Ένα συνέδριο, δυο πολιτικοί εκβιασμοί…

 

Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ  δεν ήθελε απλώς να είναι Πρόεδρος με μεγάλη και αδιαμφισβήτητη  πλειοψηφία, ήθελε να είναι πάνδημος  Πρόεδρος. Ήθελε να στοιχηθεί με τις προδιαγραφές των  παλιών ηγετών του «Σοσιαλιστικού» στρατοπέδου, που αναδεικνύονταν στη προεδρία  με κάτι περιποιημένα 95% και δεν ξεκόλλαγαν  από εκεί με τίποτε. Γι αυτό ακριβώς συγκρούστηκε με το  αριστερό  ρεύμα,  που ζητούσε ξεχωριστό ψηφοδέλτιο : Αλλιώτικα, αν θεωρούσε το ξεχωριστό ψηφοδέλτιο ως στοιχείο εσωκομματικής δημοκρατίας, κατά πως έλεγε, θα όφειλε να το αποδεχθεί πάραυτα  και να βολευθεί  με τον υπαρκτό  βαθμό αποδοχής του προσώπου του ως προέδρου.

Ο δεύτερος , και επιτυχής ως τώρα εκβιασμός, είναι αυτός που ασκεί ο ΣΥΝασπισμός ως «μητρική εταιρεία» του  ΣΥΡΙΖΑ,  με αποδέκτη τις «θυγατρικές δυνάμεις» και την ολότητα της ελληνικής κοινωνίας. Η συγκεκριμένη κοινωνία καλείται να αποδεχθεί όχι αυτό για το οποίο είναι ώριμη – δηλαδή μια λύση δημοκρατική, αντίπαλη στον γερμανικό ευρωπαϊσμό, συγκρουσιακή με την φασίζουσα ευρωζώνη , υποστηρικτική της εσωτερικής συνταγματικής  νομιμότητας, ικανή να ανορθώσει την υπαρκτή οικονομία και κοινωνία -  αλλά μια λύση «Αριστερή» , που μπαίνει   «σετ» με τις αντιμνημονιακές πολιτικές  του ΣΥΡΙΖΑ .

 

Από τον παρόντα ιστότοπο , με ανθολογήσεις κειμένων και με κατάθεση προσωπικών απόψεων, με τη σταθερή ανάδειξη  των  ζητημάτων ποιότητας ζωής , των υπαρξιακών εθνικών θεμάτων, του μεταναστευτικού,  της σημασίας του δημόσιου τομέα και των εθνικοποιήσεων εκείνων των τομέων (τράπεζες) που έχουν  απομυζήσει τη ζωτικότητα της χώρας, προσπάθησα κι εγώ να συμβάλω στην υπέρβαση των αγκυλώσεων του «ανανεωτικού» παλαιοκομμουνισμού και της πιο δραστήριας συνιστώσας του – όπως ο ΣΥΝασπισμός. Εν όψει του 1^ου συνεδρίου , το  αποτέλεσμα αυτών των παρεμβάσεων φαινόταν πενιχρό, και τελικά στη διάρκεια του συνεδρίου  αποδείχτηκε πενιχρότερο. Επομένως δεν υπήρχε λόγος να ζητήσω το λόγο ή να είμαι υποψήφιος  σε οποιαδήποτε διαδικασία. .

Γιάννης Σχίζας