Μπορούν οι συνεταιριστικές οργανώσεις σε όλες τις κλίμακες
και σε όλους τους χώρους, ως καταναλωτικοί ή παραγωγικοί συνεταιρισμοί ή ομάδες συνεργασίας κλπ., να αποτελέσουν
«σοσιαλιστικά κύτταρα» και πιλοτικές
δομές, μέσα από τον πολλαπλασιασμό των οποίων να επέλθουν ουσιώδεις αλλαγές στο συνολικό κοινωνικό σύστημα;
Υπάρχει δρόμος προς το σοσιαλισμό που δεν βάζει σε πρώτο πλάνο τις κρατικοποιήσεις
και τις καταλήψεις χειμερινών ανακτόρων, αλλά την ανάπτυξη μιας δυαδικής
οικονομίας και την ακτινοβολία ενός κοινωνικοποιημένου τομέα;
Η κοινωνική οικονομία – πέραν του κράτους και της αγοράς
– είναι μια παλιά υπόθεση, που επανισχυροποιείται μέσα στις συνθήκες της κρίσης. Με απλό τρόπο ο
Κύπριος Σάββας Ηλιοφώτου, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Σ.Κ.ΕΔΕΚ και
πρώην δήμαρχος Στροβόλου, αναφέρεται
στον συνεργατισμό που αποτέλεσε τη βάση για την μετέπειτα οικονομική
ακμή της κυπριακής κοινωνίας. Και το ερώτημα που μπαίνει, από την ανάγνωση του
δικού του άρθρου αλλά και από ανάλογες απόψεις και κολεκτιβίστικους πειραματισμούς
στην Ελλάδα στην περίοδο της κρίσης, είναι : Μπορεί ο « συνεργατισμός» να αποβεί προπομπός του σοσιαλισμού και επομένως κάτι διαφορετικό από ένα συγκυριακό μηχανισμό ασφαλείας
του καπιταλισμού εν ώρα κρίσης ;
Ολόκληρο το
άρθρο του Ηλιοφώτου
Τώρα και τρία χρόνια η ανθρωπότητα
βρίσκεται μέσα στη δίνη μιας οικονομικής κρίσης, το τέλος της οποίας κανένας
δεν γνωρίζει! Οι αντοχές των κοινωνικών ομάδων διαφέρουν και ποικίλλουν ανάλογα
με το οικονομικό τους υπόβαθρο και την προνοητικότητα τους να προσαρμόσουν τα
έξοδα τους ώστε να συνάδουν με τα έσοδα τους. Οι «ειδικοί» της οικονομίας
παράγουν την μια πολιτική μετά την άλλη, στην απεγνωσμένη τους προσπάθεια να
βρουν την λύση που θα σταθεροποιήσει την πτωτική τάση της οικονομίας για να την
οδηγήσουν μετά στην ανάκαμψη… Το αποτέλεσμα μέχρι σήμερα, είναι αποκαρδιωτικό
και στον ορίζοντα δεν διαφαίνεται να προβάλλει η πολυπόθητη ανάπτυξη που θα
δώσει νέες θέσεις εργασίας και ώθηση στην ευημερία των ανθρώπων! Βρισκόμενοι
μπροστά σε μια τέτοια πραγματικότητα, δεν έχουμε άλλη επιλογή από του να
επιστρέψουμε με ταχεία βήματα πίσω σε κάποιες αρχές και αξίες οι οποίες
αποτέλεσαν το θεμέλιο πάνω στο οποίο κτίστηκε η ευημερία την οποία βιώναμε
μέχρι που ξεκίνησε ο κατήφορος της κοινωνίας πρώτα και συνεπακόλουθα της
οικονομίας.
Ειδικά αυτό επιβάλλεται να γίνει, προς όφελος των νεότερων γενεών, οι οποίες δεν διδάχτηκαν το πώς κτίστηκε ο κόσμος της ευημερίας τον οποίον βρήκαν έτοιμο και τον βλέπουν να κρημνίζεται, χωρίς να γνωρίζουν πως σταματά και πως αναστηλώνεται! Ο κόσμος της ευημερίας κτίστηκε βασικά πάνω στα δόγματα: «Ο ένας για όλους και όλοι για τον καθένα!», που σημαίνει κοινωνική αλληλεγγύη και «φασούλι φασούλι γεμίζει το σακούλι!», που σημαίνει νούσιμη διαχείριση των οικονομικών σε ατομικό επίπεδο! Ο κόσμος της ευημερίας καταστρέφεται από τα δόγματα «Ο ένας να φάει τον άλλο», που σημαίνει ατομικισμό και αποξένωση και το «δώσε της βίζας τουμάνι ώσπου να λείψουν όλα!», που σημαίνει άκρατο καταναλωτισμό, που είναι το αποτέλεσμα της απόλυτης επικράτησης του καπιταλιστικού και του νεοφιλελεύθερου συστήματος! Ο Συνεργατισμός σε όλη την δύσκολη πορεία της κυπριακής κοινωνίας και ιδιαίτερα της υπαίθρου, οδηγούσε τα βήματα των ανθρώπων του μόχθου, του εργάτη, του γεωργού, του βοσκού, του νέου που ήθελε να σπουδάσει και δεν είχε τα χρήματα… Στη συνέχεια, τον βάλαμε στην ίδια μοίρα με της κερδοσκοπικές τράπεζες ή ακόμα τον αφήσαμε μόνο του όταν βαλλόταν από το τραπεζικό κεφάλαιο και τους μηχανισμούς που στο μεταξύ αυτό δημιούργησε! Ξεχάσαμε πως ο Συνεργατισμός ήταν για τους εργαζόμενους και τους φτωχούς, το απαλό μαξιλάρι πάνω στο οποίο μπορούσαν να γείρουν με σιγουριά και ασφάλεια το κεφάλι και να ξεκουράσουν για λίγο το κουρασμένο τους κορμί! Κρατήθηκε ο Συνεργατισμός στο πέρασμα του χρόνου, γιατί λειτούργησε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και της επιβίωσης που βρίσκεται βαθειά στο γνωστικό απόθεμα της κοινωνίας. Είναι σήμερα με την οικονομική κρίση παρών, για να οδηγήσει ξανά τα βήματα της κοινωνίας στην πρόοδο και την ανάπτυξη. Ο Συνεργατισμός επιβάλλεται να ξεκινήσει με σύγχρονα μέσα και με συγκροτημένη στρατηγική, μια τιτάνια εκστρατεία για να ξαναβάλει στην ζωή του Κύπριου τα δόγματα: «Ο ένας για όλους και όλοι για τον καθένα!» και «φασούλι φασούλι γεμίζει το σακούλι!». Τώρα είναι η ώρα του Συνεργατισμού!
Ειδικά αυτό επιβάλλεται να γίνει, προς όφελος των νεότερων γενεών, οι οποίες δεν διδάχτηκαν το πώς κτίστηκε ο κόσμος της ευημερίας τον οποίον βρήκαν έτοιμο και τον βλέπουν να κρημνίζεται, χωρίς να γνωρίζουν πως σταματά και πως αναστηλώνεται! Ο κόσμος της ευημερίας κτίστηκε βασικά πάνω στα δόγματα: «Ο ένας για όλους και όλοι για τον καθένα!», που σημαίνει κοινωνική αλληλεγγύη και «φασούλι φασούλι γεμίζει το σακούλι!», που σημαίνει νούσιμη διαχείριση των οικονομικών σε ατομικό επίπεδο! Ο κόσμος της ευημερίας καταστρέφεται από τα δόγματα «Ο ένας να φάει τον άλλο», που σημαίνει ατομικισμό και αποξένωση και το «δώσε της βίζας τουμάνι ώσπου να λείψουν όλα!», που σημαίνει άκρατο καταναλωτισμό, που είναι το αποτέλεσμα της απόλυτης επικράτησης του καπιταλιστικού και του νεοφιλελεύθερου συστήματος! Ο Συνεργατισμός σε όλη την δύσκολη πορεία της κυπριακής κοινωνίας και ιδιαίτερα της υπαίθρου, οδηγούσε τα βήματα των ανθρώπων του μόχθου, του εργάτη, του γεωργού, του βοσκού, του νέου που ήθελε να σπουδάσει και δεν είχε τα χρήματα… Στη συνέχεια, τον βάλαμε στην ίδια μοίρα με της κερδοσκοπικές τράπεζες ή ακόμα τον αφήσαμε μόνο του όταν βαλλόταν από το τραπεζικό κεφάλαιο και τους μηχανισμούς που στο μεταξύ αυτό δημιούργησε! Ξεχάσαμε πως ο Συνεργατισμός ήταν για τους εργαζόμενους και τους φτωχούς, το απαλό μαξιλάρι πάνω στο οποίο μπορούσαν να γείρουν με σιγουριά και ασφάλεια το κεφάλι και να ξεκουράσουν για λίγο το κουρασμένο τους κορμί! Κρατήθηκε ο Συνεργατισμός στο πέρασμα του χρόνου, γιατί λειτούργησε το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και της επιβίωσης που βρίσκεται βαθειά στο γνωστικό απόθεμα της κοινωνίας. Είναι σήμερα με την οικονομική κρίση παρών, για να οδηγήσει ξανά τα βήματα της κοινωνίας στην πρόοδο και την ανάπτυξη. Ο Συνεργατισμός επιβάλλεται να ξεκινήσει με σύγχρονα μέσα και με συγκροτημένη στρατηγική, μια τιτάνια εκστρατεία για να ξαναβάλει στην ζωή του Κύπριου τα δόγματα: «Ο ένας για όλους και όλοι για τον καθένα!» και «φασούλι φασούλι γεμίζει το σακούλι!». Τώρα είναι η ώρα του Συνεργατισμού!
Παρασκευή,
20 Ιουλίου 2012