Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Παραγωγικό ρετρό και υπερφόρτωση ζώων…..







Πιστεύω ότι ελάχιστοι σινεφίλ θα θυμούνται  εκείνο το παμπάλαιο έργο της δεκαετίας του 60, τους «Αταίριαστους» (The unfit), με την Μαίριλυν Μονρόε και τον Κλαρκ Γκαίημπλ -  που μάλιστα πέθανε από συγκοπή πριν την ολοκλήρωση της ταινίας…. Αυτή ήταν μια χυμώδης ύπαρξη  με ευαισθησίες και ανθρωπιά, αυτός ένας παραδόπιστος μικροεπιχειρηματίας που μάζευε τα λόγω εκμηχάνισης εγκαταλειμμένα    άλογα στην αμερικανική ύπαιθρο,  για να τα πουλήσει ως κρέας σε χασάπηδες…

Όπως αλλού έτσι και σε μας, η εκμηχάνιση υπό τη μορφή των τρακτέρ, των τρικύκλων και των Ντάτσουν, έδιωξε  τα μεγάλα ζώα έλξης από την παραγωγή, δημιούργησε ορδές παρατημένων αλόγων στην ορεινή Ηλεία και στο Καϊμακτσαλάν, σκόρπισε εδώ κι εκεί συμπαθητικά γαϊδουράκια ως ανίκανα προς εργασίαν ….Υποθέτω ότι είχαμε μείνει με την εντύπωση ότι τα ζώα έλξης (άλογα, μουλάρια, γαίδούρια….) πέρασαν οριστικά και αμετάκλητα στην Ιστορία, όμως τα πράγματα  πολλές φορές επιφυλάσσουν εκπλήξεις και   η προϊούσα πτώχευση της ελληνικής οικονομίας φαίνεται να επαναφέρει σε όλο και μεγαλύτερη κλίμακα παραγωγικά ρετρό , μηδέ εξαιρουμένης της επαναχρησιμοποίησης ζώων για μεταφορικά έργα. Έτσι εξηγείται το γεγονός της επιβολής φυλάκισης τριών ετών με αναστολή και προστίμου 5000 ευρώ  σε παλαιοπώλη ιδιοκτήτη αλόγου, που υπερφόρτωνε το δύστυχο ζώο του με πολύ βαριά σίδερα…..http://www.econews.gr/

Οι παραδοσιακές κοινωνίες ήταν κατά μέσο όρο πιο σκληρές για τα ζώα, σε αντίθεση με τις  σημερινές,  όπου ο  ρόλος των κακών  έχει πλέον αναληφθεί από μικροβιοφοβικά ή σαδιστικά άτομα. Καταλαβαίνω την διάθεση του παλαιοπώλη να μεγιστοποιήσει το μικροκέρδος του με την υπερεκμετάλλευση του ζώου, μάλιστα δε η περίπτωση αυτή «κάτι μου θυμίζει»  από καταστάσεις στην ανθρώπινη κοινωνία. …..Αυτό που δεν καταλαβαίνω όμως, είναι πώς το συγκεκριμένο  ανθρώπινο άτομο,  μέσα στο συγκεκριμένο καθεστώς των «υπερ» (φορτώσεων, επιβαρύνσεων, χαρατσώσεων, φορολογήσεων), δεν αισθάνθηκε μια κάποια αλληλεγγύη με  το κακόμοιρο ζώο…

Εν πάση περιπτώσει, ο παροξυσμός του κακού αποδείχθηκε προστάδιο του καλού – κατά πως έλεγε (περίπου) ο Λε Κορμπυζιέ…Το ζώο  λοιπόν κατασχέθηκε και παραχωρήθηκε στην Φιλοζωϊκή ΜΚΟ Θεσσαλονίκης ονόματι ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ,  για να καταλήξει τελικά  στο φιλικό περιβάλλον του Ελληνικού Συλλόγου Προστασίας Ιπποειδών…..