκτός του οπτικού τους πεδίου, το οποίο συνηθέστατα δεν εκτείνεται πέραν της μύτης τους…

Είναι αυτοί που δεν αντιλήφθηκαν   το γιγαντιαίο έργο που επιτέλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ και άλλες πατριωτικές δυνάμεις, αντιπαλεύοντας την καταβαράθρωση  της περιβαλλοντικής πρακτικής και νομοθεσίας. Που δεν πρόσεξαν τη μεγάλη συμμετοχή  ακτιβιστών  της Αριστεράς και κινηματιών της Οικολογίας,   στους αγώνες επί παντός του επιστητού . Που διέπρεψαν  στην οικολογία δι’  ανακοινώσεων, παραγνωρίζοντας την κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική οικολογική  δράση  εκατοντάδων στελεχών της προηγούμενης κατηγορίας .

Είναι αυτοί – που κρίνοντας εξ ιδίων – αδυνατούν να συλλάβουν το δικαίωμα της κριτικής  που ο υποφαινόμενος και άλλοι, σύντροφοι της πολιτικής οικολογίας, ασκήσαμε ,  όποτε κρίναμε  απαραίτητο και εποικοδομητικό,  στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ…