Βομβαρδιζόμαστε καθημερινά με δυσάρεστες
ειδήσεις. Η μεθοδευμένη εκστρατεία εκφοβισμού του λαού συνεχίζεται. Κάποιοι
θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε οτι
δεν υπαρχει καμιά λύση και διέξοδος απο
την πολύπτυχη οικονομική, κοινωνική και οικολογική κρίση του
καπιταλισμου, που είναι αναγκασμένος να πορεύεται στο μονόδρομο του
νεοφιλελευθερισμού....
Παρ’όλα αυτά οι αντιστάσεις και
η αμφισβήτηση του δόγματος του
νεοφιλελευθερισμου γενικεύονται διεθνώς. Αργά αλλά σταθερά. Η ώρα της
ανατροπής πλησιάζει. Η αναζήτηση και επεξεργασία διεξόδων απο την κρίση, που προκάλεσαν οι εγχώριες και διεθνείς
τραπεζο-οικονομικές ελίτ και τα πολυεθνικά
χρηματοπιστωτικά ιδρύματα,
βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Τα αιτήματα για δουλειά, δημοκρατία και
κοινωνική δικαιοσύνη, μας επιτρέπουν να
ελπίζουμε οτι η Ελλάδα, η Ευρώπη και ο Κόσμος όλος , μπορούν να επιβιώσουν.
Το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα των τελευταίων δεκαετιών είχε ευνοήσει την
δημιουργία του βολέματος,την κουλτούρα του καταναλωτισμού και της ψευδαίθησης
μιας κοινωνίας της αφθονίας, που ουδέποτε υπήρξε. Η σχέση με το φυσικό
περιβάλλον ήταν τυφλή και ληστρική, με
αδιαφορία για τά όρια, τη βιοποικιλότητα,
την φέρουσα ικανότητα των οικοσυστηματων.
Με την απομάκρυνση της αυταπάτης της ευμάρειας και αντιμέτωποι με πρωτόγνωρες απειλές
στο επίπεδο τη ζωής τους, οι πολίτες ανακαλύπτουν ξανά τη χαρά της αλληλεγγύης και της
συντροφικότητας.
Η αμφισβήτηση του μέχρι τώρα κυριάρχου αναπτυξιακού μοντέλου συνοδεύεται απο ενδιαφέρουσες προτάσεις και συζητήσεις νέων θεωριών , που μιλούν για «αποανάπτυξη» και «απομεγέθυνση» και δοκιμάζουν νέες μορφές κοινωνικής οικονομίας και αμεσοδημοκρατικές πρωτοβουλίες, σε νέα κοινωνικά μέτωπα.
Σε 26 περιοχές της χώρας μας δοκιμάζονται ήδη συναλλαγές χωρίς χρήμα μέσα
σε τοπικά δίκτυα ανταλαγών μη κερδοσσκοπικού χαρακτήρα. Η αντάλλαγή αφορά όχι
μόνο τοπικά προϊόντα αλλά και υπηρεσίες και γνώσεις. Στο πρωτοπόρο δίκτυο της
Ιεράπετρας προσφέρονται υπηρεσίες ηλεκτρολόγου, υδραυλικού, ράπτη,
ελαιοχρωματιστού, ιατρικές υπηρεσίες, νομικές συμβουλές, φύλαξης παιδιών,
βοήθειας στο σπίτι, λογιστικές υπηρεσίες, μαθήματα ξένων γλωσσών.
Ο αντιπρύτανης του Παν/μίου
Κρήτης Γ. Σταθάκης μιλωντας για τον ρόλο
που μπορούν να παίξουν τα ανταλλακτικά
δίκτυα, στην περίοδο που περνάμε, τόνισε
:
« Τα κοινωνικά δίκτυα ανταλλαγών
απαντούν με πολύ πειστικό τρόπο στις ανάγκες των ανθρώπων που δεν μπορούν να
διαθέσουν χρήματα για να καλύψουν τις ανάγκες τους, που αντιμετωπίζουν ανεργία,
ακραία φτώχεια και μεγάλες κοινωνικές ανισότητες. Τα εναλλακτικά δίκτυα δημιουργούν απασχόληση και θέτουν τις
προϋποθέσεις επιβίωσης κοινωνικών ομάδων που βρίσκονται εκτός αγοράς». Το
μέγεθος του δικτύου για να λειτουργεί αποτελεσματικά, σε τοπικό επίπεδο, δεν
πρέπει να είναι πολύ μεγάλο. 300-1000 άτομα φαίνεται να είναι το ιδανικό
μέγεθος.
Ας πάψουμε να γκρινιάζουμε για
το τι δεν κάνουν οι αλλοι και ας αναλάβουμε δράσεις σε ολα τα επίπεδα. Δεν
αρκεί να αγανακτούμε, χρειάζεται να αντιστεκόμαστε και να σκεφτόμαστε και να
υλοποιούμε πρωτόγνωρες λύσεις για τα μεγαλα προβλήματα που συνδέονται με
συμφέροντα.
Το μέλλον είναι ανοιχτό. Ας
αναζητήσουμε νέους δρόμους και νέους τρόπους οργάνωσης της καθημερινότητας, νέα
ποιότητα επικοινωνίας και συνεργασίας
αποδεικνύοντας έμπρακτα οτι ένας αλλος κόσμος πιο δίκαιος, πιο ανθρώπινος, πιο
αξιοβίωτος, είναι εφικτός.
Μετά την δεκαετία το 90 και την
επικράτηση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, ζούμε μιαν αναδιαμορφωση του
μοντέλου της ανάπτυξης και μιαν απογείωση των κερδών των ιδιωτικών επιχειρήσεων
με ταυτόχρονη αύξηση της ανεργίας και κατεδάφιση των κοινωνικών παροχών μέσα
απο μια πολιτική λιτότητας, με τη δικαιολογία της κρίσης υπερβολικού χρέους.
Ολοι γνωρίζουμε οτι η κρίση δεν
πλήττει τους πάντες με τον ίδιο τρόπο και οτι δεν υπάρχουν κοινωνικά ουδέτερες
και τεχνικά αναγκαστικές στρατηγικές εξόδου απο την κρίση. Η κατανόηση των
αιτίων της κρίσης προυποθέτει μια πλατειά δημόσια συζήτηση και αναζήτηση νέων
επιλογών, γιατί απο αυτές εξαρτάται το προσεχές και το λιγότερο άμεσο μέλλον
μας.
Στη χώρα μας, ήδη πολύ πριν
βρεθούμε στον προθάλαμο της χρεωκοπίας,
είχε αρχίσει μια έντονη συζήτηση σχεικά με το μοντέλο ανάπτυξης που είχε
κυριαρχήσει τις τελευταίες δεκαετίες. Πρόσφατα, μετά την παγκόσμια περιβαλλοντική κρίση και την
κλιματική αποσταθεροποίηση, είχε προταθεί το μοντέλο της «πράσινης
ανάπτυξης».Ενα μοντέλο που υιοθετήθηκε
βιαστικά, με αποτέλεσμα ασάφειες, αντιφάσεις και καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, ενώ
κάποιοι μεγαλοεπνδυτές άρχισαν να θησαυρίζουν.
Η μεγάλη οικονομική και
κοινωνική κρίση της χώρας μας είναι αποτέλεσμα λαθών και εγκληματικών πρακτικών
. Η έξοδος απο την κρίση φαίνεται δύσκολη, αλλά δεν είναι αδύνατη. Εξαρτάται δυστυχώς όχι
μόνο απο τις θυσίες του ελληνικού λαού αλλά και απο την αλλαγή πορείας
όλόκληρης της Ευρώπης. Κάτι που γίνεται αργά και βασανιστικά. Ως άτομα οφείλουμε όλοι να
κάνουμε το πατριωτικό καθήκον μας δίνοντας, για μια φορά, τα πρωτεία στο
δημόσιο, γενικό συμφέρον και όχι μόνο στο ατομικό μας καλό.