Του Κώστα Παπασταύρου, Κύπρος
Οι φίλοι θα θυμούνται την αυστηρή κριτική που ασκήσαμε
την περασμένη βδομάδα στο Υπουργείο Άμυνας και προσωπικά στον πολιτικό
προϊστάμενό του, που ενώ δήθεν σκίζονται για προτίμηση των ντόπιων προϊόντων
και ιδιαίτερα των ειδών διατροφής, στην Εθνική Φρουρά συνελήφθησαν να εισάγουν…
κοτόπουλα από την Ολλανδία.
Η σήμανση των κιβωτίων με την ημισέληνο ήταν
μεν εξίσου αξιοκατάκριτο, αλλά αποτελεί άλλο θέμα.
Σε σχόλιο
αναγνώστη περί ισχύος ευρωπαϊκών δεσμεύσεων στους διαγωνισμούς και τα τοιαύτα,
απαντούμε ότι στις
πλείστες ευρωπαϊκές χώρες, κυβερνητικοί παράγοντες (και όχι απλώς εμπορικά
επιμελητήρια) προβαίνουν σε τακτική διαφήμιση των εθνικών τους προϊόντων
και καλούν τους πολίτες τους να υποστηρίζουν με εθνική συνείδηση τις ντόπιες
θέσεις εργασίας… Μεταξύ αυτών των κρατών είναι και η Γαλλία και η Γερμανία.
Συγκεκριμένα μάλιστα, η Γαλλική Κυβέρνηση στέλλει καθημερινά μηνύματα στα
έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα Ενημέρωσης καλώντας τους πολίτες να αγοράζουν
γαλλικά προϊόντα για οικονομικούς λόγους. Πέραν αυτού, ο ίδιος ο αρμόδιος
Υπουργός Arnaud Montebourg προβαίνει σε προσωπική διαφήμιση των γαλλικών
προϊόντων ντυμένος ειδικά με γνωστές γαλλικές μάρκες ρούχων χρησιμοποιώντας το
σλόγκαν «οικονομικός
πατριωτισμός»!
Αν λοιπόν τέτοιου είδους εκστρατείες σε ευρωπαϊκές χώρες
δεν δημιουργούν κανένα ευρωπαϊκό πρόβλημα, γιατί εμείς να κολλάμε; Ασφαλώς, η
υπεράσπιση των ντόπιων προϊόντων δεν πρέπει να παραμένει σε επικοινωνιακό
μόνο επίπεδο, αλλά να αποδεικνύεται και στην πράξη. Τρόποι υπάρχουν φτάνει να
υπάρχει πολιτική βούληση.
Εν πάση
περιπτώσει, μια από τις μεγάλες προκλήσεις του κράτους μας για τη νέα χρονιά θα
είναι μια οργανωμένη προσπάθεια για να επιτύχουμε την αυτοσυντήρησή μας ως
λαός. Ας καθορίσουμε τις ελάχιστες ποσότητες διάφορων αγαθών της πρωτογενούς
και δευτερογενούς παραγωγής απαραίτητων για τη βιολογική και βασική οικονομική
μας επιβίωση σε ετήσια βάση. Ας καταγράψουμε ποια και πόσα από αυτά μπορούμε να
τα παραγάγουμε στην Κύπρο, το κόστος και τις ελαστικές και ανελαστικές συνθήκες
που τα συνοδεύουν. Ας αναλύσουμε στατιστικά στοιχεία εισαγωγών παρόμοιων αγαθών
και προϊόντων και ας αιτιολογήσουμε την εισαγωγή τους. Ας καταγράψουμε και
κάποιες ενδεικτικές τιμές βασικών αγαθών στην ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά… Τέλος
πάντων, ας μετρήσουμε τις δυνάμεις μας, όσον αφορά τους φυσικούς και
ανθρώπινους πόρους μας, ας εντοπίσουμε τους περιοριστικούς παράγοντες, αλλά και
την προστιθέμενη αξία των αγαθών μας. Και να πούμε στις ντόπιες παραγωγικές
δυνάμεις την αλήθεια, πού τέλος πάντων έχουμε δυνατότητες και πού όχι, αλλά και
τι πρέπει, τι μπορούμε να κάνουμε για να γίνουμε βιώσιμοι, οπωσδήποτε όμως
αυτοσυντήρητη κοινωνία.
Μια τέτοια
σοβαρή μελέτη θα μας δώσει την πορεία για ανάλογη αξιοποίηση της γης και του
ανθρώπινου δυναμικού μας, αλλά και τις δυνατότητες να ανοίξουμε νέες θέσεις
εργασίας. Αλλιώς, φαίνεται να παίζουμε με τις λέξεις και πουλάμε φλούδες
ελπίδες στον λαό. Ήδη, η παγκοσμιοποίηση είναι στην καθημερινή μας ζωή.
Τουλάχιστον, να έχουμε όμως μια εικόνα για την αυτοσυντήρησή μας. Το να λέμε
ότι τα πάντα εισάγονται στην Κύπρο σε πιο φθηνές τιμές συγκρινόμενα με τα
ντόπια και να μην παίρνουμε μέτρα για αναστροφή αυτής της κατάστασης, δεν είναι
λύση. Αντίθετα, πρόκειται για εθνική προδοσία.