Του Σταύρου Βιτάλη*
Πολύ καιρό πριν, είχαμε αναφερθεί στη στροφή της "ρώσικης αρκούδας" προς τα Βαλκάνια.
Οι διαρκείς υπονομεύσεις που επιχειρούν στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας οι Αμερικανοί - πάντα με την καλή υπηρεσία των Ευρωπαίων «φιλιπινέζων» τους- "χτυπάνε κόκκινο". Η χρηματοδότηση "κινημάτων υπέρ της ΕΕ στην Ουκρανία", αλλά και η συναπόφαση με τους Ρουμάνους, για εγκατάσταση ΝΑΤΟικών βαλλιστικών συστημάτων στη Ρουμανία, είναι μάλλον η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Ίσως για πρώτη φορά, και μάλιστα πέρα από το διπλωματικό πρωτόκολλο και τις κόκκινες γραμμές που επικρατούν στις διεθνείς σχέσεις, ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαδίμηρος Πούτιν, έριξε το γάντι στους Ευρωπαίους, καλώντας τους ούτε λίγο ούτε πολύ, "να σταματήσουν το σούρτα φέρτα στο Κίεβο". Όπου - παλιά μου τέχνη κόσκινο και λέγε με Σόρος - καλλιεργούν αλλά και χρηματοδοτούν την νέα φάση της "πορτοκαλί επανάστασης", την οποία στηρίζουν συγκεκριμένες - γνωστές και στην Ελλάδα - κοινωνικές ομάδες.
Μάλιστα στη σχετική οργίλη τοποθέτηση, ο Πρόεδρος Πούτιν, αναφέρθηκε στην Ελλάδα και στην Κύπρο, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα αντιδρούσαν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας εάν, στο ζενίθ μιας κρίσης σε μια χώρα όπως η Ελλάδα ή η Κύπρος, ο υπουργός μας, των Εξωτερικών, συμμετείχε σε μια αντιευρωπαϊκή συγκέντρωση και άρχιζε να δίνει συμβουλές στους διαδηλωτές».
Έχουμε εδώ και καιρό καλέσει τους φίλους μας στη Μόσχα, να αντιληφθούν πως η παγιωμένη αρχή της "μη διατάραξης των σχέσεων της Ρωσίας με τους Ευρωπαίους", η οποία επικρατεί στους επιτελείς του Σεργκέι Λαβρώφ, είναι μια εκτός τόπου και χρόνου επιλογή.
Οι Ευρωπαίοι "ηγέτες", έχουν αποδείξει πως είναι μια αδίστακτη ελίτ, οικονομικών και στρατιωτικοβιομηχανικών συμφερόντων. Και μάλιστα αλλεπάλληλες φορές και με αιματηρές επιλογές, η οποίες στοίχισαν τη ζωή σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους στη Πρώην Γιουγκοσλαβία, αλλά και στις γκανγκστερικού τύπου επεμβάσεις σε Συρία, Αφγανιστάν, Ιράκ, Λιβύη κλπ.
Και όσο πιο γρήγορα το αντιληφθεί αυτό, το ρώσικο administration, τόσα λιγότερα προβλήματα θα έχει να αντιμετωπίσει στις εποχές που έρχονται.
Κάποια στιγμή, ο κ. Πούτιν θα πρέπει να στήσει περισσότερο ευήκοον ου, στις συνετές φωνές των Ρώσων πατριωτών, με τους οποίους και συνεργάζεται στενά το Κίνημά μας.
Από την πλευρά τους, οι μανδαρίνοι του ρωσικού ΥΠΕΞ, είναι πια ώρα να δουν την πραγματικότητα κατάματα και να προλάβουν αυτά που έρχονται. Το έργο εξ' άλλου, αυτό με τους Ευρωπαίους, έχει ξαναπαιχθεί στο πρόσφατο παρελθόν. Πρόλαβαν και το είδαν οι πατεράδες μας, με τα "φιλιά και τις αγκαλιές" των Μολότωφ-Ρίπεντροπ, και το αμέσως μετά, με το σφαγείο του Στάλινγκραντ.
* Πρόεδρος της οργάνωσης Πατριωτικό Μέτωπο