Αδιανόητα πράγματα συμβαίνουν στην Ιερισσό της Χαλκιδικής, σύμφωνα με αναφορά των κατοίκων :
«Δύο κάτοικοι Ιερισσού προσήχθησαν από την αστυνομία στον Πολύγυρο γύρω στις 5:00 μ.μ. και έχουν έκτοτε “εξαφανιστεί”, καθώς η αστυνομία δεν δίνει καμία πληροφορία ούτε στο δικηγόρο, ούτε στις οικογένειες, ούτε στη βουλευτή Χαλκιδικής. Κουκουλοφόροι και τζιπ της αστυνομίας που περιπολούν σε όλη την Ιερισσό κάνοντας τυχαίες προσαγωγές, έχουν σκορπίσει τον τρόμο στο χωριό. Οι άνθρωποι φοβούνται να κυκλοφορήσουν και δεν βγαίνουν από τα σπίτια τους από το φόβο της απαγωγής και της προσαγωγής τους από τους κουκουλοφόρους. Αυτή τη στιγμή οι γυναίκες της Ιερισσού συγκεντρώνονται ειρηνικά έξω από το αστυνομικό τμήμα, ζητώντας να μάθουν τι απέγιναν οι άνθρωποι τους και να σταματήσει αυτό το κλίμα τρομοκρατίας και ψυχολογικής βίας. Όλοι όσοι προσάγονται κρατούνται από την αστυνομία πολλές ώρες χωρίς καμία κατηγορία, ενώ υπό την απειλή της “απείθειας” πολλοί παραδίδουν και δείγμα γενετικού υλικού…..»
«Δύο κάτοικοι Ιερισσού προσήχθησαν από την αστυνομία στον Πολύγυρο γύρω στις 5:00 μ.μ. και έχουν έκτοτε “εξαφανιστεί”, καθώς η αστυνομία δεν δίνει καμία πληροφορία ούτε στο δικηγόρο, ούτε στις οικογένειες, ούτε στη βουλευτή Χαλκιδικής. Κουκουλοφόροι και τζιπ της αστυνομίας που περιπολούν σε όλη την Ιερισσό κάνοντας τυχαίες προσαγωγές, έχουν σκορπίσει τον τρόμο στο χωριό. Οι άνθρωποι φοβούνται να κυκλοφορήσουν και δεν βγαίνουν από τα σπίτια τους από το φόβο της απαγωγής και της προσαγωγής τους από τους κουκουλοφόρους. Αυτή τη στιγμή οι γυναίκες της Ιερισσού συγκεντρώνονται ειρηνικά έξω από το αστυνομικό τμήμα, ζητώντας να μάθουν τι απέγιναν οι άνθρωποι τους και να σταματήσει αυτό το κλίμα τρομοκρατίας και ψυχολογικής βίας. Όλοι όσοι προσάγονται κρατούνται από την αστυνομία πολλές ώρες χωρίς καμία κατηγορία, ενώ υπό την απειλή της “απείθειας” πολλοί παραδίδουν και δείγμα γενετικού υλικού…..»
Η κατάσταση έχει κάτι από το τελευταίο ποίημα του Καβάφη ( «Εις τα περίχωρα της Αντιοχείας») όπου ο μεγάλος Αλεξανδρινός αναφέρεται σε ένα επεισόδιο εμπρησμού ειδωλολατρικού τεμένους από τους Χριστιανούς , σε ένδειξη διαμαρτυρίας για κάποια απόφαση του αυτοκράτορα Ιουλιανού…Ο τελευταίος «σκυλιάζει» τόσο ώστε να δώσει την ευκαιρία στον Καβάφη να τελειώσει το ποίημά του με αυτούς τους στίχους:
Ἔσκασε ὁ Ἰουλιανός καὶ διέδωσε - τἰ ἄλλο θὰ ἔκαμνε –
πὼς ἡ φωτιὰ ἦταν βαλτὴ –
ἀπὸ
τοὺς Χριστιανοὺς ἐμᾶς. Ἄς πάει νὰ λέει.πὼς ἡ φωτιὰ ἦταν βαλτὴ –
Δὲν
ἀποδείχθηκε˙ ἄς πάει νὰ λέει.
Τὸ
οὐσιώδες εἶναι ποὺ ἔσκασε.
Στη Χαλκιδική του 2013 μΧ το «ουσιώδες»
βέβαια δεν είναι μόνο ότι κάποιοι έχουν σκάσει, αλλά και το ότι αντιδρούν με ιδιαίτερη βιαιότητα , παρά την θέση
της τοπικής κοινωνίας και πολλών πολιτικών παραγόντων, ακόμη και από το χώρο
του ΠΑΣΟΚ, εναντίον των χρυσωρυχείων ...Αυτή τη Κυριακή που έρχεται, οι
κάτοικοι της Χαλκιδικής θα δείξουν για άλλη μια φορά τη δύναμη και την αφοβιά τους μπροστά στα αστυνομικά μέτρα, με μια νέα
μαζική συγκέντρωση. Και κάποιοι θα καταλάβουν ότι παίζουν τη χούντα, «εν ου παικτοίς»…