Του Γιώργου
Βλοντάκη
Πιστεύω πως
η ελληνική κοινωνία βλέπει με συμπάθεια τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών
γιατί καταλαβαίνει πως έχει να κάνει με έναν αγώνα που δεν αφορά μόνο έναν
επαγγελματικό κλάδο και τα προβλήματά του, αλλά αφορά την υπεράσπιση ενός
σημαντικότατου δημόσιου αγαθού που απειλείται από τις επιλογές της «τρόικας»
και των πιστωτών. Είναι μια μάχη –σημαντική μάχη- στον μακρόχρονο πόλεμο που
γίνεται ενάντια στα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις και γι αυτό αφορά όλη
την κοινωνία, και όχι μόνο τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς
τους.
Καλή,
λοιπόν, η συμπάθεια, αλλά πρέπει να εκφραστεί έμπρακτα. Ο κάθε ένας μπορεί να
κάνει μερικά απλά πράγματα. Αναφέρω ενδεικτικά μερικά:
- Φυσική παρουσία στις συγκεντρώσεις, πορείες κ.α. εκδηλώσεις. Είναι σημαντικό να μην έρχονται μόνο οι συνήθεις πολιτικοποιημένοι αλλά και όλος ο κόσμος. Αν δεν έχετε πάει ποτέ σας σε διαδήλωση, κάντε τώρα την αρχή! Μπορεί και να σας αρέσει…..
- Γράψτε προσωπικά σύντομα γράμματα στα ΜΜΕ (έντυπα και ηλεκτρονικά) δηλώνοντας την αγανάκτησή σας για τα μέτρα της κυβέρνησης και ζητώντας την αναίρεσή τους. Τα προσωπικά γράμματα μετρούν πιο πολύ από τα συνήθη ψηφίσματα των συνήθων φορέων (που κι αυτά καλό είναι να βγαίνουν, βέβαια). Αλλά ένας μεγάλος αριθμός προσωπικών γραμμάτων δημιουργεί πολύ μεγαλύτερη εντύπωση.
- Στείλτε επίσης προσωπικά γράμματα (χάρτινα ή ηλεκτρονικά) στο Υπουργείο Παιδείας και προς όλους τους υπουργούς και τους βουλευτές της συμπολίτευσης. Μπορείτε να βρείτε τις διευθύνσεις τους στην ιστοσελίδα της Βουλής (http://www.hellenicparliament.gr)
- Αν έχετε τη δυνατότητα άμεσης προσέγγισης αυτών των….. ενδόξων ανδρών και γυναικών, μπορείτε να τους τα πείτε ένα χεράκι και προφορικά….. Και δεν χρειάζονται και πολλές ευγένειες….. Μη δείχνετε δουλικότητα! Εσείς τους δώσατε αυτές τις θέσεις –που καθόλου δεν τιμούν- και μπορείτε να τους τις αφαιρέσετε. Μη μασάτε, και σταματήστε να πιστεύετε σε αυθεντίες. Δεν υπάρχουν!
- Όσοι-ες έχετε προσβάσεις σε ΜΜΕ ή φορείς άλλων ευρωπαϊκών χωρών, στείλτε ανταποκρίσεις για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα.
- Συζητείστε με εκπαιδευτικούς για την κατάσταση στα σχολεία και την τωρινή κινητοποίηση. Αν έχετε να κριτικάρετε κάτι, μην ντραπείτε να το κάνετε! Καλύτερα ένας διάλογος με αντιπαραθέσεις σε πολλά ζητήματα παρά κανένας διάλογος. Ο σοβαρός διάλογος θα φωτίσει ένα σωρό ζητήματα και θα μας κάνει πιο συγκροτημένους, πιο ενωμένους και πιο δυνατούς.
- Ρίξτε ιδέες για κάθε είδους εκδηλώσεις, συζητήσεις, αντιμαθήματα, δρώμενα, στο δρόμο ή στα σχολεία. Σκεφτείτε μήπως ΕΣΕΙΣ ή κάποιοι άλλοι στη γειτονιά σας θα μπορούσαν να επωφεληθούν από εναλλακτικά μαθήματα που θα μπορούσαν να κάνουν οι απεργοί καθηγητές….
- Αφού απελευθερώσετε τη φαντασία σας και βρείτε ιδέες, απευθυνθείτε στην απεργιακή επιτροπή της πόλης σας ή στο σύλλογο καθηγητών του σχολείου της γειτονιάς σας. (Αν στην πρώτη επαφή πέσετε σε κανέναν παλαιοκομματικό συνδικαλιστή -που δεν θα έχει απελευθερώσει καθόλου τη φαντασία του και θα σας κοιτάζει σαν να πέσατε από τον Αρη-), δοκιμάστε άλλον/ην. Τα πράγματα έχουν εξελιχτεί, σίγουρα θα βρείτε κάποιους που θα ενδιαφερθούν να συζητήσουν και να αναδιαμορφώσουν ακόμα και φαινομενικά εξεζητημένες ιδέες.
Στον αγώνα
ενωμένοι, λοιπόν, και μην ξεχνάτε: Η απελευθέρωση από τα «μνημόνια» εξαρτάται
από τη στάση των απλών, συνηθισμένων ανθρώπων. Αυτοί θα κάνουν τη διαφορά. Με
την προϋπόθεση πως θα προχωρήσουν –τόσο στο θέμα της απεργίας των εκπ/κών όσο
και σε άλλα καυτά θέματα- σε κάποιο από τα βήματα που αναφέρονται παραπάνω.
Μακάρι και σε πιο δυναμικά!