"Αγαπητέ
κύριε Νταλάρα, όλοι γνωρίζουν πως οι ενοχές είναι βασικό ψυχολογικό υπόβαθρο
κάθε μεγάλης δημιουργικής καλλιτεχνικής ψυχής και πως είναι φυσιολογικό, όσο ο
καλλιτέχνης γιγαντώνεται πνευματικά, να γιγαντώνεται παράλληλα και η υλική του
περιουσία, πράγμα που μπορεί να τον οδηγήσει σε ψυχολογικό, ηθικό και
δημιουργικό αδιέξοδο.
Κατανοώντας λοιπόν το δράμα που βιώνετε σαν τέτοιος
καλλιτέχνης αυτό το καιρό, παράλληλα
με το άλλο μεγάλο εθνικό μας δράμα, έχω να σας προτείνω (απορώ πως δεν το
σκεφτήκατε μόνος σας) να κρατήσετε για σας και την οικογένειά σας το απολύτως
απαραίτητο κομμάτι της περιουσίας σας και να προσφέρετε την υπόλοιπη για να
απαλύνετε τον πόνο μερικών έστω από τους εκατομμύρια αναξιοπαθούντες συμπολίτες
μας.
Προχωρήστε
άφοβα στην προσωπική και καλλιτεχνική σας απελευθέρωση και ενταχθείτε σιγά-σιγά
στο κίνημα του συναισθηματικού κομμουνισμού, που γιγαντώνεται και αυτό
τελευταία στους κύκλους των καλλιτεχνών και των διανοούμενων της πατρίδας μας»…