Αντιφασιστικό θέαμα, χωρίς άρτο ….

Να ξέρουμε τι μας γίνεται :  Η σύλληψη της ηγεσίας της «Χρυσής Αυγής» εμπεριείχε  την ίδια  «δοσολογία  νομιμότητας», με αυτήν  της διακυβέρνησηs της χώρας με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου και κατά σαφή παρέκκλιση από το Σύνταγμα ! Επρόκειτο για μια κίνηση περαιτέρω κουρελοποίησης του  θεμελιώδη καταστατικού  χάρτη  της χώρας, από αυτούς που το τελευταίο  διάστημα «το  παίζουν»  επιλεκτικοί εγγυητές του … 

Η   ασυλία των βουλευτών της Χρυσής Αυγής θα μπορούσε να αρθεί ταχύτατα με τις προβλεπόμενες διαδικασίες . Όμως τότε δεν θα υπήρχε πολιτικό θέαμα, κι ακόμη  θα αποδυναμώνονταν δυο σημαντικά μηνύματα που αποστέλλονται σε συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους : Πρώτον, στο χώρο της ευρείας Δεξιάς, ότι η κυβέρνηση κάνει κουμάντο και ότι οι κεντρόφυγες τάσεις δεν συγχωρούνται αλλά πατάσσονται. Δεύτερον, στο χώρο της ευρείας Αριστεράς και γενικά των πολιτών που αμύνονται για τα στοιχειώδη δικαιώματά τους, ότι η κυβέρνηση μπορεί να κάνει ό,τι θέλει κατά παράβαση οποιωνδήποτε νόμων και θεσμίσεων….

Η κυβέρνηση δημιουργεί ένα «κακό προηγούμενο» που αύριο μπορεί να της δώσει την πολιτική ευχέρεια να πλήξει οποιονδήποτε σταθεί στο δρόμο της – υπό τα χειροκροτήματα των Γερμανών πατρώνων , που ήδη εκδηλώνουν τον ενθουσιασμό τους…

Οι συγκεκριμένες ενέργειες εναντίον της «Χρυσής Αυγής» απειλούν με «απόσβεση» των πεπραγμένων  αυτής της οργάνωσης, συμπεριλαμβανομένης της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα. Η κατάσταση μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ, όταν η «αντιφασιστική» κυβέρνηση  Σαμαρά λανσάρει το τρίτο Μνημόνιο και οδηγήσει στην ανεργία το 40% των πολιτών της χώρας…

Τι μπορούμε  να κρατήσουμε από όλα αυτά ;  Ότι οι Δημοκράτες – αντιμνημονιακοί πολίτες πρέπει να αρνηθούν οποιαδήποτε συμπαράταξη και κοινή δράση με τους κυβερνητικούς ψευδο-αντιφασίστες . Ότι το αντιφασιστικό μέτωπο δεν είναι απλώς αντιφασιστικό αλλά και δημοκρατικό, αντιμνημονιακό και αντιαποικιακό !  Ότι ο  μνημονιακός "αντιφασισμός" δεν εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα αλλά την ευταξία, που έχει τόσο ανάγκη για την επιβολή της πολιτικής του…

Ευθύμης Παπαδημητρίου : Μια πρακτική φιλοσοφία της φύσης είναι εφικτή….

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 29.9.2013

“Η φύση βιώνεται από τον άνθρωπο πάντα με διπλό τρόπο, ως απειλή και ως θαλπωρή, ως κίνδυνος εξόντωσης και ως ορίζοντας δυνατοτήτων για αυτοπραγμάτωση”

E. Παπαδημητρίου, «Για μια νέα φιλοσοφία της φύσης»

Στους πολιτικούς και κοινωνικούς ακτιβιστές της οικολογίας, η  οπτική της ιστορίας  μεγάλης κλίμακας φαίνεται σχολαστική και μακρινή προς την πράξη . Όμως  και το αντίθετο ισχύει : Η οπτική της μικροϊστορίας με τον «παροντοκρατικό» και επικαιρικό της χαρακτήρα, εκλαμβάνεται από τους στοχαστές και  φιλοσοφούντες ως στείρα και ανήμπορη να χαράξει  στρατηγικές κατευθύνσεις. Υπάρχει αναντίρρητα ένα χάσμα ανάμεσα στην θεωρητική πολυπραγμοσύνη  των φιλοσόφων και στην κινητικότητα  των ακτιβιστών, όμως υπάρχουν και πρόσωπα ικανά να συναρθρώνουν την οπτική μεγάλης κλίμακας με αυτήν της μικρής, αποστασιοποιούμενα τόσο από τον  «ακαδημαϊσμό» όσο και από τον ρηχό  εμπειρισμό. Ένα τέτοιο πρόσωπο ήταν ο Ευθύμης Παπαδημητρίου, που χάσαμε πέρυσι.

Καθηγητής της φιλοσοφίας  στα Γιάννενα, ο Ευθύμης Παπαδημητρίου δεν περιορίστηκε στην ιστορία των ιδεών και στην αποστασιοποιημένη «απογραφή» της πραγματικότητας, αλλά επί πλέον έδωσε τον εαυτό του στη συγκεκριμένη, πολιτική, ιδεολογική , κινηματική και «μικρο»κινηματική ακόμη  δράση – στο «επίπεδο» της προσωπικής του ζωής. Έχω τη βάσιμη πεποίθηση  ότι αυτή η «ευρέος φάσματος» εμπλοκή του στο εγχείρημα  της αλλαγής των πραγμάτων – ήγουν αριστερής οικολογίας ή οικολογικής αριστεράς – δεν ήταν προϊόν μιας καθηκοντολογίας, π.χ. της ανάγνωσης  της 11^ης θέσης του Μαρξ για τον Φόϋερμπαχ ( Οι φιλόσοφοι ερμήνευαν τον κόσμο, το ζήτημα είναι να τον αλλάξουμε…), αλλά αποτέλεσμα της ενδότερης αγάπης του για τη ζωή και τους ανθρώπους.

ΤΡΙΣΔΙΑΣΤΑΤΗ ΦΥΣΗ

Πίσω από το πρίσμα αυτό  ο Ευθύμης Παπαδημητρίου  ιστορεί τη φιλοσοφία της φύσης, από τις απαρχές της ως τη σημερινή  «τάξη πνευμάτων».

ΤΟ ΑΛΛΟ… ΑΚΡΟ

Της Επιτροπής Αγώνα ενάντια στην εξόρυξη στην Β.Α. Χαλκιδική Ορμύ

Το είδαμε και αυτό απ’ την τροϊκανή κυβέρνηση. Με τα πρόσφατα γεγονότα τοποθέτησε στο ένα άκρο την Χρυσή Αυγή και στο άλλο τους αγωνιστές της Χαλκιδικής. Μάλιστα… βαφτιστήκαμε επισήμως το ‘’άλλο άκρο’’. Αλλά, μπας και είμαστε;

Αν δούμε πως το ένα άκρο δολοφονεί, δέρνει, τρομοκρατεί για να επιβάλει ‘’την ησυχία του νεκροταφείου’’ στους αντιδρώντες της μνημονιακής πολιτικής, τότε, ναι, είμαστε το άλλο άκρο, που αγωνίζεται μαζικά, ενάντια στις πολιτικές που κατάντησαν την χώρα μας ξέφραγο αμπέλι  σε κάθε ‘’επενδυτή’’ και τους έλληνες, ιθαγενείς που θα ξεγελαστούν με τις χάντρες και τα καθρεφτάκια της γιαλαντζί ‘’ανάπτυξης’’ και της μούφα ‘’εργασίας’’ για να ξεπουλήσουν τον τόπο τους, το μέλλον τους, τα παιδιά τους…

Όταν το ένα άκρο στέκεται πίσω από τα ΜΑΤ και πετροβολάει ανενόχλητο αντιφασιστική πορεία ύστερα από δολοφονία, τότε, ναι, είμαστε το άλλο άκρο το οποίο διαδηλώνει απέναντι στα ΜΑΤ, το οποίο δέχεται επίθεση από τα ΜΑΤ στα χωριά του, που του σπαν τις πόρτες απ’ τα σπίτια τα μαύρα μεσάνυχτα, που του πετούν χημικά μέσα στα σχολεία, που η περιοχή του είναι η πιο αστυνομοκρατούμενη περιοχή στην Ευρώπη…

Όταν απ’ το ένα άκρο ο μόνος που έχει ‘’μπει μέσα’’ είναι ο δολοφόνος -και πάλι χάρη στο θάρρος και στην τιμιότητα μιας αστυνομικίνας,

Φασισμός και κουλτούρα

Δημοσιεύεται στην ΑΥΓΗ της 28.9.2013

Στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο οι Φρανκιστές  Φαλαγγίτες είχαν προβιβάσει σε πολιτικό σύνθημα ένα  παραδοξολόγημα, που  έκανε   απολύτως σαφή την απέχθειά τους για την εθνικώς ύποπτη κατηγορία των μορφωμένων  : «arriba la muerte, abajo la inteligencia» - «Ζήτω ο θάνατος, κάτω η κουλτούρα». Στον ίδιο χρόνο η γερμανική φασιστική νεολαία διαπαιδαγωγείτο στο να αποδοκιμάζει τις «παρακμιακές» ιδεολογίες με δηλώσεις υψηλά ισταμένων της εποχής, του είδους : «Ακούω κουλτούρα και βάζω το χέρι στη τσέπη για το πιστόλι»…

Όμως το διαζύγιο Φασισμού και Κουλτούρας ουδέποτε ήταν απόλυτο. Ο Χίτλερ στα τελευταία γενέθλιά του στο πολιορκημένο Βερολίνο, έδειχνε υπερήφανα μια πολεοδομική μακέτα που εμπεριείχε  τη δομή της  «Ακρόπολης» και σειράς άλλων κτιρίων, διακριτών από το αμερικανικό πρότυπο της επικυριαρχίας  αγοραστικών κέντρων. Ο Φασισμός εμφανίστηκε στο σκηνικό της ιστορίας κολακεύοντας τις πλέον πρωτόγονες επιδιώξεις ισχύος, όμως δεν μπορούσε να αποφύγει τη συσχέτιση με τα διάφορα πνευματικά ρεύματα και την αναζήτηση απολογητικών δυνάμεων. Αναγκαστικά στράφηκε σε έναν πολιτιστικό εκλεκτικισμό, ο οποίος του επέτρεπε να σκιαγραφεί ως αντίπαλο δέος την κατ΄αυτόν  «παρακμιακή» κουλτούρα και να αναπτύσσει ακόμη παραπέρα, σε ένα πολιτιστικό επίπεδο,  τη πρακτική της μη ανεκτικότητας του διαφορετικού….

Έχω υπόψη μου τη στάση  του Νίκου Μιχαλολιάκου προς τη Κική Δημουλά, 

Αφεντάκειο Γηροκομείο Κιμώλου

O Νίκος Συρμαλένιος, βουλευτής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ, απευθύνεται στον Υπουργό Οικονομικών για την υπόθεση ενός γηροκομείου, το οποίο θεσπίστηκε με ιδιωτικό κληροδότημα αλλά κινδυνεύει πλέον να κλείσει -   λόγω του δολοφονικού συνδυασμού υπερφορολόγησης και μείωσης των εσόδων του από ενοίκια…..

«Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τοπικού τύπου σχετικά με το ζήτημα που έχει θέσει το Αφεντάκειο Κληροδότημα Κιμώλου αλλά και την αλληλογραφία του ιδρύματος προς τον Υπουργό Οικονομικών κ. Στουρνάρα, το Αφεντάκειο Γηροκομείο βρίσκεται σε δεινή οικονομική θέση και κινδυνεύει να κλείσει μετά από 63 χρόνια μεγάλης κοινωνικής προσφοράς στη Κιμωλιάτικη κοινωνία. Σήμερα το Αφεντάκειο σύμφωνα με νέα δημοσιεύματα χρωστά 130 χιλιάδες ευρώ, ενώ την ίδια στιγμή του οφείλονται περίπου 300 χιλιάδες ευρώ από ενοίκια. Άμεση απόρροια αυτού αποτελεί η μη καταβολή των δεδουλευμένων προς τους εργαζόμενους οι οποίοι έχουν την ευθύνη και την επιμέλεια των ηλικιωμένων τροφίμων του γηροκομείου.
Από την από 15/01/13 αλληλογραφία με το Υπουργείο Οικονομικών, προκύπτει ότι η αύξηση της φορολογίας του Ιδρύματος, και ιδιαίτερα της φορολογίας της ακίνητης περιουσίας του, σε συνδυασμό με την μείωση των εσόδων από ενοίκια λόγω της εντεινόμενης ύφεσης, οδηγεί το Ίδρυμα σε αδυναμία εκπλήρωσης των  οικονομικών του υποχρεώσεων και στη δυσχερή θέση να αναστείλει τη λειτουργία του Γηροκομείου Κιμώλου.

ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΗΣ "ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΕΙΔΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ"

Γνωστός ιστότοπος της Αριστεράς αποφαίνεται ότι παίζονται παιχνίδια φόβου εναντίον της Αριστεράς, από τη διακήρυξη κοινότητας εφέδρων ειδικών δυνάμεων…. Η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος κινείται για να διαπιστώσει το ποιόν της συγκεκριμένης  «κοινότητας», που επικαλείται το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος με τις γνωστές διατάξεις υπέρ της λαϊκής αντίστασης…Το ότι στη Πορτογαλία ο στρατός - με τον Σπίνολα στην αρχή και στη συνέχεια με τον Καρβάλιο – απάλλαξε τη χώρα το 1974 από την τυραννία μισού αιώνα, δεν φαίνεται να λέει και πολλά πράγματα  σε κάποιους. Εν πάση περιπτώσει, τα αιτήματα των εφέδρων είναι αυτά που είναι και καταγράφονται στα παρακάτω. Εγώ συμφωνώ με τα περισσότερα…

• ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΟΣ ΜΑΣ ΣΚΟΠΟΣ Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ.

ΟΙ Έφεδροι των Ειδικών Δυνάμεων και ο Ελληνικός Λαός σε εφαρμογή του Άρθρου 120 του Συντάγματος Απαιτούν:

1. ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ λόγω Αδυναμίας να προσφέρει στον λαό τα προβλεπόμενα στο Σύνταγμα σε Εργασία (άρθρο 22), Υγεία, Παιδεία, Δικαιοσύνη, Ασφάλεια.

2. ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ υπό την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου, από προσωπικότητες εγνωσμένης Αξίας εκτός Πολιτικής Σκηνής και συμβούλους από την Ακαδημία Αθηνών.

3. ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΝΟΜΩΝ και ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ εκλογών εντός Διμήνου, με την Απαγόρευση Συμμετοχής όλων των Πολιτικών που μετείχαν στις Κυβερνήσεις που ευθύνονται για την σημερινή οικονομική κατάσταση.

4. ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ από Ανωτάτους Δικαστικούς και ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΥΘΥΝΩΝ για το ΠΩΣ και ΠΟΙΟΙ μας Οδήγησαν στην Καταστροφική Συμφωνία του Μνημονίου. Ίδρυση Συνταγματικού Δικαστηρίου με Πραγματική Ισχύ Επιβολής των Αποφάσεων του.

5. ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ από το Δημόσιο.

6. ΑΝΑΣΤΟΛΗ περαιτέρω ΦΟΡΟΛΟΓΙΑΣ για Οικογενειακό Εισόδημα μέχρι 25.000€.

7. ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ και ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΑΠΑΙΤΗΣΕΩΝ μέχρι την Ολοκλήρωση Ελέγχου των Τραπεζών από Ορκωτούς Λογιστές και ΑΠΟΔΟΣΗ ΕΥΘΥΝΩΝ.

8. ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ του ΕΠΑΧΘΟΥΣ ΧΡΕΟΥΣ.

9. ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΠΩΛΗΣΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ, συνέχιση Λειτουργίας Αμυντικών Βιομηχανιών.

Ερωτούν – και σιγά μην πάρουν απάντηση…..

Ερωτούν τους Υπουργούς ΠΕΚΑ και Εσωτερικών, οι Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ (Χαρά Καφαντάρη, Γιάννης Σταθάς και Νίκος Βούτσης)

σχετικά με τη ανθυπο-λειτουργία (koutsoperformance, σε απλά αγγλικά….) της «Μονάδας Βιολογικού Καθαρισμού Οινοφύτων - Σχηματαρίου» :

Περισσότερα από 6 χρόνια το πανελλήνιο παρακολουθεί μέσα από τα δημοσιεύματα του τύπου τον αγώνα της τοπικής κοινωνίας απέναντι στην ασυδοσία των εταιριών και την έλλειψη ελέγχου του κράτους για την ανεξέλεγκτη ρύπανση της λεκάνης του Ασωπού ποταμού.

Δεκάδες δημοσιεύματα γράφτηκαν στον τύπο όλα αυτά τα χρόνια, πραγματοποιήθηκαν αρκετές αυτοψίες από τους Επιθεωρητές Περιβάλλοντος, καθώς και από εξειδικευμένο προσωπικό του Συνηγόρου του Πολίτη, έγιναν δεκάδες μετρήσεις και αναλύσεις από Πανεπιστήμια και Φορείς, υπογράφηκε ΚΥΑ για τον Ασωπό με αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους και δεσμεύτηκαν οι υπουργοί για καθαρό νερό και σταδιακή απορρύπανση της περιοχής, ως κατ’ εξοχήν οι κύριοι αρμόδιοι από πλευράς κράτους. Ακόμη και τη δημιουργία ενός διυλιστηρίου για τα επικίνδυνα απόβλητα των μικρών επιχειρήσεων της περιοχής έταξαν.

Παρά ταύτα, το κράτος απουσίασε ηχηρά από την εφαρμογή και έλεγχο των αποφάσεών του. Τρία χρόνια μετά την υπογραφή της ΚΥΑ βρισκόμαστε πάλι στο σημείο μηδέν.

Από το 2006 και έκτοτε, οι κάτοικοι της περιοχής μαζί με τους τοπικούς φορείς έχουν ξεκινήσει έναν αγώνα για την αποκατάσταση της σωστής λειτουργίας της Μονάδας Βιολογικού Καθαρισμού, καθώς η για μια 10ετία ανεπαρκής λειτουργία του αποδείχτηκε επιζήμια, συμβάλλοντας κατά μεγάλο μέρος στην πολυσυζητημένη ρύπανση του Ασωπού ποταμού. Ήδη, από έρευνα του ΕΛΚΕΘΕ που πραγματοποιήθηκε την περίοδο αυτή, στην περιοχή αυτή και συγκεκριμένα στον παραπόταμο Θερμιδώνα, όπου αποχέτευε και αποχετεύει ο βιολογικός καθαρισμός, πιστοποιείται ότι ρέουν αποκλειστικά και μόνο μη επεξεργασμένα λύματα.

Ο ΗΘΙΚΟΣ ΞΕΠΕΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ…..

Ο Ηθικός Ξεπεσμός της Ευρωπαϊκής Επιτροπής: Βρωμύλα Κόλπα συγκάλυψης της εγκληματικής διόγκωσης του ελλείμματος 2009 διά στόματος του θλιβερού κ. Σεμέτα

Της Ζωής Γεωργαντά

H κυρία Ζωή Γεωργαντά έγινε γνωστή στο πανελλήνιο με την παρέμβασή της, που απέδειξε τη σκόπιμη διόγκωση του ελλείμματος το 2009,  για την ένταξη της Ελλάδας στις μυλόπετρες του ΔΝΤ. Ταυτόχρονα και αρκετά πρόσφατα – Ιανουάριος 2013-  έδειξε την ευρω-συνενοχή σε αυτές τις διαδικασίες.

http://oikonikipragmatikotita.blogspot.gr/2013/01/blog-post_2629.html

 

Γι αυτό το τελευταίο ζήτημα,  που θέτει επί τάπητος το ζήτημα μιας ολικής επανεξέτασης της ΕΕ και των «διαφανών», «δημοκρατικών» και άλλων πρακτικών της «υπέρ της αλληλεγγύης», επανέρχεται με τα παρακάτω κείμενό της….

Αναφέρομαι σε μία από τις αξιέπαινες και γενναίες προσπάθειες του Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ αξιότιμου κου Νικολάου Χουντή να επιτύχει έστω και μία έντιμη απάντηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στις εθνικά κρίσιμες ερωτήσεις του. Δυστυχώς όμως όλες ανεξαιρέτως οι μέχρι τώρα προσπάθειές του έχουν τύχει αλγεινής αντιμετώπισης με συστηματικά ψεύδη, υπεκφυγές, και υστερόβουλες παρεκκλίσεις. Η αντιμετώπιση αυτή δείχνει μόνο ότι η Eurostat και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διέπραξαν σε βάρος της χώρας μας εγκλήματα εκ προθέσεως τα οποία δεν αναμενόταν να γίνουν αντιληπτά. Τα εγκλήματά τους ξεκίνησαν το 2009 με την επικύρωση, αν όχι και επινόηση από τους ίδιους, των στατιστικών αλχημειών στις οποίες προέβη ο πρώην επίορκος Υπουργός Οικονομικών, κ. Παπακωνσταντίνου, και στην συνέχεια ο εγκάθετος του ΔΝΤ πρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ, κ. Γεωργίου, εν γνώσει τους ότι επρόκειτο περί ψευδών στοιχείων με σκοπό την ψευδή διόγκωση του δημοσίου χρέους και ελλείμματος του έτους 2009.


Το πολύ πρόσφατο ερώτημα του κ. Νικολάου Χουντή αφορούσε την μεταμφίεση εσόδων σε κόστος των Συγκοινωνιακών Οργανισμών του Ομίλου ΟΑΣΑ, δηλαδή των επιχειρήσεων ΗΣΑΠ, ΗΛΠΑΠ και ΕΘΕΛ, και την εν συνεχεία παράνομη και εγκληματική ρίψη των συνολικών χρεών των εταιρειών αυτών στο δημόσιο χρέος με την δικαιολογία ότι δήθεν λιγότερο από το 50% του κόστους των εταιρειών αυτών καλυπτόταν από τα έσοδα των πωλήσεών τους.

Δήλωση Π.Λαφαζάνη μετά τη κατάθεσή του στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου

 «Υπάρχουν πελώριες πολιτικές ευθύνες για το γεγονός ότι κυβερνήσεις και διωκτικές αρχές επί χρόνια αδρανούσαν και ανέχοντο , αν δεν συγκάλυπταν , τη διείσδυση της Χρυσής Αυγής στα «δυναμικά» τμήματα του κράτους καθώς και τις  εγκληματικές δραστηριότητες , στις οποίες φέρονται να είναι αναμεμειγμένα μέλη και στελέχη της.

Για το γεγονός αυτό αποτελούν καταπέλτες η Έκθεση του Επιτρόπου του Συμβουλίου της Ευρώπης Νιλς Μούιζνιεκς και η πρόσφατη Έκθεση της Συνηγόρου του Πολίτη.

Και σήμερα, όμως, μετά τη στυγερή δολοφονία του Παύλου Φύσσα, φοβούμαι ότι τα όσα πράττει η κυβέρνηση για την αντιμετώπιση της διείσδυσης της Χρυσής Αυγής στα Σώματα Ασφαλείας και όχι μόνο και για τη διερεύνηση εγκληματικών ενεργειών με φασιστικό χρώμα είναι ανεπαρκή , δεν θίγουν υφιστάμενες αντιδημοκρατικές δομές και γίνονται περισσότερο για να υπηρετηθούν πολιτικές σκοπιμότητες.

Βεβαίως, το θέμα της αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής δεν είναι μόνο θέμα αστυνομικό και δικαστικό αλλά πρωτίστως πολιτικό.

Για να κλείσουμε ερμητικά και αποφασιστικά την πόρτα στο φασισμό, πρέπει η χώρα να απαλλαγεί από την τρόικα και τα μνημόνια και να μπει σε ένα καινούργιο προοδευτικό δρόμο διεξόδου από την κρίση - δρόμο ανάπτυξης , δικαιοσύνης και ανόρθωσης.»

«Ένοπλος πολίτης» και Ελβετία

Η υποχρέωση των πολιτών να συνεισφέρουν στην άμυνα της χώρας τους είναι συνώνυμο των «λαϊκών στρατών» , είναι  προϊόν της μεγάλης Γαλλικής Επανάστασης του 1789 , είναι   άρνηση των μισθοφορικών δομών και των ιδιωτικών στρατών κάθε μορφής. Φαίνεται όμως ότι τα τελευταία χρόνια αναπτύσσεται ενδιαφέρον  προς τη κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης των στρατών και τη λειτουργία τους ως σωμάτων σεκιουριτάδων – προφανώς με πιο ευέλικτα καθήκοντα από τα σημερινά….

Η επαγγελματοποίηση του στρατού και η αποξένωση της νεολαίας και των πολιτών από τα ευρύτερα  αμυντικά έργα, αποτελεί την ενδιάμεση μεταβατική βαθμίδα  : Η εξέλιξη ολοκληρώνεται με τους Στρατούς ΑΕ, που δεν αποκλείεται  να τους δούμε κάποια στιγμή  να κάνουν προσφορές και να αναλαμβάνουν την τάξη ορισμένων περιοχών, θυμίζοντας το Βυζάντιο της παρακμής…..

 Όμως οι αντιστάσεις σε αυτή την εξέλιξη δεν είναι αμελητέες, αν κρίνουμε από τη πρόσφατη απόφαση του 73% των πολιτών της Ελβετίας υπέρ της διατήρησης   του θεσμού του Ένοπλου Πολίτη, στη χώρα τους.

Διαβάζω την ανακοίνωση του «Πατριωτικού Μετώπου» (23.9.13) με αφορμή την απορριπτική απόφαση των Ελβετών σε παλλαϊκό δημοψήφισμα που έγινε στη χώρα τους :

«Απέναντι σε μια «πορτοκαλί» συμμαχία – κατά δήλωσίν τους – «προοδευτικών πολιτών κατά του πολέμου», ο Ελβετικός Λαός, απάντησε με ένα καθαρό ΟΧΙ, στη διάλυση του Λαϊκού χαρακτήρα του στρατού της.

Σήμερα, τα αγγλοσαξονικά κυρίως ΜΜΕ, ουρλιάζουν σαν θιγμένες παρθένες, για την απόφαση του Ελβετικού Λαού.

Αποκαλούν ένα ολόκληρο Λαό με το γνωστό γκαιμπελικού τύπου επίθετο, του «φασίστα».

Η κυβέρνηση εκβιάζει με εκλογές τους... δικούς της βουλευτές!

Του  Γιώργου Δελαστίκ  από τα ΕΠΙΚΑΙΡΑ

Το bonus των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα δεν είναι …θέσφατο, υποστηρίζει ο Δελαστίκ. Και  λέει για τον ΣΥΡΙΖΑ  :  Όσες παραχωρήσεις κι αν κάνει προς τους παράγοντες του συστήματος στο εσωτερικό ή προς τις ΗΠΑ, ακόμη και προς τη Γερμανία, η δυσπιστία όλων αυτών δεν πρόκειται να καμφθεί εξαιτίας της αριστερής προέλευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν πρόκειται για αδήριτη κοινωνική ανάγκη εκτόνωσης και ενσωμάτωσης μιας απειλητικής κοινωνικής οργής που να υποχρεώνει το σύστημα σε παραχωρήσεις για να διασώσει τα ύψιστα συμφέροντά του, θα προσπαθήσει με όλους τους τρόπους να εμποδίσει την αναρρίχηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία.  Το άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ : Από τη μια, μοιάζει με κακόγουστο αστείο. Από την άλλη, αποδεικνύεται άκρως αποτελεσματική. Αναφερόμαστε στην απειλή προκήρυξης αμέσως πρόωρων βουλευτικών εκλογών που εκτοξεύουν κάθε τόσο από το Μέγαρο Μαξίμου, αν οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τολμήσουν να μην ψηφίσουν κάποιο από τα κατάπτυστα νομοσχέδια που η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου φέρνει κάθε τόσο στη Βουλή κατ’ εντολήν των Γερμανών. «Ο λαός δεν θέλει εκλογές», διακηρύσσουν περισπούδαστα οι κυβερνητικοί προπαγανδιστές. Ανοησίες. Πρώτα -πρώτα, καμία κυβέρνηση ποτέ και πουθενά δεν προκηρύσσει πρόωρες εκλογές επειδή τις θέλει ο λαός. Όλες οι κυβερνήσεις επιλέγουν τον κατά τη δική τους άποψη ευνοϊκότερο χρόνο για το κόμμα τους όταν κάνουν εκλογές πριν συμπληρωθεί η τετραετία. Δεύτερον, στη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία αυτοί που σε καμιά περίπτωση δεν θέλουν εκλογές είναι οι βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, συνεπικουρούμενοι από εκείνους της ΔΗΜΑΡ. Σαφώς και αποτελούν την πλειοψηφία στη Βουλή, μαζί με τις παραφυάδες τους – τους περισσότερους, δηλαδή, από εκείνους που εξελέγησαν πέρσι τον Ιούνιο μ’ αυτά τα κόμματα και στη συνέχεια ανεξαρτητοποιήθησαν. Δικαίως αυτοί δεν θέλουν εκλογές πρόωρες, γιατί η κάλπη θα αποδειχθεί ισοδύναμη με πολιτική γκιλοτίνα για περισσότερους από τους μισούς απ’ αυτούς. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι.

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου

  Του Ηλία Νικολακόπουλου, καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα είναι, δυστυχώς, ένα έγκλημα που είχε προαναγγελθεί από καιρό. Ας θυμηθούμε πώς κινήθηκε η Χρυσή Αυγή, τα τελευταία πέντε χρόνια, δηλαδή από τη στιγμή που κατόρθωσε να περιθωριοποιήσει τα υπόλοιπα νεοναζιστικά μορφώματα. Ξεκίνησε αρχικά με κηρύγματα μίσους, βιαιοπραγίες και επιθέσεις εναντίον μεταναστών σε περιοχές όπως ο Άγιος Παντελεήμονας, γεγονός που της εξασφάλισε ένα σημείο αναφοράς, της επέτρεψε να διεκδικήσει μια συγκεκριμένη κοινωνική θεματική και της προσέφερε ορατότητα, σε γενικότερο επίπεδο, ιδιαίτερα μετά την επιτυχία της στις δημοτικές εκλογές του 2010.



　
Στη συνέχεια, στο περιβάλλον της βαθιάς κρίσης και της καταρράκωσης του πολιτικού συστήματος, εκμεταλλευόμενη και τις «κωλοτούμπες» του ΛΑΟΣ, με τη συμμετοχή του στην κυβέρνηση Παπαδήμου, η Χρυσή Αυγή κυριάρχησε απολύτως στο χώρο της ακροδεξιάς,

Η “ΑΤΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ-ΟΧΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ” για τη κατάργηση της κυριακάτικης αργίας…

 

 Μετά την πρόσφατη ψήφιση από πλευράς της Μνημονιακής συγκυβέρνησης της κατάργησης της Κυριακάτικης αργίας των καταστημάτων, το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής της  10.09.2013 συζήτησε διεξοδικά το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί. Ως Περιφερειακή Παράταξη, αναπτύσσοντας τις θέσεις μας υποστηρίξαμε ότι η πολιτική αυτή θα έχει μεταξύ των άλλων και τα παρακάτω αρνητικά αποτελέσματα:

·              Καταστρέφεται η οικογενειακή και προσωπική ζωή εργαζομένων και μικροεμπόρων, δεν μένει ελεύθερος χρόνος για ξεκούραση και προσωπικές στιγμές, οδηγώντας τους στα πρόθυρα σωματικής και ψυχικής κατάρρευσης.

·              Αυτό το απάνθρωπο μοντέλο εργασίας θα μεταφερθεί ως γενικευμένο σε όλους τους κλάδους εργασίας, σε Δημόσιο  και Ιδιωτικό τομέα.

Υποστήριξη ναι, αλλά πώς; (Μερικές ιδέες……)

Του Γιώργου Βλοντάκη

Πιστεύω πως η ελληνική κοινωνία βλέπει με συμπάθεια τις κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών γιατί καταλαβαίνει πως έχει να κάνει με έναν αγώνα που δεν αφορά μόνο έναν επαγγελματικό κλάδο και τα προβλήματά του, αλλά αφορά την υπεράσπιση ενός σημαντικότατου δημόσιου αγαθού που απειλείται από τις επιλογές της «τρόικας» και των πιστωτών. Είναι μια μάχη –σημαντική μάχη- στον μακρόχρονο πόλεμο που γίνεται ενάντια στα μνημόνια και τις δανειακές συμβάσεις και γι αυτό αφορά όλη την κοινωνία, και όχι μόνο τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τους γονείς τους.

Καλή, λοιπόν, η συμπάθεια, αλλά πρέπει να εκφραστεί έμπρακτα. Ο κάθε ένας μπορεί να κάνει μερικά απλά πράγματα. Αναφέρω ενδεικτικά μερικά:

• Φυσική παρουσία στις συγκεντρώσεις, πορείες κ.α. εκδηλώσεις. Είναι σημαντικό να μην έρχονται μόνο οι συνήθεις πολιτικοποιημένοι αλλά και όλος ο κόσμος. Αν δεν έχετε πάει ποτέ σας σε διαδήλωση, κάντε τώρα την αρχή! Μπορεί και να σας αρέσει…..

Φασισμός και αντιφασιστικός αγώνας

Δημοσιεύεται στην Αυγή της 21.9.13

Η άνοδος του φασισμού στην Ελλάδα πυροδοτεί διάφορες ανησυχίες,  όμως η τρέχουσα  πολιτική του «χρήση»  συνίσταται κυρίως  στην άμβλυνση των διαχωριστικών γραμμών μεταξύ του δημοκρατικού –αντιμνημονιακού κινήματος και της μνημονιακής εξουσίας. Υπό το καινοφανές  ιδεολόγημα του «Συνταγματικού τόξου» και με τη πρακτική του μαστίγιου και καρότου προς τον ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρείται η διαμόρφωση ενός «αντιφασιστικού μετώπου» και  ο συγχρωτισμός του  αντιμνημονιακού στρατοπέδου με τις δυνάμεις που επιδίδονται   στην  υποβάθμιση της χώρας σε δευτεροκλασάτη γερμανική αποικία. Επιχειρείται η ενοχοποίηση των αντιστάσεων του ελληνικού λαού και  η ανα-γραφή της πρόσφατης ιστορίας,  με τη χαρακτηριστικά  δυσανάλογη άσκηση βίας από την εξουσία προς το λαό.
Οι μνημονιακοί παράγοντες κάνουν πως ξεχνάνε τα βρισίδια και τις αποδοκιμασίες που έτρωγαν – πρόσωπο με πρόσωπο -  από αγανακτισμένους πολίτες. Τότε ο κ. Βενιζέλος και ο Άδωνις στέκονταν σαν βρεγμένες γάτες, χωρίς να διαθέτουν τα κότσια για να καταγγείλουν τις συγκεκριμένες επιθέσεις εναντίον τους.

Η Μέρκελ κάνει πόλεμο – με νύφες και μ’ εγγόνια….

Ο κύριος Σόϊμπλε δηλώνει αντίθετος με το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους. Αλλά και  ο επικεφαλής της γερμανικής Αριστεράς (Die Linke), Μπερντ Ρίξινγκερ  εκφράζει  την αντίθεσή του στο ενδεχόμενο επιστροφής του αναγκαστικού κατοχικού δανείου στην Ελλάδα ,  με δήλωσή του στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας «Handelsblatt». Εν ολίγοις, γερμανική πανστρατιά, πασπαλισμένη  με ολίγη ταξική πάλη  : «δεν είναι θέμα μεταξύ Γερμανών και Ελλήνων, αλλά μεταξύ φτωχών και πλουσίων»,  που λέει και ο κ. Ρίξινγκερ…

Είναι απολύτως κατανοητή η δυσκολία εξωτερίκευσης μιας  θέσης υπέρ της επιστροφής του αναγκαστικού κατοχικού δανείου στην Ελλάδα, στη τρέχουσα γερμανική  προεκλογική περίοδο. Αλλά οι Γερμανοί Αριστεροί θα μπορούσαν τουλάχιστον να προϊδεάσουν την κοινή γνώμη , για την ανάγκη τήρησης και εφαρμογής της διεθνούς νομιμότητας σε όλα τα πεδία  «επαφών» της χώρας τους. Θα μπορούσαν να επιβεβαιώσουν  την ιδέα της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης καταγγέλλοντας την  τρέχουσα  «ευρωκτονική»  πολιτική της Μέρκελ,  που έχει σαν «τακτικό» στόχο  την υποταγή και αποικιοποίηση του ευρωπαϊκού νότου. Δεν ξέρω τι έκαναν από τα παραπάνω,  το βέβαιο όμως είναι ότι  παρέσυραν και τον πλειοψηφικό ΣΥΡΙΖΑ σε μια αδιέξοδη και απόλυτη στοίχιση με το ευρώ.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΧΘΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΚΕΝΟ

 Αυτή η ιδεολογική σαχλαμάρα που αναφέρεται ως «θεωρία των δυο άκρων» (σιγά τη θεωρητική κατασκευή !),  το μόνο θετικό αποτέλεσμα που έχει είναι να μας εμβάλλει σε σκέψεις για την πιθανή  ευθύνη  της Αριστεράς  για την άνοδο του  νεοφασισμού και της  Χρυσής Αυγής…

Εγώ πιστεύω ότι υπάρχει ευθύνη της Αριστεράς, από την άποψη ότι η άρνησή της να αντιμετωπίσει συστηματικά και υπεύθυνα τα εθνικά ζητήματα (στα οποία  εντάσσεται  και το μεταναστευτικό) δημιουργεί αντικειμενικά  χώρο για την ανάπτυξη του ακροδεξιού και ρατσιστικού ρεύματος.

 

Πώς να το κάνουμε :  Η πολιτική, όπως και η φύση, απεχθάνεται το κενό. Τα παλαιά αμαρτήματα τμήματος της Αριστεράς (π.χ συναίνεση στο αποικιακό σχέδιο Ανάν) συν η τρέχουσα χαλαρή στάση της στα εθνικά θέματα, επιτρέπουν τη δημιουργία πόλων  αντισυσπείρωσης  κοινωνικών στρωμάτων, που θα μπορούσαν να είναι  τουλάχιστον «συνιστώσες» της ευρύτερης δημοκρατικής-αντιμνημονιακής παράταξης.

 

Οι σκέψεις αυτές δεν σημαίνουν ότι δεν υπάρχουν  δυο άκρα( ή μια πρωτεύουσα αντίθεση) στο σημερινό πολιτικό σύστημα. Αυτά είναι, από τη μια πλευρά, οι δυνάμεις της μνημονιακής υποταγής και της αποικιοποίησης της χώρας, και από την άλλη πλευρά οι δυνάμεις της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της κοινωνικής αλλαγής. Κοντά σε αυτά  υπάρχουν κι εκείνοι  που ….πετάνε τη μπάλα στην εξέδρα (!), προτάσσοντας  τον ναζιστικό κίνδυνο και παραχωρώντας (εμμέσως πλην σαφώς…) την «κεντρώα ιδιότητα» στα θλιβερά μνημονιακά κόμματα…

 

Ανοησία ή πολιτική ιδιοτέλεια; Πιθανόν και τα δυο. Η ουσία είναι ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με  μια πραγματική κοινωνική πλαστογράφηση,  που επιχειρεί να  τεκμηριωθεί  από τα επεισόδια της μεταπολιτευτικής «ανομίας» - αριστερού ή δεξιού χαρακτήρα. Αυτό το επιπόλαιο σκεπτικό χαρακτηρίζει  διάφορους  διανοούμενους , που διυλίζουν  τον κώνωπα της μεταπολιτευτικής «ανομίας» ενώ καταπίνουν  την κάμηλο της σημερινής καταρράκωσης της  συνταγματικής νομιμότητας …

 

  Σχετικά http://left.gr/news/glossa-mia-eniaia-kai-synehis-i-pros-alavanoys