Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2013

Η σκοτεινή πλευρά της μετανάστευσης




της Νικολέττας Ρούσσου.
------------------------------------------------------------------------------------

Η "ανθρωπιστική συμπαράταξη"  με τους μετανάστες έχει προ πολλού εκτοπίσει τη προβληματική για την απαγκίστρωση των φτωχών χωρών από τα δεσμά της υποανάπτυξης και της νεοαποικιοκρατίας...... Τώρα πλέον οι διάφοροι "πλειοδότες ευαισθησίας"  ασχολούνται με την διαχείριση του ξεριζωμού των φτωχοδιάβολων από τις χώρες τους, υπηρετώντας κάποτε  τη χίμαιρα της  «εισαγωγής ανατρεπτικού πνεύματος» στον ανεπτυγμένο κόσμο και κάποτε  έναν ακραιφνή καπιταλιστικό στόχο,  όπως είναι η προώθηση της  διεθνούς κινητικότητας της εργασίας :  Η οποία κινητικότητα   θα έχει σαν  αποτέλεσμα την αναδιανομή εισοδήματος μεταξύ φτωχών(γηγενών) και φτωχότερων (μεταναστών) με  διατήρηση ή επαύξηση του πλούτου των πλουσίων…Η Νικολέττα Ρούσσου μας μεταφέρει ορισμένες πτυχές της διεθνούς τραγωδίας που ξετυλίγεται εις βάρος εκατομμυρίων ανθρώπων….ΓΣχ

YΓ. Σε μια αναψηλάφιση αρχείων "συναντώ" την καταγγελία της διεθνούς ανθρωπιστικής οργάνωσης AVAAZ (2010)  για την πολιτική των Μπερλουσκόνι και Σαρκοζί , οι οποίοι υποσχέθηκαν να δώσουν το 0,7% του εισοδήματός των χωρών τους  στους φτωχούς του πλανήτη, αλλά στη συνέχεια 'εκριναν ότι το 99,3% δεν τους αρκεί...

------------------------------------------------------------------------------------

Το άρθρο της Ρούσσου :
Ιδιαίτερα σημαντικά είναι τα ποσοστά των μεταναστών που εργάζονται υπό απάνθρωπες συνθήκες σε κατασκευαστικά έργα πλούσιων κρατών, με τις διεθνείς οργανώσεις να μένουν ουσιαστικά αμέτοχες.

Σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών ο αριθμός των μεταναστών που προέρχεται από αναπτυσσόμενες χώρες συνεχίζει να αυξάνεται σημαντικά, με τις συνθήκες εργασίας των συγκεκριμένων ανθρώπων να προσομοιάζουν όλο και περισσότερο με σύγχρονων δούλων. Την ίδια στιγμή η εισροή εμβασμάτων, που προέρχεται από τα κέρδη της εργασίας των μεταναστών έχουν συμβάλει σημαντικά στην τόνωση της οικονομίας των αναπτυσσόμενων χωρών, όπως είναι η Ινδία, το Μπαγκλαντές, το Μαρόκο, το Μεξικό, το Νεπάλ η Αίγυπτος και οι Φιλιππίνες.

232 εκατομμύρια ανθρώπων ζουν και εργάζονται εκτός της πατρίδας τους, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα την εισροή 400 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως σε εμβάσματα, αριθμός που συνεχώς αυξάνεται. Ωστόσο τα θετικά μακροοικονομικά αποτελέσματα σε αυτά τα κράτη συνεπάγονται μια πανωλεθρία για τους μετανάστες.
Η διαρκής εκμετάλλευση των μεταναστών, ιδιαίτερα στην Μέση Ανατολή, λόγω της αύξησης της καταναγκαστικής εργασίας αντανακλάται στους χαμηλούς τους μισθούς, στην ανεπαρκή τους ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καθώς και τις άθλιες συνθήκες εργασίας.

Ο Τζόσεφ Τσάμι, ο πρώην διευθυντής του τμήματος πληθυσμού των Ηνωμένων Εθνών αναφέρει ότι είναι δύσκολο να τεθούν μέτρα κατά αυτής της εκμετάλλευσης, εφόσον η εργασία των εργατών λαμβάνει χώρα κατά κύριο λόγο σε νοικοκυριά και μικρά εργοτάξια. (* Σημειώνεται πως πρόσφατα υπεγράφη διεθνής σύμβαση για την προστασία των δικαιωμάτων των οικιακών βοηθών, που έχει ως στόχο τη διακοπή της κακοποίησης των οικιακών βοηθών).

Όπως τόνισε ο Αμπντελχαμιντ Ελ Τζαμρί, επικεφαλής της Επιτροπής για τα Δικαιώματα των εργατών-μεταναστών, οι μετανάστες δεν είναι εμπορεύματα, αλλά άνθρωποι. «η ανάγκη για αλλαγή των συνθηκών της μετανάστευσης και της κοινωνικής διάκρισης που αντιμετωπίζουν οι εργάτες στον κατασκευαστικό τομέα καθώς και στις γεωργικές καλλιέργειες, έχει γίνει πιο επιτακτική από ποτέ».

Η διεθνής σύμβαση για τα δικαιώματα των μεταναστών και των οικογενειών τους που ισχύει εδώ και 10 χρόνια έχει επικυρωθεί μόνο από τα 47 εκ των 193 κράτών-μελών των Ηνωμένων Εθνών. Ανάμεσα στις χώρες που δεν έχουν επικυρώσει την συνθήκη είναι οι Η.Π.Α, μέλη της Ε.Ε και χώρες του Κόλπου, που αποτελούν χώρες υποδοχής μεταναστών, όπως ανέφερε ο Ελ Τζαμρί.

Απαισιόδοξος εμφανίστηκε και ο Τσάμι στον διάλογο που πραγματοποιήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη λέγοντας πως δεδομένης της σημερινής πολιτικής κατάστασης είναι σχεδόν απίθανο να καταλήξει αυτός ο διάλογος σε κάτι περισσότερο από παρηγορητικά λόγια...

Ο Καλ Γκώταμ, o οποίος κατάγεται από το Νεπάλ και είχε εκτελέσει χρέη πρώην βοηθού γενικού γραμματέα, καθώς και αναπληρωτή εκτελεστικού διευθυντή στη UNICEF, ανέφερε πως τα κέρδη των μεταναστών, είναι η βασική πηγή εισόδων για την χώρα του, υπογραμμίζοντας ότι καλύπτουν το 25% ρου Α.Ε.Π, περίπου 4 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο.

Οι 300.000 από τους 400.000 νέους που εισέρχονται στην αγορά εργασίας αναζητούν κάποια θέση εργάτη, ενώ η μεγαλύτερη συγκέντρωση των εργατών που προέρχονται από το Νεπάλ σημειώνεται στο Κατάρ και την Μαλαισία και δευτερευόντως στην Σαουδική Αραβία και στις χώρες του Κόλπου. Ο Γκωτάμ ήταν ιδιαίτερα επικριτικός όσον αφορά την κακή μεταχείριση των μεταναστών, ιδιαίτερα στις χώρες του Κόλπου. Συγκεκριμένα ανέφερε ότι η τελευταία κατηγορία κατά της σύγχρονης δουλείας που επικρατεί, προέρχεται από το Κατάρ, ένα από τα πιο πλούσια κράτη του κόσμου, όπου ένας μεγάλος αριθμός μεταναστών εργατών έχoυν κακομεταχειριστεί κατά τη διάρκεια ενός σημαντικού κατασκευαστικού έργου για την διεξαγωγή του Παγκόσμιου Κυπέλλου του ποδοσφαίρου το 2022.

Σε έρευνα της βρετανικής εφημερίδας The Guardian αίσθηση προκάλεσε η φωτογραφία που δημοσιεύτηκε, η οποία έδειχνε χιλιάδες εργάτες-μετανάστες να δουλεύουν υπό απάνθρωπες συνθήκες, χωρίς να πληρώνονται για μεγάλες περιόδους και χωρίς να έχουν το κατάλληλο εξοπλισμό για την ασφάλεια τους. Η κυβέρνηση του Νεπάλ ανακοίνωσε τον θάνατο 70 Νεπαλέζων μεταναστών, που έχασαν τη ζωή τους στα εργοτάξια για την κατασκευή των υποδομών για το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Σύμφωνα με τον Γκωτάμ «είναι δύσκολο να διαπιστώσει κανείς αν ο διάλογος που πραγματοποιήθηκε αυτή την εβδομάδα θα έχει κάποιο αξιοσημείωτο αποτέλεσμα, αλλά θα έπρεπε. Στο Νεπάλ ένας πολύ μικρός αριθμός ανθρώπων έχει επίγνωση της κατάστασης, προσθέτοντας «δε νομίζω ότι η αντιπροσωπεία του Νεπάλ είναι σωστά προετοιμασμένη για να καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις. Ωστόσο νομίζω ότι η μετανάστευση είναι πολύ πιο σημαντική για την ανάπτυξη από ότι λένε τόσο όσον αφορά το Νεπάλ όσο και άλλες πολλές χώρες των οποίων η οικονομία εξαρτάται από τα εμβάσματα. Όμως για να είμαστε δίκαιοι, δεν είναι η πολιτική της χώρας του Κατάρ προσανατολισμένη στο να ακολουθεί ή να απορρίπτει τέτοιες πρακτικές. Αντίθετα είναι οι ασυνείδητες ιδιωτικές εταιρείες, κατασκευαστές και μεσάζοντες, στο Κατάρ αλλά και στο Νεπάλ που ευθύνονται για αυτή τη απάνθρωπη πρακτική».

Σχετικά με το κατά πόσο τα Ηνωμένα Έθνη προέβησαν σε αρκετές ενέργειες ώστε να εμποδίζουν αυτήν τη κακοποίηση των μεταναστών, ο Τσάμι είπε, ότι η διεθνής μετανάστευση δεν βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος. «Η διεθνής μετανάστευση προβλέπεται να παραμείνει και στο μέλλον εκτός της σφαίρας των Ηνωμένων Εθνών». Όταν ρωτήθηκε για ποιο λόγο, απάντησε ότι οι αναπτυγμένες χώρες επιδιώκουν να μην τεθεί στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των Ηνωμένων Εθνών.


ΠΗΓΗ TVXS