Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά

Να Ιατρείο, να μάλαμα….Άνθρωποι  του υγεινομικού χώρου, με αγάπη στη δουλειά τους , αποφασισμένοι να  εκτελούν λειτούργημα και όχι «μπίζνα» στο χώρο της υγείας, ανθρωπιστές και όχι «ευρωφονιάδες» - κατά τις προδιαγραφές των μνημονιακών «μεταρρυθμιστών» - διαμόρφωσαν και ενεργοποίησαν από προχθές το Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά"….

Να το σύντομο μήνυμά τους :

«Ενεργοί πολίτες, εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας συστήσαμε το Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά, γιατί η κρίση η φτώχεια κι η ανεργία αποκλείουν πολλούς συμπολίτες μας από τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας. 

    Στο Αλληλέγγυο Ιατρείο Πειραιά, παρέχουμε σε ανασφάλιστους συμπολίτες μας δωρεάν ιατρική και οδοντιατρική πρωτοβάθμια περίθαλψη, φάρμακα, εργοθεραπεία, λογοθεραπεία, φυσικοθεραπεία, καθώς επίσης και κοινωνική και ψυχολογική υποστήριξη. 

    Λειτουργούμε καθημερινά από τις 9:30πμ. - 8:30μμ., σε χώρους που μας παραχώρησε η Δημοτική Αρχή του Κορυδαλλού στην οδό Ξενοφώντος 5 & Πελοπίδα, 3ος όροφος, Πλατεία Μέμου, Κορυδαλλός. 

    Οι ανασφάλιστοι συμπολίτες μας που έχουν ανάγκη τις παραπάνω υπηρεσίες μπορούν να απευθύνονται στην γραμματεία μας, στο τηλέφωνο: 2104960790

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗ ΚΡΙΣΗ

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Ο λαός αγωνίζεται, αυτοί «εφοδεύουν»….

"Η Επιτροπή Κατοίκων Κέντρου  Θεσσαλονίκης ευχαριστεί τους πολίτες και παραγωγούς που συμμετείχαν στην 3η διάθεση ειδών διατροφής «Χωρίς Μεσάζοντες – Από Όλους για Όλους» , την Κυριακή 27 Ιανουαρίου. Η ανταπόκριση των κατοίκων του Κέντρου- που γέμισαν την Πλατεία Ρωμαϊκής Αγοράς επί 6 ώρες-  μας δίνει δύναμη για να συνεχίσουμε τις δράσεις μας και αποδεικνύει ότι όλοι μαζί μπορούμε να φτιάξουμε τις δομές και τις βάσεις ώστε να αντισταθούμε στην κοινωνική καταστροφή των Μνημονίων και να αυτοοργανώσουμε την καθημερινότητά μας.

Η Επιτροπή Κατοίκων Κέντρου καταγγέλλει την προκλητική έφοδο υπαλλήλων της Δημοτικής Αστυνομίας και τις απειλές τους για μηνύσεις σε μέλη της Επιτροπής μετά από ανώνυμη καταγγελία (από ποιόν και γιατί άραγε;) ότι ο χώρος δήθεν «είχε καταληφθεί χωρίς σχετική άδεια από το Δήμο». Μετά την έντονη αποδοκιμασία από τον κόσμο που παρευρισκόταν εκείνη την ώρα και την παρέμβαση δημοτικών συμβούλων που επιβεβαίωσαν ότι το δημοτικό συμβούλιο προφορικά είχε εγκρίνει τη σχετική αίτησή μας, οι υπάλληλοι απομακρύνθηκαν, αφού πρώτα κατέγραψαν παράνομα σε προσωπικό μπλοκάκι – και όχι σε επίσημο έγγραφο, όπως οφείλει η ΕΛ.ΑΣ. και ούτε καν έχει δικαίωμα η Δημοτική Αστυνομία! – τα στοιχεία ταυτότητας ενός μέλους της Επιτροπής μας.
Οι προσπάθειες τρομοκράτησης του κινήματος «Χωρίς Μεσάζοντες», που πρόσφατα σημειώθηκαν επίσης σε Θέρμη και Καλαμαριά, δεν μας τρομάζουν! Όσοι αντιτίθενται στις πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης και κρύβονται πίσω από ανώνυμες καταγγελίες μάλλον έχουν διαλέξει πλευρά. Η Επιτροπή μας θα συνεχίσει την αντίσταση και ανυπακοή στη μνημονιακή βαρβαρότητα και καλεί όλους τους κατοίκους του Κέντρου να πλαισιώσουν τη δράση της ώστε όλοι μαζί να κάνουμε τα πράγματα να πάνε αλλιώς!"
Η Επιτροπή Κατοίκων Κέντρου βρίσκεται κάθε Τετάρτη στις 7 μ.μ. στην ΕΔΟΘ (Προξ. Κορομηλά 51)

ΠΗΓΗ

Η παθολόγος, τα πάθη των ασθενών, η απάθεια των "υπευθύνων"….




Η κυρία Ελένη Γεωργιάδου, ειδική παθολόγος στη νήσο Σκύρο, είναι πραγματικά «κανόνι», σε σχέση με διάφορους που πετροβολούν το σύστημα(;) Υγείας(;), όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά τις τελευταίες ρυθμίσεις περί ηλεκτρονικής συνταγογράφησης…..Σε μια επιστολή της υπό τον τίτλο« Φωνή απόγνωσης για την ηλεκτρονική συνταγογράφηση από το φουρτουνιασμένο Αιγαίο» η κυρία Γεωργιάδου τους τα λέει χύμα και τσουβαλάτα σχετικά με τα διαδραματιζόμενα στον «ακριτικό» χώρο,  αντιπαραβάλλοντας τον ωφέλιμο χρόνο της επίσκεψης στον ιατρό με τον σχετικά ανώφελο χρόνο, που εξυπηρετεί τη γραφειοκρατία …

Λέει μεταξύ άλλων η κ. Γεωργιάδου :

……….Βάλατε μία από τις μεγαλύτερες επιστήμες, την Ιατρική, σ’ένα απύθμενο καζάνι γραφειοκρατίας και αποσυντονίσατε τον εγκέφαλό μας από τον αληθινό σκοπό του: τη σωτηρία του ανθρώπινου σώματος, την εμψύχωση και την συμπαράσταση στον ψυχικό πόνο του συνανθρώπου μας.

……….Μετατρέψατε μία 5λεπτη απασχόληση (ιατρού – ασθενούς) σε πολύωρη, πολυήμερη ταλαιπωρία, πολλές φορές άκαρπη.
 

……….Πώς να εξετάσουμε τον ασθενή και να είμαστε ευγενείς, υπομονετικοί, θεραπευτές και συμπαραστάτες, όταν η συνταγογράφηση έχει μετατραπεί σε επείγον και οι ασθενείς μας χτυπούν τις πόρτες και μας απειλούν με απίστευτες λεκτικές εκφράσεις, νομίζοντας ότι εμείς δεν θέλουμε να τους εξυπηρετήσουμε

………..Πολλοί από εμάς προσλάβαμε άτομα για γραμματειακή υποστήριξη, ώστε να ασχοληθούμε με τον ίδιο τον ασθενή και όχι με την γραφειοκρατία. Δυστυχώς όμως βρέθηκαν άνευ αντικειμένου αφού είναι αδύνατο να γνωρίζουν δραστικές ουσίες για να μπορούν να βοηθήσουν στη διαδικασία της συνταγογράφησης κι έτσι σύντομα θα απολυθούν.........
Εν όψει, έργο του Γιάννη Βαλαβανίδη

Όλο το κείμενο της Γεωργιάδου

Ρ. Δούρου : εξωτερική πολιτική ανεξάρτητη, πολυεπίπεδη, φιλειρηνική.


Η Ρένα Δούρου συνεντευξιάζεται στο  ΑΠΕ-ΜΠΕ και απαντά σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής  της χώρας…..Την ίδια ώρα  στη Κύπρο εντείνεται η προεκλογική μάχη εν όψει της αναμέτρησης για το προεδρικό αξίωμα (17.2.2013) και  το σχέδιο Ανάν επανατίθεται σε ντιμπέϊτ (  όπου συμμετέχουν όλοι οι υποψήφιοι) προκαλώντας εντυπωσιακές επιφυλάξεις.  Τι συμβαίνει; Μήπως οι Κύπριοι υποψήφιοι ανακάλυψαν την αντίθεση αυτού του σχεδίου με το «Ευρωπαϊκό κεκτημένο» και τον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό και κάνουν πίσω, την ίδια στιγμή που ο σκληρός πυρήνας της Ευρώπης δηλώνει έτοιμος να κάνει ακόμη πιο πίσω, στον 18ο αιώνα, με την κατάργηση του Κράτους -  Δικαίου και του  Κράτους –Πρόνοια;

 Ερωτάται η Δούρου :

Εννέα σχεδόν χρόνια μετά την απόρριψη του σχεδίου Ανάν από τον Κυπριακό Ελληνισμό, θεωρείτε ότι ήταν μια σοφή απόφαση ή ήταν μια από τις λεγόμενες «χαμένες ευκαιρίες» στο Κυπριακό;

«Λέγεται ότι κάθε νέο σχέδιο του ΟΗΕ για την επίλυση του κυπριακού είναι χειρότερο από το προηγούμενο, με αποτέλεσμα η υπόθεση να έχει βαλτώσει. Όπως και να είναι, το σχέδιο Ανάν ήταν ένα σχέδιο με θετικά και αρνητικά, και το οποίο σίγουρα έχρηζε πολλών βελτιώσεων. Η απόρριψή του σηματοδότησε μια αλλαγή πλεύσης της διεθνούς κοινότητας έναντι του κυπριακού και τούτο προκαλεί επιπλέον δυσκολίες στη σημερινή του επίλυση. Ωστόσο, πρέπει να βλέπουμε μπροστά, στη βάση των νέων δεδομένων. Η ένταξη στην ΕΕ δημιουργεί δυνατότητες άσκησης μεγαλύτερων πιέσεων προς την τουρκοκυπριακή πλευρά και την Τουρκία προκειμένου να μπει τέλος στην συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού και να υπάρξει δίκαιη, στο πλαίσιο του ΟΗΕ, επίλυση του Κυπριακού. Το αίτημα για την επανένωση του νησιού στο πλαίσιο μιας δικοινοτικής – διζωνικής ομοσπονδίας με μια ιθαγένεια, μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα, παραμένει επιτακτικά επίκαιρο».

Από τις δηλώσεις της συντρ. Δούρου συνάγεται :

1.   Κάθε τι που προτείνεται για το κυπριακό, εμπεριέχει το στοιχείο ενός μίνι εκβιασμού : Ή το δέχεστε, ή σας φέρνουμε χειρότερο…

2.   Το σχέδιο Ανάν  είχε και θετικά στοιχεία – κατά τη δήλωση της βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ, -  όμως εμείς περιμέναμε να σχολιάσει τα ΚΥΡΙΑ στοιχεία και το κατά πόσο αυτά  ήταν θετικά και καθοριστικά για το σύνολο


3.   Η απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, είναι υπαίτια για τη σημερινή διόγκωση των δυσκολιών – σημειώνει η Δούρου - όπερ παραπέμπει στο παραπάνω σημείο 1: Υποταχθείτε στο κακό γιατί υπάρχει το χειρότερο ,  υποταχθείτε  στο χειρότερο γιατί υπάρχει το χειροτερότερο…

Η Ρένα Δούρου μίλησε για εξωτερική πολιτική «ανεξάρτητη, πολυεπίπεδη, φιλειρηνική» - προφανώς ξέχασε να προσθέσει το επίθετο «Δίκαιη» ,  δηλαδή συμβατή με το Διεθνές Δίκαιο, τις αρχές και αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών. Αλλά αυτό το τελευταίο «κάνει τη διαφορά» ανάμεσα σε μια αριστερή  εξωτερική πολιτική και σε μια ρεάλ πολιτική  δύναμης – ή αδυναμίας…

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Γιάννηδες Αγιάννηδες εν Ελλάδι….

 Στον «Άτακτο λόγο» διαβάζω για τα επτά χρόνια κάθειρξη χωρίς αναστολή, που επέβαλε  το Κακουργιοδικείο Λάρισας σε βάρος τριών  υπηκόων Αλβανίας, οι οποίοι το 2007 έσφαξαν και έψησαν μία προβατίνα, νηστικοί όντες….Και με αφορμή  τον  Βίκτωρα Ουγκώ και τους «Άθλιους» - που πέρυσι  τέτοιο καιρό γιορτάσαμε τα 150 χρόνια της έκδοσής τους με μια θαυμάσια εκδήλωση, με Μάκη Καβουριάρη, Κοροβέση και άλλες προοδευτικές δυνάμεις – κάνω την εξής συγκριτική προσέγγιση   Αλβανών και «Αθλίων» :

Οι τρεις πολίτες «έφαγαν» 3Χ7 = 21 χρόνια  φυλακή, που όμως  δεν είναι χειρότερα από τα 12(αν δεν κάνω λάθος..) που έφαγε ο Αγιάννης, αν λάβει κανείς υπόψη ότι τα  χρόνια του δεύτερου ήταν σε καταναγκαστικά έργα…

Οι τρεις άρπαξαν μια υψηλής αξίας προβατίνα, αλλά δεν έσπασαν βιτρίνα, σε αντίθεση με τον Αγιάννη, που άρπαξε μεν μόλις ένα καρβέλι ψωμί, αλλά παράλληλα ετέλεσε το αδίκημα της  φθοράς ξένης περιουσίας…

Συνελόντι ειπείν – που έλεγε ο αξέχαστος κοκκινοτρίχης του κινήματος, κατά κόσμον Θεόδωρος Σταυρόπουλος :  Μία- ή- άλλη, δηλαδή πλήρης τήρηση της αρχής της ισότητος, με βάση τον νομικό πολιτισμό  του 19ου αιώνα…

Τι να κάνουμε, Dura lex sed lex, «σκληρός ο νόμος αλλά νόμος», έστω και αν ο ιδιοκτήτης της προβατίνας δήλωσε σε άλλο δικαστήριο ότι δεν επιθυμεί τη δίωξη των τριών : Γιατί  σημασία δεν έχει η προβατίνα αλλά το κοπάδι, και για την ακρίβεια τα κοπάδια….

Το άρθρο του   ΑΤΑΚΤΟΥ ΛΟΓΟΥ   

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

ΔΗΚΚΙ - Σοσιαλιστική Αριστερά : 1,2,3, πολλά αμαξοστάσια….


Η τροϊκανή κατοχική κυβέρνηση καταδικάζεται πλέον στη συνείδηση ευρύτερων στρωμάτων εργαζομένων που αποστέλλουν μαζικά ψηφίσματα στήριξης στους κλάδους που κινητοποιούνται.

Η κατοχική κυβέρνηση για να περάσει την πολιτική της κατέφυγε σε στρατιωτικά μέτρα όπως η επίταξη, η επιστράτευση, τα φύλλα πορείας και η βίαιη καταστολή εναντίον των εργαζομένων στα μέσα μαζικής μεταφοράς. Εξάντλησε τα έσχατα μέτρα που διαθέτει.

Ωστόσο τα βάρβαρα εξοντωτικά μέτρα, που δεν έχουν τελειωμό έκαναν πλέον τους πολίτες να μην υπακούουν. Η επιχείρηση για το τελειωτικό σπάσιμο των συλλογικών συμβάσεων, και των εργασιακών και συνταξιουχικών δικαιωμάτων και η αφαίρεση - μέσω των χαρατσιών και της περικοπής των αποδοχών - ακόμη και των αποταμιεύσεων ανάγκης των πολιτών, έφερε τον  κόμπο στο χτένι.
Τα χαλκευμένα ΜΜΕ και η δικτατορία της μονο-πληροφόρησης αυτή την φορά δεν μπόρεσαν να πείσουν και οι μεγαλο-δημοσιογράφοι πλέον καθημερινώς γελοιοποιούνται.

Όλο και περισσότεροι πολίτες κατανοούν τώρα πως ήρθε η ώρα να πάρουν στα χέρια τους την υπεράσπιση της διαβίωσής τους και του τόπου τους. Να υπερασπίσουν την πατρίδα τους, την αξιοπρέπεια και το βιός τους και να μην αποδέχονται τις μειώσεις των αποδοχών τους. Να μην καταστούν ισόβιοι δούλοι ξένων επεκτατικών συμφερόντων και των εγχώριων εκπροσώπων τους, μέσα στην ίδια τους τη χώρα. Όλο και περισσότεροι δηλώνουν ότι δεν ταλαιπωρούνται από τις απεργίες και τις κινητοποιήσεις αλλά ελπίζουν σε αυτές για την ανατροπή της δίδυμης τρόικας.

Η Εκκλησία, η Αριστερά, και αυτοί που σκυλιάζουν…


 Δεν θέλω να προσβάλω τα σκυλιά που τόσο αγαπώ, αλλά δεν μπορώ να βρω άλλο «δυνατό ρήμα» για να χαρακτηρίσω τη λύσσα με την οποία  προσπαθούν να πλήξουν με κάθε δυνατό τρόπο τον ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ…
Όπως κάθε υποψήφιος  για πνιγμό, έτσι κι αυτοί «πιάνονται από τα μαλλιά τους» (κοινώς από τρίχες !) για να τεκμηριώσουν τα πολιτικά μπουρδολογήματά τους…Κάτι τέτοιο έγινε σχετικά με την τοποθέτηση Κουράκη στο συνέδριο «εκκλησία και αριστερά»,  όσον αφορά  τη μισθοδοσία του κλήρου….

Στην αθεράπευτη ηλιθιότητα και φαυλότητα του μνημονιακού συγκροτήματος, απάντησε  η Επιτροπή Πολιτικού Σχεδιασμού του ΣΥΡΙΑΖΑ/ΕΚΜ :

-       Ο Κουράκης ανέφερε τι συμβαίνει σε άλλες πολλές χώρες ως μια από τις ιδέες που θα μπορούσαν από κοινού πολιτεία και εκκλησία να διερευνήσουν αξιολογώντας θετικά και αρνητικά αλλά και τη συμβατότητα με τις ιδιαιτερότητες της Ελλάδας. Το θετικό κλίμα και η διάθεση εύρεσης κοινών τόπων έδωσαν τη δυνατότητα να ακουστούν διάφορες ιδέες και επ ουδενί δεν επρόκειτο για κάποια επιθετική τοποθέτηση ή απειλή.

-       Η πρόταση αυτή δεν αποτελεί θέση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, ο οποίος έχει εγγυηθεί τη μισθοδοσία του κλήρου, όπως και των υπολοίπων τομέων του δημόσιου τομέα.

-       Η πρόταση αυτή δεν είναι αριστερή ή δεξιά, αλλά μια πρόταση απλώς διευθέτησης του ζητήματος της μισθοδοσίας του κλήρου. Την ίδια ακριβώς πρόταση έθεσε ως κάτι που συμβαίνει και σε άλλες χώρες και ο υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη με τον οποίο βρισκόμαστε στον αντίποδα σχεδόν στο σύνολο της οικονομικής και κοινωνικής θεώρησης. Συνεπώς, δεν πρόκειται για άλλη μια ακρότητα του «έκνομου» ΣΥΡΙΖΑ.

-       Ο θεσμικός διαχωρισμός εκκλησίας και κράτους – θέση που την υποστηρίζουν και εκκλησιαστικοί παράγοντες – είναι ένα σοβαρό ζήτημα θεσμικής οργάνωσης της ελληνικής κοινωνίας η οποία απαιτεί εξαντλητικό και ειλικρινή διάλογο σε ένα κλίμα αμοιβαίας εμπιστοσύνης, σε μια περίοδο όπου θα έχει αναχαιτιστεί η πορεία καταστροφής της ελληνικής κοινωνίας και θα έχει αρχίσει ο ελληνικός λαός να κάνει βήματα αποκατάστασης των πληγών του και έναρξης μιας νέας ελπιδοφόρας πορείας.   

-       Η συζήτηση που ξεκίνησε – και ελπίζουμε να συνεχιστεί - στο εν λόγω συνέδριο ανάμεσα στην αριστερά και την εκκλησία δεν γίνεται με όρους ανταγωνισμού ή σε μια λογική ο καθένας να υπερασπίζεται τη μερικότητά του, τα επιμέρους συμφέροντά του. Στο έδαφος της κρίσης, η προσέγγιση γίνεται στη βάση της ανάγκης όλα τα διαθέσιμα μέσα – και δεν αναφερόμαστε μόνο στους υλικούς πόρους – που διαθέτει η ελληνική κοινωνία και τα οποία θέτουν στο επίκεντρό τους τον άνθρωπο να συνταχθούν ώστε να αναχαιτιστεί η κοινωνική καταστροφή που είναι σε εξέλιξη.     

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Εν ολίγοις, ευρω-συνωμοσία….


Με αφορμή το πόρισμα των Οικονομικών Εισαγγελέων για την παραπομπή του Προέδρου και στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ για κακουργηματικού χαρακτήρα πράξεις – και συγκεκριμένα για την αύξηση του ελληνικού ελλείμματος με στόχο την ένταξη της χώρας στην εν εξελίξει «επιχείρηση  σωτηρίας» -   ο σύλλογος των υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ εξέδωσε ανακοίνωση, από την οποία προκύπτουν τα εξής βασικά συμπεράσματα :

1.  Η προσφυγή στο ΔΝΤ ήταν προαποφασισμένη

2.  Ο κατηγορούμενος για παραποίηση των στατιστικών στοιχείων κ. Ανδρέας Γεωργίου,  ήταν πρώην υπάλληλος του ΔΝΤ

3.  Ο ιδρυτικός νόμος της ΕΛΣΤΑΤ άλλαξε 4 φορές μέσα σε δυο χρόνια(!), ύστερα από εισήγηση του κ.Γεωργίου

4.  Η υποθετικά «αδέσμευτη» ευρωπαϊκή στατιστική αρχή (EUROSTAT) επιχειρεί ουσιαστικά να αμβλύνει τις εντυπώσεις από την  δόλια «επανεκτίμηση»  του ελληνικού χρέους ,  αποδεχόμενη νέα μέθοδο αξιολόγησης των μεγεθών της οικονομίας …

5.(Συμπέρασμα της κοινής λογικής ...)  Όταν έχεις μια τέτοια Ευρώπη, καλό είναι να είσαι αποφασισμένος να συνεργαστείς με τον οποιονδήποτε – μηδέ του Εωσφόρου εξαιρουμένου….   


Όλη η ανακοίνωση των Υπαλλήλων της ΕΛΣΤΑΤ:

Η διαρκής επικαιρότητα του Αντόνιο Γκράμσι

του Λαοκράτη Βάσση

 

     Οι εκδόσεις «Στοχαστής» αποχαιρέτησαν το 2012 με δυο ακόμη βιβλία για τον Αντόνιο Γκράμσι, που με τη διαρκή επικαιρότητα της σκέψης του μας βοηθάει να «αναγιγνώσουμε» όσο πιο σωστά γίνεται την πολύ δύσκολη πραγματικότητά μας.

     Στο πρώτο, με τίτλο: «Ξαναδιαβάζοντας τον Γκράμσι», ο Λουκάς Αξελός, απ’ τους πλέον έγκριτους μελετητές του «υποδειγματικού επαναστάτη διανοούμενου», όπως χαρακτηρίζει τον μεγάλο Ιταλό στοχαστή, πέραν της περιπέτειας της έκδοσης των έργων του στην Ελλάδα, που κάθε άλλο παρά στερείται πολιτικής σημασίας, καταθέτει μια θεωρητική ιχνηλασία στις κορυφώσεις της γκραμσιανής σκέψης, που όχι μόνο μας διευκολύνει στην ουσιαστική της πρόσληψη, αλλά και μας απαντάει με τον πιο πειστικό τρόπο στο γιατί αυτή η σκέψη, που συμπλήρωσε κρίσιμα κενά στη μαρξιστική θεωρία, είναι εξακολουθητικά και ανεκτίμητα επίκαιρη. Ενώ στο δεύτερο, με τίτλο: «Για την αλήθεια – ή για το να λέμε την αλήθεια στην πολιτική», μας προσφέρει, μαζί με δυο εισαγωγικά του δοκίμια, μια εξαιρετική ανθολόγηση των καλύτερων έργων του Αντόνιο Γκράμσι, μεταξύ των οποίων τα κορυφαία του: Παρελθόν και παρόν, Οι διανοούμενοι και η οργάνωση της κουλτούρας, Σοσιαλισμός και κουλτούρα, Για τον Μακιαβέλι.  Κι είναι το βιβλίο αυτό ο όγδοος τόμος στην πολύ σημαντική για την ποιοτική αριστερή μας παιδεία εκδοτική σειρά του «Στοχαστή» για τον Γκράμσι, που καθώς έρχεται σαράντα χρόνια απ’ την έκδοση του πρώτου τόμου, των Διανοουμένων, είναι για τον επιμελητή του ένας «τόμος μνήμης, επαναστοχασμού και κριτικής επαναθεμελίωσης με στόχο το μέλλον».

     Στηριζόμενος στην προειρημένη θεωρητική ιχνηλασία των κορυφώσεων της γκραμσιανής σκέψης, θα αναφερθώ, κατ’ ανάγκην επιλεκτικά και χωρίς αξιολογική σειρά, σ’ αυτές που αναδεικνύουν τη διαρκή της επικαιρότητα και που ταυτοχρόνως της προσδίδουν την πολύ ξεχωριστή της θέση στη συνολική μαρξιστική θεωρία. Τέτοιες χαρακτηριστικές κορυφώσεις είναι:

(εν όψει, έργο του Σαλβατόρ Νταλί)

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΙΚΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ

Του  Σαράντου Καργάκου


Απέφευγα για λόγους προσωπικής ευαισθησίας (έχουμε κι εμείς βέβαια τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα μας!) ν' αναφερθώ στο περιβόητο θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Ήμουν εξήμισυ ετών όταν ανήμερα σχεδόν του Αγίου Νικολάου του 1943 οι Γερμανοί πηγαίνανε για σκοτωμό τ' αδέρφια του πατέρα μου. Η μάνα μου λέει πως με κρατούσε από το χέρι. Πέρασε το αυτοκίνητο με τους μελλοθάνατους από μπροστά μας, ο μικρός θείος μου που ήταν δεν ήταν 30 ετών, σήκωσε το χέρι και μας χαιρέτισε μ' ένα πικρό χαμόγελο.
Και μετά το αυτοκίνητο χάθηκε σε κάποια στροφή. Τότε για πρώτη φορά άκουσα κι έμαθα τη λέξη εκτέλεση. Κι η λέξη έμεινε άσβηστη στη συνείδησή μου, γιατί έκτοτε είχαμε κι άλλες, κι άλλες πολλές ακόμη εκτελέσεις. Έφευγαν από κοντά μας αγαπημένα πρόσωπα κι ο κόσμος έλεγε: «Τα πήγαν για εκτέλεση»!
Κάποτε τα δεινά έληξαν και στον τόπο εγκαθιδρύθηκε μια κουτσή και στραβή τάξη. Η οικογένειά μου περνούσε δύσκολες ώρες αφόρητης φτώχειας. Η Κατοχή μάς είχε εξουθενώσει. Κάποιοι δικηγόροι ξεκίνησαν έναν αγώνα για αποζημιώσεις. Μάζευαν υπογραφές από συγγενείς θυμάτων. Υπόσχονταν -αν θυμάμαι καλά- δύο χιλιάδες το «κεφάλι». Πήγαν και στον πατέρα μου να υπογράψει, μα ο φτωχούλης αρνήθηκε με βδελυγμία. «Δεν κοστολογούνται τα κεφάλια των αδελφών μου», είπε. Κι ένιωσε πως ανταπέδιδε με τη φράση αυτή την καλύτερη τιμωρία στην επηρμένη μεταπολεμική Γερμανία, τη Γερμανία του οικονομικού θαύματος, που στηρίχθηκε στην ξένη εργασία και στην αφειδώς παρεχόμενη αμερικανική βοήθεια.
Αν σ' όλη αυτή τη μακρά διαδικασία με πληγώνει κάτι, είναι όχι αυτή καθαυτή η εκτέλεση, αλλά η «νομιμότητα» αυτής της εκτέλεσης. Οι γερμανικές αρχές είχαν διακηρύξει πως για κάθε σκοτωμένο Γερμανό θα εκτελούνταν 40 άμαχοι Έλληνες. Ας το σκεφθούμε αυτό: 40 Έλληνες έναντι ενός Γερμανού! Έτσι μας κοστολόγισαν κι έτσι μας κοστολογούν. Ένας Έλληνας είναι υποπολλαπλάσιο του Γερμανού. Αυτό εκφράζει όχι απλώς τη ναζιστική θηριωδία αλλά τη γενικώτερη ευρωπαϊκή νοοτροπία. Γιατί, όπως πολύ σοφά έλεγε ο Ντισραέλι, «μπορεί μια αποικία ν'  απέκτησε ανεξαρτησία, αλλά δεν παύει γι'  αυτό το λόγο να είναι αποικία».
Αν σήμερα οι Γερμανοί δυστροπούν να πληρώσουν την επιδικασθείσα από τα Δικαστήρια αποζημίωση στους μαρτυρικούς κατοίκους του Διστόμου (και όχι μόνον του Διστόμου), δεν το κάνουν μόνο από τσιγκουνιά, το κάνουν για να μας ταπεινώσουν ακόμη μια φορά. αρνούνται υπόσταση στα δικαστήριά μας. Ουσιαστικά δεν αναγνωρίζουν σε μας υπόσταση κράτους. Παραπέμπουν το ζήτημα στον Υπουργό. Αυτός είναι ένας περιδεής εκπρόσωπος της Νέας Τάξης που δεν λογοδοτεί στον ελληνικό λαό αλλά στα Διευθυντήρια των Νέων Καιρών.


ΟΧΙ ΤΟΠΟ ΣΤΗΝ ΙΝΤΡΙΓΚΑ


Σε πολλές συναντήσεις του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ ακούω παράπονα για τον υψηλό μέσο όρο ηλικίας των ανθρώπων που συμμετέχουν σε διάφορα σώματα, κινήσεις, επιτροπές. Τόσο που σκέπτομαι να διαψεύσω τις φήμες που με φέρουν   γενηθέντα το 1946 και να δηλώσω έτος γένησης το 1976, έτσι ώστε να συμβάλω  σε  ένα  δραστικό «κούρεμα» του μέσου χρόνου ηλικίας της ομήγυρης….

Έχω την αίσθηση πως  διάφοροι  « νεάζοντες» ,   κοντά  στους  νέους  και μαζί με κάποιους  ηλικιωμένους  κάποτε «καλής» (αλλά κάποτε  και διαβλητής) θέλησης, απεργάζονται   ένα είδος «ηλικιακής απόσυρσης» του στελεχιακού και ακτιβίστικου μηχανισμού,     ή ακόμη  την εφαρμογή  ποσοστώσεων υπέρ των Συριζοφρόνων  νεανικής   ηλικίας.  Η υπόθεση  μοιάζει με  τις ποσοστώσεις υπέρ γυναικών, που στην τελευταία συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ  εφαρμόστηκαν μεν, πλην όμως υπέστησαν την κριτική πολλών   γυναικών, που δηλώνουν αποφασισμένες να συμμετέχουν στην  πολιτική  κονίστρα  όχι με επιδοτήσεις   αλλά με το σπαθί τους.
 Με βάση αυτό το πνεύμα, αν και στερούμενος πάσης εξουσίας ή αρμοδιότητας έναντι του επαγγελματικού στελεχιακού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ,  θα έλεγα  κι εγώ ένα «Μολών λαβέ» : «Μολών λαβέ»  στους νέους , τους ενδιαφερόμενους να αποκτήσουν με την αξία τους  μεγαλύτερο μερίδιο αρμοδιοτήτων και επικοινωνιακών λειτουργιών, στα ραδιόφωνα, στις τηλεοράσεις, στην ΑΥΓΗ ,  οπουδήποτε άλλου. Εξ άλλου υπάρχει ένα γνωστό  παράδειγμα  επικοινωνιακής και πολιτικής επιτυχίας - στο οποίο δεν θέλω να αναφερθώ, για να μην εκληφθώ ως γλυψιματίας ή υποψήφιος αυλικός….

Αφορμής δοθείσης από την προβληματική περί ποσοστώσεων, υπέρ γυναικών και ενδεχομένως υπέρ νέων ή  άλλων ,  θα ήταν σκόπιμο να αναλογισθούμε αυτή την  ομάδα  του 23% του συνολικού πληθυσμού, που υποθετικά εκπροσωπήθηκε στην κεντρική επιτροπή από outsiders του Συριζαϊκού χώρου, όπως λόγου χάρη η ημετέρα ταπεινότης…  Η ομάδα αυτή δεν διέθετε   Γκραμσιανή ή Μαρξική  παιδεία(!),  δεν αριστεροποιήθηκε  όπως επιπόλαια  έσπευσαν να διαπιστώσουν διάφοροι, αλλά συντάχθηκε με τον μεγαλειώδη δημοκρατικό αγώνα  του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ εναντίον της νεοαποικιακής μνημονιακής τάξης. Σε μια πρόσφατη παρουσίαση βιβλίου του Αλέξη Μητρόπουλου   στη Παλαιά Βουλή,  σημείωσα την άποψη του παρουσιαστή  Νίκου Κοτζιά για την υποεκπροσώπηση της συγκεκριμένης  ομάδας μέσα στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ.  Είναι φανερό ότι   η ομάδα αυτή πρέπει να αισθανθεί  «οικειότητα»  στην υπό διαμόρφωση πολιτική οικογένεια, κι αυτό είναι ένα τεράστιο έως τεραστιότατο πρόβλημα, που απαιτεί ενέργεια αλλά και νεωτεριστικό πνεύμα.

Μπροστά σε αυτό το πρόβλημα θα έλεγα «τόπο στα νιάτα»,  ή για την ακρίβεια, «τόπο  στους νεωτερισμούς»... Τόπο  στην θεσμική ανανέωση, στην αγρανάπαυση στελεχών,  τόπο στην περιοδική  επαναφόρτισή τους με το κοινωνικό αίσθημα. Όχι όμως «τόπο στην ίντριγκα» ….

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Ante portas Κορυδαλλού…

Έχει το θράσος να  παρεμβαίνει στη Δικαιοσύνη και να κάνει  επίδειξη δύναμης, διαβλέποντας μια νομική διαδικασία από την οποία δεν γλυτώνει  με τίποτα….

Επειδή ακριβώς ξέρει τι τον περιμένει, επειδή  και ο ίδιος «πούλησε» τον πολιτικό του ευεργέτη Κώστα Σημίτη, χαριεντίστηκε με τον Καντάφι χωρίς να εκφράσει ύστερα την παραμικρή αντίδραση στην εξόντωσή του, ενώ πρόσφατα είδε το «πούλημα»  του Παπακωνσταντίνου από το Βενιζέλο,  - κοντολογίς   επειδή είναι γνώστης των κανιβαλικών ηθών και εθίμων της μνημονιακής νομενκλατούρας  -  προτίμησε να περάσει στην επίθεση αντί να σιωπήσει… 

Είναι ο Παπανδρέου – Τσολάκογλου, που κορόϊδεψε, καθύβρισε και πρόδωσε τη χώρα του, και τώρα παίρνει τα μέτρα του για καθαρά προληπτικούς λόγους.…

Όμως η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος (ΕΕΕ)  χαρακτήρισε τις πρόσφατες δηλώσεις του για τη δικαστική εξέλιξη στην υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ.  «απαράδεκτη παρέμβαση στη λειτουργία της Δικαιοσύνης», μη αφήνοντάς του ψευδαισθήσεις γι αυτό  που τον περιμένει.  

Σημειώνει η ΈΕΕ :

«Με αφορμή παραγγελία άσκησης ποινικής δίωξης, που έδωσε ο Οικονομικός Εισαγγελέας σε εκκρεμή ποινική έρευνα για την ΕΛΣΤΑΤ, ο πρώην Πρωθυπουργός, σε ανακοίνωσή του, εκφράζεται απαξιωτικά για τον Οικονομικό Εισαγγελέα (η θέση αυτού συστήθηκε σημειωτέον επί των ημερών της κυβέρνησής του, με το Ν 3943/2011), προσδίδοντας πολιτικές σκοπιμότητες στις ενέργειές του. Ο πρώην Πρωθυπουργός φαίνεται να αγνοεί ότι η Εισαγγελική Αρχή, εκ του Συντάγματος και του νόμου, ενεργεί πάντοτε με γνώμονα την αρχή της νομιμότητας, τούτο δε έχει πράξει διαχρονικά, χωρίς επηρεασμούς ή σκοπιμότητες πολιτικές ή άλλες……..Ανεξάρτητα από τις ενέργειες του Οικονομικού Εισαγγελέα που προξένησαν τη δυσφορία του πρώην Πρωθυπουργού, για λόγους που εκείνος γνωρίζει -και τις οποίες το Δ.Σ. της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος από λόγους συμμόρφωσης με το Σύνταγμα και σεβασμό στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης δεν σχολιάζει, ούτε κρίνει-, απαιτείται να υπογραμμιστεί ότι οι δηλώσεις του πρώην Πρωθυπουργού συνιστούν απαράδεκτη παρέμβαση στη λειτουργία της Δικαιοσύνης και επιβεβαιώνουν την εντύπωση ότι τινές, όταν αισθάνονται απειλούμενοι από το σύστημα το οποίο οι ίδιοι δημιούργησαν, αναζητούν ευθύνες από τρίτους ή τη Δικαιοσύνη». 



 

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

ΠΑΝΑΤΤΙΚΗ ΠΑΝΕΡΓΑΤΙΚΗ ΣΤΑΣΗ

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Αθήνας, στην έκτακτη συνεδρίασή του της 24ης Ιανουαρίου 2013, αποφάσισε :

» α) παναττική πανεργατική στάση εργασίας για αύριο Παρασκευή 25 Ιανουαρίου από τις 12 το μεσημέρι έως τις 4 το μεσημέρι με αίτημα: α) να ανακληθεί άμεσα το βάρβαρο και αντιεργατικό μέσο της πολιτικής επιστράτευσης των απεργών των αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας και β) να ξεκινήσει άμεσα ο διάλογος για σύναψη νέων συλλογικών συμβάσεων στους οργανισμούς αστικών συγκοινωνιών της Αθήνας και

» β) 24ωρη απεργία για αύριο Παρασκευή 25 Ιανουαρίου με τα ίδια αιτήματα στους εργαζομένους της ΣΤΑΣΥ και τις Οδικές Συγκοινωνίες Ανώνυμη Εταιρεία (ΟΣΥ ΑΕ).

» Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής, με την επιφύλαξη κάθε δικαιώματός μας, παραγγέλλεται να επιδώσει νόμιμα την παρούσα προς αυτούς προς τους οποίους απευθύνεται, για να λάβουν γνώση και για τις νόμιμες συνέπειες αντιγράφοντάς την, ολόκληρη στις εκθέσεις επίδοσης»…...


Όσοι μπορούμε να δώσουμε τον «οβολό» μας ως συμπαραστάτες στους  «στασιαστές» και  απεργούς, ας τον δώσουμε…Και όσοι κομματικοί παράγοντες  μπορούν να δώσουν κάτι παραπάνω,  ας το δώσουν, γιατί αυτή και μόνη η κοινοβουλευτική δράση δεν φτουράει …..

Εν όψει, έργο της Βενετίας Γαζίλα

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Κακουργηματική δίωξη στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ



Τα  "Επίκαιρα" και όλοι όσοι   κατήγγειλαν την κακόβουλη διόγκωση του ελληνικού ελλείμματος  το 2009 με στόχο την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ, δικαιώνονται και πάλι..

Το πιο ενδιαφέρον  νέο στοιχείο  στην  τελευταία   αναφορά των «Επικαίρων» επί του ζητήματος (22.1.13),   προκύπτει από την παράθεση της μαρτυρίας της καθηγήτριας κυρίας Ζωής Γεωργαντά, σύμφωνα με την οποία « η επίμαχη, μη αποδεκτή επιστημονικά, μεθοδολογία που χρησιμοποιήθηκε (για την αποτίμηση του ελληνικού ελλείμματος)έγινε σε γνώση και με προτροπή ουσιαστικά της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής» !!!!.

Με άλλα λόγια : Η σκευωρία  ήταν ευρωπαϊκής κλίμακας !

 

Όλο το κείμενο των «Επικαίρων»


Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Μάλι : Από την παπαρούνα …στο ουράνιο.

Του Μιχάλη Μιχελή

Για το Μάλι ρε γαμώτο   :  «Εν φαντασία και λόγω», ο Μιχάλης Μιχελής γράφει  για τη συγκεκριμένη χώρα της Αφρικής, όπου εκτυλίσσεται η νεοαποικιακή  στρατιωτική επέμβαση της Γαλλίας. Προσοχή στο συμπέρασμά του :

 Στην αμμοσκέπαστη χώρα των Τουαρέγκ, το ουράνιο βγαίνει με κόπο και δυστυχία. Με τις  αρρώστιες και  τις συμφορές των ντόπιων,  οι Γάλλοι καταναλωτές, ανάβουν τα φωτιστικά στην χώρα τους,  λούζουν με φώς την πρωτεύουσά τους, και μιλούν αλαζονικά (όπως ο Κον Μπεντίτ), «για τη δημοκρατική Ευρώπη, που έχει χρέος να επέμβει, στο σκοταδισμό που την απειλεί …»

 «Δεν υπάρχουν ιδέες. Υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες», γράφει ο Καζαντζάκης. «Κι αυτές οι ιδέες, περνούν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλεί». Άρα η «απειλούμενη δημοκρατία» σου κύριε Ντάνι, δεν είναι καλύτερη, από την παραπληροφόρηση που επιχειρείς. Τρομοκράτες δεν είναι μόνο εκείνοι που φωνάζουν για την τζιχάντ και κρατούν αλαφιασμένοι όπλα. Τρομοκράτες είναι κι εκείνοι που κάνουν επενδύσεις κι αδιαφορούν για τις ανθρώπινες και περιβαλλοντικές συνέπειες, των επιχειρηματικών τους κερδών.

Διαβάστε, και για την ακρίβεια ρουφήξτε, το εξαιρετικό κείμενο του Μιχελή

Έλληνες εις γην ξένην;

Του Ευτύχη Μπιτσάκη

Ολοκληρώθηκε η μετατροπή της χώρας σε αποικία…. 

Γράφει ο Μπιτσάκης  στον «Δρόμο της Αριστεράς» (20.1.2013):

«όταν οι ένοχοι απέναντι στο έθνος και την πατρίδα προσπαθούν να παρουσιάσουν έναν πολιτικό χώρο της Αριστεράς ως προστάτη, αν όχι οργανωτή της βίας και της «τρομοκρατίας» (ποιας τρομοκρατίας; τρομοκράτες είναι τα όργανα της «τάξεως» και οι κρυφοί συνεργάτες τους), τότε τι κάνουν τα άλλα κόμματα και οι οργανώσεις της Αριστεράς; Δεν είναι μόνο θέμα πολιτικής εντιμότητας το να υψώσουν την φωνή τους. Είναι και θέμα αυτοπροστασίας. Ας θυμηθούν το κείμενο του Μπρεχτ: Ο φρόνιμος πολίτης δεν μιλούσε όταν πιάνονταν διαδοχικά συγκάτοικοι και γείτονες. Κάποτε ήλθε και η δική του σειρά. Ζούμε σε σκοτεινούς καιρούς. Αν δεν ξεσηκωθούμε, κάποτε οι απόγονοι θα λένε: «Γιατί σώπαιναν οι ποιητές τους;» (Μπρεχτ).»

Όλο το κείμενο

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

MALLακίες

Ο  Υπουργός  Νίκος Δένδιας,  δηλώνει στην «Καθημερινή»  ότι η ΕΛΑΣ είχε  πληροφορίες για επικείμενο τρομοκρατικό χτύπημα από τον περασμένο Νοέμβριο  :  Αφενός, δεν μας λέει τίποτε για το αν η ΕΛΑΣ έκανε κάτι  για να αποτρέψει αυτό το χτύπημα, και αφετέρου, φαίνεται να επιβεβαιώνει τον oποιονδήποτε ,εμπειρικό ή θεωρητικό κριτικό της εξουσίας,  που γνωρίζει καλά ότι η εξουσία φουσκώνει τις γνώσεις της και παρουσιάζεται σαν να ξέρει πολύ περισσότερα από αυτά που πραγματικά ξέρει… Ο κ. Δένδιας θυμίζει κάποιους από τον πολιτικό συρμό, που το παίζουν «καλώς πληροφορημένοι» επί σκοπώ πωλήσεως μούρης και άντλησης κύρους…..

Μετά τη βομβιστική επίθεση στο MALL, το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης εμπνεύστηκε  από τη φραστική δεξιοτεχνία ορισμένων  ιστότοπων, ζητώντας σε  ανακοίνωσή του  απόλυτη απομόνωση της βίας και της τρομοκρατίας «χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις»…Όμως  τα  «καλολογικά» στοιχεία στο στόμα των  μνημονιακών  μαστροχαλαστών  της δημόσιας τάξης, δεν  φτουράνε. Ο λόγος τους στερείται και αυτής της ποιότητας των βεγγαλικών, όσο και αν παρουσιάζεται ως βολή πυροβολικού…

«Οι αριστεροί τρομοκράτες έδειξαν σήμερα το αληθινό δολοφονικό τους πρόσωπο», λέει η ανακοίνωση της «Χρυσής Αυγής» - που ένοιωθε ότι σώνει και καλά  έπρεπε κι αυτή να πει κάτι. Αν σιγούσε, θα φαινόταν πιο αθώα…

«Η απομόνωση τέτοιων ενεργειών χωρίς συμψηφισμούς, πολιτικές σκοπιμότητες και επικίνδυνες ερμηνείες αποτελεί την ενδεδειγμένη στάση» αναφέρει η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ/ΕΚΜ. Να υποθέσω  ότι  αυτό το «χωρίς συμψηφισμούς» αποτελεί νουθεσία προς τον ελληνικό λαό, που υπέστη τα μύρια όσα από τους παράνομους της Τρόϊκας – εσωτερικού και εξωτερικού;  Αν ναι, τότε  εδώ χρειάζεται ένας χοντρός αστερίσκος του είδους: "Η εύλογη απαίτηση του λαού για την καταδίκη των μνημονιακών εγκλημάτων δεν πειθαρχεί στον μωσαϊκό νόμο και  δεν έχει τη παραμικρή σχέση με μεμονωμένες και επικίνδυνες ενέργειες πιθανής «αυτοδικίας», όπως αυτή της βόμβας στο  MALL…."

Τέλος, του ΚΚΕ  το δίκηο να λέγεται : Το ΚΚΕ μιλάει για  μια «ύποπτη ενέργεια» - και πολύ καλά κάνει – μια και η  βόμβα βολεύει πρωτίστως τα κλεφτρόνια του συστήματος…

Φωτογραφία Γιάννη Κοφινά